Klassement

Misschien BEN ik niet saai, maar ik VOEL me wel soms saai dat vind ik overigens niet altijd erg, dat kneuterige, maar soms denk ik wel eens: ik wil ook wel 's los.

Welkom skooly. Goed bezig! Heel goed om een maand niet te stoppen. Zo ben ik ook ooit begonnen. En weer begonnen. En weer begonnen. Want 1 maand stoppen is voor de meeste mensen: "zie je wel, ik kan een maand stoppen dus ik heb geen probleem, dus hierna ga ik op m'n oude voet weer verder. " been there, done that. Voor de meeste mensen is het in je hoofd te groot om te zeggen dat je NOOIT meer gaat drinken. Dat geldt ook voor mij (7 maanden geen drank). Ik ben ook vaak een maand, 2 maanden, een week, een dag gestopt. Dit is de eerste keer dat ik aan mezelf heb toegegeven dat dat dus niet werkt. Ik heb mezelf gezegd een jaar te stoppen. Dat geeft mij rust: ik hoef niet met mezelf in onderhandeling: over een week mag ik weer, of een dag, of een maand. Nee. Gewoon een jaar niet. Punt. Daarnaast had ik ook een ruig leven, vol feesten, borrels, kroegbezoeken, festivals. Al deze dingen doe ik nog steeds. Zonder drank. Soms een stuk saaier, dat wel, maar altijd echt, en nooit een kater. Liefs, maartje

Volgens mij kan je er wel mee heen en weer naar Zuid Afrika als je op tijd boekt. Kost je 3000 met zn vieren dan geef je de rest uit aan 2 weken onderdak 1000 euro, huurauto 750 euro, de rest aan eten. Ken net. Je kan ook voor 5000 euro een afgetrokken camper kopen en voor 1000 euro aan diesel en dan maak je er een jopie vakantie van

Hoi Allemaal, Ik heb me vandaag aangemeld bij dit forum. Ik hoop hier mensen te vinden om in moeilijke tijden af en toe een praatje te kunnen maken. Vanaf mijn 18e ben ik begonnen met studeren en daarbij kwam ook de nodige drank kijken. Binnen een paar jaar dronk ik iedere dag en had ik niet door dat dit een probleem voor me was. Ik wist wel dat het niet goed was en dat minderen het beste zou zijn maar dacht dat ik alles onder controle had. Hoe ik het gedaan heb weet ik niet maar ik heb mijn studie afgerond en ben gaan werken. De problemen werden eigenlijk alleen maar groter en na 1.5 jaar was mijn probleem zo groot dat ik alles bij elkaar loog op mijn werk, wat me uiteindelijk mijn baan gekost heeft. Ik dronk toen 2 flessen wijn of vergelijkbaars in andere alcohol per dag. Met behulp van mijn ouders, vriendin en vrienden ben ik in september 2018 (was toen 28) voor het eerst gestopt met drinken. Na een aantal (zware) terugvallen lukt het nu sinds 25 januari 2019 om niet meer te drinken. Toen ik stopte had ik nooit gedacht zo ver te komen. Ik heb sinds januari (net nadat ik stopte) een leuke baan en heb mijn leven weer aardig op de rit. De moeilijke momenten blijven en de schaamte van alles wat ik heb gedaan lijkt ook niet minder te worden. Het lijkt alsof het voor iedereen inmiddels vanzelfsprekend is dat alles goed gaat terwijl ik er zelf erg veel moeite mee heb. Mensen zeggen tegen me dat ik nu al zo lang niet drink en dat ik zo'n goed leven heb dat het nu toch wel makkelijk moet zijn maar zo ervaar ik dit zelf eigenlijk niet. Deze week ben ik voor het eerst bewust met de trein naar mijn werk gegaan omdat ik er niet genoeg op vertrouwde dat ik de dag door zou komen zonder drank en dus nog met de auto naar huis zou kunnen. Het is me gelukkig wel gelukt. Toen ik dronk had ik schijt aan alles en heb ik zo veel mensen pijn gedaan, ik wil hier absoluut niet naar terug en voel me hier nog steeds zo vreselijk over en toch blijft die drang maar bestaan. Het voelt fijn om mijn verhaal een keer op te schrijven. Als iemand er behoefte aan heeft om er verder over door te praten of als ik iets voor iemand kan betekenen die misschien minder ver in het proces van stoppen is dan sta ik daarvoor open. Groet, Willem

Wat gek Spirit, als ik je hier zo lees als Sparkling herken ik jou er niet in terug. Het lijkt wel of Sparkling iemand anders is dan Spirit....wat is er in godsnaam met je aan de hand??

Da's racistisch. Of niet?

Ik ook.

Goedemidaag, Ik meld me alcohol en rookvrij

Maakt niet uit @Sprankling, hoe laat verwacht je ons?

Nou ik vind t nogal over the top @spirit. Miss maakt je zoon je blaasjes wijs en lees hij gewoon mee. Zoniet kan hij best zeggen wie t is.

Ja, slapen..... Een van mijn nieuwe hobby's. Zo heerlijk! En de ochtenden.... Als de jongens de deur uit zijn, mijn huis en hok voor mij alleen zijn... HEMELS En ja... Stapje voor stapje... Ik ben de 1e paar weken nou niet persee opzoek gegaan naar feesten enz,maar ze ook niet uit de weg gegaan. Binnen de 1e drie maanden ben ik wel naar 2 meerdaagse festivals geweest. Dat vind ik toen heeeeeel goed te doen! En seks. Daar kan ik nu, na 7 maanden, voor mezelf van zeggen: zoveel fijner!!! De eerste weken niet hoor. Veels te veel met mezelf bezig.

Goeiemorgen Vandaag brengt in ieder geval zon, en wat is dat fijn! Mijn plan? In ieder geval vandaag een wandeling (etje)

Ik ben het met je eens. Ik zie overal verleidingen. Hetzelfde vind ik als ze mensen naar Afrika sturen om te detoxen. Kan me voorstellen dat het heel goed werkt maar als je terug komt, dan zit je weer midden in de verleidingen. Het is goed om hiermee zo nu en dan geconfronteerd te worden. bovendien heb IK een probleem en mijn partner niet. Wil niet zeggen dat hij mij niet steunt want dat doet hij gelukkig. Ik denk dat het soms een lastige is, voor mij althans, om bepaalde momenten drankloos te zijn. denk eens aan festivals of ik kan, eerlijk gezegd ook genieten van sex met alcohol. Ook zonder hoor maar houd soms wel van dat losse/ ongeremde. Ach, stap voor stap. Ik vind slapen nu wel goddelijk. Heb ik al vaak gezegd maar blijf het zeggen. Jij bent ook mega goed bezig zeg. WAUW.

De kalender voor vandaag zegt: 'Meestal is de test van moed niet sterven maar leven' ( Vittorio Alfieri - Italiaans schrijver) Tip/opdracht: Noem een moment in je leven waarop je best moedig was. Geef jezelf daar een medaille voor. Je mag er trots op zijn. (Gelukspijler: veerkracht)

Fijn dat jullie hierin een weg hebben gevonden. Ik merk aan mezelf dat ik dat wat dit betreft nog niet helemaal heb. Ik denk niet dat het jaloezie is wat ik heb: zij allemaal wel, en ik als enige niet. Het is meer dat ik het losbollige gewoon soms mis, ook als het doelloos is. Ook ik verkeer nog regelmatig in kringen waarbij de meeste mensen aangeschoten of dronken zijn. Op dat soort momenten denk ik niet: ik wil dat ook! Dan denk ik alleen maar: zooooooo blij dat ik morgen lekker fit ben, En nu even gezellig hier! Ik heb dat soort momenten NU. zeg maar tijdens het typen. Dat ik die leuke dingen van drank mis. Misschien duurt dat bij mij gewoon langer ofzo.

Dag 19!je gaat goed! Herkenbaar wat je schrijft: ik ben ook lang moe geweest, en ik heb de 1e drie maanden veel last van hoofdpijn gehad. En ook ik heb een huis vol drank: lees, een hele wijnkelder vol, en koelkast vol. Alcohol is in mijn leven leven niet uit te bannen. Als er bezoek komt krijgen ze gewoon drank. Ook mijn man drinkt af en toe. Kan moeilijk zeggen: nee jij mag niet! Ik heb 'n probleem. Hij niet. Ik heb geleerd patronen te verbreken. En heel erg streng voor mezelf te zijn. En ok, dit na wel 10000 stoppogingen, maar ik heb 'm inmiddels te pakken. Ik wil NOOIT meer terug naar wie ik was. You go for it! Liefs, maartje

Als je naar Kaapstad gaat weet ik nog een leuke verblijfplek

Ha @Vallenenopstaan1, Fijn dat het gelijk werkte, prima ook dat je meteen al gecontroleerd wordt vrijdag. Met mijn moeder gaat het een stuk beter, ze heeft nog wel iets last, maar lang niet meer zo hevig.

Welke stap moet dat dan zijn? Dat ruikt nog steeds naar een strategie. Niks mis mee hoor, ik ben gewoon nieuwsgierig.

Dank je Lonster! En ja, "even" een invulling geven op een strategie was met een knipoog bedoeld. Het is geen zakelijk project. Je lichaam zit complex in elkaar, en je drink niet voor niks zoveel dus allerlei emoties en oude ervaringen en overtuigingen uit het verleden spelen ook een rol. Maar zoals gezegd de wil is er om door te pakken. Inzicht in het waarom het zover is gekomen heb ik nu wel, het is nu tijd voor de volgende stap.

Wat denk je van "the dry twenties"? Ben je de eerste jaren onder de pannen...

Ja hebben net afgesproken 1 februari uit te gaan eten en dan proosten we inderdaad met een alcoholvrije.

Zo mooi om te lezen. En zo herkenbaar. Voor mij is slaap ook zo belangrijk. Ook drinken om te kunnen slapen, 2u later wakker en ook terug wat drinken om te kunnen slapen. Gisteren naar de huisarts geweest. Het moet stoppen. Ben nu 24u droog en dus vandaag mijn eerste dag. Maar als ik dit lees geeft me moed. Dank je.

Heel herkenbaar. Kinderen zijn een eeuwige deugd en zorg Proberen loslaten, proberen ruimte te nemen, .. En vooral jezelf op de eerste plaats zetten. Niemand kan jou zo goed beschermen als jijzelf.

Dankjewel @Bobvoor het aanmelden! Ik ga ervoor en hoop op 31 december 2020 te kunnen zeggen dat ik er een mooi, gezond en nuchter jaar van heb gemaakt!

Als ik dat los gaan nu zie denk ik meest van de tijd: ja, jullie zijn dronken. Ik ben er eerlijk gezegd niet meer jaloers op. Het is meer van hetzelfde. Hard schreeuwen vooral en denken dat je samen bent, maar vooral met jezelf bezig zijn. Ik merk dat ik nog steeds prima met dronken mensen om kan gaan, maar vind het helemaal niet erg om naar huis te gaan als ik er klaar mee ben. En dit voelt eigenlijk veel beter dan als laatste naar buiten rollen en niet meer weten hoe ik thuis ben gekomen.

Wat fijn om te lezen!!! Super knap!!!

Ja dat gevoel ken ik, @maartje. Ik kan dat ook missen. Natuurlijk kan je het ook leuk hebben op een feestje zonder drank, maar het is anders. Ik hou het nu sneller voor gezien. In het begin zag ik het nog als een soort 'experiment' om dat nuchter te doen, maar nu ken ik het wel. Of ik blijf zolang ik het leuk vind. Maar die roes, het losgaan, das war einmal. En wat @Lika zegt, ip daarvan nu andere dingen. En je mag het missen toch? Dat heb ik mezelf gewoon toegestaan. Zet m op.

En ook ik ben mijn innerlijke muts aan het leren omarmen. Ze blijkt best wel een tof wijf....

Ha, dank je wel Bob! Ik ben elke dag weer opnieuw blij dat ik niet meer drink.

Nee 1.5 u rijden.ik zie het niet zitten. Ben helemaal total loss. Rusten lukt niet meer. Overspannen

@Annie87 en @Cyclad58 ik kan jullie zo goed volgen. Ik snap helemaal annie dat je verder wilt onderzoeken. Luister naar jezelf, vertrouw op je eigen gevoel en geloof zeker niet dat de zogenaamde geleerden alle wijsheid in pacht hebben. Ad, wat ellendig toch weer dat je niet slaapt. Je lijkt daar maar niet door Te komen. Hoop zo voor je dat je een goede oplossing vind en dat je er uit komt met je dierbaren. Bij mij is t al niet veel beter. Mijn arts wil mijn klachten nu weer volledig op angst, depressie en persoonlijkheid gooien en ik mag niet verder afbouwen. Heel moeilijk om mee om te gaan. Je gaat weer zo aan jezelf twijfelen. Maar diep van binnen weet ik dat t die benzooi is. Ik was net ook even zo kwaad dat ze me toch weer aan het twijfelen hebben kunnen brengen. Ik moet in mezelf geloven!! Ga nu dus weer met een dagschema aan de gang ipv afbouw. Ik doe in ieder geval mn best, hoop dat ik wat opknap en dan weer verder kan met afbouwen.

Ik begrijp de angst wel. Ik ben voor het eerst in mijn leven ook bang. Anders bang dan tijdens het afbouwen. Want dat was chemische angst. Inmiddels ben ik 10 maanden benzo vrij. Maar voor mijn gevoel hobbel ik achteruit. Ik wil nu serieuze onderzoeken in elk geval. Vanmorgen een EEG gehad. Nog geen uitslag. Ik krijg binnenkort een MRI. Wil serieus met de neuroloog bespreken wat er aan de hand is. Dit voelt echt als een hersenaandoening/zenuwstelsel aandoening. Ik weet dat het afbouwen van benzo’s deze klachten kan geven en was er eerst van overtuigd dat alles daardoor kwam. Inmiddels ben ik dat niet meer. Zit er iets onder? Ik had natuurlijk ook vreemde klachten in het begin. Het vervelende is dat veel ziektes van de hersenen en zenuwen zoveel op elkaar lijken qua symptomen. Mijn gedachten schieten momenteel alle kanten op; heb ik Lyme? (Geen tekenbeet gezien) wel teken op lichaam gehad in het park 1 en 2 jaar geleden en snel weggegaan van die plek. Heb ik MSA? Dat begint vaak met precies net zulke rare blaasklachten als ik ook had... Is het neurotoxiciteit door de benzo zooi? En evt. andere rommel waar ik ziek van werd (zoloft mirtazapine)? ik merk dat de meeste artsen alles op psychisch willen gooien en dat pik ik niet langer. Het enige waar ik me zorgen over maak is mijn gezondheid want ik voel dat het helemaal mis is en ben nog nooit zo lang en ernstig ziek geweest. De nieuwe psychiater in opleiding begint over ME... ik zie door de bomen het bos niet meer. Ik ben ondertussen wel zover dat het me geestelijk helemaal sloopt. Ik hoop dat ze iets vinden. Dat klinkt raar en sommigen hier zullen het waarschijnlijk niet snappen als ik dat zeg, maar ik ben moegestreden. Moe van het uitzoeken. Ik moet overal zelf mee komen en zelf achteraan want artsen zitten alleen maar te knikken. Wat is er gebeurt dat artsen niet meer meedenken? Ik vind het bizar. Alleen bloedonderzoek gehad destijds, die was goed dus vervolgens gooien we het op psychisch. Alsof alle ziektes in het bloed te zien zijn. afwachten maar weer..... ik wilde het even van me afschrijven