Lonster1

Ik denk dat stoppen met teveel drinken voor veel mensen een traject is dat niet altijd (of meestal niet?) in één keer slaagt. Dat blijkt ook wel uit de cijfers van verschillende behandelmethodes. Het is niet alleen simpelweg stoppen met een middel te gebruiken. Je zult moeten dealen met de emoties die je nu puurder gaat ervaren. Voor mij was alcohol een middel om me te verstoppen, er even niet te zijn. Emoties verdoven, ontspanning, ontsnapping. Dat moet ik nu dus anders doen. Voor mij is het fijn om het proces te zien als een soort training in bewustzijn en voelen. Verantwoordelijkheid nemen voor mijn leven en er niet voor weglopen. Staar je niet blind op een methode, wat voor jou werkt zul je vanzelf wel uitvinden als je er aandacht aan blijft besteden.

Dat lijkt me heerlijk, met een campertje met koelkast en kookgelegenheid op pad te gaan. Een paar dagen geleden heb ik nog een praatje gemaakt met iemand die op straat bezig was met een omgebouwde bestelbus. Allemaal ingenieus bedachte opbergruimtes en uitschuif-keuken. Je bent dan net als met kamperen druk met basale dingen die langer duren dan dat je thuis bent en niet vanzelf spreken. Heerlijke afwisseling van in- en ontspanning. Ik keek ook altijd graag naar "We zijn er bijna" waarin meestal bejaarde stellen op een georganiseerde vakantie gaan. Dat geneuzel van matjes uitkloppen, wasje draaien en speciale spullen om het dak van de camper schoon te maken. Inmiddels heb ik 8,5 klussen van mijn 10-dingen todolijst gedaan. Dat halve ding ga ik zo nog aftikken en dat andere kan ik pas volgende week doen. Geen slechte score. Ik heb al weer een nieuwe lijst gemaakt voor komende week. Waar ik dat halve ding dat ik straks ga doen uiteraard ook op schrijf. Een van de klussen was naar de kringloop met een zak spullen die al maanden klaar stond. Dat klusje heb ik samen met een buurvrouw gedaan, die ook meteen door haar huis ging om spullen te zoeken. Zij doet het liever via Vinted of een buurt-app, omdat ze dan eerder iemand treft die het echt wil hebben. Daar heeft ze wel een punt, maar ja. Ik vind dat al snel gedoe.

Meestal wel. Soms niet en ben ik er meer mee bezig dan ik wil. Andere keren gaat het prima. Het blijft een beetje aanmodderen. Wat moet er op gezegd worden? Iedereen bewandelt zijn eigen weg. Een beetje duidelijkheid is wel fijn, voor jezelf en voor de anderen hier. Daarom is het goed als ernaar geïnformeerd wordt vind ik.

Slapen in een ziekenhuis met allemaal meetinstrumenten lijkt me sowieso een uitdaging. Ik zou er ook een slechte nacht van hebben, terwijl ik verder gezegend ben omdat ik makkelijk in- en doorslaap. Ik vind slapen heerlijk. Dat klinkt goed, koffie met een dikke schuimlaag melk. Ik heb mijn gezonde ontbijtje op en ga lekker buiten sporten. De hele week niet gedronken en niks gemist. Er zijn weken en momenten waarop dat vrij makkelijk gaat. Echt langer dan 1-2 weken lukt niet, hoewel ik dat wel zou willen. Het blijft een training, maar wel eentje die me steeds makkelijker afgaat. Hoe lang heb jij nu niet gedronken @bumperjim? Jij was helemaal gestopt ermee, begrijp ik?

Als je last hebt van fawning dan zou je meelachen (als een boerin met kiespijn) omdat je de relatie goed wilt houden en de confrontatie niet aandurft. Een gesprek met de man waarin je vertelt dat je het leuk vindt om mee te lachen, maar dat het niet ten koste van jou hoeft te gaan lijkt me verstandig. Dat je begrijpt dat hij collega wil vermaken en dat je graag meedoet, maar dat je dat op deze manier niet kan. Sommige mensen moet je het in detail uitleggen.

Jij begrijpt het.

Ik heb een lijstje met klusjes gemaakt, dat eind deze week af moet zijn. Ben benieuwd of het helpt. Voor de zekerheid heb ik er ook wat klusjes op gezet die ik gisteren al gedaan heb. Kan ik tenminste al wat door gaan strepen.

Het kwartje viel. Leuke uitdrukking. Gisteren hoorde ik iemand zeggen "er begon een kwartje te rinkelen" Dat moet volgens mij een belletje zijn. Vorige week las ik een boek over pleasegedrag of fawning. Van dat laatste had ik nog nooit gehoord. Heel boeiend. Jammer wel, dat de inhoud weer zo snel wegzakt. Het deed ook wat kwartjes vallen en belletjes rinkelen, maar dat lijkt wel een tijdelijk effect te hebben. Soit. Op naar het volgende.

Kip met rijst klinkt een beetje kaal, waarschijnlijk zat er wel wat saus of groentjes bij? Ik maak lasagna van pompoen en courgette, knoflook, tomaat en kaas. Al wat voorbereid, zodat ik straks als ik weer thuis ben niet zoveel werk aan heb. Nu eerst stofzuigen, want ik krijg bezoek.

Gezellig, die hondenverhalen. Weekend gewerkt dus vandaag gedaan of het zondag was, wandelingetje, brood gehaald, zelf kippensoep gemaakt. Ik ga lekker op de bank ploffen en een serie op tv kijken. Ben een boek aan het leesluisteren over depressie. De overtuiging dat het simpelweg een chemische disbalans is en er een tekort aan serotonine of andere stofjes chemisch aangevuld moeten worden, wordt daar op een andere manier benaderd. Er zijn talloze redenen of aanleidingen voor een depressie. De schrijver haalt allerlei voorbeelden en onderzoeken aan, het leest zowaar heel prettig. Ook boeiend om te lezen hoe artsen door de jaren heen tegen depressie aankijken en die behandelen. En de invloed van de farmaceutische industrie. "Verbinding verbroken" heet het.

Zoveel mensen, zoveel meningen. Als ik jou was zou ik er mee starten zoals aanbevolen, als het niet bevalt dan trek je je eigen plan. Zet je nieuwsgierigheidsknop aan en ga ermee aan de slag. Wanneer ga je starten? Ik ben oprecht nieuwsgierig hoe het je gaat bevallen en hoe die methode met die 10% eruit ziet. Eerlijk gezegd lijkt het me sterk dat dit letterlijk de aanpak is met alcohol, elke week 10% afbouwen.

Bedoel je elke week 10% minder alcohol drinken? Ga je dan met een maatbeker de hoeveelheden afmeten? Ik ben benieuwd hoe dat uitpakt.

Gisteren was ik uit eten en werd verleid door mijn tafelgenoot om toch een glas wijn te drinken. Ik vond er weinig aan. Merkte weer dat het idee van een glas wijn mee te drinken belangrijker leek, dan het daadwerkelijke glas zelf. Het had wat mij betreft een identiek glas mogen zijn, maar dan met wijn-kleurige limonade. Wat ik dan wel weer een stom en kinderachtig idee vond, maar waar het wel op neer kwam.

Dat vind ik wel een mooi advies. Het gaat niet om de goedkeuring van hulpverleners. Die kunnen je helpen met de opstart en onderweg nog een steuntje geven misschien. Daarna is het de bedoeling dat je op eigen benen staat en je eigen broek kunt ophouden. Leuke en nuttige contacten en activiteiten om je heen verzamelen. Vooruit kijken en niet blijven hangen in verwijten naar anderen en jezelf. Dat geldt voor alle adviezen die hier gegeven worden. Het is mooi praten vanachter de laptop of mobiel. De opmerkingen zetten wel aan het denken, over jezelf en de ander. Ik ben vrijwillig kok in een buurtcentrum en merk dat daar een vaste groep buurtbewoners bij elkaar komt, die ook elkaar helpen en stimuleren. Mooi om mee te maken en zelf vind ik die contacten ook leuk en gezellig. Jammer dat niet meer mensen de weg weten te vinden naar buurtinitiatieven, die zijn er in elk geval in mijn stad genoeg. Maar dat de stap er naar toe moeilijk kan zijn, begrijp ik ook wel.

En drie weken geleden schreef je nog dit Claudius. Een dip is normaal, trek jezelf er weer uit.