Etty

Ik zeg af. Ik ben morgen jarig en wilde er eerst niks aan doen, maar doe het toch maar wel. Eeuwige twijfelkont. Dacht nog even de meeting te combineren maar het is daarvoor te ver van huis. Sorry! Een fijne meeting jullie x

Zij is net zo verantwoordelijk voor de gezelligheid tussen jullie als jij hè. Haal de druk eraf. Gaat het om het creëren van een sfeer van ( emotionele) intimiteit? Wees openhartig. Zeg dat je het lastig vindt, betrek haar. Vraag hoe het met haar gaat, wat houdt haar bezig, luister, vertel wat jou bezighoudt. Voor mijn partner was alcohol spraakwater, en ik merk wel dat sommige mensen bepaalde onderwerpen makkelijker aansnijden als ze wat gedronken hebben. Het kan ook zonder, met wat meer moeite, en als je dan eenmaal bezig bent gaat het makkelijker. Je moet er wel allebei zin in hebben, als dat niet zo is kun je natuurlijk ook iets anders gaan doen. Filmpje opzetten kan ook. Ik heb geen tips over drankjes die net zo werken als alcohol. Die zijn er niet volgens mij.

Ik moest even wat plannen aanpassen en dat is gelukt, ik kom ook, vond het heel leuk de laatste keer! Het is de verjaardag van mijn laatste drinkgelag 2 jaar geleden, ik was zo dronken dat ik vanuit het niets voorover viel, met mij hoofd rakelings langs de houtkachel.

@Oskar het klinkt als een geslaagd experiment. Ik hoop dat je mildheid hebt voor jezelf, zeker als je omgeving verwacht dat je het boetekleed een tijdje draagt. Peuteren aan het waarom heb ik wel afgeleerd geloof ik (diverse pogingen tot gezelligheid, nu weer twee jaar nuchter). Voor ik het weet heb ik later weer een reden waardoor ik denk niet meer vatbaar te zijn voor drankdrama's. Omdat ik eraan heb gewerkt. Dan ligt het oude gedrag zogenaamd in het verleden. Dat het een goed idee lijkt om lam te worden gaat buiten mijn bewuste hersendelen om, net als het kloppen van mijn hart en het stromen van mijn bloed. Het heeft mij ook diverse keren verbaasd, hoe je (iha) iets pertinent niet wilt en het dan toch doet. Ik kom tot geen andere conclusie dan dat ik er geen vat op heb. Wel op de keuze om niet te drinken. Het is mijn verzekering. Het helpt mij niet om mezelf ziek of zwak te noemen, integendeel. Ziek kan ik nog inkomen, maar zwak, dat impliceert weer dat je ook sterk kunt zijn. Of sterker kunt worden. Rondom alcohol is dat een grote valkuil, het zorgt er elke keer weer voor dat we denken: ééntje moet toch kunnen.

Succes @Wijnos!

@garfield076 Ben je bekend met de uitspraak: je hebt gedachten maar je bent je gedachten niet? Gedachten definiëren je niet. Welke gedachten er nu opkomen in je hoofd, daar heb je geen controle over, net zo min als over de gedachten van de man naast je op het strand. . Maar de gedachten die je straks gaat krijgen, die kun je wel een beetje sturen als je er veel last van hebt. Je zou het kunnen vergelijken met Tiktok of you tube.In die vergelijking zoeken we steeds filmpjes op van één of andere weirdo die beweert dat stoppen met alcohol voor losers is, en dat je net zo goed alvast in je kist kunt gaan liggen. Elke keer als we ergens zijn waar alcohol een rol speelt krijgen we een melding dat het filmpje weer klaar staat om te bekijken, en we doen het braaf. Als dat niet saai is... En we krijgen steeds meer filmpjes aangeboden van soortgelijke figuren, je weet hoe dat gaat. De boodschap is: je leven wordt nooit meer leuk, dus begin nou alsjeblieft maar aan een plan om 'sociaal' te drinken, als je sterk bent moet je dat toch kunnen! Het algoritme voor je laten werken doe je door niet alleen maar te blijven kijken naar wat je wordt aangeboden, maar door af en toe een zoekterm in te typen. De gedachtenbrei te stoppen en een andere kant op te sturen. Bij voorkeur over iets dat je leven verrijkt, waar je echt blij van wordt. Als je een afschikmiddel nodig hebt: een leuk voorbeeld in de categorie 'nooit meer' is een filmpje van de destijds 16 jarige dochter van de destijds wereldberoemde David Hasselhoff, die haar pa straalbezopen filmde terwijl hij een hamburger probeerde te eten, ze was het zat en pa ging viral. Vast nog wel te vinden. Zo zien wij er ook uit als we weer eens dachten dat het wel weer kon.

@garfield076 Op vakantie kom je dat heel erg tegen is ook mijn ervaring. Zijn we normaal gewend om in de toekomst te leven, van moment naar moment, plaatje naar plaatje, op vakantie hoor je te genieten, dat is een harde wet. Van elk moment. Je mag je niet even waardeloos of ongemakkelijk voelen. Maar het ongemak laat zich eigenlijk veel vaker voelen, omdat we allerlei momenten van ontspanning hebben gecreëerd waar we ons geen raad mee weten omdat we dan direct geconfronteerd worden met die verstopte overtuiging: dat we in de kern waardeloos zijn. En dat dekken we doorgaans af met van anderen horen dat we dat niet zijn. Zelf zijn we daar niet toe in staat. Alles moet van buiten komen. En dat klopt niet, we zijn zelf heel goed in staat om vanuit een intrinsieke motivatie te leven zonder toestemming van anderen, we hebben dat alleen niet nog geleerd.

Goedemorgen, Ja prachtige film, The quiet girl.

Welkom @Evelin, Ik herken je drinkpatroon, geen rem over het drinken en dan ook niet over mijn emoties. En die vreselijke schaamte. Zolang ik me schaamde was het supereenvoudig om niet te drinken. Onder schaamte zit ook een angst om er niet meer bij te horen, om te worden buitengesloten. Maar als ik iedereen die getuige was geweest weer onder ogen was gekomen en ze deden vriendelijk of neutraal, dan was die angst weg. Eigenlijk voelde ik me zelfs meer geaccepteerd dan ervóór, want ik mag kennelijk fouten maken. Weg motivatie om iets te doen aan mijn probleem. Kop kon weer in het zand. In onze schaamte overdrijven we de gevolgen vreselijk, vanwege die angst. Maar uiteindelijk doet het wel iets in je relaties. En wat dat precies is, dat krijg je niet zo gauw te horen. Hoeft ook niet altijd een probleem te zijn. Niet iedereen begrijpt het even goed, dat we geen controle hebben, lelijk gaan doen, gaan paaldansen met een vlaggemast, oeverloos over onszelf lullen enz. Mensen die zelf geen probleem hebben met alcohol, mensen die zijn gekwetst in relatie tot alcohol zullen er weer heel anders tegenaan kijken dan wij hier. Mijn gedachte hierover is dat mensen zoals ik die gebukt gaan onder schaamte na een drinkgelag vaak teveel naar zichzelf kijken door de ogen van anderen. En zich in hun dagelijks leven veel te veel aanpassen aan dat vermeende beeld dat anderen van ze hebben. Je straalbezopen presenteren met alles wat je in het dagelijks leven zo zorgvuldig probeert te verbergen word in één klap teniet gedaan. Zolang het er voor de buitenwereld uitzag alsof ik oké was, succes had, gelukkig was, dan was het goed. Of ik echt gelukkig was, mijn eigen behoeften kende, daar stond ik niet bij stil. Ik was de hele dag bezig met voldoen aan het beeld. Veel piekeren. Passen in het plaatje. De angst om er niet bij te horen zat er diep in, zonder er echt bewust van te zijn. Daar iets aan doen was uiteindelijk de uitweg uit een vicieuze cirkel waar ik in zat. Zelfcompassie, ontdekken hoe vervreemd ik was van mezelf, hoe ik steeds bezig was met erkenning en bevestiging krijgen van buiten. Hoe bang om het te verliezen. Dat had ik allemaal niet zo door hoor, ik vond mezelf een heel stoer mens. Stoppen met drinken zodat ik me niet meer hoef te schamen, aan mezelf denken in de meest vreselijke toestanden werkt gek genoeg niet bij mij. Dat komt omdat het zo streng is, zo niet liefdevol naar mezelf. Ik doe het dan eigenlijk weer zodat anderen me een braaf kind vinden. Daar zit juist de pijn en alcohol maakt dat ik die niet hoef te voelen. Dan krijg ik mijn dopamine zomaar, zonder eerst aan allerlei voorwaarden te hoeven voldoen. Nooit goed genoeg. Ik vind het heel fijn dat ik niet meer wakker word in schaamte. Maar dat is bijvangst.

Even opgezocht, zentangle. Ik neem het terug, dat ik nooit teken. Al mijn kantlijnen in notitieblocs zien er zo uit:-)

Nee nooit. Vroeger wel, als kind en puber. Totdat ik in een bubble terecht kwam waarin creatieve hobbies als burgerlijk werden gezien, en ik niet goed genoeg tekende om naar de kunstacademie te gaan, vond ik. Of anderen vonden dat, dat weet ik niet meer maar dat kwam op hetzelfde neer toen voor mij. Maar nu ik vanwege de leeftijd en onderweg verkregen inzichten steeds meer schijt krijg aan wat anderen van mij vinden, herinner ik me weer de lol die ik had om iets op papier te zetten. En ik was op zoek naar botanische tekeningen van groenten voor op de keukenmuur, en toen stuitte ik op deze cursus, en klik. Teken jij?

Ik hoop ook op nog een flinke poos mooi weer @lady jane, want ik wil het Pieterpad afronden deze zomer, en niet in de stromende regen. En natuurlijk hoop ik het ook voor jou:) Ik heb onderweg al veel bramen gegeten.

Fijn om je te lezen @Oskar. En dank je voor het aanzwengelen. Het is voor mij een leuke manier om stil te staan bij hoe ik erin sta. Het Zwarte Woud lijkt mij ook prachtig.

Goedemorgen, Vanochtend leek het alsof ik de herst rook. En toen kreeg ik er ook zin in alvast. Heb me opgegeven voor een cusrus botanisch tekenen die in oktober begint. In dat soort dingen heb ik zin. Zware boeken lezen, mensen ontvangen en lekker voor ze koken. Huismussen. En als ik dat weer zat ben, dan ruik ik ergens in februari de lente, Naar iets verlangen dat er nog niet is maar waar je wel zeker bent dat het komt, dat vind ik een fijn gevoel. Niet te lang, even.

Goeiemorgen, In plaats van een nieuwe keuken plaatsen hebben we gisteren besloten om de 20 jaar oude keuken oude op te lappen. Net als de badkamer. Wat een ruimte ontstaat er dan in mijn hoofd. En het probleem van welke tegels, aanrechtblad, wel of geen bovenkastjes is ook van de baan. Zo niet leuk voor mij om mee bezig te zijn, maar als je een nieuwe keuken en badkamer 'moet' dan zijn het wel dingen om je in te verdiepen. Waarom het moest geen idee, nu het uit mijn hoofd is snap ik daar niks meer van.