Klassement

Wat jij ervan maakt.. zogenaamd machtsvertoon. Als ze in de verslavingszorg alleen maar doen wat de cliënt wil zal dat misschien bij een enkeling 'werken' maar mijn ervaring is dat hun zogenaamde machtsvertoon me uiteindelijk wel wat aan het denken heeft gezet. Na ruim een jaar verzet was ik geen steek opgeschoten, zelfs nog verder in de drek gezakt. Dat was hún schuld natuurlijk. Want zij lieten me zomaar m'n gang gaan. Wat dachten ze nou, dat ik zou doen wat zij me zeiden te doen??? Stelletje gekkies. IK WIST HET BETER. Dit was het ambulante gedeelte. Pas in de kliniek begon ik in te zien dat doen, of in elk geval proberen te doen wat ze zeiden, me meer op kon leveren dan 'het beter weten'.. natuurlijk vond ik het ook maar 'boekenwijsheid' en was ik zélf en mijn behandeling niet uit een boekje te leren, maar ik kwam er langzaam achter dat ik als alcoholist zo langzamerhand totaal de grip op 'verstandig' was kwijtgeraakt. Al mijn 'verstandige' bedenksels werden in de basis ingegeven door de mogelijkheid van drank als afsluiting. Alles wat ik me voornam, alles wat ik deed, alles.. ging altijd weer richting een borreltje aan het eind. In de kliniek was dat borreltje aan het eind door de week niet mogelijk. De eerste weekeinden thuis waren een dankbare gelegenheid om snel en stiekem even 'de schade in te halen'.. maar dat hield geen stand. Dagboekbesprekingen, gesprekken met hulpverleners, groepsgenoten, therapieën, de hele bups, de hele sfeer, deed me langzaam, maar zéér zeker, inzien dat de 'boekenwijsheid' elementen had die klopten met mij zelf en dat ik misschien maar eens moest luisteren en vooral ook DOEN.. dit was het allerprilste begin van erkennen dat mijn leven onhanteerbaar was geworden en dat ik machteloos stond tegenover mijn verslaving. Machteloos!! Waarmee ik toegaf (voor mezelf, hè, ik heb het hier alléén over mijn eigen ervaring en die deel ik hier) waarmee ik toegaf dat anderen wel eens meer 'macht' over mij konden hebben dan ik zelf met al mijn eigenwijsheid had... ik begon te luisteren, ik begon te doen... dat ging niet altijd even goed, zelfs helemaal fout omdat m'n eigen verslaafde ikje het weer overnam, het weer beter ging weten, maar toen begon ik met de Stappen. Ik was zo ver heen, ik was het leven zó zat, het was of er uit stappen (het leven) of er in stappen (het leven). Laat ik nou in twaalf stappen het leven weer IN gestapt zijn.. maar met hulp van mensen die het beter wisten dan ik. Ook boekenwijsheid, die tot leven komt door het in de praktijk te brengen. (Nogmaals: bij mij, mijn ervaring...)

Dat hebben we denk ik allemaal gemeenschappelijk. Niet goed kunnen omgaan met wat er onverdoofd binnenkomt. Of wat er binnenin verzonnen wordt door de gedachtenmachine. De een gaat wild om zich heen trappen de ander gaat weer drinken nog een ander gaat aandacht vragen Diversen schrijven zich uit en komen later weer terug sommigen gaan zomaar huilen dan is er 1 die er altijd weer een grapje van kan maken (maar ondertussen?) en eentje die heldhaftig de mooie kanten van het leven probeert te zien, de koffie in de deuropening en zo, maar het soms ook gewoon niet meer trekt en ook wel eens een duwtje in de rug wil hebben misschien juist zonder erom te vragen Vul maar in wie wie is en maak het lijstje maar langer met alle anderen. Ik denk dat als we in gedachten houden wat we gemeenschappelijk hebben dan komen we verder.

Je weet het best. En je geniet er van, zoals ik je zie. Maar je plukt er ook de wrange vruchten van. Je profileert je als stoere, 'ik kan alles aan' vrouw die op alles een weerwoord heeft maar ook strooit met empathische gevoelens om het menselijke aspect van zichzelf te benadrukken, en als het niet werkt innerlijke rust zoekt in de verdoving van alcohol. Maar van binnen zit een kwetsbaar mens dat door haar stoere gedrag dreun op dreun krijgt te verwerken en dat niet aankan maar in plaats van hulp te zoeken de alcoholverdoving verkiest. Je draait, door je stoere imago niet los te laten, in een kringetje rond, lieve Bor. Je hebt het er nog regelmatig over dat je Niwi mist. Dat begrijp ik heel goed, hij heeft je veel 'wijsheden' voorgehouden op de momenten dat het nodig was en je zo steeds op 'het rechte pad' weten terug te brengen. Maar hoe wijs Niwi ook was, ook hij was een verslaafde die ooit hulp heeft aangegrepen omdat hij het toen ook niet meer wist. Wat hij door die hulp heeft geleerd probeerde hij door te geven aan anderen, ook aan jou. Het doorgeven van ervaringen heeft alleen zin als de ontvanger er wat mee doet. Niwi was ooit ook een ontvanger van hulp. Dat hij zijn wijsheid kon doorgeven was te danken aan dat hij naar die wijsheid leefde, dat hij zijn verslaafde Ik heeft losgelaten, dat hij nederig werd. Koppigheid, rebelsheid, eigenwijsheid, het zijn veel voorkomende eigenschappen bij verslaafden en vaak zijn het eigenschappen om een kwetsbaar en gevoelig persoon er minder kwetsbaar uit te laten zien. Maar uiterlijk vertoon zal uiteindelijk meestal de ingang blijken te zijn naar teloorgang. Beter is het om de kwetsbaarheid die verstopt zit onder uiterlijk vertoon naar buiten te laten komen en te laten beoordelen zodat de mens zelf kan worden benaderd en eventueel behandeld. De kern sterker maken heeft meer blijvend effect dan symptomen bestrijden. Rebelsheid staat beide in de weg. Daarmee verander je NIETS. (*Terwijl ik de naam Niwi typ denk ik bijna automatisch ook aan jowan... die vergeet ik ook niet licht...)

En dan nog, een "verkeerde" reactie? Er staan genoeg andere tegenover, en het blijkt toch soms na enig bezinken wel mee te vallen. Ik zie zelden vervelende reacties, hoogstens andere visies. En juist het niet of weinig drinken is voor heel veel mensen een onderwerp dat dichtbij komt. Sommige mensen hebben zo hard geknokt voor de 0, en hebben geleerd dat dat de enige weg is. Voor hen.... Soms na jaren en jaren ploeteren en zichzelf tegenkomen. Als zij hun mening of ervaring delen, of een advies gev Ed n dat niet aanstaat is dat zeker geen negatieve reactie. Ikzelf schrijf bijna niks omdat er zo heftig emotioneel gereageerd wordt. Zoals Bor gisteren tegen Niels, die niks verkeerd zei. Of Smaragd laatst tegen Harp. Waarom nou? Ok, excuses volgen soms, maar ja, ook andere mensen hebben gevoel. Dus wees gewoon eerlijk maar laat andere mensen ook een "veilig" gevoel hebben om te reageren.

Hartelijk gefeliciteerd met je 4 jaar, @Happiness! Ook een pluim voor Soothe, Bolletje en Lika, en hartelijk welkom, @Manou.

Ik ben blij dat ik op deze site ben beland. Zoveel erkenning..steun en warmte.Dat ik wat we allemaal nodig. Hier vind ik veel steun en geruststelling. Zodra ik stabieler ben en ik het aankan wil ik verder afbouwen. Maar voor deze ontwenningsymptomen te dragen zijn zal het nog wel even duren. Ik kon vandaag 2 eieren met tomaat bakken. Dat was al een hele overwinning

@Cyclad58: kleding kun je altijd 10 graden hoger wassen dan in het label staat. Tip ooit eens gelezen van iemand vd huishoudschool (ik doe dit zelf eigenlijk altijd, doe wel alles binnenstebuiten in de machine). Dit zou ik idd niet doen met wol of echte delicate dingen, maar een fijnwasprogramma op 40 graden 800 toeren moet prima kunnen (de overhemden van mijn vriend kunnen dat zelfs aan). Durf je dat niet aan is het nog een optie de kleding even in azijn en koud water te weken, uitspoelen en dan wassen. Huishoudforum ipv benzoforum :-)

Ha @ELL nee ik heb geen ventilator. Binnen en op het werk is het wel te doen. Buiten daarentegen....alhoewel het nu beter wordt. Ik heb wel een probleem met mijn kleding. Vrees een beetje dat mijn collega's me gaan ruiken. In het label kees ik in mijn kleding steeds: niet wassen boven 30 graden

@Rosee wat moeilijk toch en wat doe je het goed! Zo moedig ga je alles aan zonder drank, ook voor jou een warme knuffel (alhoewel... met dit weer?...)

Lieve dappere @Cleo66 je hebt momenteel heel wat om mee te dealen en je doet het zonder alcohol, weet je wel hoe knap dat is. Moeilijk om nu een andere manier te vinden om hiermee om te gaan, is die er wel... ik vind dat je best eens even medelijden met jezelf mag hebben, het is toch ook heftig potverdrie. Ik kom net terug van de camping met puberzoon met gedragsprobleem ( iets heel anders maar goed) gisteren was het zo erg dat ik niet wist hoe ik mn wanhoop en verdriet moest verdragen. Ik dacht echt ik kan dit niet meer. Eind gaan fietsen in mn eentje, heel ver. Op n bankje gezeten maar verdriet bleef. Maar toch beter dan een fles rose achterover kieperen zoals vroeger. Ik hoop dat het uiteindelijk beter gaat allemaal. Hele dikke knuffel voor jou

Ken je het gevoel van zelfmedelijden Cleo? Daar wordt altijd erg neg. tegen aan gekeken maar gevoelens zijn er niet voor niets. Als bij mij het verdriet niet wil komen ga ik op de bank liggen en vind mezelf erg zielig, klein en heel kwetsbaar en dat mag van mezelf. Het is even oefenen maar dan komen de tranen wel hoor. En niet bang zijn jouw geest laat datgene toe wat je aan kunt. Een kruidvat word je als je het weg blijft drukken.

Heerlijk weer thuis, ook al vond ik het daar ook een fijne plek. Wat n luxe, een badkamer en toilet in je eigen huis

Tja, misschien niet levenslang Koh, maar zo zou ik het wel begrepen hebben denk ik, omdat alle andere methodes immers faalde Ik zou denk ik net als Smaragd, gedacht hebben nu het ei van Columbus gevonden te hebben, en dan gooien anderen ineens roet in het eten (Althans, zo zou ik het dan ook opgevat hebben)

Fijn Spirit, fijn dat je zo genoten hebt Hier om twee uur weer thuis Stuk gelopen langs het water, koffie gedronken, en dus inderdaad daarna een heerlijke tonijnsalade gegeten We konden zowaar, de auto gewoon kwijt Rest van de middag heerlijk gelummeld. Alle deuren open (behalve de buitendeuren) Heerlijk temperatuurtje binnen nu (als je tenminste niets hoeft te doen) Binnen ; 28, buiten 32, met scherm naar beneden Straks twee uurtjes werken Koken voor iemand Zal wel weer sla worden

Smaragd denk je dat het mogelijk is om je even niet als een verwend kind te gedragen?

Weggehaald, want erg persoonlijk en dat past niet zo goed bij me. Verder gaat het redelijk, nieuwe ventilator

Het ligt er maar aan met welke bril je leest. Als iemand voor de eerste keer op jouw draadje langskomt en je dit toewenst "ik hoop dat je rust vindt in je leven". Vind je dat serieus aanmoedigend?

Enkele mensen hebben benoemd bepaalde dingen niet te geloven, en dat heel lastig te vinden. Meer niet. Daarna zijn er alleen maar aanmoedigende reacties gekomen, om eerlijk te zijn enz. Ze is niet gepest of met pek en veren weggejaagd is mijn mening.

Goedemorgen, Straks een ventilator halen, het wordt me nu toch echt te bar. Beetje laat, maar ja, nooit beweerd dat ik snel was. Heb een mooie dag, allemaal!

Goedemorgen allemaal, Binnen en buiten 25 graden momenteel Wel een lekker briesje vanuit de open balkondeur Straks naar het strand Met blote voeten door de branding lopen Terrasje, kopje cappucino, en later een visrestaurant ( ik ga voor de tonijnsalade ) Nou, als dat geen vakantiedag is ( Wel twee uurtjes werken om 17.00, maar dat mag de pret niet drukken ) Voordeel is wel, dat ik met dit warme weer nauwelijks trek heb in alcohol

Jane, ik moet er niet eens aan dénken om met zulk weer naar het strand te gaan, hihi... Maar goed, er zijn mensen die dit wel prettig vinden geloof ik , dan ben ik maar blij voor hen. En ja, voor de ouderen, de echt ouderen dan (ben er zelf onderhand ook eentje, hahaha) is het dubbel moeilijk... Niks, wat fijn, nog even 'vakantie' voor jou en dan los. Naar aanleiding van jouw vraag hoe 'vrienden' te vinden zat ik te denken dat jij, als je eenmaal aan het werk bent en naar school gaat vanzelf ook wel contacten op zult doen.

Smaragd misschien helpt het als e bedenkt dat hoe meer je met anderen bezig bent (op een ongezonde manier voor jezelf) hoe minder je hoeft bezig te zijn bij wat jij eigenlijk te doen hebt aan zelfreflectie en daarnaar handelen? Dat helpt mij wel als ik tegen dat soort machteloosheid moet vechten. En mede daardoor kan ik het wel loslaten/laten bij de ander/negeren. Dat betekent niet dat ik er geen emoties bij heb. Maar dat ik accepteer dat ik wat Von zegt, niet alles van anderen ook erbij kan hebben. En helpend voor de ander is het zeker niet als ik onder hun lot lijd. Maar ook ik heb wat ik moeder theresa momenten zat hoor.

Lieve Smaragd, ook als zij zich niet had laten uitschrijven had je niets kunnen doen. Zij maakt haar eigen keuzes. Zelfs als jij haar adres zou weten en naar haar toe zou gaan, dan nóg ben jij niet instaat om haar te helpen. Wat er is gebeurd is volledig haar eigen verantwoording, haar eigen KEUZE, echt en daar kun jij, hoe graag je wilt ook niets aan veranderen. Dit is iets anders dan mensen waar jij mee en voor werkt, heel iets anders....

Ah super leuk Niks, echt zoveel werk in..........Denk wel dat het iets voor jou is. Ben zelf verpleegkundige in de ouderenzorg en psychiatrie, daar ligt mijn hart in.

Ik ga wel aardig hoor @Smaragd Heb het wel eens moeilijk, maar ja dat hoort erbij. Waar werk jij? Ik ga binnenkort beginnen bij bejaarden werken, daarnaast 1 dag in de week naar school.

Ik wil graag vanuit liefde alles bekijken maar ook zeker vanuit duidelijkheid. ik merk in tijden van drank, dat ik daardoor onzekerder word en de meest vreemde beslissingen neem. ga ik kritisch kijken naar die beslissing word ik down en grijp ik naar de fles. dus, doorbreken die boel. nu dag 11 en ik voel me echt veel en veel beter. mooi dat jij dit herkent en ook selectiever bent geworden @lady jane jaren geleden wilde ik trouwens nooit iets missen. Geen enkel feestje, werkte altijd en wilde iedereen te vriend houden. nee, die tijd heb ik gelukkig gehad.

@doorbijter @Cyclad58 ------

Hoi, Lekker voldaan gewerkt ondanks de hitte. Ik kan mij droog afmelden, dankbaar voor. Welterusten.

@doorbijter we hebben inderdaad wel een fijne tuin, niet heel groot hoor, wel uitkijkend over weilanden Super fijn dat het zo goed gaat met je! Waar gaan jullie heen op vakantie? @Leen Dat is heel normaal dat je snel overprikkeld bent, vervelend, maar niks raars... Je zenuwstelsel is zo ontzettend fragiel. Maar ook dat komt goed Hoe gaat het met de onrust?

Wat fijn!

@EefjeJ volgens mij heb jij een hele grote tuin waar je heerlijk in kan relaxen. Wij wonen nagenoeg in het centrum en hebben een postzegel als tuin. Das de belangrijkste reden dat ik graag wil verhuizen. Alleen willen de mannen niet mee. Met mij gaat t nog steeds best goed. Net wat inkopen voor de vakantie gedaan. Das echt heel lang geleden dat ik vakantie voorpret heb gehad. Gisteren de hele dag bij mn zwager en schoonzus op de camping geweest. Vroeg weg, laat thuis, maar ik kon t prima volhouden @Annie87, heb je de uitspraak al? Ben even de datum kwijt...... @Leen gaat t al ietsje beter? Fijne dag allemaal

Werkze @Smaragd goed te lezen dat je vandaag bij je besluit wil blijven om niet te drinken, uiteindelijk is het dat waar het om gaat.

@Smaragd

Mooi hoor, hoe je beschrijft hoe lastig, maar toch positief zo'n proces kan zijn.

Wees lief voor jezelf en doe het niet.

Hoofdschuddend doorlopen... hoofdschuddend en in mezelf mopperend en knorrend. Oude gewoonte die me niet echt goed doet, maar drank doet me nóg minder goed. @Smaragd ik voel met je mee, maar inderdaad, dat bier moet je zo onderhand maar eens achterwege gaan laten, daar heb je niet alleen jezelf mee maar ook je partner, en dat wil je hem natuurlijk ook niet aandoen... moeilijk, moeilijk, moeilijk... laten afglijden, ja, dan maar met wat 'schaafwonden' blijven zitten, maar niet met een afkick, kater, etc....

Deze hele discussie is een kwestie van waarden, preciezer gezegd de volgorde daarvan. Medelijden is een waarde, eerlijkheid ook. En zo gauw die met elkaar in tegenstrijd komen, reageren mensen verschillend naarmate het ene belangrijker is of het andere, en dat komt dan weer van je opvoeding, persoonlijke historie etc. Dat is geen zaak van zwart en wit. Ik vermoed overigens dat de keurige veroordelende niet drinkers (waarvan alcool het laatste probleem was dat ze nog moesten oplossen in hun heerlijke leventje - ik maak er nu een grapje van hè - trouwens ik heb ook niemand in het vizier) wel degelijk medelijden hebben, misschien wel heel veel, maar met alleen medelijden wordt iemand niet geholpen. Soms helpt een trap in je hol maar soms helpt het averechts. Graag een ander willen helpen kan ook weer een camouflage van eigen ellende zijn. In hoeverre is iemand zich bewust van zn eigen probleem. In hoeverre is iemand anders die alleen maar wat lettertjes leest zich bewust vh feit of die iemand zich bewust is van zn eigen probleem. En bewust van de impact van de lettertjes die hij/zij zelf dan weer schrijft. Weet jij het, dan weet ik het ook. Maar ik weet het niet. Hoe meer ik erover nadenk hoe minder ik ervan weet. Uiteindelijk moet je t zelf doen, dat weet ik wel. Sterkte allemaal

Smaragd nou ga je vanwege iemand anders dr problemen ZELF weer aan de zuip, wat doe je jezelf nou aan joh? Alsof je eigen gezondheid het minst belangrijk van alles is. Verplegers.....

Lieve Smaragd, probeer het los te laten wat er met een ander gebeurt hier. Richt je gewoon op jezelf, zo maak je het voor jezelf veel moeilijker en je hebt het al moeilijk genoeg, toch? Kom op, gá er weer voor, je hebt zoveel te geven als je in je goede doen bent! Sterkte voor nu . Groetjes vanaf Schiphol.

Afschuwelijk ook al benzo slachtoffer ben je aan het afbouwen ik begrijp je het is een hel dank zij die dokters ze zijn gul met uitdelen van recepten maar verder doen ze niks voor je en ik heb sinds twee weken nierbek ontsteking erbij en heb antibiotica pillen ben er ziek van veel liefs Wilhelmina