kruidenthee67

Van te @Monster En ook dank je wel voor jou. Je bent een inspiratie geweest voor mij. En nog. 'Ik mág nooit meer gebruiken van mijzelf'. Ja Bob...het gaat goed...blij mee.

Goeiemorgen, vandaag me-time!

Wat mooi en fijn Lika...dat dat zware gevoel weg is... Ik ben er van 'overtuigd' dat het niet meer drinken, nuchter zijn dus...voorwaarde is. En dat het dus ook tijd kost. Proces is. Zelf heb ik afgelopen jaar het gevoel gehad 'steeds aan te staan'...'waar is de beer'? Vreselijk...maar ja, nuchter..dus 'ondezoeken en actie'...en guess wat? Ja, er is wat veranderd...keuzes kunnen maken, stress verminderd...en zo blijf ik stappen zetten..en jij ook! Het is zo de moeite waard om niet te drinken!

@Bor Pfff...alle zeilen bijzetten om 'aanwezig te zijn' bij de surprise...hopen en zelfs geloven dat niemand het merkte dat ik gedronken had.Weet wel beter inmiddels. Een gevoel van schaamte komt op...als ik er aan terug denk, ja, juist bij dit soort momenten. Dankbaar dat ik nu, net als vorig jaar, met volle aandacht de surprise maak, het gedicht schrijf en er ben. Ik wil nooit meer terug.

Nee, het gaat allemaal niet vanzelf...maar het gaat wel Ook de dingen waarvan ik vroeger dacht dat ik het niet zou kunnen...of durfde... Naar, wanneer die gedachten opspelen...maar ook niet meer dan dat. Ze zijn er, ik ben ze niet. En ik heb een keuze. Dank je wel, dag, hallo avond

Kop knolselderij soep met linzen erin voor de bite. Preitaart..lekker retro...en groene salade....jammie.

Ja, gek he? Ik reed regelmatig naar huis na een AA meeting...en dan had ik me een zucht.....pffff....het is een kwestie van volhouden. Dag voor dag, soms uur voor uur....de gedachten zullen je nog een tijd parten spelen...de angst is herkenbaar...probeer je te realiseren dat het 'maar' gedachten zijn..en dat jij een keuze hebt. Ook jij kunt het. En heus, het wordt beter... Succes!

Dat is een wijze raad van Maverick. Zet je herstel op de eerste plaats. Alle mitsen, misschiens en maars...daar kun je niet veel mee. Erkennen dat je machteloos staat tov alcohol en hulp aanvaarden wel. Toen dat kwartje viel bij mij en ik me kon overgeven kon ik nuchter blijven. Met hulp ja. En meer hulp 'dan ik dacht nodig te hebben'. Best step ever. Ik ben zelf wel voorzichtig geweest en nog in het delen. Dat is voor iedereen anders. Ik denk dat het een het ander niet hoeft te bijten. En je mag best zorgvuldig zijn in hoe je het aanpakt, naar buiten toe. Is mijn mening. Je herstel op één zetten is jezelf serieus nemen. En dan volgt zelfvertrouwen...Kop op, ook jij bent het waard. Succes.

Van te Lika!!

Goeiemorgen

@Lika Ik herken het zo...het heen en weer zwabberen van de ene naar de andere kant...tja...ik heb geen advies...ik probeer maar te accepteren dat dat bij mij hoort. En ondertussen te zoeken naar wat mij helpt om niet te ver 'door te slaan'. De dingen te doen (ja, bewegen, in contact blijven, naar buiten) die helpend zijn...en de dingen te laten die dat niet zijn... Dus ik ga nu niet als een kip zonder kop allerlei klusjes afhandelen...maar even zitten, 'voelen', en dan vanuit rust en focus, met aandacht, de gekozen taken afhandelen. Ik weet het allemaal wel Fijne dag.

Hoi Rapilos, Ja balen. Maar wat je zegt, je kunt het niet terugdraaien...wel vooruit kijken, ervan leren, en niet bij de pakken neer gaan zitten (dat lijkt me ook niet jouw stijl). Ik 'durfde' pas op het jaarpact toen ik 'het besluit' kon nemen. Dat was niet 'nooit meer', maar een diep besef dat ik het zo niet meer wilde. Mijn bodem. Ruim twee jaar geleden nu. Ik ervaar het jaarpact niet als een stok achter de deur, maar een soort van 'saamhorigheid'...hoop....dat het dus kan, langere tijd droog staan. Voor mezelf en ook voor medestoppers. Mijn stok is het feit dat als ik weer zou gaan drinken, mijn leven in korte tijd een destructieve wending zal nemen. 'Nooit meer' is wel mijn insteek realiseer ik me al schrijvend, maar me bewust dat ik dus alert zal moeten blijven. Op triggers, op situaties, op gedrag. Dag voor dag. Met vertrouwen. Zelluf doen, niet alleen. Geef niet op, pak de draad op, je weet wel, knietjes afvegen en...

Ik 'dacht' dat ik feestjes altijd leuk vond...jaja...met genoeg alcohol had ik ook praatjes genoeg. Wanneer er mensen echt aangeschoten raken en ik dat niet meer fijn vind, ga ik naar huis. Of wanneer ik het gewoon genoeg vind ook. Omdat het kan, en mag. En omdat ik niet altijd zo n feestbeest ben. Best simpel eigenlijk...

@Grumpie Ik ben 2 jaar en 2 maanden geleden gestopt. Ik wilde schrijven 'definitief', want zo voelt het wel.

Goed dat je het opschrijft Ties. Afleiding zoeken? Wat eten of drinken? Met iemand praten? Inderdaad, hou vol..trek gaat voorbij. Oja, met schoenen aan onder de douche gaan staan schijnt ook te helpen..ik heb het nog nooit geprobeerd...

Mooie update Maartje! De gedachten, onderhandelingen...bij mij zijn die toch wel een heel eind verdwenen. Zolang je maar alert bent dat je daar niet in mee hoeft te gaan, wilt gaan. Dan ben je echt al een heel eind op de goede weg! Keep up the good work.

@Lika

Hut Rocks!

Welkom Bianca.

Welkom en succes Evaatje.

Keep up the good work Pelle.

Succes Ties...mooi dag 7. Ga het zien...probeer je open te stellen....over te geven. Voor mij persoonlijk een keerpunt (en ja, vond het heel heftig verslavingszorg, gesprekken, online behandeling, maar o, wat heeft me dat uiteindelijk veel opgeleverd toen ik 'verzet' kon loslaten)

Van te Yogajuf Yes, it pays of..and thanks.