Reacher

Ik begrijp je helemaal. Maar jij bent vaak degene geweest die bij mij aangaf ‘richt je op alle positieve bijdragen’. Het is zeker goed om naast het forum je bij anderen te uiten maar hier zijn er ook forummers die met je mee willen denken. Hoe gaat het?

Ik heb het bericht aangepast @Mariann. Ik weet eigenlijk niet of het een afscheidsliedje is. Het voelt alleen maar zo. En ik weet niet waar hij is. Ik ben hem kwijt.

Hoi! vandaag een thuiswerk dag. Even weg bij mijn ijspegel chef die half overspannen is. Selfcare Ik vind eigenlijk dat Yvonne voortaan altijd als eerste de dag moet openen met haar koffie. Kan ik een leuke haan voor je bestellen @Yvonne? Die kukelt je dan iedere ochtend je bed uit rond een uur of vier.

Zoals afgesproken. Jouw liedje.

Ik weet dat je niet meer op dit draadje schrijft, maar komt er een nieuw draadje?

En de mensen van vandaag ook gefeliciteerd.

Alweer een dag te laat. Gefeliciteerd!

Goed bezig! Ik ga wandelen en nieuwe sokken kopen Nu. Tot later!

Mooi @Dune! Als ik een aanvullende suggestie mag doen: je kunt ook afleiding zoeken, vrienden ontmoeten, beweging, etc. Als ik teveel in mijn hoofd zit, hoe opbouwend mijn gedachten ook zijn: het wordt uiteindelijk een discussie met mezelf over wel of niet drinken. En die discussie verlies ik. My two cents

Ik had gisteren een diner met mensen met wie ik een hele intense band voel. En de gedachte kwam zomaar op: ik ging een glas wijn drinken. Zonder ook maar ergens bij stil te staan. Gewoon: intoxicatie om extra open te staan voor de magie die dit vriendenclubje geeft. Niet eens de gedachte ‘dat ene glas kan wel’ want ik was helemaal kwijt dat ik er ooit een probleem mee had. Ik ben nuchter gebleven. Verslaving liegt tegen je. Altijd.

Werk aan de winkel druivenkopje. Als je de kracht niet kunt vinden in jezelf, zoek hem dan in de liefde voor je kinderen, je gezin. Jullie eigen plekje op aarde.

@Hadocque

Lieve Maja..gecondoleerd. Dit gedicht doet me denken aan het leven van jong meisje tot aan oude vrouw: Nature’s first green is gold, Her hardest hue to hold. Her early leaf’s a flower; But only so an hour. Then leaf subsides to leaf, So Eden sank to grief, So dawn goes down to day Nothing gold can stay. (Robert Frost)