kruidenthee67

Ik wil zeker geen hoezee roepen wat betreft Corona. Integendeel. 'Alles' valt of staat met wat ik doe, of niet doe. Ik heb weinig controle over de omstandigheden, wel over hoe ik er mee omga. Daarin wel degelijk een keuze. En dat voelt soms zeer oncomfortabel. Want kiezen..tja...dan neem ik verantwoording. Vind ik (nog) steeds hartstikke eng. Ook al weet ik dat niet kiezen, verliezen is. Ik bereid me voor om 'straks' als het weer gaat draaien voor mij daar bewuster mee om te kunnen gaan. En dat betekent heel concreet, helder hebben wat ik wil met mijn werkzaamheden, grenzen aangeven, nee durven zeggen. En nog wat zaken in mijn eigen proces En ik voel me bevoorrecht dat ik dat kan. De ruimte heb. En vind het ontzettend naar te zien hoe mensen nu worstelen met het overeind houden van hun bedrijf, werk...zichzelf.

Slapen hier ook bagger..pfff...dat is wel heel vervelend. Paar dagen is te overzien...maar weken..mwah...dat haalt soms het slechtste in de mens boven Hormonaal...denk ik. Tips zijn welkom

Ik 'vind' het zo'n gezapig woord...maar voor mij draait het om 'tevreden' kunnen zijn. Geluk ervaar ik in de kleine dingen. Op onverwachte momenten. De kunst is voor mij om het waar te nemen. En er mee te zijn in plaats van te willen vast houden (om 'meer' te willen). Nu ik noodgedwongen even stil sta, minder werk, hobby's, sociaal verkeer, wordt dat weer heel duidelijk. Kan ik de 'toevalligheden' weer zien, ervan genieten. Aandacht geven aan de zaken die er voor mij toe doen. De angst die Fruitvlieg beschreef...oja....ik kan het zo weer voelen. En af en toe is die er nog wel eens. Ik durf er nu steeds meer over te praten. En de rol van drank hierin te benoemen. Wijsheid komt met de grijsheid

Wel of niet drinken is echt mijn eigen verantwoordelijkheid (gebleken). Ik noem het 'het besluit', genomen op 17 augustus. En dat blijft het. Punt. Op andere vlakken heb ik nog wel eens de neiging 'de ander de schuld te geven'. Te sjoemelen en te onderhandelen, mezelf mooie verhalen te vertellen. Als het gaat om de alcoholverslaving niet. Dat is voor mij heel erg helder. Toen ik dat zo kon 'voelen', ging alles erom heen ook voor mij 'werken'. En bereikte ik wat ik wilde, nuchterheid. Tot nu toe. Daarover onderhandel ik niet meer met mij zelf. Ben ik zwart/wit. Ik drink niet. Dat wil ik niet. En daarin heb ik zelf de keuze. Nog steeds ervaar ik ondersteuning van de hulpmiddelen. Van de één wat meer dan van de ander. Hier lees ik mee, maar ben wat minder actief. Met mijn appmaatje app ik dagelijks. Voor mij heel belangrijk. De AA groep heb ik opgezegd. Maar weet ik te vinden als ik het nodig heb. En af en toe app ik met een lid. Wachtlijsten zijn vervelend, maar geen excuus om...vraag jezelf af, wat kun je dan wel aan ondersteuning krijgen nu? Wat heb jij nodig om niet voor de bijl te gaan? Die verantwoordelijkheid nemen voor mijn eigen welzijn...dat was waar het om draaide. Niet slachtoffer van..maar zelf actief zijn in het proces. Makkelijk..neuh...was ik niet gewend. Confronterend ook. Maar het werkte wel. En nog steeds. Het werkt als ik er aan werk. KMW, sterkte, kracht,...euh...'motivatie'...? Geloof in je zelf? Dat wens ik iedereen die worstelt.

Goeiemiddag

Welkom terug Pytje. En dapper van je. Dat je de huisarts gebeld hebt. Dat vragen en aanvaarden van hulp heeft er bij mij aan bijgedragen dat de knop echt om ging. Dat ik 'het besluit' kon nemen dat ik het écht niet meer wilde, drinken. Dat ik écht wilde gaan voor een nuchter bestaan. En dat ik het écht zelluf moet doen, maar niet alleen. Je schrijft: waarom kan ik het niet gewoon zelf? Nou, meid, je moet het gewoon zelf doen. Letterlijk, de eerste niet nemen. Ongeacht de omstandigheden. Maar delen, uitspreken, en wat er allemaal nodig is om aan te werken, dat hoef je niet in je eentje op te lossen of te bedenken. Ik hoop dat je goeie praktijkondersteuning gaat krijgen. Ik had een 'strenge, confronterende ondersteuner'...die ik niet om de tuin kon leiden haha! En daarna een jonge maar pittige dame van Novadic...die me echt goed begeleid heeft. Zij hebben me echt op weg geholpen om de stappen erkennen en hulp aanvaarden te zetten. over refusal..dat werd mij ook een aantal keer voorgesteld. Ik wilde dat niet. De reden voor mij was dat ik weet dat ik daar mee zou gaan sjoemelen. Dat voelde voor mij als van de regen in de drup. De 'interne drive', de wil om nuchter te willen zijn dat houdt me tot nu toe op het nuchtere pad..en de inzichten in hoe het verslavingsbrein bij mij werkt .en ik hoop dat ook jij over een tijd kunt zeggen...het ís niet makkelijk, maar het wordt wel steeds wat gemakkelijker. Succes Pytje!

Goeiemorgen

@Bob Zeker weten! Nog drie maanden en dan zit ik op drie jaar...goh....ik ben in de fase gekomen dat ik de maanden niet meer tel..merk ik. Hoe fijn is dat? Ben er nog wel dagelijks mee bezig...alert. Maar dat voelt constructief. Noodzakelijk onderhoud, zoiets. En dat heb ik er graag voor over. Het werkt als ik er aan werk. En dat het werkt wordt op de lange termijn alleen maar meer zichtbaar. Ik kan het iedereen aanraden 'gewoon te stoppen met drinken'. Keep up the good work everybody! En bedankt Bob.

Hoi Anneflow, goed dat je de stap gezet hebt om hier actief te gaan schrijven. Waarmee je ook een stap zet om te erkennen dat alcohol een probleem is geworden in jouw leven. Herkenbaar. Of je veel drinkt of op welk tijdstip is nog eens niet zo interessant...het is de afhankelijkheid die ervaart, het denken niet zonder te kunnen, of nodig te hebben om te dealen met ...? Je schrijft dat je wilt stoppen, maar weet niet hoe. 'De eerste niet nemen en het dag voor dag bekijken'... Eenmaal de eerste slok, was bij mij de rem eraf. Met alle gevolgen van dien. Dag voor dag, maakte het overzichtelijk. En soms zelfs per uur. Beangstigend, moeilijk...tja...ik ga niet zeggen dat het simpel is. Ik heb er ook wel even over gedaan voordat de knop echt omging...daarna is het relatief makkelijk gegaan. 'Hoopvol' lees ik ook bij je. Ja, dat is het zeker. Stoppen met drinken is het beste wat ik gedaan heb. Er zijn momenten geweest dat ik echt wanhopig was en ook bang, dat het me niet zou lukken...dat er geen uitweg zou zijn. Maar de uitweg is stoppen met drinken. Je bent jong, je hebt een kind...je weet waartoe doorgaan met drinken naar leidt...je zoekt hulp....ga ervoor, je bent het waard. Ik heb zelf veel steun ervaren hier op het forum. Ervaringsverhalen, tips...voorbeelden en van me af schrijven. Toch was de belangrijkste hulp voor mij in RL. Toen ik de stap durfde te zetten naar de huisarts is het ADB proces pas echt goed gaan lopen. Als ik je mag adviseren, ben niet bang om ook die stap te zetten. Je moet het zelluf doen, maar het hoeft niet alleen. Ik wens je heel veel succes!

Goeiemorgen

Goeiemorgen

Goeiemorgen

Hoi Rapid, Het werkt al je er aan werkt....mooi om te lezen. Fijn dat de zuchtmomenten minder worden..en beter door te komen...die ervaring heb ik ook...en je voorbereiden om terugval te voorkomen is helpend. Het geeft je ook 'regie' over je proces. Tenminste zo heb ik het beleefd. Zucht kan ik niet voorkomen, of triggers niet altijd, maar wel hoe ik er mee om ga. Ja, per dag...vandaag drink ik niet.

Welkom Elkje, En mooi joh...vier maanden niet gedronken. Niet meer kunnen...maar ook niet meer willen. Klinkt besluitvaardig...en tja...dat zwabberen en zwieberen...herkenbaar...zonder drank wel beter mee te dealen. Keep up the good work

Sterkte @takeiteasy

Mooi hoor...en wat sensitief zegt...hou het vast...in de zin van...laat het een reminder voor je zijn in tijden dat het misschien even minder euforisch voelt...geniet ervan!

@Fruitvlieg2019 en dat is precies wat maakte dat ik 'het besluit' heb kunnen nemen.

@Bor klopt...ik had ook heel veel manieren...maar weet inmiddels ook dat het minder stiekem was dan ik dacht. Mijn middelste...zag, hoorde, rook...'voelde' alles En dat doet ze nog steeds...maar hoef ik me niet meer te schamen.

Ik ben zo ontzettend blij, dankbaar...dat ik nu niet drink. Alleen al praktisch gezien, iedereen is thuis...hoe creatief zou ik moeten worden om stiekem mijn portie binnen te krijgen? Het k-gevoel, de ruzies die eruit zouden voortkomen..brrr.... Ik kan me ook (nog) voorstellen hoe juist deze onzekerheid, angst...het WTF gevoel/idee het moeilijk maakt om niet te drinken...of terug te vallen. Dat hoor en zie ik ook om me heen. En dan zou ik wel eens willen dat ik dat kon voorkomen en roepen: doe het niet! Er is ook nu geen reden om te drinken...het helpt niet! Maarja...dat werkt niet..weet ik ook zelf. KMW wens ik iedereen...en blijf op één of andere manier in contact...met je omgeving...met jezelf. Zorg goed voor jezelf...en laat af en toe ook voor je zorgen. 'Een vragende mens is te helpen...' vond ik voeger een irritante uitspraak...maar ik waardeer m steeds meer. Fijne dag allemaal.

Goeiemorgen

Dapper, moedig mens...

Welkom Mietje.

Welkom en succes!

Welkom Deb, Goed dat je je weer herpakt. In je berichtje boven geef je ook al aan waarom je dronk...toch? Nuchter ook dat 'aanpakken'...het kan...maar first things first...succes op je ADB weg ! En sterkte, de eerste dagen even doorzetten!