kruidenthee67

Goeiemorgen. Ik heb besloten dit jaar niet mee te doen aan Bleu Monday Fijne dag

Je mag zo vaak als je wilt hetzelfde rondje lopen. In verschillende situaties, met andere mensen, dezelfde keuzes maken. Zelfs met dezelfde mensen in dezelfde situaties, dezelfde keuzes maken. Daarom heb je een vrije wil gekregen. En je mag zo koppig en angstig zijn als je wilt. Maar als je echt verandering wilt, zul je ergens in het moment, een andere keuze moeten maken. Wanneer je klaar bent met de zwaarte, met de onmacht, met het gevoel van vastzitten, zet dan eerst innerlijk een punt. Zo wil ik dit niet meer, dit rondje heb ik nu vaak genoeg gemaakt en ik word er niet gelukkig van. Ik had de herhaling nodig om het zeker te weten en ik weet het nu: Dit is klaar. Duik niet de veroordeling of schuld in maar stel je open voor een nieuw begin. Lichtflits

Goeiemorgen Vandaag brengt in ieder geval zon, en wat is dat fijn! Mijn plan? In ieder geval vandaag een wandeling (etje)

Als je naar Kaapstad gaat weet ik nog een leuke verblijfplek

Geen idee wat je voor 6000 euro kunt doen met 2 volwassen en 2 kinderen. Best veel denk ik? Toch? Kamperen in twee kleine tentjes is in ieder geval niet zo duur...en zelf kokkerellen op de camping kostenbesparend, maar vooral ook leuk. Denk dat ik naar een interessante stad zou vliegen...of Sicilie of Sardinie...ja, dat lijkt me heerlijk! En dan niet in een tent Of naar Noorwegen, dat lijkt me ook wel gaaf... Ik wil dit jaar weer graag fietsen...met tentje achterop....kan weer nu de kinderen meer hun eigen gang gaan...zou ik misschien voor die 6000 euro mijn fiets\kampeer uitrusting opwaarderen en de kinderen een bedrag geven om thuis het leuk te hebben als wij de hort op zijn hahaha!

Welkom!

Mooie woorden hier Pelle. En die mooie woorden, die een proces verwoorden, zijn voor mij dat ik tegen mezelf zeg...wat dan ook, drank is nooit meer een optie....(ja, ik weet het, zeg nooit nooit, dag voor dag..Maar ik heb het uitgeroepen toen ik twee maanden terug in een dip en soort van paniek bij de huisarts zat .) Dealen met wat er is. Zijn met wat er is. Ik weet nu heel zeker voor mijzelf dat dat alleen maar nuchter kan. Moeilijk soms, maar terug naar hoe ik het deed (verdoven/vermijden) zou me kapot maken. En alles wat me dierbaar is. Zeg nooit nooit? Kweenie...toch wel...op dit moment voel ik dat heel sterk. Het zeg nooit nooit...hmmm...daarmee zou ik mezelf ook 'iets vertellen'...een optie openhouden of zo...en dat wil ik echt niet. Echt niet meer.

Mooi hoor Lika...ja, wat je aandacht geeft groeit...het is ook vanuit welk perspectief je kijkt. Kunt kijken, durft te kijken ,wilt kijken? Het stelt mij de laatste weken soort van 'gerust'...dat ook ik het 'anders' kan zien...en dat dat daadwerkelijk 'iets' doet...kan het bijna niet geloven en ben al bijna bang voor het moment dat ik ook daarmee weer door de mand ga vallen...Dat is het verhaal, wat ik mezelf dus vertel wat niet meer helpt. Wat wel helpt is 'doen'...schrijven...ik ben begonnen met mediteren (paar minuten en daarna even een tekening) Werken in mijn beeldend boek...'verstillen'....alles om echt in contact te zijn met mezelf Van controle naar overgave...wat meer 'ontspanning'...het is al goed.

Proficiat met je nieuwe ik! Ook voor jou alle goeds voor een mooi nieuw jaar. Keep up the good work!

Mooi, die voordelen allemaal! Dat doet je titel eer aan...'gelukkig zonder'. Motivatie voor vandaag is genoeg, toch? Vandaag is te overzien...en heel veel vandagen maken uiteindelijk een week, maand...jaar...... Keep up the good work!

Oke, helder. Gedachten...dat zijn het. Het ís ook soms verrekte lastig. En de daarbij horende onderhandeling. In het begin van het proces, zat er bij mij nauwelijks tijd tussen de gedachtes en de handeling, drinken. Die tijd kon ik oprekken, 'kijken' naar de gedachtes en er niet naar handelen. Uitzitten, oefening...erover schrijven...praten. En weten dat je dit wilt. En kunt

Mooi Pelle. Ik denk, achteraf gezien, dat het voor mij ook essentieel is geweest in de relatie. Het 'herstel' los gemaakt van andere zaken zeg maar. Zoiets. Door wekelijks de groep te bezoeken, en daar te kunnen spreken, de 12 stappen etc. kwam er thuis ruimte om 'anders' met elkaar om te gaan. Hoe dan ook, het proberen waard een groep. Is het wat, dan kan het enorm ondersteunend zijn, is het niks...dan is dat ook goed. Ik neem nu na drie jaar wat meer afstand van de groep, ga niet meer wekelijks. Dat is wat voor mij nu werkt. Doen wat werkt om ADB te zijn

Goed om te lezen dat je door alle reacties weer met een ander perspectief kunt kijken naar jezelf en het ADB proces Ik herken je mentale drempel voor een zelfhulpgroep, AA of iets anders. En misschien is het ook wel niks voor je. Dat kun je pas weten wanneer je er een keer geweest bent .

Goed zo! Niet toegegeven. Wat betekent de 'maar toch...."? Herkenbaar ja, dat die trek zomaar ineens in alle heftigheid zich aan kan dienen. Mij hielp het daar op voorbereid te zijn. In de zin van 'weten' dat dat kan gebeuren. Soms zonder aanleiding, en soms, achteraf analyserend toch wel een 'trigger'. Succes met deze dag.

Hoi Moeps, Mijn ervaring? Echt delen kon ik met de mensen in de AA groep. Dezelfde of vergelijkbare ervaringen. Een half woord. Begrijpen, voelen en weten waar jij doorheen gaat. Voor een 'niet verslaafde' niet te snappen. Dat kun je je partner niet kwalijk nemen. Mijn man sprak ook wel eens uit dat hij het moeilijk vond zich voor te stellen hoe dat is, verslaafd zijn. Ondersteuning van mijn partner heb ik vooral ondervonden in het 'oordeelloos' zijn. En me bemoedigen de hulp te zoeken die ik nodig had. En mee te gaan als ik dat wilde naar gesprekken. Of me aan te horen. En drank achter slot te houden. Toen ik één jaar droog stond is hij meegeweest naar de groep om het te vieren. Dat was wel goed voor hem, ons. Persoonlijk denk ik dat je niet te veel moet 'verwachten' van je partner in het herstel. Mij hielp (en helpt) het om uit te spreken wat ik nodig heb van hem. Dat helpt hem ook om mij te kunnen ondersteunen. Concreet maken. Succes!

Top!

Au, au...ja pijnlijk...terugkijken....schaamte, schuld....kan ik het? 'Werken aan verandering'...die is al ingezet, door te erkennen dat je machteloos staat tov alcohol, je rem kapot is. Daarmee is de start van werken aan je herstel begonnen. Proficiat! Is dat nog een long way to go? Euh...ja, denk dat het nooit klaar is Maar het goede nieuws is, zonder drank, nuchter en aanwezig, beetje hulp erbij kun jij ook leren om te gaan met emoties, in contact te zijn met je omgeving/gezin. Stoppen met verdoven, is het mooiste wat jij jezelf kunt geven. En daarmee je naasten. Dag voor dag...één voor één...tijd is je vriend.

O...herkenbare gedachtes...fleurtje. Ik heb me voorgenomen het niet meer 'zo zwaar' te maken voor mijzelf. Zonder het weg te wuiven he? Zo n bericht van Jopie...dan denk ik ja...'klein maken'...in het 'nu'. En tevreden zijn. En ook af en toe wel bezig zijn met wat wil ik, wat doe ik...hoe en waarom? Maar proberen om te zetten in 'concrete acties'. Of er alleen maar lekker over dromen Eigenlijk met wat meer compassie en minder oordeel naar mezelf zijn. De goeie dingen zien. De minder goeie accepteren. Ook de goeie accepteren, in de zin van echt ontvangen.

Ach Jannigje...gewoon schrijven lijkt me...als dit is waar jij uithangt...

Welkom terug mcflurry, Dag voor dag is een goed voornemen. Succes!

Wat Bumperjim zegt, geen drank in huis, was voor mij heel belangrijk. De stap naar het middel zo groot mogelijk maken. En het in je gedachten ook niet 'romantiseren of dramatiseren'...'Ooooh...ik ga mijn biertje missen, mijn drang is groter dan mijn verstand'. Nee hoor, dat hoeft helemaal niet zo te zijn, dat is wat je tegen jezelf vertelt (deed ik ook hoor). Hou het zo klein en simpel als je kunt...vandaag drink ik niet. Of nu drink ik niet, dit uur, deze minuut...O, de tijd is al ingegaan zie ik op mijn klok. Ook jij kunt het!

Hier ook terug van de supermarkt met een tas vol groenten! Niet zo heel gek gedaan afgelopen dagen, maar na de vakantie weer in een wat normaler ritme met eten. Net nog wel een rest paprikachips weggeknaagd ik 'weet' dat die er ligt...en tja..dan...goh...moet op gedrag....waar ken ik dat van? En even in de modus ik wil vandaag vanalles doen en er komt niets uit mijn handen....achja...en dat is nog eens niet erg...want vakantie..maar toch even die stem. Ik hoor 'm, luister, maar hoef er verder niets mee...als ik het opschrijf klinkt het altijd zo...ja, het zal wel...maar het werkt. Ook ik kan het dus blijkbaar...anders omgaan met wat ik denk en verzin. Winst. Behalve dan die chips haha! En morgen een extra sportmoment, ga mee doen met iets in een groep..ben benieuwd. Als één ding me afgelopen jaar ook winst heeft opgeleverd is het gaan sporten. Nog steeds niet mijn hobby, maar doet me goed, lijf en geest. Dus ook daar, valt net als over drank, niet over te onderhandelen met mijzelf. In het kader van zelfzorg. Ik lees een aantal mensen die minder fijn gestart zijn dit jaar, door privé omstandigheden, of weer drinkend...heel veel sterkte en moed gewenst, om de draad weer op te pakken. En ook kalmte en wijsheid....

Welkom Merel, Hier lezend zul je veel tips/ervaringen tegenkomen. Je hebt ook al hulp gezocht, hartstikke goed. Wat voor begeleiding heb je? De praktijk is simpel, zelf het eerste glas niet nemen. En dat volhouden, dag voor dag. Ik lees een patroon wat dagelijks terugkeert. Daar 'moet' je wat mee. Afleiden, iets anders doen, iemand om je heen, weg uit de situatie...alles behalve...het patroon doorbreken. Mij heeft het hier lezen en ook actief schrijven veel steun gegeven. Succes!

Ik wens iedereen alle goeds voor een mooi jaar.