Klassement

Ademhalings problemen komen veel voor tijdens ontwenning...zowel hyperventilatie als het idee hebben dat je te weinig lucht krijgt of juist teveel... In het Engels ook wel air hunger genoemd. Ik heb er zelf nu af en toe nog last van en probeer er niet teveel mee bezig te zijn, hoe lastig dat soms ook is...

Goedemorgen, Ik kwam gisterenavond deze meditatie tegen, misschien helpt het jullie ook zoals het gisteren mij hielp om inslaap te vallen.

Goeie morgen lieve kanjers, Zo de week is weer begonnen en we gaan hopelijk weer met veel kracht er tegen aan. Hebben we een beetje geslapen? Met het slapen van mij gaat het gelukkig weer prima. Zoooooooo dadelijk weer lekker werken. Wat gaan jullie doen?

Hoi Maartje, Op die 14 kilo na exact hetzelfde verhaal hier. Bijna 6 maanden gestopt en het bevalt enorm goed. Geen idee waarom het dit keer zo duidelijk en helder voelt. Eerder ook gestopt geweest, maar nog nooit zo lang en met zo veel vertrouwen. Ook bij mij plopt heel af en toe een gedachte op als: "toch ooit weer eens een keer, maar waarom dan, dat wordt waarschijnlijk niets, maar je weet maar nooit...". Ik maak ook het jaar vol en daarna zien we wel verder. Eén van de fijnste gevolgen van het niet drinken voor mij is dat ik over mijn eeuwige twijfel over van alles en nog wat heen kan stappen en dingen doe en durf die ik vroeger uitstelde waardoor het er niet meer van kwam. Eindelijk durf ik me onhandig, onzeker, en ongemakkelijk te voelen. En hoef ik dat niet weg te duwen met bier en wijn. Ik was na de eerste maanden bang dat ik, net als de vorige keren, uiteindelijk wel weer zin zou krijgen in alcohol, maar ik krijg er zo waar lol in alle feestjes en festivals, etentjes en moeizame verjaardagen zonder alcohol te vieren. Het is zoals het is, en daar geniet ik van. Ik hoef het niet mooier te maken. En aan het eind ga ik naar huis en dat was dan dat, niet meer op zoek naar meer en nog meer. En inderdaad geen gebakken eieren meer bij het naar bed gaan. Alhoewel ik (nog) wel moeite heb om 's avonds niet te eten. En ja, ik ben dus ook een ochtendmens . En wat heb ik vroeger de ochtenden vervloekt! Groet, Pelle

Hoi Bob ik schrijf me in!!!

@Roeltje31 @Brien79@Cyclad58 @bolletje@Wilhelmina@Meisjeamsterdam@DootjesR@Louisa@ELL@Lynn86@Annie87@Vechtertje@Angke@Chloedancer@Spinder@Vallenenopstaan1@Yollie@mevrouwtje54@Verbloemen@Lightspacer@Deligaf1@doorbijter@EefjeJ En aan iedereen die ik nu niet heb genoemd maar die wel dagelijks hier komt voor steun of op zoek is naar steun en antwoorden. Lieve schatten, Ik ben al 2,5 jaar op dit forum en heb het gevoel dat er op het moment bepaalde chaos is die ik niet meer kan overzien. Dit helpt helemaal niemand in mijn ogen. Ik ben al 2 jaar benzovrij, maar krijg het spaansbenauwd als ik de bakken met berichten zie die allemaal los worden neergegooid. Om elkaar te kunnen steunen en te vinden, is het fijn als we met elkaar afspreken om allemaal bij elkaar in de huiskamer te komen van die specifieke dag. Dit werd 2 jaar geleden door Bolletje ingevoerd op het benzoforum en is heel lang goed gegaan, maar op het moment is het in het slob geraakt. Hierdoor kan je het gevoel krijgen dat het forum niet goed werkt en dat mensen je bericht niet lezen of dat je geen antwoord krijgt op je vragen. Terwijl ik bijvoorbeeld graag iedereen te woord sta en graag alle vragen beantwoord en ieders pijn graag verlicht met wat compassie en begrip. Maar dat lukt mij alleen als we centraal ergens verzamelen. Ik ben er niet elke dag, maar dan zijn er weer anderen die kunnen delen. Er zijn altijd mensen op zoek naar iemand anders die ook door deze misere heen gaat. Wat vinden jullie van mijn bericht? Zou het jullie ook helpen? Dikke knuffel voor alle mensen die het moeilijk hebben

@Briba @Meisjeamsterdam De kracht van een positief dagboek zit hem in een extra handeling. Ik heb bijzondere wetenschappelijke studie gelezen die hier over ging. Schrijf op wat er goed ging en schrijf op waarom. Schrijf drie dingen per dag minimaal. De redenatie WAAROM het goed ging is cruciaal. Waar lag het aan dat het goed ging?

Wat mooi, @lady jane, alweer 10,5 jaar! En een warm welkom voor @Lieke73 en @Tine.

maar die vangt een erg leuk uurloon Raps voor een uur van die tandarts mag jij ook wel 5 uur werken, ben ik bang

Ik was zelf soms echt bang als mijn ouders een dag weggingen. Ze hebben hun vakantie afgezegd om voor mij te zorgen, maar gingen natuurlijk wel door met leven. Het is heel gek, maar je bent gewoon zo verrekte kwetsbaar als je zo ziek bent en in ontwenning. Alle zekerheid die je ooit over jezelf had ben je gewoon vergeten en het lijkt net alsof je een klein kind bent dat altijd iemand nodig heeft. Je komt er gelukkig ook altijd weer achter dat het niet waar is en dat je veel meer kan dan je dacht. @Kannietmeer Dit herken ik heel erg! Je herkent jezelf niet meer terug en alle zekerheden en dingen die je over jezelf dacht te weten, lijken ineens in rook opgegaan... Als je jezelf dan soms wel weer herkent, is dat zo fijn, want dan weet je dat je op weg bent naar je herstel...

Ik ben vanmiddag net naar de huisarts geweest om mijn verhaal te vertellen. Geen medicatie meer! Ik heb van mijn leven genoeg troep geslikt. Ik heb zelfs geen paracetamol meer in huis. Op advies van de huisarts ook gestopt met Micardis (tegen hoge bloeddruk) De kans is groot dat het stoppen met alcohol mijn bloeddruk zal verlagen. De Micardis is waarschijnlik de oorzaak van mijn chronische bronchitis en kriebelhoest.

bedankt voor je antwoord ELLEN gr gerda

Een plan geeft me vaak rust. Alleen loopt t nooit zoals t gepland is en das dan weer vervelend. Ach ja T gesprek is voor de tweede keer uitgesteld. De vader van mijn leidinggevende is heel ziek dus kon hij niet aanwezig zijn vandaag. Dat gesprek had er eigenlijk in de eerste week dat ik begon al moeten zijn. Ik denk er net hetzelfde van. En anderzijds begrijp ik t ook weer. T is geen goede dag. Morgen vast beter.

@gerda, acupunctuur heeft mij van veel longklachten afgeholpen. Misschien ook iets voor jou? Ik raad je wel aan te overleggen met de acupuncturist over de Oxazepam in het verleden, zodat hij/zij extra voorzichtig kan behandelen. Liefs Ell

Ik denk dat iedereen die echt een ontwenningssyndroom heeft en ernstig ziek wordt van het afbouwen/stoppen, enigszins afhankelijk is van een beetje zorg van anderen. Als je al 74 bent, heb je niet je ouders, zoals ik dat had. Er zijn mensen die het hele proces alleen doen, maar ik ben zelf altijd er blij als er iemand is die voor de afbouwer zorgt en die steun verleent. Samen kan je meer aan dan alleen, ja toch! Ik was zelf soms echt bang als mijn ouders een dag weggingen. Ze hebben hun vakantie afgezegd om voor mij te zorgen, maar gingen natuurlijk wel door met leven. Het is heel gek, maar je bent gewoon zo verrekte kwetsbaar als je zo ziek bent en in ontwenning. Alle zekerheid die je ooit over jezelf had ben je gewoon vergeten en het lijkt net alsof je een klein kind bent dat altijd iemand nodig heeft. Je komt er gelukkig ook altijd weer achter dat het niet waar is en dat je veel meer kan dan je dacht. Maar zelfs koken vond ik ongelooflijk ingewikkeld tijdens de afbouw en heb ik misschien maar 2 keer gedaan, terwijl ik koken altijd leuk heb gevonden om te doen. Maar ik kon het gewoon niet, mijn hersenen raakten totaal in de war van het proces en de verschillende stappen. @Wilhelmina Het gaat je echt wel lukken, ook als het wat minder soepel verloopt als normaal. Je bent een dappere vrouw en je hoeft niet zo heel lang meer met afbouwen. Heb je een goed afbouwplan voor het laatste stuk?

Weet ik Jopie ik "ken" je n beetje. Geeft niet hoor. Ja de naalden weer opgepakt. Het is wat met die trui....ik denk allang uit de mode. Zal n nieuw patroon uit gaan kiezen!!

Lief Rapi!!!

@Louisa wat je beschrijft herken ik helemaal van toen ik nog op lora zat. Alleen had ik nu inname van de lora een hele korte opleving. In vergelijking met jou zat ik maar heel laag, 2 mg, maar ik was totaal tolerant. Wat een hel was dat. Alleen maar overleven. Uiteindelijk ben ik bij Erik paling omgezet naar 20 mg diazepam. Wat voelde ik me goed. Toenbik uiteindelijk in 5 weken tijd, in erg drukke periode, 3 mg minderen ging het mis. Dat was echt te snel en mijn tolerantie was er kennelijk weer. Ik zat toen, half december, op 10 mg. Paar weken weer echt flink in de hel gezeten, maar na 6 weken een klein beetje opgekrabbeld en wilde ik door met afbouw. Dat doe ik nu met taperingsstrips, nu 10 dagen. Zoals Kannietmeer ook al aangeeft blijft de hel vooralsnog uit. Al ben ook ik zwaar overprikkeld en aan de bank gebonden en weet ik natuurlijk niet wat de toekomst zal brengen. Die maand tot de intake ga je echt volhouden hoor. Ik verwacht dat je straks wordt omgezet naar diazepam en het kan heel goed dat de wereld er een stuk beter uitziet vanaf dan.

Hallo Lieve kannietmeer mijn zoon woont nog thuis maar ik gun hem ook plezier en een fijn weekend hij doet zo veel voor mij en heeft het zwaar met mijn afbouwen ik laat hem vrij hij verdient het om naar Friesland te gaan misschien ook goed voor mij om alleen.te zijn met mijn hondje liefs Wilhelmina

Ja he ben zo angstig familie kijk niet naar me om heb hun altijd bijgestaan gelukkig heb ik een goeie zoon maar ik gun hem een fijn weekend in Friesland maar ik heb het tefoon nummer van een collega van mijn zoon en woont niet zo ver van mijn huis ik.heb straat vrees maar gisteren even om de hoek geweest ging goed dus blijven oefenen het is me gelukt van alles in mijn hoofd gehaald flauw vallen alles gebeurt in mijn hoofd maar er gebeurde niks liefs Wilhelmina

Soms begrijp ik jullie niet Etty en Jopie (best vaak eigenlijk). Wat is er fijn aan verlangen? Dan is het niet goed zoals het is maar wil je het anders hebben? Is waarschijnlijk te kort door de bocht. Het lijkt wel alsof jullie een veel geschakeerder gevoelsleven hebben dan ik.

Kannietmeer dank je wel fijn dat het forum er is dan kunnen elkaar steunen we hebben elkaar nodig liefs Wilhelmina

HI lieve Bol, het gaat hardstikke goed hier, met wat uitdagingen die meer tijd vragen. Volgende week zaterdag heb ik examen dus ik probeer uit alle macht met mijn gatenkaas toch nog wat infomatie tussen de gaten te stoppen. Maar ik voel aan alles dat ik de goede kant op ga. Hi Roeltje: je maakt heel vaak zelf een bericht aan heb ik gezien. Wanneer je in de lijst ziet dat er geen huiskamer is gemaakt, maak je dus zelf een bericht aan met als titel: Huiskamer + (DAtum van de dag) Zo kan iedereen je bericht makkelijk vinden en kan iedereen in dat bericht aansuiten. Wat betreft de lavendel zou ik een essential oil kopen. Lavendel olie dus. Daarnaast is het probleem met de Benzo dat je het maar 2 weken kan gebruiken zonder dat je afhankelijk wordt van de stoffen die er in zitten. Blijf je het wel gebruiken dan kan dat problemen geven. Soms hebben mensen een tegengestelde reactie en werkt de medicatie paradoxaal. Ook dan is stoppen natuurlijk hard nodig. Jij gebruikt oxazepam. Die moet je om de 4 uur nemen als je geen tussentijdse ontwenningsklachten wil ervaren. Ben je al aan het afbouwen of niet? Ad schat, Dat je thuis niet goed slaapt en op vakantie wel is wel veelzeggend. Ik zou je adviseren om te vragen bij de GGZ of je schematherapie mag doen. Misschien laten ze je versneld terugkomen omdat je nog maar net weg bent? Ik denk dat die therapie je heel goed kan helpen.

Go Tine!! Go!!!!

Herkenbaar Rosee. Ik ben ook jaren zo aan t leven. Maanden zelfs jaren stoppen en dan weer dagen maanden s avonds weer wijn. Zo jammer en vermoeiend.Toch denken dat eentje wel kan. Ja de eerste dagen.:( Klaar ermee nu. Vandaag dag 1. Ik weet niet waar ik kan schrijven voor event aanmoediging.In t verleden genoeg handgrepen gekregen. Van kralen rijgen, stenen bouwen tot t breien van n trui voor Soothe. Nou die mouwen hebben inmiddels motten gaten. Weet ff niet zo goed te beginnen. Toch wel...vandaag de eerste niet en niet verder kijken dan vandaag. Zal op t jaatpact mijn vorderingen schrijven. Voor nu " Zet hem op Tine...go for it"!!!! Fijne dag, Tine

Dank je wel Rosee, ik vind 't heel fijn om je te lezen. Ik denk dat ik ook zo ben: dat ik dat niet kan. Ik vind het ontzettend knap van jou, dat je optijd bij jezelf aan de bel hebt getrokken door weer te stoppen. Ik ben bang dat als ik ooit weer begin mijn rem sneller kapot gaat. En ik nog meer dan jij terug bij af ben. Maargoed: eerst dit jaar maar eens doorkomen!

Ik had ook het plan van een jaar Maartje. Toen dat jaar voorbij was, had ik alles een keer 'meegemaakt' zonder alcohol en dacht: hoe nu verder? Kan ik nu af en toe een drankje proberen? Voelde toch niet goed, dus steeds weer een maand eraan vastgeplakt tot ik op een jaar en zeven maanden zat en ineens op een feestje dacht: nu wil ik het weer eens, voelt goed. Dat werden er 4, toch wat teveel. Hierna tijdje (half jaar) heel gematigd gedronken, 3 glazen per maand ofzo. Tot ik met oud en nieuw anderhalve fles prosecco op had, na 2 jaar weer een kater en zelfs 2 sigaretten gerookt. Nu weer een maand gestopt en besef dat gematigd drinken helaas niet voor me is weggelegd. Weet niet hoe jij hier na een jaar bij jezelf over zal denken, maar vond het wel een domper dat het zelfs na 1 jaar en 7 maanden nog steeds ergens in mn systeem zat...

@Bob, zo makkelijk is het niet gegaan hoor in den beginne. En nog steeds vind ik het soms lastig dat afvallen.het allerliefst heb ik er nog 5 af, maar ik ben nu al echt heel erg blij met mijn nieuwe lijf. Het zijn bij mij eigenlijk 2 dingen waardoor het me (tot nu toe, ik ken mezelf) is gelukt: 1: Stoppen met drinken. Door de wijn dook ik veelvuldig de koelkast, keukelades, kelder, kasten in opzoek naar iets eetbaars. Als dat er dan niet was at ik desnoods dikke klodders mayo bij de korsten kaas, of koekjes van de kids met slagroom. Als ik uitging liet ik grote porties bittergarnituur aanrukken, en als ik thuis kwam bakte ik eieren. Hello kilo's! Daarnaast leidde ik een zeer ONGESTRUCTUREERD bestaan. Schilderde vaak in de nacht, en at dan of een dik vet mega ontbijt met gebakken eieren kaas en spek, Of ik at pas laat en ging dan snoepen. En Naast al deze excessen at ik ook nog eens Mega gezond. Had een gezin te onderhouden, en dat deed ik dan ook 'goed'. Dat gezond eten naast die excessen heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat ik niet helemaal Mega Mega veel extra kilo's meezeulde. Maar zo'n 14. 2. Stoppen met mezelf alles maar toestaan. Dat geldt dus ook voor drank: ik heb voor mezelf bedacht dat streng zijn voor mezelf, Lief zijn is voor mezelf. En toen ik stopte met drinken, heb ik meteen het eten aangepakt. Daarbij doe ik aan intermitted fasten: ik eet om 12.00 uur mijn 1e maaltijd, en na 19.00 eet ik niks meer. Voor mij heel makkelijk vol te houden (niet meteen ontbijten als ik wakker word) omdat ik het ontbijt toch al regelmatig oversloeg. Ik eet drie maaltijden, bijna altijd gezond, en at in het begin 1500 calorieën ipv 2000.dat doe ik nu ook soms weer, als ik weer even ongeremd de koelkast in ben gedoken. En ik sta mezelf dat ook gewoon toe. Ik Mag lekker snoepen soms. Dat doe ik elke dag, alleen niet elke dag de hele dag door. En niet drinken helpt: dat scheelt weer een rem. Meer bewegen! Met m'n luie reet uit die stoel. Hop, wat gaan doen. Goed voor lichaam en geest. Dus dat. @Isabeau: ja. Langdurig doorpakken is in ieder geval voor mij de enige manier die blijkt te werken. Ik kan best 'even stoppen', een maand, drie maanden, een dag, of ja, zelfs een uur, maar daarna kan ik even zo goed weer beginnen. Dag voor dag stoppen werkt ook niet voor mij: dan ben ik er elke dag mee bezig. Dit jaar. Dat helpt. Alles opnieuw ontdekken: vakanties, feestjes, festivals, alles zonder drank. En daarin is geen ruimte voor smokkelen. Een jaar is een jaar. En ja. Soms popt 't op: na dit jaar kan ik wel weer gewoon 's heel af en, gewoon zoals normale mensen, een wijntje drinken. Nee. Ik vrees dus dat ik dat niet kan. Maargoed. Eerst dit jaar maar eens ervaren!

Goeiemorgen iedereen, Redelijk geslapen,toch alles bij elkaar 4 uurtjes,maar dan ben ik al blij. Straks naar mijn psychologe,kijken voor de geluidsgolven aan te passen enz... Vrij goede dagen gehad,gisteren de beste,was echt mijn eigen,wat zo ontzettend fijn voelt,deze vroege morgen weer minder,maar het lukt. Dus lieverds weet dat het echt beterd,ik durfde niets meer,4 maand binnen in huis gezeten,vorige week ben ik mee boodschappen gaan doen,ben op bezoek geweest bij vrienden,stond er zelf paf van dat ik het deed,wel met mijn kinderen,alleen terug buiten komen durf ik nog niet aan,maar wat ik geleerd heb is ik laat mij niet duwen door anderen,en doe alles op mijn eigen tempo,. Best trots op mijn eigen!!! Zo lieverds heb een fijne rustige dag,knuffel Angke xxx

Goedemorgen frummers. Alwéér blue monday vandaag Jane, ik dacht dat dat maar eens per jaar was??? En sauna op de 12e verdieping, ook al zo'n openbaring voor mij: zie bij dat soort dingen altijd een soortement van villa voor me met een grote exotische tuin waar de koude baden zich bevinden.... Maar goed, maandag dus. Een nieuwe week, nieuwe ballen en nieuwe kansen. En natuurlijk een bakje om te beginnen...

Goedemorgen! Ik heb lekker geslapen en heb gisteren voor het eerst van mijn taperingsstrips genomen, de eerste van 28 7 mg valium naar 2 mg. Ik ga nu naar werk en heb een muziekje aangezet! Want buiten is het grijs... Iedereen fijne dag!

goeiemorgen frummers Blue Monday saunadagje vandaag vanaf de 12e verdieping uitkijkend over de stad, aan alle kanten ander uitzicht wel ff wat anders dan wat ik gewend ben.

Goedemorgen @Nancy

Hallo fijne mensen. ik ben alweer een tijdje niet geweest hier. Ik heb het ontzettend druk met werk met de kinderen en alle andere dingen, maar ik denk geregeld aan iedereen hier die mij steun hebben gegeven toen ik het slecht had. @Cyclad58 @bolletje @Deligaf1 @Kannietmeer etc ik ben al bijna 10 maanden diazepam vrij en nu al twee maanden quetiapine vrij :) maar de citalopram gaat nog steeds door. ik voel me na een drukke dag nog steeds erg moe en krijg ik het soms benauwd, ik weet niet of dit ooit overgaat maar het gaat vrij goed ik zit sinds een paar maanden in de premenopauze, op 38 jarige leeftijd ja. Ik weet niet of dit is gekomen door alle stress of medicatie maar het is er in ieder geval hoe is t verder met jullie ? liefs Hypertjeee

Hé hé eindelijk iemand die het goed verwoord. Ik dacht juist dat er mensen waren die niet zo'n zin hadden in de huiskamer en liever een apart een berichtje plaatsen helemaal voor hun zelf. Maar natuurlijk krijg je dan niet het typisch huiskamergevoel. Daar kun je voor mijn gevoel echt delen. Bedankt K.N.M. Hoe is het trouwens met jou????

Wat mooi. Dat afvallen ook, moeiteloos lijkt het wel. Mij lukt dat helaas nog niet.

Mee eens Lieverd. Xx Lynn

Zo ben ik weer. Het gaat goed, gelukkig. Gisteren wel een alcohol vrije bruisend wijntje op. Smaakt best goed. Ik ben vooral blij met de ochtenden. Dat gevoel dat ik niet een hoofd heb die het liefst onder een kussen wil verdwijnen. Wel voel ik allerlei dagen eraan komen die een uitdaging gaan zijn. Maar voor alsnog, gaan we zo door.

Top!

Wat geweldig om te lezen !!!!

Hoi! hier nog steeds gokvrij, nu ongeveer 7 maanden. Ik moet nog 4 maanden schuld afbetalen dan ben ik er helemaal uit!! ik denk nog wel eens aan gokken vooral als ik me verveel. Maar ik geniet ook van dingen die ik nu met geld doe die ik normaal niet deed omdat ik alles had vergokt. hoe gaat het met jullie?

Ja McFlurry dat is heel herkenbaar. Drank helpt goed om alles maar uit te stellen. Of weg te relativeren, waardoor het helemaal niet meer op je takenlijstje voorkomt. Bij mij is de energie en daadkracht heel wisselend. Over het algemeen heb ik, nu ik nauwelijks meer drink, meer zin om dingen te ondernemen en doe ik dingen ook wat makkelijker, vanuit mezelf. Maar er zijn ook tijden dat ik erg moe ben, en nu ben ik ziek en doe ik ook maar het minimale. En zo lijkt er elke keer wat te zijn. Een ding tegelijk is inderdaad een goede tip. En je hoeft niet alles zelf te doen misschien...?

Dingen één voor één aanpakken werkt bij mij het beste.

Hoi allemaal, Weer terug na een weekendje Zandvoort. Het was gezellig maar ook erg druk. We zaten met 6 vrienden in een vrij kleine bungalow, dus heel veel prikkels. Ik heb daar wel bijzonder goed geslapen, iets wat thuis slecht lukt. Gisteravond waren we thuis en je raadt het al, vannacht was het weer dramatisch qua slapen. Uiteindelijk nog wel 5 uur geslapen. Vandaag nog wel een vrije dag, wat dingetjes regelen. Deze week weer terug naar de huisarts, dan hoor ik welke behandeling ik nog kan krijgen. Mijn klachten gaan maar niet echt over, de stijgende lijn is al een tijdje omgebogen. Heb toch wel sterk het vermoeden dat het na 2 jaar geen afbouwklachten meer zijn. Wat wel? Ik kom niet meer bij mijn eigen vrolijke ik, blijf last houden van buik en onrustig gevoel daarin en kan ook niet meer volop genieten. Ik doe mijn dingen, maar het kost meer moeite dan ik gewend ben.

Goedemorgen allemaal, zo naar om te lezen dat het met velen zo extreem slecht gaat. hier hetzelfde verhaal. Ik ben sinds een maand ongeveer weer slechter geworden. Alle gastro-intestinale klachten zijn volop terug. Voel me vreemd. Veel pijn, gevoel onder stroom te staan. Aanvallen van stijfheid en trillen, bah. Ook slapen is nog steeds lastig en afgelopen weekend veel spierschokken en trekkingen waardoor ik niet kan slapen. Ik zonder me steeds meer af vanwege mijn extreme klachten. Ik ben moe van het uitleggen naar mijn omgeving. Maar ik zit er niet meer zo mee. Ik krijg een beetje een houding van; met zoveel klachten ben ik liever alleen. Heb genoeg aan mezelf, zoiets. Vanmorgen een MRI gehad. Ik loop dan heel graag door de lange wandelgangen van het ziekenhuis en word dan geconfronteerd met hoe slecht ik me voel. Iedereen loopt deze slak voorbij. Maar goed ik loop, dat wel. Alleen buiten adem. Uitslagen heb ik nog niet. Ik hoop dat ik die deze week krijg maar weet het niet zeker. Afwachten maar weer. veel sterkte voor jullie allemaal