Lonster1

Goed bezig! Fijn om te lezen dat je meer rust en focus hebt.

Dat klinkt goed, beter dan enkel zagen over hulpverleners. Ik zou als ik jou was een goed plan voor dat leven in jouw eigen omgeving, of een woongroep? voorleggen aan die hulpverleners. Laat ze zien dat jij dat kan.

Missen dragen een sjerp.

Ja dat is inderdaad naar, als je het gevoel hebt dat anderen jouw prikkelgevoeligheid niet begrijpen. Ik heb daar ook wel wat last van, teveel prikkels en me terug willen trekken. In mijn omgeving valt me op dat juist steeds meer mensen dat ook willen en doen; wat meer rust en minder van hot naar her willen gaan. Van die structuur blijft vaak een probleem, veel mensen zijn wispelturig en veranderen hun plannen continu.

Het bericht van Rosee kun je op twee manieren lezen. Ik voel me weer stabiel, gelukkig. Of ik voel me stabielgelukkig.

Volgens mij regent het vandaag.

Ach, ik vind een mooi glas nog steeds wel sfeer hebben. Van een vriendin kreeg ik een mooi geslepen glas, toen ik bezig was van de alcohol te geraken. Daar doe ik mijn rivella of bubbeltjeswater met een takje munt in, en dat heeft wat feestelijks. Als ik in een café een muntthee bestel, vind ik het ook leuk als ze wat van de presentatie maken. Dure alcoholvrije wijn is niet echt nodig. Waarom koop je geen druivensap? Volgens mij smaakt dat ongeveer hetzelfde.

Vatten van de koe bij de hoorns, dat gebeurt niet vanzelf.

Dat zijn goede vragen. Spijtig van die communicatie, jij begrijpt hen niet en zij jou niet blijkbaar.

Achter een duin gaan zitten? Ik heb heerlijk rondgeslenterd en in het zonnetje gekeken naar langsvarende partyboten. Ook nog even mijn Frans opgefrist door een dame die naast me kwam zitten en met haar kind Frans sprak. Heb me gewoon met hun gesprek bemoeid, ze was niet eens verbaasd dat ze in het Frans werd aangesproken. Bij mij ging een sociale afspraak ook niet door, dus ik heb mezelf uitgelaten. Ondertussen weer eens de podcast "Wat wil je drinken" geluisterd. Nu kom ik het weekend wel weer ongeschonden door. Morgen wandelen, dan wordt er sowieso geen alcohol gedronken.

Voelde me gisteren een beetje zielig, dus de verleiding lag op de loer. Niet aan toegegeven, een boek geluisterd in de tuin. Saaie avond, waarbij ik naar "We zijn er bijna" heb gekeken. Fitte bejaarden die onvermoeibaar hun caravan steeds maar weer inpakken om naar de volgende plek te gaan. Lekker kneuterig. Jammer genoeg klonken die fitte bejaarden wel regelmatig met een borrelglas of glas wijn. Het zou toch een mooier voorbeeld zijn als ze de plaatselijke frisdranken gingen uitproberen. Ontevreden naar bed gegaan want ik moest eigenlijk (van mezelf) klussen. Maar ja, waar gaat het eigenlijk over. Ik ben fit en gezond, tel mijn zegeningen, dus ik ga maar eens voor een ochtendwandelingetje en daarna iets nuttigs doen.

Drinken is (naast die somberheid en dat mopperen) ook weglopen voor verantwoordelijkheid en eindeloos zaken uitstellen. Tenminste, wel in mijn geval. Nu heb ik minder excuses, en dat maakt het ook niet altijd makkelijker. Wel meer puur en gevoeliger soms. Ik betrap mezelf er regelmatig op dat ik dan toch wel weer zin heb in die onverantwoordelijkheid en ledigheid. Maar ja, dat deden we niet meer. Dus hop, aan de slag.

Instagram weet precies welke filmpjes ik leuk vind. Gek hè.

Ik ervaar het precies zoals Oskar beschrijft. Veel blijmoediger en energieker en zin om dingen te doen als ik gezond leef. En inderdaad soms niet blij met al die energie die voelt als onrust. Om dat te compenseren ga ik wel eens 's middags op de bank liggen met een zak chips en kijk misdaadseries (op een thuiswerkdag). Dat voelt enorm als spijbelen, terwijl ik als parttimer gewoon die uren op een ander moment inhaal. Of ik ga patat maken of pasta met heel veel kaas en eet daar een emmer van. Of stomme filmpjes kijken over katten of mensen die op een ongelukkige/hilarische manier vallen.

Misschien kun je zijn wens respecteren om dit niet te doen, hij heeft hier nu duidelijk geen behoefte aan.