Pelle drinkt niet meer

[Pelle2]

Misschien wel eenzaam, maar ik weet niet of ik dat erg vind. Ik vind de afhankelijkheid van alcohol die ik zie zielig. Vooral omdat het elke dag hetzelfde gaat. En daarin sta ik alleen. Ja, wel eenzaam dus. Er zijn wel meer mensen bezig met minder drinken, maar tijdens het drinken even niet.

En ja, ik mis wel de aansluiting. De roes waarin je samen belandt (en waarvan je een dag later de helft nog maar weet). Het meelallen lukt nog wel, maar het is nuchter allemaal wat minder groots en meeslepend.

[Rosee]

Ik vind dat zelf een heel eenzaam gevoel. Zelfs als alcohol geen issue meer voor je is, ontkom je er niet aan om er mee bezig te zijn als het continu aanwezig is. Merk dat ik er boos van word (waarom eigenlijk?) Waarom is dat spul overal, is dat zo noodzakelijk om te ontspannen en  plezier te hebben? Wat een triestheid eigenlijk. Het roept weerstand in me op.

[Lieke7777]

Lijkt mij ook  erg alleen als daadwerkelijk de gehele tijd om alcohol drinken en de voorbereidingen  er van gaat.

En logisch eens was je er zelf ook bij ' en nu heb je er voor gekozen om dit niet te willen.   Vind het dapper  dat je op deze manier  je vakantie  doorgekomen  bent en je aan je eigen  afspraken gehouden  hebt de eerste  niet  te gaan nemen.  

Heel normaal om dan tot de conclusie te komen  of als je de keus hebt dit nog een keer te willen .

[Lika]

Ik kan die eenzaamheid ook ervaren af en toe. Bïj bepaalde gelegenheden heb ik minder aansluiting. Dat is zo. Ik heb andere activiteiten ontwikkeld. 

[maartje]

Herkenbaar ook voor mij pelle. Ik begin er soms ook "wat van te vinden". Afgelopen jaar ook met een groep vrienden weggeweest die Veel(teveel) drinken. Ik zag het voor mezelf als een soort experiment: hoe ga ik het ervaren, nou ja, je kent 't wel. Op dat moment vond ik het prima te doen,en zowaar gezellig ook. Nu denk ik: nee. Ik wil dat niet meer. 

Dat vind ik ergens verdrietig. Een afscheid. Eenzaam ook. Maar eerlijk is eerlijk: ik wil niet meer dat drank mijn gezelligheid maakt. En voor hen is dat nou eenmaal wel het geval. Ik wil dat mijn omgeving en ik de gezelligheid maakt. En dat past voor mij helaas niet meer bij hoe ik dat eerst zag. 

En eerlijk: gezelligheid koppel ik in mijn hoofd nog steeds wel eens aan drank en andersom. Een hardnekkige gedachte die soms nog wel eens voorbij vliegt. Stom! 

[Gryhe]

Op 2-8-2020 om 09:28 zei Cleo66:

Ja pelle,  je 'ontgroeid'  je 'peer' groep  wanneer je stopt met alcohol. Dat ervaar ik hier ook .  Alcohol is zo'n belangrijk onderdeel van de maatschappij.  En dan vooral op zo'n camping.   Knap dat je niet gezwicht bent . 

Mis je ook niet de aansluiting op den duur , wanneer iedereen om je heen in de 'lal' modes is beland?

Ook herken ik in je verhaal , dat werkelijk niemand nog vraagt naar het feit dat je niet meer drinkt .   

 

Nou Cleo, daar dreun je de spijker toch wel zó hard op z'n harses, dat ie er plat van wordt. Ik deel en ervaar het ook zo. Mensen die het hardst staan te schreeuwen en te wijzen dat je drinkt,  zullen zich nooit afvragen waarom het is, waardoor het is gekomen en staan niet open wat aanleidingen kunnen zijn. Nee wijzen, schreeuwen en maar kritiek op alle mensen hebben wat ze fout gedaan hebben. Maar het lef hebben om eens spiegel voor zich te houden en naar zichzelf kijken en te bekritiseren, dat lukt ze niet.

[lady jane]

zoals ook wij (ooit) zijn andere drinkers
ook voornamelijk met hun eigen drinken bezig.

[Pelle2]

Vanmiddag bedacht ik opeens: ben ik niet gewoon 30 jaar lang gewoon heel moe geweest door al die alcohol?! Dat daarom zo veel zo moeizaam ging. Zo afwachtend, zo weinig initiatief, zo veel voor me uitgeschoven, zo veel plannen niet uitgevoerd of afgemaakt.

Ik denk wel eens, dat een keer weer wat drinken wel lekker zou zijn. Ruim een jaar niet, dat was toch de termijn die je minstens moet wachten voordat het enige kans van slagen heeft af en toe weer alcohol te kunnen drinken. Zo is mij ook ooit gezegd en zo lees ik nog steeds regelmatig hier op het forum. Dat jaar zit er inmiddels al een tijdje op, Maar wat wil ik dan? Een verlangen naar iets dat toch niet gaat komen na een paar biertjes. Dat verlangen was er altijd, en kon geloof ik alleen gesmoord worden door veel drank. Zo veel, dat ik niet goed meer wist wat ik deed. Vroeger voelde het romantisch, avontuurlijk ook, met drank op de nacht in, niet weten waar die je brengt. Nu lijkt het doelloos.

Maar goed, ik ben ruim een jaar verder en heel trots dat ik al die tijd niet heb gedronken. Heel tevreden ook met wat ik allemaal doe en meemaak op dit moment. En als ik mensen zie drinken, vind ik ze niet aantrekkelijker. Het heeft eerder wat zieligs. En ik heb al helemaal geen zin in de kater. En toch denk ik dat ik wel weer eens een biertje zou willen drinken. Eentje dan misschien. Zou dat kunnen? Een keer? En dan weer heel lang niet? Ik durf het risico eigenlijk niet te nemen. Ik heb er ook geen tijd voor. En het ideale moment komt maar niet. Maar een ideaal moment is misschien ook wel leuker zonder alcohol. En niets lijkt me zo veel makkelijker dan iets. Maar toch, het zou zo maar kunnen, een keer, een biertje.

 

 

 

 

[bumperjim]

Lol wat een gedagdroom  het avontuur zit niet in een flesje hè.

Je weet heel goed waar zo'n spannende nacht eindigt: kotsend op de plee (als je mazzel hebt en niet over iets of iemand anders heen). 

[brazer]

beetje spelen met de gedachte, terwijl je goed op koers bent, je forumgenoten beetje uitdagen, dat is het toch @pelle2 ?

 

30 september 2020 bewerkt door brazer

[Lika]

Hoppa, open is de deur. Zo lees ik je. Een voorbereiding op.

Doe de deur weer dicht, zou ik je willen zeggen. Nu doorzien wat je echte verlangen is, gemis is, gaat je wrs veel meer brengen. Want die ene? Hé, jij weet toch ook wel hoe dat is?

[Pelle2]

Dank voor de reacties.
Het zijn mijmeringen, het is geen plan, maar het speelt wel eens door mijn hoofd. Ik wil die deur geloof ik ook open hebben, wellicht zonder er ooit doorheen te stappen.
Toch vraag ik me af of ik het kan, even erdoor, heen en weer terug.
Ik denk veel na over mijn leven, over de rol die alcohol daarin speelde. Met nogal wisselende emoties. Met als grote vraag natuurlijk: Wat als... Had ik een fijner leven geleefd als ik niet had gedronken? Geen idee. Ik ben uiteindelijk geworden wie ik ben, ondanks en dankzij de alcohol.
Nu doe ik het zonder alcohol. En dat duurt nog wel even.
 

[Lika]

'Geloof ik' en 'toch'. Je wilt de deur niet helemaal dicht dus. Dat mag Pelle. Het is waar dat je zelf besluit om over de drempel te stappen. 

Voor mij (voor mij!!) is jouw redenering precies die geweest om steeds weer te gaan roken denk ik. Niet helemaal dicht. Ik kan elk moment besluiten om....en hoppa, daar ging ik al.

Nu heb ik besloten. Deur dicht. Klaar. 

Ik wil niet op je 'hakken' , alleen hoop ik dat je het ook echt bedoelt zoals je zegt. En zegt zoals je bedoelt.... zoiets. Houd de touwtjes in handen man!

[Rosee]

Dat het af en toe door je hoofd gaat lijkt me normaal, betekent niet dat je echt weer wilt gaan drinken. Daar ben je zelf bij. En als je het al zou willen, waarom? Je gaat nu goed. Ik drink nu met mate en dat bevalt prima (drink heel weinig en ook niet meer voor de roes) maar wat ik wel jammer vind is dat ik nu van het jaarpact af ben. Voelde me iedere maand weer trots als er weer een maand bij kwam en 'hoor er niet meer bij' zo voelt dat een beetje. Jij staat ook al zover op het jaarpact, zonde om eraf te gaan. 

[maartje]

Hoi pelle, herkenbaar hoor, jou mijmeringen. Hoewel die tweestrijd in mij minder wordt. In die zin: terug naar waar ik vandaan kwam nooit weer. Dan blijft over: met mate drinken,of gewoon helemaal niks. Zodra ik denk aan met mate drinken, gaan bij mij meteen de alarmbellen weer rinkelen: wanneer dan, hoe vaak, met welke reden enz. Alleen al door daaraan te denken weet ik dat het voor mij een no go is. Ik heb met mezelf afgesproken er nog een jaar aan vast te plakken. Dat is voor mij te overzien. Maar steeds meer komt in mij het woordje "nooit" boven drijven.

Van uitstel komt afstel. En das in deze nou eindelijk eens goed! Ik voel me trouwens net een prediker nu, alsof ik jou kan behoeden voor het kwaad. Dat kan ik natuurlijk niet, maar ik zou het zooooooo erg vinden als je onderzoek eindigt in weer doffe ellende. Dus blijf vooral hier je mijmeringen delen. Zo. Moeder overste heeft gesproken. 

[Pelle2]

Update, 1 jaar, 2 maanden en 5 dagen alcoholvrij.

Ik heb het afgelopen jaar (jaren) veel over mezelf geleerd. Onder andere (of vooral) waarom ik ben gaan drinken. Ik dacht altijd, gewoon omdat het lekker is. Dat is niet zo, het had een functie. Alles wat moeilijk of lastig was heb ik zo opzij kunnen schuiven. Nu, zonder alcohol, ben ik dat wel aangegaan. En dat kon gewoon! Belangrijke lessen: het hoeft niet altijd leuk te zijn, het hoeft niet altijd goed te gaan en wat een ander ervan vind... nou ja, het accepteren van kritiek (van een ander en ook van mezelf) is ook een soort bevrijding geweest. Ik durf er naar te luisteren zonder meteen in de verdediging te schieten. Ik ben wie ik ben en durf dat ook te zijn, ik vind wat ik vind en durf dat ook te vinden.

Ik ben nu wel even klaar met mezelf ontwikkelen, dus ik dacht, ach, een keer een biertje moet wel weer eens kunnen. Maar ik kom er niet uit hoe dat drinken dan vorm zou moeten krijgen. Want wat is een keer, wanneer is de volgende keer. Af en toe denk ik, misschien is dit wel een geschikt moment. Maar dan denk ik, volgende week is ook weer zo'n moment... Bovendien, wat ik om me heen zie... wat wordt er ongelofelijk vaak gedronken. Overal moet bier of wijn bij. Als ik de minister van volksgezondheid hoor zeggen dat we allemaal wel weer gezellig een biertje willen drinken gaan mijn haren rechtop staan. Onafhankelijk zijn van alcohol, ik vind dat heel lekker. Ik merk ook dat ik het nuchter zijn een lekker gevoel vind. Ik zie om me heen dat dat niet voor iedereen geldt, maar bij mij ging dat ook niet van de één op de andere dag.

Kortom, ik blijf nog lekker even alcoholvrij. Volgende mijlpaal is 1 jan 2021, een heel kalenderjaar niet gedronken.
 

[Lika]

You rock....

[Ties]

Heel inspirerend pelle! 

[IJsvogel]

Mooi mooi mooi! Wat je zegt over omgaan met kritiek herken ik besef ik nu.  Wat grappig,  vroeger vond ik het vreselijk lastig en nu voel ik me er ok onder,  ga uit van goede bedoelingen van de ander en leer ervan wat ik ervan wil leren. Tjee....

[Pats]

Dank je wel @Pelle2 ik zat er even door, een moeilijke avond .. beetje chagrijnig. Mis niet zozeer de wijn an sich maar werd gek van de verveling van het niets hebben. Mijn, vooral de vrijdag, avonden bestonden redelijk vaak uit dat glas in mijn hand en blijven bijvullen tot ik niet meer kon. Daar is nu iets anders voor in de plaats gekomen .. geen glas vullen tot ik niet meer kan maar de avond nuchter voorbij zien sluipen. Ik baalde er even van .. ben naar bed gegaan. Ik dacht ik ga maar gewoon slapen dan. Lees nu jouw draadje, dit forum helpt me vaak door deze momenten heen, en ik vind het zo knap! Een voorbeeld, dank je wel. Inderdaad het is zo gewoon, zoveel mensen drinken. Soms is die valkuil dan niet duidelijk: ik wil gewoon ook! Maar tuurlijk niet. Ik wil niet. Ik ben op dag 35. Het is pas 5 weken morgen maar ik voel me goed, meestal dus. Door dit soort ervaringen te lezen en zoveel herkenning te zien, voel ik de kracht weer terug komen om door te zetten. Trusten gr Pats 

[bumperjim]

Maar je mag er zelf wat mee doen met die vrijdagavond!!  Kon je niet ff iemand bellen of zo? Of een ommetje met de hond? Of de vrijdagkrant lezen voordat de zaterdagkrant in de bus ligt? Of een uurtje yoga? Cq een uurtje voor het eerst yoga want je hebt het nog nooit gedaan maar je hebt wat gevonden op youtube? Of een wasje draaien? Scrabbeltje leggen? Netflixje doen? Operatie meetic voor alle eenzame sokken? Mailtje sturen aan oude vriend(in)? Taart bakken?

Ik stem voor taart bakken.

Maar ik ga soms ook wel eens vroeg naar bed op vrijdag hoor, ben je zaterdagochtend zo scherp als een mes  

17 oktober 2020 bewerkt door bumperjim

[nancy]

Up....

[Yvonne]

up ivm spam

[Pelle2]

Dit jaar zal altijd wel het jaar van het coronavirus blijven, maar voor mij is het ook het jaar dat ik geen alcohol heb gedronken. Iets meer dan 500 dagen zonder bier, wijn en bubbels inmiddels. Om iets te vieren, iets te verwerken, even lekker te zitten of gewoon uit verveling. En het kan, het werkt, het heeft me veel opgeleverd. Fitter, frisser, lichter en mooier, eerlijker, betrouwbaarder en vrolijker met opeens veel meer aandacht voor allerlei andere dingen in het leven.

Vond ik het moeilijk? Achteraf viel dat wel mee. De verleiding is er wel nog steeds af en toe. En de drank is altijd dichtbij. Maar ik denk er meestal niet meer aan. En ik weet wat ik wil. En wat ik niet wil. Ik wil bijvoorbeeld niet alle aandacht gericht op de drank. Het vooruitzicht op een glas bier maakt alles goed, maar maakt de rest ook onbelangrijk(er). En ik wil geen katers meer. En ik wil ook zo goed blijven slapen als ik nu doe. Ik wil fit zijn, ook ‘s ochtends om 8:00 uur, ook als ik niet hoef te werken. Om dingen te kunnen doen waar ik zin in heb. Alleen of met mijn dochters of met wie dan ook. En het is heel fijn om van de plannen die ik maak er af en toe ook eens één uit te voeren.

Een dag niet gedronken is geen verloren dag. Hier heb ik mij een tijd aan kunnen optrekken. Want een feestje zonder drank was ooit niet echt een feestje. Een jaar niet gedronken is ook geen verloren jaar. In tegendeel, er zijn niet veel jaren waarin zo veel gebeurd is als in dit jaar. En wat mij ook (nog steeds) veel rust geeft: het hoeft niet altijd leuk te zijn.

Dit was mijn behoefte om mijn jaar toch even kort hier te evalueren hier. Iedereen succes met de plannen en voornemens voor 2021.

Pelle

 

 

[kruidenthee67]

Keep up the good work!