Sopa

We hebben inderdaad alleen de alcohol ingeruild voor alcoholvrij. We doen hetzelfde als altijd. Maar doordat er geen alcohol meer in zit schieten er geen maaltijden meer bij in. Gaan we niet meer op rare tijden naar bed en komen we zonder kater ons bed uit. Er is dus daardoor wel heel veel veranderd. Of dit het antwoord is op het probleem weten wij ook niet. Voor ons werkt het voor nu in elk geval.

Update: Ik ben een tijdje niet geweest. Ik wist werkelijk niet meer welk forum dit was omdat ik alles uit mijn mailbox gewist had. Dit had ik gedaan uit voorzorg. Mocht iemand mijn telefoon vinden en in mijn mailbox kijken dan vinden ze dit niet. De schaamte op alcoholisme is bijkbaar groot. Alsof de omgeving er niets van gemerkt zou hebben.. Afijn.. een update... we zijn nog steeds van de drank af! Inmiddels al ruim 5 maanden!! Al 5 maanden geen kater en geen gaten in het geheugen. Wat het wel opleverde? Een rustigere nachtrust! Slapen zonder de coma van de alcohol zorgde voor een slechte nachtrust dachten we. Het tegendeel is waar. Na een periode van slecht slapen maar toch volhouden brak een nieuwe periode aan. We slapen als marmotten! Worden uitgerust en fit wakker. Wat een verandering. De omgeving is soms in de war. Zo tikte ik laatst een fles wijn leeg. Verder op zat iemand me nauwlettend in de gaten te houden. ''Je bent nogal wat van plan" zei hij toen ik de 2e fles open maakte. "Al zuip ik er 4 leeg, daar word ik niet anders van hoor" onderzoekend keek hij me aan. Toen hield ik mijn vinger op het etiket waar stond Alcolhol vrij Hahaha Eerlijk is eerlijk alcoholvrije wijn smaakt compleet anders dan alcoholhoudende wijn maar de voordelen van dat drinken zijn zo groot dat we het er graag voor over hebben. Snakken we dan niet meer naar alcohol? O ja zeker wel! Maar de voordelen van niet drinken zijn zo groot dat we inmiddels ook bang zijn deze voordelen weer kwijt te raken. Met de kerst toch een borrel nemen? We overwegen het. Nooit meer drinken klinkt zo lang. Maar smaakt die borrel dan niet te goed waardoor we weer meer gaan verlangen? Tot nu nemen we het stap voor stap. Eerst een week afgesproken, die lukte dus nog een week erbij. Toen zaten we al op 14 dagen dus zou 30 dagen ook lukken? Toen die lukte kon er ook wel 10 bij om de 40 dagen te halen. Dan lukt 2 maanden ook. En nu zitten we dus al ruim op 5 maanden. Dan lukt dat half jaar toch ook wel, kom op! Maar 1 borrel met de kerst kan toch geen kwaad? Afijn, ik denk dat iedereen dat stemmetje wel kent. Elke dag laat dat stemmetje van zich horen. En op sommige dagen schreeuwt deze harder dan andere dagen. Op sommige dagen houdt deze zich redelijk koest, op andere dagen schudt deze mijn hele systeem door elkaar. De ene dag lukt het negeren beter dan de andere dag. Maar tot op heden heb ik steeds gewonnen en merk ik dat er steeds vaker momenten zijn dat hij helemaal niet schreeuwt. Dat ik savonds pas denk: hey ik heb helemaal niet aan alcohol gedacht. Of bij het naar bed gaan denk: hey het schreeuwde vanmiddag maar de avond hield het zich koest. Ooit ben ik ook gestopt met roken. Toen ging dat stemmetje op precies dezelfde manier te werk. Niet roken is voor mij nu vanzelfsprekend (al ruim 20 jaar gestopt) zal ik hetzelfde bereiken met alcohol? Zal de alcohol hetzelfde werken als roken? Nooit meer doen? Of zou een borrel bij uitzondering geen kwaad kunnen? Af en toe roken werkte bij mij niet. Helemaal stoppen was voor mij het antwoord. Toch heb ik toen in dat eerste jaar stoppen 3x een peuk opgestoken. En 3x concludeerde ik dat ik het niet meer wilde. De gore nasmaak hielp een handje. Maar wat als die borrel wél goed smaakt? Ik denk dat iedereen die gestopt is voor deze periode deze gedachten herkent. Vandaar dat ik het deel. Het fijne is dat die eventuele borrel bij de kerst pas over 2 weken zou zijn. 2 weken!! Je weet wel.. een periode van 2 weken was eerst een droom om er vanaf te zijn. Nu lijken die 2 weken vanzelfsprekend en gaat het om óver 2 weken. Wat een winst is dat!!

Zie mijn reaktie aan Lady Jane, Ik ga me eens bezig houden met hoe het er in geslopen is. Want dat depri zijn bij het leven hoort (of zoals nu bij het afkicken van een verslaving) begrijp ik. Wat maakt dat ik teveel begon te drinken? Ik heb werkelijk geen idee. Wel goed om dat uit te zoeken.

Het gekke is dat ik juist altijd alles bewust ervaarde. Totdat de drank er in sloop. En toen 'ineens' afhankelijk bleek toen ik besefte dat het er in geslopen was. De verslaving was er 'plotseling'. Van af en toe een wijntje was ik 'ineens' alcoholist. Juist doordat ik niet weet hoe het er in sloop ben ik bang dat het weer via een deur naar binnen komt

Gek is dat he? Ik heb daar over nagedacht.. dat het zo ontzettend ingeburgerd is geraakt. Net als roken destijds.

Je hebt nog steeds moeilijke momenten en bent toch al 3,5 jaar gestopt. Wauw ❤

Ik zal nooit twijfelen of ik wel verslaafd ben. Ik weet 100% zeker dat dit zo is. Dat maakt het juist zo eng vind ik. Verslaving is hardnekkig en dominant. Troost: het is me ook ooit gelukt te stoppen met roken. Dan moet dit ook kunnen lukken.

Over 3 dagen ben ik 2 maanden droog! Wat ben ik blij en trots. En opgelucht! Ik weet nog dat ik voor het eerst een hele fles wijn had leeggedronken. De kater was niet mals.. Toen kon ik niet vermoeden dat ik op een punt zou komen dat ik niet eens kon slapen als ik niet minstens 2 flessen wijn leeg zou hebben voor het naar bed gaan. En nog later ik smiddags met liters bier zou beginnen, savonds mijn 2 liter wijn, gevolgd door nog meer wijn of 'verstandig' kiezen voor terug naar bier. Of juist kiezen voor een kopstoot van een paar borrels. Wat wilde ik graag stoppen. Dagelijks nam ik me voor niet meer te drinken om in de loop van de middag, of als ik een goede dag had, loop van de avond onrustig te worden en toch mezelf weer vol te gieten. Ik deed het niet alleen mijn partner dronk vrolijk mee. Of nouja vrolijk.. ik zei wel eens tegen mijn partner 'o zit het venijn er weer in!' Als hij chagerijnig begon te doen na alcohol gebruik. Regelmatig bleef ik uit kwadigheid nog lang beneden zitten als hij zijn roes lag uit te slapen. Om zelf nog extra bij te tanken ja. Vaak viel ik op de bank in slaap. Vaak liet ik per ongeluk mijn urine lopen. Af en toe namen we een verstandige beslissing. Alleen in het weekend drinken. Of 2 borrels voor het slapen gaan en verder niet. De voornemens sneuvelden even snel als dat ze genomen werden. Tot die ene dag 2 maanden geleden.. Het escaleerde enorm tussen ons. Maar het was voor ons beiden ook echt een wake up call. We namen de beslissing in elk geval 1 week niet te drinken om te zien hoe dat zou gaan. We sliepen belachelijk slecht, waren onrustig maar sleepten elkaar door de eerste week heen en vonden de vermoeidheid van het slaapgebrek beter voelen dan die van een kater. En de schrik van de escalatie zat er diep in. Als we 1 week kunnen dan kunnen we ook wel nog een week vonden we. En zo werd 1 week 2 weken. En na 2 weken lukt het ook vast wel om de maand vol te maken. De voordelen van niet drinken werden steeds duidelijker. Ons slaappatroon veranderde. Het werd langzaam omgeruild in af en toe een goede nacht. We hadden geen katers meer, en we wenden onszelf een strak ritme aan van zelfde tijd naar bed en zelfde tijd opstaan om het slaapritme zoveel mogelijk kans te geven zich te normaliseren. We verruilden bier voor 0.0 en ook van de alcoholvrije wijn bleken sommige versies best lekker als je een paar weken geen echte alcohol hebt gehad. Natuurlijk in veel mindere mate omdat alcohol aanzet tot nog meer alcohol drinken terwijl 0.0 dat niet doet wegens geen alcohol er in. De omgeving accepteert zonder moeite onze 0.0 Jammer dat 0.0 wijn nog niet standaard op een restaurantkaart staat. Maar dat terzijde. Na een maand hadden we slechts 2 zinnen nodig om te beslissen er nog een maand aan vast te knopen. 'Wat vind jij?' 'Doorgaan toch?' Een blik van verstandhouding en daarmee was het afgesproken. Nu na 2 maanden voel ik me soms wat depressief. Ik heb gelezen dat dit inderdaad kan voor komen en dat stelt me gerust. Het kan erbij horen. Kwestie van doorgaan. Ook dit gaat weer over. 2 maanden geleden kon ik alleen maar dromen van dit punt bereikt hebben. Ik heb me aangemeld omdat ik benieuwd ben, en voorbereid wil zijn op, naar wat ons nog te wachten kan staan. En omdat ik weet dat 2 maanden nog pril is al voelt dit als een ongelovelijje mijlpaal waar ik enorm blij mee ben.