Klassement

Verhip, kom ik hier zo'n melkboerkarretje tegen waar ik het laatst over had.. zo'n karretje waarom ik melkboer wilde worden, destijds.

Ik voel aan al mijn vezels dat als ik er één neem, ook al is dat een sjieke OX (wat dat ook is), dat ik er dan heel graag nog een paar zou nemen en niet zou weten waarom ook niet... Heel soms trekt het nog wel, maar dan mag ik denken dat ik dat altijd nog wel een keer kan doen, wat drinken. Maar nu nog even niet! Iedereen weet het inmiddels, ik schaamde me er ooit voor om er voor uit te komen dat ik niets meer drink. Nu ben ik er trots op. Het niet-drinken heeft me veranderd, ik vind zelf in positieve zin. Hoe mijn omgeving dat ziet weet ik niet precies, maar één van de positieve dingen is iig dat ik niet meer zo gevoelig ben voor het oordeel van een ander! Toch misschien wel een leuk onderzoekje voor komende week.

Kun je een bericht 1.000.000 keer liken? JE BENT EEN KANJER, ROOD VLINDERTJE! En dat met wat je de afgelopen hebt doorgemaakt!

Dank voor jullie reacties, doet me enorm goed. Klinkt ws raar, maar is echt zo. Op de ellende wil ik niet te diep ingaan, blijf toch altijd bang dat er een herkenning zal zijn. Ik denk er even over na hoe ik dat subtiel kan vertellen. Dit jaar hoop ik de 50 aan te tikken, dat komt vast goed!

goedemiddag alweer! Heerlijk, zonnetje, blauwe lucht en wat fitter weer vandaag. Yvonne, ik kopieer je leuke plaatje omdat het precies weergeeft hoe ik me voel

Goedemorgen! Morgen alweer 23 weken zwanger, wat gaat het snel! Mijn buik gaat wel wat in de weg zitten met werken.

Over 3 dagen ben ik 2 maanden droog! Wat ben ik blij en trots. En opgelucht! Ik weet nog dat ik voor het eerst een hele fles wijn had leeggedronken. De kater was niet mals.. Toen kon ik niet vermoeden dat ik op een punt zou komen dat ik niet eens kon slapen als ik niet minstens 2 flessen wijn leeg zou hebben voor het naar bed gaan. En nog later ik smiddags met liters bier zou beginnen, savonds mijn 2 liter wijn, gevolgd door nog meer wijn of 'verstandig' kiezen voor terug naar bier. Of juist kiezen voor een kopstoot van een paar borrels. Wat wilde ik graag stoppen. Dagelijks nam ik me voor niet meer te drinken om in de loop van de middag, of als ik een goede dag had, loop van de avond onrustig te worden en toch mezelf weer vol te gieten. Ik deed het niet alleen mijn partner dronk vrolijk mee. Of nouja vrolijk.. ik zei wel eens tegen mijn partner 'o zit het venijn er weer in!' Als hij chagerijnig begon te doen na alcohol gebruik. Regelmatig bleef ik uit kwadigheid nog lang beneden zitten als hij zijn roes lag uit te slapen. Om zelf nog extra bij te tanken ja. Vaak viel ik op de bank in slaap. Vaak liet ik per ongeluk mijn urine lopen. Af en toe namen we een verstandige beslissing. Alleen in het weekend drinken. Of 2 borrels voor het slapen gaan en verder niet. De voornemens sneuvelden even snel als dat ze genomen werden. Tot die ene dag 2 maanden geleden.. Het escaleerde enorm tussen ons. Maar het was voor ons beiden ook echt een wake up call. We namen de beslissing in elk geval 1 week niet te drinken om te zien hoe dat zou gaan. We sliepen belachelijk slecht, waren onrustig maar sleepten elkaar door de eerste week heen en vonden de vermoeidheid van het slaapgebrek beter voelen dan die van een kater. En de schrik van de escalatie zat er diep in. Als we 1 week kunnen dan kunnen we ook wel nog een week vonden we. En zo werd 1 week 2 weken. En na 2 weken lukt het ook vast wel om de maand vol te maken. De voordelen van niet drinken werden steeds duidelijker. Ons slaappatroon veranderde. Het werd langzaam omgeruild in af en toe een goede nacht. We hadden geen katers meer, en we wenden onszelf een strak ritme aan van zelfde tijd naar bed en zelfde tijd opstaan om het slaapritme zoveel mogelijk kans te geven zich te normaliseren. We verruilden bier voor 0.0 en ook van de alcoholvrije wijn bleken sommige versies best lekker als je een paar weken geen echte alcohol hebt gehad. Natuurlijk in veel mindere mate omdat alcohol aanzet tot nog meer alcohol drinken terwijl 0.0 dat niet doet wegens geen alcohol er in. De omgeving accepteert zonder moeite onze 0.0 Jammer dat 0.0 wijn nog niet standaard op een restaurantkaart staat. Maar dat terzijde. Na een maand hadden we slechts 2 zinnen nodig om te beslissen er nog een maand aan vast te knopen. 'Wat vind jij?' 'Doorgaan toch?' Een blik van verstandhouding en daarmee was het afgesproken. Nu na 2 maanden voel ik me soms wat depressief. Ik heb gelezen dat dit inderdaad kan voor komen en dat stelt me gerust. Het kan erbij horen. Kwestie van doorgaan. Ook dit gaat weer over. 2 maanden geleden kon ik alleen maar dromen van dit punt bereikt hebben. Ik heb me aangemeld omdat ik benieuwd ben, en voorbereid wil zijn op, naar wat ons nog te wachten kan staan. En omdat ik weet dat 2 maanden nog pril is al voelt dit als een ongelovelijje mijlpaal waar ik enorm blij mee ben.

Vanmiddag moest ik medicijnen halen. Ik reed buiten om en stond opeens oog in oog met vier koeien-moeders met kalfjes. Die koeien lopen daar los rond, ik kom ze regelmatig tegen. Maar nu dus met víer kalfjes. Ik heb er een tijdje bij gestaan. Daarna was ik nog bij een super. Voor die winkel stond een mevrouw die daar vaker staat, ik dacht met de daklozenkrant. Ze zag er slecht uit, ik schrok ervan. In mijn gedachten is zij een alcoholist of een drugsverslaafde, maar dat weet ik helemaal niet, dat is een aanname of vooroordeel van mij. Meestal loop ik haar of anderen als ze er staan wat schichtig voorbij, weet me nooit zo goed een houding te geven als ze om geld vragen of een krant willen verkopen. Maar vandaag niet. Ik sprak haar aan en kocht een krant. Niet de daklozenkrant want die kan zij zich niet veroorloven, die moet ze eerst zelf kopen voordat zij ze doorverkoopt en daar had ze geen geld voor. We praatten even en vervolgens wenste zij mij een fijne dag. Ik zei, u ook voor zover dat mogelijk is. Dank u wel zei ze. We keken elkaar nog even aan en op dat moment was ik zo blij dat ik naar had aangesproken. Zij zag mij en ik zag haar. Even echt contact.

oh ja, dank voor de herinnering, die kwam bij ons ook, liep dwars door de gang naar de achtertuin en het kolenhok was een afgescheiden deel van de schuur. En het was mijn taak om altijd te zorgen dat er kolen in de (later parapluie)bak met handvat zaten. Wat een vies klusje vond ik dat. En wat had ik een ontzag voor die sterke roetkoppen

Ik kan me de namen niet herinneren., de voddenboer, schillenboer, melkboer etc wel. De grootste indruk heeft denk ik de kolenboer gemaakt: zo zwart als maar kon door de kolen die hij op zijn rug van beneden naar drie hoog sjouwde en in het kolenhok op het balkon deponeerde. Mijn moeder had de hele gang vol met kranten gelegd voor het vuil...hij grijnsde altijd naar ons, vooral zijn tanden vielen dan op, hahaha!

Trots op jou! (Voor het geval dat niet duidelijk was)

Trouwens @Reacher.....wat ik je nou al zooooo lang wil vertellen: ik rook al zo'n 5 maanden niet meer! Zonder plan of zo, na luchtweginfecties, dat wel. Yeahhh.......

Misschien net een ander soort medicatie? In ieder geval een andere manier van naar jezelf kijken: een ontzettende dappere dodo die steeds die angsten en zorgen aankijkt

Als troost voor hem ijs met aardbeien toe. Kanniewachten.

@nancy wat vervelend.

Och Nancy wat een moeilijk jaar voor jou. Dikke knuffel.

Lieve @Penny hoera je bent er weer

Ha @Jannigje. Is ooit wel eens onderzocht of je ipv depressief, primair een angststoornis hebt? Een persoon kan behoorlijk depressief worden van beklemmende angsten. Ik heb er niet voor geleerd maar het kàn een ander soort benadering vereisen die het leven misschien iets lichter voor je maakt. (Misschien denk je ‘duh dat is allang onderzocht’).

Is de mens simpel? Ik weet het niet, denk wel dat de basisbehoeften inderdaad simpel zijn (het zijn niet voor niets BASISbehoeften). Maar er zit een heleboel omheen, en "we" gaan vaak heel omslachtig te werk. Ik ben nog steeds een beetje herstellende van mijn uitglijder. Beetje wankel, want wat ik dacht dat zo overduidelijk was bleek toch niet zo overduidelijk te zijn. Nu geniet ik weer van mijn "simpele" leventje (werken vanuit huis, voor de kinderen zorgen, sporten, vroeg naar bed). Het simpele leventje waar ik na de vakantie niet naar terug wilde, met de uitglijder tot gevolg. Dat bedoel ik o.a. met omslachtig te werk gaan. Ergens wist ik wel dat er niks was om voor te vluchten, maar dan toch die onrust voelen. Mijn gedachten waren de baas over me geworden. Ik had moeten weten dat ik mijn gedachten niet altijd moet geloven.

Penny, dat geldt voor iedereen hier, hoor. Laat dat een (schrale) troost zijn.

Net terug van de tandarts. Een wortelkanaalbehandeling zonder verdoving. Die kies is dood, zei ze. Ik voel hem anders nog best wel, zei ik. Da's normaal, zei ze. Anderhalf uur zijn ze aan het prutsen geweest met z'n tweeën. Ik was als de dood, maar inderdaad die kies wás dood. Er was een stukje vijl afgebroken, dat zit nu nog in die kies. Foto wees uit dat die vijl netjes ingekapseld zit in 'het cement'... Ik voelde me een brugklasser Technische School die uitleg kreeg bij die foto. Ik zei, okee, als ik maar niet ga piepen als ik de HEMA uitloop, met zo'n vijl in m'n mond. Dat kon ze me zo goed als garanderen, dat dat niet zou gebeuren. Opgelucht ben ik.

Welkom! Bijzonder en knap dat jullie dat zo samen aanpakken! Twee maanden dat is al een mooie mijlpaal. Goed dat je je voorbereidt...op wat je nog te wachten staat...kan staan..want je weet het natuurlijk niet. Maar een goede voorbereiding is het halve werk. Succes.

Als je maar weer blijft gaan na een paar dagen gaat de volgende keer altijd beter dan de vorige. De eerste keer is k maar dat wist je al van tevoren niewaar? Succes! Ik ben morgen weer aan de beurt. Kom lang niet aan de 45 per week.

Ik zou zeggen, ga nog even door! Bij mij (Net een jaar gestopt) wordt het nog steeds mooier. Niet altijd, en dan is de stap naar een glas soms maar klein. Je ziet het werkelijk overal en altijd... Maar meestal ben ik enorm blij met wat er allemaal voor in de plaats is gekomen. En dat het gewoon niet meer hoeft! Succes!

Doorgaan Sopa.. Je zult nog vaak moeilijke momenten hebben. Bij mij kwam er na 3 maanden een enorme craving op zetten. Met medicatie heb ik me daar doorheen geworsteld.! Ik sta nu 3 1/2 jaar droog en heb nog steeds moeilijke momenten..

Welkom Sopa. Wat goed dat jullie tegelijk gestopt zijn en elkaar kunnen steunen. Ik drink zelf inmiddels al een paar jaar niet meer en had alleen pakweg het eerste half jaar nog wel eens behoefte of trek, maar tegenwoordig taal ik er niet meer naar en weet je: het is een van de beste beslissingen in mijn leven geweest.

Kilometers leeg strand, de zon piept traag door het wolkendek. Ik waan me even op vakantie. Straks als de maatjes komen kunnen we weer ballen. Plek zat en wat zijn we er weer aan toe. Soms kan het leven simpel zijn. Wat een kado.

@Jopie vanuit overvraging is stevigheid onmogelijk.Vanuit nood/druk word zwemmen wild spartelen.Deze schrijf ik op! Bedankt.

@Adrian, waar je, wat drank betreft, de eerste steeds moet laten staan, daar moet je, wat het dagpact betreft, de laatste juist nemen... DAGPACT:YanaBumperjimRapilosRoseeYvonne ikkanhet Jane Adrian

Was dat alweer eergisteren? Maar ja, dat bedoelde ik @Rosee Wat ben ik in leuk gezelschap zeg op het dagpact, super!

Hahaha, leuk Knakker, jaaaaa.

Oh dat klinkt idd goddelijk Rapilos. Sauna heerlijk. Ok aan t werk nu

OK ik doe met je mee. Franse dagpact vandaag geen chardonnay en ook geen syrah geen pastis (getver) en geen 1664

Weer thuis na 1,5 week logeren. Ik moet wel toegeven, ik heb een paar keer meer gedronken dan "nodig" (dit is ironisch natuurlijk) met mn zwager bij wie ik dezelfde trekjes zie als bij mezelf voor september 2017. Ik heb een beetje geprobeerd bij hem het onderwerp alcohol aan te snijden maar dat was kansloos. Ik kan zelf zonder moeite van de alcohol afblijven, maar in zo'n "gezellige" familie situatie waar het al eeuwenlang gebruikelijk is om een glaasje te nemen (aperitief, wijn bij het eten en dan had hij op de laatste avond ook nog een hele fijne cognac XO rechtstreeks van de producent want zij wonen daar) dan laat ik me meeslepen. Ik merk zelf na een glas of 2 dat het zo wel zat is, maar dan laat ik me toch weer inschenken enz enz. Geen ballen getoond. Wat dat "sociale" drinken betreft ben ik nog een beginneling. De Stier naast mij drinkt niks, drinkt nooit alcohol, en heeft het toch net zo gezellig. Dus het heeft met die alcohol niks te maken. Goed dat dat iig duidelijk is. Het is de gewoonte, de groef, de rolverdeling, en het feit dat mijn zwager graag iemand aan tafel heeft die net zoveel drinkt als hij. Net als mn schoonpa vroeger. Was ik ook de beste drinkmaat van. Vervelend spagaat gevoel dit. Heb weer zitten pleasen. Gek, ik zit hier nu 3 jaar wijs te wezen, en ik ben een end op het juiste spoor, maar dit is gewoon een deel van mijn probleem dat ik nooit heb aangepakt.

Hoi! Hoe ging het gisteren @Rosee? Het is er de laatste paar weken ingeslopen dat ik weer bijna iedere avond een paar glazen wijn drink. Gelukkig nooit grote hoeveelheden maar om te voorkomen dat het dat gaat worden: dagpact Yana

weet je jopie, dat ik hier al anders schrijf? Een soort van op eieren lopen, de boel bij mezelf houden, niet veroordelend, niet hoogmoedig, niet de betweter. Natuurlijk weet ik dat ik mensen niet verander, zelfs invloed heb. Iedereen heeft zijn eigen verantwoordelijkheid. na 10 jaar zou Bor ook beter kunnen weten, een moeder/oma heeft nl wèl veel invloed thuis, en op familie.

Terug van etentje, had mezelf vandaag op dagpact gezet omdat ik vandaag niet wilde drinken; ook al drink ik dan af en toe met mate, eergisteren al op verjaardag 3 glazen wijn gedronken en wil niet dat de gewoonte er weer in sluipt, dus vanavond weer even niet. Vanavond heel klein moment een piepklein beetje spijt want iemand had bijzondere wijnen meegenomen, maar ja ik stond op het dagpact dus het kon niet. Achteraf wel blij, toch fijn het dagpact als stok achter de deur.

Ik weet niet of het houden van was @Yana Het is meer in de greep, de macht zijn van. Ik hou nu wel van mijn vriend. Dat is totaal niet te vergelijken. Mijn ex hield niet van mij, dat is/was duidelijk. Dan klamp je je aan alles vast, doe je alles om maar wel lief gevonden te worden. Als je dan uit de relatie stapt, met veel angst, dan ben je niet meer lief. Ben je ongehoorzaam en dat wil je niet. Daarom wilde ik terug. Ik heb er in deze relatie nog last van. Het altijd maar goed willen doen. Gelukkig kunnen wij daar samen over praten. Ik mag er zijn, hij houd van mij en andersom ook. In het begin was ik heel erg bezig, alles moet perfect zijn. Of ja, bijna bij het onderdanige af. Dat kan ik nu loslaten. Het is goed, dat hij een keer de keuken opruimt. Het is goed, dat hij ook een keer de wasmachine aan zet. Ik hoef mij dan niet meer schuldig te voelen. Alles gaat bij ons natuurlijk ook in een sneltreinvaart. Langzaam krijg ik vertrouwen, het gevoel dat ik er mag zijn. Nu ben ik ook met de neus in de boter gevallen. Hij is zo vreselijk lief en zorgzaam. Ik weet zeker dat hij een leuke vader gaat worden.

Hallo forum vriendjes. Ik was even weg, enorm veel ellende gehad. ( geen drank) Ik heb de gesprekken hier wel gemist. Kwam weer even kijken en zie dat het hier ook zonder mij gewoon doordraait. Eigenlijk een bevestiging nu, iedereen kan zonder mij. Triest maar waar, ik hobbel overal tussendoor en word nooit opgemerkt. Op mijn leeftijd moet dat kwartje toch ooit vallen? Voel me triest en alleen.

zeg nooit nooit een hele goeiemorgen frummers