Klassement

Fijn @Smaragd, @takeiteasy en @Penny voor de troostende woorden. Dag 1 droog is gelukt maar was een hel.

Rationeel gezien snap ik dat je dit (zucht...zou daar toch totaal geen moeite mee moeten hebben he) zegt, zeg ik (over andere dingen) ook vaak tegen mezelf. Maar zo werkt het niet helaas, althans niet bij mij. Voor mij werd het wel minder moeilijk, op den duur. En ja, ik ben/was regelmatig de enige die niet drinkt/dronk. Ik heb er meestal geen last meer van, maar hoe ik daar gekomen ben? Door mij niet meer te verzetten denk ik, mijzelf niet meer sneu te vinden/voelen, zoiets.

Ik moet het hier toch ook kwijt, ik stoor me enorm aan het grove taalgebruik hier, het afkatten van de hulpverlening, en het kleiner maken van de drankproblemen. Dat er dingen niet goed gegaan zijn, zijn een understetement, en wat de kinderen te lijden hebben (gehad) onder onveilige situaties mbt hun ouders, valt niet te onderschatten. Juist de mensen nu die hier nog niet heel lang of helemaal niet gestopt zijn met drinken hitsen elkaar hier op. SM, Lieke, Bor, jullie lijken partners in crime, Smaragd idem. Beseffen jullie wel, hoe dat afgeven op anderen, jullie zelf afhoudt van het serieus aanpakken van jullie eigen problemen? Het is zo gemakkelijk om hulpverleners af te kraken. Afgeven op systemen. Andere mensen schuld geven. Ik lees dit natuurlijk hier al bijna 11 jaar. Meer oningelogd dan ingelogd, om mezelf van reageren af te houden. Want hier lezen ook mensen die het forum nog zo nodig hebben. Ik zoek nu dus ook niet de diskussie of verbaal elkaar afkraken. Maar realiseer je alsjeblieft ook, dat ook al lijkt het zo, jij bent niet het centrale punt waar het hier om draait. We zijn allemaal deel van het geheel. We gedijen het best als we contsructief blijven. Het klinkt cliché, zeker in coronatijd, maar samen, betekent ook groter dan ikke ikke ikke. En ja, ik ben ook ego-centrisch geweest toen ik nog dronk, en ja ook in herstel. Het kan waarschijnlijk niet anders, want anders had ik misschien ook niet genoeg motivatie gehad echt uit de put te klimmen. Maar als ik nu terugkijk, en zie hoe juist ook kinderen weer groeien aan, en ondanks hun jeugd, dan doet het extra pijn. Ik had zo graag mede de rode draad van verslaving doorgeknipt. Helaas is dat niet zo. Het enige wat ik kan doen is daar ook weer juist de hulpverlening bijhalen, om sterkernaast te kunnen zijn en blijven. Er zit een stuk van boetedoening in soms, van erkennen dat ik meer heb doorgeven dan ik wilde. En deels machteloos sta, tegen de wereld van overdaad, materialisme en egoisme. En dat kan ik niet alleen, ook hier niet. Samen dus. Met jullie.

Yes! Bedankt Bob. Ik ga lekker wat alcohol betreft, ben er blij mee! Maar waar is @Kohtje toch??

Sterkte @Lika en @Lieke7777 zie je ook echt met die dingen gooien. Zat er nog cola in die fles?? Nee is niet grappig. Kan het mij soms wel voorstellen. Al 2 dagen hele nare buik/maagpijn. Gewoon pure stress denk ik door het stoppen en alles erom heen. Hoe erg ook, voorheen dronk ik dan weleens een paar biertjes en dan ging de pijn weg. Ga ik niet doen, maar paracetamol en proberen te ontspannen met wat muziek. Alcohol is natuurlijk helemaal niet goed voor je maag, verdoofde eerder wel natuurlijk en mijn schouders/lichaam ontspande. Maar andere manieren voor gaan vinden. Droge afmelding.

Hup @SanMiquel en @Maja! @Grumpie gefeliciteerd met je 9 maanden. Het volle jaar komt nu echt in zicht. Ik zit zelf al weer op 4 jaar. Het gaat haast ongemerkt nu, en ja die vijf jaar ben ik ook van plan.

Wat fijn @Cleo66 dat je zoon weer mag beginnen! Vandaag 10 week, op naar de 12.

@SanMiquel je punt is duidelijk; je mag inderdaad ventileren wat je wilt, net zoals de oudgedienden, of wie dan ook. Wat me minder duidelijk is, is welke (inhoudelijke) boodschap je dan wilt brengen. De ruimte opeisen is één, die ruimte nuttig invullen, voor jezelf en/of de rest, is wat anders.

@WanhopigeJe hebt helemaal gelijk Yollie, Ik vind het zo sterk hoe je er nu in staat! Een totaal andere vrouw die het helemaal gaat redden. @Louisa @faceDe enige oplossing is idd jezelf oppakken en vooruit, hup, aan de slag. Niet wegzinken in al die nare gevoelens, zelfmedelijden en uitvluchten. Die gevoelens gaan echt niet weg door ze hier weken, maanden lang te dumpen en er vervolgens niks mee te doen. En niet boos worden hoor, ik bedoel het heel goed en begrijp het ook heel goed. We zitten samen in hetzelfde schuitje en alleen elkaar steunen in een opwaartse flow gaat ons helpen. Die nare gevoelens gaan echt niet weg, thuis niet en in het ziekenhuis niet. Afbouwen is een enorme bitch, maar we moeten. Linksom of rechtsom moeten we van die rommel af. En dat gaat vrijwel zeker en helaas gepaard met hele nare en overweldigende gevoelens en klachten. Al die gevoelens en ellende gaan onherroepelijk gewoon met je op de loop. Ik kan en wil niemand steunen die geen beweging laat zien, ik weet niet hoe dat moet. Een snippertje moed en vooruitgang, positiviteit, wilskracht. Dat is het enige dat jullie gaat redden. Je bent echt niet alleen hoor, wij zijn er allemaal voor jullie, voor elkaar, maar dan wel graag de goede kant op en niet de verkeerde kant. Neem een voorbeeld aan @Wilhelminadie vrouw voelt zich gruwelijk maar heeft wel al 3 kwart van haar medicatie afgebouwd. Zo dapper, en bere sterk en met alle respect, zo jong is ze ook niet meer. En ze komt er, ik weet het zeker. Probeer iedere dag eens alle positieve dingen hier veel breder uit te meten, Niet in drie woorden, leg de nadruk op het positieve, je hebt goed geslapen, laat dat binnen komen wees er blij mee,. Dat brein...tja dat zal nog wel even zo blijven, al die andere klachten zullen ook echt niet op korte termijn verdwijnen, reken daar maar op. De kans is groot dat je nog veel meer narigheid gaat ervaren voor zover dat mogelijk is. Wat ga je dan doen, achterover zitten en wachten? Dus focus op iets positief. Als je nu zo veel mogelijk coping strategieën leert, des te meer profijt zul je daar de komende tijd voor hebben. Stel doelen voor jezelf, wat moet je vandaag zeker doen, schrijf het op en doe ze, hoe ziek je je ook voelt. Je kunt veel meer dan je denkt. Je bent veel sterker dan je denkt. @Yvo59heeft hier al eens de knuppel in het hoenderhok gegooid en die had helemaal gelijk. De waarheid is soms niet leuk om te horen/lezen. Als laatste, ik weet echt waar ik het over heb, 2 jaar geleden slikte ik 40 mg lorazepam en nu nog 5 mg diazepam, dus ik ben de laatste die jullie zal vertellen dat jullie je niet rot voelen. Jullie voelen je (soms) vreselijk, ik weet er echt alles van. Maar er bestaat helaas geen magic pil of slimme truc die je van deze narigheid gaat afhelpen. Je moet het in de ogen kijken en doen, er dwars doorheen. Dat kun je alleen zelf, door keihard te werken. Door talloze malen je kop te stoten. En je zal regelmatig vreselijk op je gezicht gaan en het uitgillen van narigheid, tja, dat is dan prima, laat maar komen maar leer ervan en ga VOORUIT.

Hallo allemaal ik hoop dat dit mijn laatste berichtje is op dit forum. Ik ben nu een maand af van alle benzo’s )Xanax en oxazepam). Ben bijna volledig aan het werk en gebruik nog maar 1 AD. Ik merk dat alles steeds een beetje beter gaat. Het enige waar ik echt nog last van heb is een suis in mijn oor. Wat mij helpt is veel bewegen en zoveel mogelijk buiten zijn. Zit dus s avonds ook al Is het wat koud buiten te lezen. Frisse lucht en beweging zijn heel belangrijk !! Ik wens jullie het allerbeste en als jullie nog vragen hebben dan hoor ik dat graag !!

Een droge afmelding,net thuis van werk,nu lekker naar bed,weltrusten allen

Goeie morgen Superstrijders, Heeft iedereen een beetje goed en rustig de nacht door kunnen brengen? Ik heb weer eens flink geronkt, een keer wakker geworden en weer zoefffff weg. Ik heb nog niet de draad van gisteren gelezen. Eerst eens even doen. Tot zo. Niet veel geschreven maar jammer Face dat er voor jou geen reactie is geweest. Wat een rotdag heb je gehad lieverd. Kijk maar eens goed in de spiegel en zeg tegen jezelf dat dit ECHT tijdelijk is, dat dit voorbij gaat. Heb je een beetje kunnen slapen? Probeer het vandaag als je kunt heel rustig aan te doen. Beetje op bed liggen, of in de zon. Het gaat echt over. We hebben dit allemaal mee gemaakt. Waar is trouwens Willemina toch gebleven? Potverdikkeme Wil. Bij ons blijven meis. Gisteren te horen gekregen dat ik volgende week donderdag weer kan beginnen op een van de dagbestedingen. Gelukkig twee dagen niet meer eenzaam want ondanks ik me heel goed zelf bezig kan houden mis ik toch veel mensen om me heen. Vandaag lekker kaarten maken. Yeeehaaaaaa. Heb er weer zin in.

Weltrusten allen,hier een droge afmelding,nog even wat cola en chips en dan naar bed,nu lekker 6 dagen weekend

gefeliciteerd Bob, en maar weer doooooorrrrr met de werkzaamheden en onderhoud aan ons pacten-pad, dankjewel daarvoor.

Ik heb mijn zus een adreswijziging gestuurd, op zich niets bijzonders. In dit geval voor mij wel, zij wil namelijk geen contact meer met mij, daar heeft zij haar redenen voor. Die ken ik niet, die wil ze niet met mij bespreken en dat vind ik pijnlijk en moeilijk, maar ik heb me erbij neergelegd. Niet passief maar actief, ik laat het nu bij haar, haar keuze. Al heel lang heb ik (vaak) gedaan wat mijn zus wilde, dat klinkt slachtofferig en zo voelde ik me ook heel lang. Slachtoffer, geen mogelijkheid tot eigen regie, zo voelde het echt. Nu is dat veranderd, ik weet nu dat ik wél keuzes heb. mijn keuzes van toen doen me soms nog veel verdriet en soms stijgt het schaamrood me nog naar de kaken. Ik kan de geschiedenis niet uitwissen, maar ik kan nu wel andere keuzes maken. Een van die keuzes is doen wat ik zelf wil tav die adreswijziging. Ik heb geen idee of ze wel of niet wil weten waar ik woon, ik heb geen idee waar zij is, letterlijk en vooral figuurlijk. Ik deed heel veel dingen wel of niet omdat zíj dat wilde, niet om wat ik zelf wel of niet wilde of voelde. En nu wilde ik die adreswijziging sturen, om meerdere redenen denk ik. Één is: ik doe het nu wél, lekker puh. Kinderachtig of kinderlijk, ik weet het niet precies. Maar ik had het even nodig om het te durven.

10 week vandaag. Nog geen 12, maar wij vinden het een mijlpaal.

Ben er! Ben fan dat meisje van Ali B.

Meld me droog af. Welterusten voor later en tot morgenochtend.

Sorry @EefjeJ en @Alina, ben een beetje met vakantie en dan kijk ik niet zoveel. Ik mis sowieso vaak de scherpte om dingen goed te bekijken en ik vergeet dingen makkelijk. Maar ik heb nu Alina geantwoord.

Ik heb dat gevoel juist wel @SanMiquel, dat mensen die hier al jaren lopen, het vaak beter weten dan wij, de nieuwkomers. Ze hebben al zoveel mensen zien komen en gaan. Zo veel verhalen gelezen. Ik denk zeker dat ze meer weten dan mij. Daarnaast laat ik me ook niet graag in een hoekje drukken. Probeer wel een beetje mijn idee over dingen te delen, geheel wereldvreemd, zonder littekens of zonder levens ervaring ben ik natuurlijk niet.

Ha, ik ben nieuw op dit forum en kom vandaag voor het eerst in de huiskamer. Ik heb vandaag een wat duffe dag want ik ben wat verkouden en ben moe doordat ik wat minder slaap nu. Deze week maak ik de stap naar 0 mg zolpidem, het is al 3x gelukt! Dus ben best trots op mezelf. Vier maanden geleden zat ik nog op 20-25 mg per nacht. Maar goed, wel watjes in mijn hoofd de laatste dagen. Ik realiseer me ook wel dat het een tijd zal duren voordat de zolpidem echt uit mijn systeem zal zijn en dat het risico op terugval lang aanwezig zal blijven. Ik was/ben tenslotte al een jaar of 15 verslaafd aan deze pillen. Ik denk dat dat altijd een zwak punt zal blijven, die verslavingsgevoeligheid. Zit ook in de familie van vaderskant helaas. Ik ga me even oppeppen om boodschappen te doen en te koken voordat het kindergrut weer thuiskomt van speelafspraken en muziekles . Ik hoop dat jullie allemaal de kracht vinden om (stapje voor stapje) te stoppen met de medicatie en de moed erin te houden.

Mja ach Schorten zijn voor knoeiers. Ik heb veul meer succes bij de vrouwen (die bij mij thuis dan hè) met een keurig malse karbo of kip, dan als ik in een leren schort met niks eronder aan het paraderen ben terwijl het vlees ligt te vernaggelen. Er zijn maar weinig dingen die ik liever doe dan bbq'en als ik er zo over nadenk. Ja seks dat dan wel.

Leffe 0.0 is echt lekker!

Krat koude 0,0 naast die bbq zetten. Kan je morgenochtend ook gewoon hardlopen.

@Frankk ik heb niks toe te voegen. Chapeau 40 mg naar 5. Ik had lorazepam 12mg en 2 mg xanax 5mg melatonine. Ik heb zelf aan de bel getrokken toen ik van al dat spul nog niet sliep. Ik wist niet waar de angst vandaan kwam. Ik ben nu van mijn angst af en de pillen. Slaap is ook nog niet denderend maar het komt langzaam terug. Ik heb wel bijna de hele apotheek aan pillen geslikt. Alleen nog trillen maar ik geloof heilig dat ook dat tzt zal verdwijnen. XXX Yollie dus geen wanhopige meer.!

Goedemiddag allemaal, Beetje laat om me te melden, maar heel druk gehad vanochtend Gewerkt ook nog tussendoor Enfin, vanmiddag tuin morgen barbeque Wordt weer knap lastig betreffende drank zucht...zou daar toch totaal geen moeite mee moeten hebben he Heb dan het gevoel, dat ik altijd als enige niet drink

Hoi Janus, 4 a 5 tabletten zopiclon is best wel veel inderdaad. Ik ben wel eens uitgekomen op 2,5 maar dat was de max. Maar de ellende van die dingen is dat de verleiding heel groot is om steeds iets meer te nemen. Ik bereikte 4 maanden geleden het punt dat ik een nacht met 3 slaappillen (zopiclon en/of zolpidem) achter de rug had en toen ben ik weer serieus werk gaan maken van afbouwen. Inmiddels ben ik bijna klaar met afbouwen maar het zal nog wel even duren voordat het spul echt uit mijn systeem is en het probleem dat ik niet zo'n goede slaper ben is ook nog niet opgelost (waardoor een terugval op de loer ligt). Je zou kunnen overwegen om ook te minderen, in eerste instantie naar de gebruikelijke dosering van 7,5 mg. Maar doe het met kleine stapjes, zodat het te doen blijft. In één keer de helft eraf doen is niet erg prettig....Succes!

@Lieke7777 en @Bob: de bemoedigende woorden geven steun en doen mij goed!

...

Nee mama mia's

Goeiemorgen

@Lika ja...herkenbaar...de verdovingsreflex...maar, drank is geen optie meer. Paprikachips nog wel

Grappig. Ik zag een paar dagen terug een natuurdocumentaire. Er zat een plant bij die bijen lokt met haar nectar. De nectar zat in een kelkvormig blad waardoor de bij er niet meer zomaar uit kan. Dat kan maar op één manier, door tussen hele smalle openingen in die plant te gaan, alwaar de bij een pakketje stuifmeel op zijn/haar rug gedropt krijgt bij de uitgang. Als voortplantingsmechanisme van de plant dus. Ergo, ook al val je terug in alcoholgebruik/misbruik, er is een uitweg ook al zal die niet makkelijk zijn. Maar er komt iets moois uit voort

Goedemorgen,nog een avonddienst en dan 6 dagen weekend

Het is opvallend hoezeer De verdovingsreflex optreedt als ik moe ben en me te kort voel schieten of boos ben op mezelf. Gisteren toegegeven aan ijs. Kopen doe ik toch ook vaak. Oh ja, ik ging zwemmen. En opleiding vandaag.

Mooi Lika, ik voel en merk ook zo iets. Er valt nog steeds zoveel te ontdekken als je niet terugkeert maar doorgaat op de ingeslagen weg. Ik wil ook niet meer, de gedachte alleen al dat ik dan de discipline zou moeten opbrengen om het bij één of twee te moeten houden, dat wil ik helemaal niet meer, het is mooi geweest. Die rust is een zege ondanks dat het soms best lastig is, ik lees die rust ook bij jou, dat vind ik mooi, houden zo

Chapeau voor @Kohtje en @Moeps.

Naar aanleiding van een discussie op de draad van Lonster, mijn eigen reminder hier. Wel of niet drinken met mate, sociaal, af en toe. Ik realiseer me dat zelfs als ik dat zou denken te kunnen, ik het niet wil. Niet alleen vanwege verslavingsredenen. Als is dat wel de aanleiding van mijn stoppen. Het er niet meer bezig mee te hoeven zijn. En het verdwijnen van de behoefte, gedachte eraan. Daar ben ik dankbaar voor en blij mee. Ik ben geen type voor eentje. Maar ik oefen met steeds meer dingen om wel eentje te kunnen. 1 koekje, 1 normale werkdag, 1 ding tegelijk, 1 ding kopen ( niet de hele serie...), etc. Met drank wil ik het niet meer geloof ik. Vanwege dat wat het met je geest doet. Ogenblikkelijk. Deze jaren ben ik gaan leven. Gewoon leven met dat wat er is. Vind ik rete ingewikkeld soms, maar ook gaaf. En ik ontdek de veranderlijkheid, diepte, souplesse en vrijheid van mijn geest. Ik voel dat wat mijn lichaam me zeggen wil. Ik leer luisteren naar mijn lichaam en niet te veel meegaan met mijn gedachten. Drank belemmert deze beide leerpaden voor mij onmiddellijk. Dat weet ik. En dat is me het niet waard. Ook niet één. Ik wil niet meer weg. Laat me het maar meemaken en ten volle beleven.

Stik er lekker in in de gevolgen van je alcoholmisbruik. Ik heb weer een uitlogmoment. Kon wel eens een lang moment worden.

lieve Louisa, ik herken alles zit nu op mijn kamer op bed heb ook zo'n drukkend gevoel,in mijn hoofd,,ik weet nu wel dat die pammen alles vernielen mijn geheugen mij gevoel,mijn leven,eigenlijk leef je niet meer,je bestaat,verlang zo terug naar normaal zijn,als de me een om mij heen,mijn zus mijn man,niemand snapt je echt meer,heb vandaag weer zo'n dag,ik kan alleen maar zeggen ,roepen haal me weg uit deze hel,ik wil niet meer,mijn moest raakt op,zie geen oplossing méér ze staan erbij en kijken ernaar iederéén kom mijn kamer niet uit het is zulk mooi weer,normaal had ik op de fiets gezeten lekker genieten van het weer,maar er is niks méér, je zit in een kooi,weg sleutel waar eindigt dit,kan alleen maar huilen roepen iemand die verstand er van hééft, help ons uit deze ellende zou vandaag nog weg willen,er niet meer zijn niet omdat ik dat wil,maar omdat het ondragelijk is geworden,dat mega oorsuizen doet die diazepam,en daardoor loop ik zo gek op wolken drukt op je evenwichtsorgaan,maakt mijn geluidsbeleving op hypercauses nivo, nee dit is geen leven meer,hopeloos liefs van mij vrijdag ws altijd mijn lievelingsdag