Hoi Allemaal,
Ik heb me vandaag aangemeld bij dit forum. Ik hoop hier mensen te vinden om in moeilijke tijden af en toe een praatje te kunnen maken. Vanaf mijn 18e ben ik begonnen met studeren en daarbij kwam ook de nodige drank kijken. Binnen een paar jaar dronk ik iedere dag en had ik niet door dat dit een probleem voor me was. Ik wist wel dat het niet goed was en dat minderen het beste zou zijn maar dacht dat ik alles onder controle had. Hoe ik het gedaan heb weet ik niet maar ik heb mijn studie afgerond en ben gaan werken. De problemen werden eigenlijk alleen maar groter en na 1.5 jaar was mijn probleem zo groot dat ik alles bij elkaar loog op mijn werk, wat me uiteindelijk mijn baan gekost heeft. Ik dronk toen 2 flessen wijn of vergelijkbaars in andere alcohol per dag. Met behulp van mijn ouders, vriendin en vrienden ben ik in september 2018 (was toen 28) voor het eerst gestopt met drinken. Na een aantal (zware) terugvallen lukt het nu sinds 25 januari 2019 om niet meer te drinken. Toen ik stopte had ik nooit gedacht zo ver te komen.
Ik heb sinds januari (net nadat ik stopte) een leuke baan en heb mijn leven weer aardig op de rit. De moeilijke momenten blijven en de schaamte van alles wat ik heb gedaan lijkt ook niet minder te worden. Het lijkt alsof het voor iedereen inmiddels vanzelfsprekend is dat alles goed gaat terwijl ik er zelf erg veel moeite mee heb. Mensen zeggen tegen me dat ik nu al zo lang niet drink en dat ik zo'n goed leven heb dat het nu toch wel makkelijk moet zijn maar zo ervaar ik dit zelf eigenlijk niet. Deze week ben ik voor het eerst bewust met de trein naar mijn werk gegaan omdat ik er niet genoeg op vertrouwde dat ik de dag door zou komen zonder drank en dus nog met de auto naar huis zou kunnen. Het is me gelukkig wel gelukt. Toen ik dronk had ik schijt aan alles en heb ik zo veel mensen pijn gedaan, ik wil hier absoluut niet naar terug en voel me hier nog steeds zo vreselijk over en toch blijft die drang maar bestaan.
Het voelt fijn om mijn verhaal een keer op te schrijven. Als iemand er behoefte aan heeft om er verder over door te praten of als ik iets voor iemand kan betekenen die misschien minder ver in het proces van stoppen is dan sta ik daarvoor open.
Groet,
Willem