Kohtje

Hoi hoi... Ik zag in m'n mailbox dat ik een pb-tje van iemand hier had gekregen, dat ze zich zorgen maakte. ( daarvoor) Met het aanmelden hier zie ik, dank zei het zgn. 'taggen', dat @fleurtje een paar keer naar me gevraagd heeft. (ook daarvoor) Om, in elk geval deze twee mensen, maar de rest ook, even op de hoogte te brengen toch maar even een berichtje typen. Sinds enige tijd ben ik, in samenspraak met m'n huisarts, bezig met het afbouwen van pijnstillers. In eerste instantie wilde ik van dit spul af omdat ik geen zin (meer) had in het elke keer aanvragen van een Schengenverklaring voor elke trip die ik naar het buitenland maak. Wel noodzakelijk, die verklaring, want hoewel ik nog nooit ben aangehouden in het buitenland, wil ik niet het kleinste risico lopen om door het bij me hebben van medicijnen in de problemen te raken. Maar ook wil ik van dit middel af omdat het me lichamelijk geen goed doet. Ik zit o.a. ruim tien kilo onder m'n minimumgewicht en ik was erg lusteloos geworden, apatisch zeg maar. Punt is echter dat het middel wel doet/deed waar het voor bedoeld is, het bracht de pijn in m'n schouder, arm en hand terug tot dragelijk. Voor die pijnbestrijding ga ik nu langzamerhand over op een ander middel dat niet op de lijst van opiaten staat. Qua pijnbestrijding gaat alles redelijk naar wens, maar qua gemoedstoestand is het enorm schommelen geblazen. Het ene moment heb ik zin om, bij wijze van spreken, het avontuur aan te gaan om de wereld rond te reizen in een heteluchtballon, het andere moment heb ik, ook bij wijze van spreken, zin om uit het leven te stappen omdat ik over vijf minuten de hond uit moet laten... Deze overgangsperiode kan nog wel enkele weken duren. De energie om op het forum te schrijven is erg laag, zo niet, afwezig. Het is dat m'n vrouw me nu en dan nog ergens mee naar toe sleept, zodoende kom ik af en toe nog een beetje onder de mensen. Maar het liefst zat ik nu ergens op een onbewoond eiland zonder telefoon. Geen reden tot bezorgdheid dus voor jullie. En verder ben ik heel goed misbaar hier. Misschien kom ik later, als het weer wat beter gaat, wel weer terug hier. Tot zo ver. Nog even speciaal voor dit forum een geweldige cadeautip voor als je jezelf wilt belonen: "stoppen met drinken". Stoppen met drinken is het allermooiste cadeau dat je jezelf kunt geven.

@Cleo66-je toch... ook prinsessen en koninginnen kunnen best een tijdje zonder kroontje. Misschien zelfs wel even lekker zonder dat knelding. Tekortschieten doe je alleen als je de wereld stopt door jouw toedoen. Lijkt me sterk dat je daartoe in staat bent. En verkeerd afgesteld zijn geeft misschien wat problemen in een geöliede loop van omstandigheden, maar neem dan even pauze en stel opnieuw af.. niet al lopende en rennende, maar even in alle rust, even in een 'zijkamertje', op een 'zijspoortje'. Beetje mediteren wil, menselijkerwijs gezien, wel eens helpen.. Niet te ingewikkeld en 'wetenschappelijk', maar heel simpel in alle stilte kaarsje aan, staren in het vlammetje en luisteren naar je ademhaling. Tot je voelt dat je weer een beetje 'vaste grond' onder je voelt. Ik realiseer me dat ik met deze reactie twee en een kwart uur na je 'kreet' kom, misschien ga je ondertussen weer 'als een speer'. Maar misschien ook niet. Dus toch nog maar even aan je tiepen.

Opschrijven is het makkelijkste deel maar een goed begin om een beeld te vormen. Daarna aan het werk om wat je opgeschreven hebt te bewerkstelligen. Dat laatste kost meer moeite en tijd maar is wel het deel dat je daadwerkelijk vooruit brengt. Ik had dat lijstje met voordelen in het begin altijd en overal bij me en haalde het te pas en te onpas tevoorschijn. Om, zoals Nicky hierboven al zei, bij de les te blijven. Want het is zo makkelijk om zo'n lijstje te schrijven en dan weg te dromen bij de gedachten van: als ik dát toch eens allemaal voor elkaar had. Stoppen geeft hoop, maar gestopt blijven kon me wel eens hopeloos doen worden, met alle gevolgen van dien. Vandaar keer op keer dat lijstje tot me door laten dringen.. keer op keer op keer op keer...

.... 't zal toch niet??

Gedag. Ik verheug me wel weer op de elfstedentocht. Altijd weer een heel spektakel. Houtkacheltje aan, tv aan...

Duidelijk, Jannigje. Ik zou het wel knap gevonden hebben hoor, als je zo, al schattende, zou hebben geweten dat je nu wat minder zou wegen als tijdens de vorige schatting.. Maar ik heb ook de weegschaal nodig voor de realiteit. De ene keer vóel je je zwaarder of lichter terwijl de weegschaal het tegendeel aangeeft. Bij de weg (hoe schrijf je dat ook weer in het Engels?): gefeliciteerd met het behalen van je streefgewicht. Houden zo..

Het was ook zo gewoon om op (kinder)verjaardagen een (feest)sigaar of een sigaretje op te steken. Omdat het zo lekker was, zo gezellig. Ooit is er iemand geweest (misschien wel een uk) die dat als eerste is gaan veroordelen.

Schat je dat nou nog steeds, @Jannigje? Of was je 'toen' die ene keer op een plek waar geen weegschaal was?

IJzerhoudende grond: oer. (zonder googlen, wist ik nog van de lagere school... dát dan weer wel, verder geheugen als zeef..) Ik heb ooit wel een volle fles (wodka) in de glasbak gegooid. Wilde die lucht niet in huis hebben als ik het door de gootsteen zou spoelen. Maar, mijn hemel, gelukkig was er niemand in de buurt... wat een alcowalm kwam er meteen uit die glasbak.

't Is nog ruim drie weken zomer hoor. Ook niet alles.

Hoi @rapilos. Tijdens het lezen van jouw berichtjes vielen mijn ogen altijd van vermoeidheid langzaam dicht. Wat een werk heb jij verzet, zeg. En met welk een liefde en enthousiasme. Grote bewondering voor je gekregen hier, niet eens vanwege je manier van omgaan met drank maar voor je tomeloze inzet voor de hulpbehoevende medemens.. drank heeft in mijn ogen altijd maar een bijrolletje gespeeld in jouw berichten. Ik hoop dat je die insteek gewoon door kunt zetten nu het "Grote Moeten" er af is en dat je je energie en liefde gewoon in je dagelijkse bezigheden en mensen om je heen kunt blijven steken. En laat alsjeblieft die drank maar het 'bijrolletje' behouden. Een bijrol waar je gelukkig wél aandacht aan schenkt want nu je de tijd meer aan jezelf hebt ziet dat duiveltje in de bijrol misschien wel een kans om eens naar de hoofdrol te dingen. Die kans moet je hem niet geven, want eenmaal de hoofdrol te pakken, dan is het moeilijk om hem te degraderen of zelfs elimineren. Laat die duvel maar in z'n bijrol en misschien kun je proberen om hem, door alle aandacht aan de leuke dingen en mogelijkheden in je leven te geven, zelfs helemaal uit je levensverhaal te schrijven.. dát zou mooi zijn, zeg. Woodstock... in, ik denk 1971 of zo, als brugklassertje naar die film geweest met een aantal klasgenootjes... was toen zéééér indrukwekkend en bepalend voor de muziekrichting waar ik nog altijd van hou. Veel plezier daar.

hier stond grote onzin

Overigens, ik hou me dan wel afzijdig (probeer ik) van kinder- en kleinkinderperikelen, we hebben hier in huis wel te maken met een hondje dat in een soort pubergedrag is hervallen nadat z'n grote maatje is weggevallen.. de roedel is veranderd en hij zoekt duidelijk z'n grenzen weer door van alles uit te proberen wat hij eerder net een beetje afgeleerd had en andersom doet hij ook ineens dingen niét meer die hij altijd 'meedeed' met z'n soortgenoot. De stakker weet even niet zo goed meer wat belangrijk is en wat "belachelijk" is... Hij wacht niét meer bij de stoeprand als we moeten oversteken (hij loopt overigens wel altijd aan de riem maar nu moeten we hem echt terugtrekken waar hij eerder altijd netjes uit zichzelf ging zitten) maar hij blaft ook niét meer naar auto's met aanhangwagentjes. Dat heeft ie altijd wél gedaan maar nu ineens kijkt hij er niet meer van op. Z'n maat blafte altijd naar scootmobielen, hij had daar de aanhangwagentjes voor uitgekozen. We hebben goede hoop en geduld dat het wel weer goed komt met hem.

Britten en Fransen kunnen elkaars bloed wel drinken, volgens wat je zo hoort en leest, maar hebben toch veel met elkaar te maken (gehad)... dus, @Asterix, je bent dan wel op en top Galliër, maar het lijkt er verdacht veel op dat je Britse genen in je draagt, met je lauwe bier...

Sorry dat ik niet op je reageer, @spirit, maar als het om kinderen en kleinkinderen gaat hou ik me maar afzijdig. Daar snap ik geen ene jota van want ik vind het allemaal maar .... Nou ja, daarom hou ik me maar afzijdig.