Moeps

Heel goed van je Cleo. Voor mij ben je een voorbeeld hier. Jij kan zo goed beschrijven hoe je je voelt en wat er gebeurt, vaak herken ik mezelf in wat jij beschrijft, zo ook nu over je vrienden en man gister. Je doet het zo goed, ik hoop dat dat ook uitgelicht is en zoniet dat je het zelf wel realiseert en misschien ook duidelijk kunt maken aan je man. Zodat hij een volgende keer dat aspect wat meer belicht.

Ik 'ken' je niet zo goed TIE, maar na je berichtje van vanmiddag had ik zo mijn twijfels. Ik hoop dat je de craving nu kunt uitzitten zonder er direct gehoor aan te geven. Alcohol lost je buikpijn en diarree niet op. Neem liever een kop thee, een goede film of serie en lekker je bed in met een kruik op je buik. Voel je je morgen waarschijnlijk beter mee dan als je nu direct naar een supermarkt sjeest om aan deze mindf*ck toe te geven. Zet hem op, morgen heb je er profijt van!

Tja, nou voel ik me eigenlijk wel aangesproken en schiet gelijk in de verdedigingsmodus. Dat wil ik eigenlijk niet. Ik lees elke dag mee op dit forum en heel veel inzichten helpen mij met mijn eigen ontwikkeling. Meestal zeg ik niks, heb niet de indruk iets toe te kunnen voegen, ik ben nog in lering. Vandaag maakte ik wel een opmerking, gewoon zonder nadenken wat in me opkwam. In principe ook zonder oordeel. Ik ben een toerist hier onder alle omstandigheden, niet per se een ramptoerist.

10.30 uur 's ochtends en al 4 pagina's? Dat kan maar 1 ding betekenen.... Smaragd is weer van de heen en weer, ik ben er wel, maar ik ga weer. Smaragd, je zegt dat je niet gedronken hebt en geen benzos hebt genomen. Ik hoop voor je dat dat waar is.

Ik vond je ineens zo stilletjes... Altijd weer dat stomme schuldgevoel, zo herkenbaar.... Wil je er weer voor gaan? En wat Knakker zegt; kom hier weer buurten!

Dank je wel Bob en ook Lieke. Ik ben heel blij met dit halve jaar. Een mijlpaal voor mij. Ik voel me prettig wat betreft het niet drinken, er gaat een wereld voor me open. Niet altijd leuk, maar wel echt. Het lijkt inderdaad te kunnen, ik ga door voor het tweede half jaar! Gezellig Maja samen op de 29e, tot volgende maand!!

@denise2 Hoe gaat het?

Hoi Rosée, ik krijg soms wel eens het gevoel als ik jou lees dat je je eigen lat heel hoog legt. Dat je voor jezelf vindt dat gematigd drinken je moet lukken. Los van het eventuele plezier dat je eraan zou kunnen beleven. De vraag die hierboven is gesteld lijkt me in dat licht wel belangrijk : hoe ervaar je het gematigd drinken tijdens zo'n avondje. Brengt het je de 'prettige roes' of het ontspannen gevoel waar je op zoek naar bent? Ben je er ontspannen onder (of door)? Of is het werkelijk zo dat je inderdaad bij wijze van spreken van jezelf 'moet' drinken om maar aan jezelf te bewijzen dat het je heus wel lukt, normaal met alcohol omgaan? Of misschien is het juist wel zo dat het gematigd drinken je gewoon goed lukt en dat je van jezelf er juist heel erg mee bezig moet zijn naderhand om vooral te voorkomen dat je weer afglijdt. En is eigenlijk die druk achteraf onevenredig hoog?

Mooie draad! Inspirerend.

Keuzes, keuzes..... Nu kan je nog kiezen om die eerste toch maar niet te nemen. Gelukkig kun je ook een alcoholvrij biertje bestellen op het terras, of een ander drankje zonder alcohol.

Was niet naar bedoeld?? Hoe kan het in godsnaam wel bedoeld zijn? Zo'n losse flodder zomaar uit het niks over iemand, wie dan ook, die hier niet actief is. Mijn god, wat een ellende veroorzaak jij de laatste tijd smaragd....

Heftig allemaal Marika. Lijkt in sommige gevallen toch wel familie-gebonden te zijn, zonder natuurlijk mijn eigen verantwoordelijkheid te willen afschuiven. De 4 zussen van mijn vader zijn ondertussen allemaal geheelonthouder. Ook mijn broer heeft problemen met met houden al vanaf zijn jeugd. Net als ik. Nooit eens gewoon een glaasje of wat. Van jongs af aan altijd al totaan out of ziek. Toch heb ik dat nooit in relatie gebracht tot het drinken van mijn vader en tantes. Ik geloof dat ik gewoon dacht dat dat voor iedereen zo ging. De problemen die ermee gepaard gingen verdrong ik gewoon ofzo. Mijn dilemma is nu wel hoe dit ter sprake te brengen bij mijn eigen tieners, zonder 1) mijn gezicht te verliezen (stom maar waar) en 2) het te beladen te maken. Maar ja, de geschiedenis moet zich natuurlijk eigenlijk niet blijven herhalen. Ze hebben natuurlijk ook wel al het een en ander meegekregen van mijn drinken....

Ik weet niet precies wat je met je vraag wil, maar ik wil wel graag antwoorden. Ook mijn vader was/is alcoholist. Hij is geheel onthouder sinds mijn tienerjaren. Het alcoholprobleem werd bij ons thuis niet besproken. Nu ik voor mezelf heb toegegeven een alcoholprobleem te hebben, praat ik daar soms over. Niet met mijn vader, maar die zie ik nauwelijks. Toen ik nog dronk werd er niet over gesproken. Niemand vroeg wat en ik zei niks. Nu ik niet meer drink (sinds 1,5 jaar heb ik perioden waarin ik helemaal niet drink en nu sinds 5 maanden ook weer droog en hoop ik nog lang zo te houden) praat ik er zelfs soms over. Geef ik aan, als men ernaar vraagt, dat mijn alcoholgebruik erger was dan dat de meesten vermoedden. Vaak wordt dat weggelachen. Soms volgt er een serieus gesprek. Daar ga ik dan in mee. Als het weggelachen wordt, vind ik het ook oké. Ga ik verder niet op door. Als ik 'gezeur' krijg dat ik toch wel een glaasje kan, kap ik dat af. Daar heb ik geen zin meer in. Maar ik moet zeggen dat ik meestal aangenaam verrast ben als het gesprek over mijn alcoholgebruik gaat. Maar nog vaker let niemand eigenlijk echt op wat ik wel of niet drink, en gaan de gesprekken helemaal ergens anders over.

Sluit me 100% bij Cleo aan. Bedankt allen voor het delen van de verschillende visies en het onder woorden brengen. Wat een samenkomst van wijsheden hier, wat valt er veel te leren.

@Lonster het is mij nog niet gelukt om een leuk achtergrondje te maken. Moet je daarvoor Teams downloaden? Tot nu toe werk ik alleen met de online versie een daar lukt het (mij) niet in