Klassement

Ties, mijn openheid in wat ik mankeerde en daarnaast wat ik van plan was qua opname in een kliniek, heeft mij uiteindelijk een goedbetaalde baan gekost. Achteraf gezien had ik dit slimmer aan kunnen pakken, maar ik heb van de keuze om mijn herstel op 1 te zetten nog geen seconde spijt gehad. Had ik het niet gedaan dan was het vroeg of laat toch wel geklapt en nu heb ik een baan waar ik het uiteindelijk veel meer naar mijn zin heb zonder dat ik mijzelf elke ochtend, met een punthoofd, erheen hoef te slepen. Wat ik ermee zeggen wil, hoe je het ook gaat aanpakken, zet je herstel op de eerste plaats! Vertrouw erop dat al het andere uiteindelijk ook wel weer op zijn pootjes terecht komt.

Rolschaatsen is nog steeds iets dat ik niet kan. Maar ik hoef het ook niet meer te leren van mezelf. Dat scheelt. Verder heb ik geaccepteerd te leven met op de achtergrond dat enorme gevoel, de overtuiging: ik kan er niets van, doe het niet goed. Dat wil niet zeggen dat ik me erin wentel. Ik zie het, ga er soms nog steeds bijna aan onderdoor, maar kom er telkens ook wel weer uit. En ik kan mezelf gemakkelijker één van de velen (niet negatief) voelen. Het draait niet om mij. Dat geeft rust. Maar het allerfijnst is dat ik dankbaarheid en levensvreugd voel. Ik sta 's ochtends met goede moed op en 's avonds ga ik tevreden naar bed. Ik zet mijn wekker om 06.00 uur en word gewoon wakker, zonder zeuren. Blij met de dag. Ik heb niet altijd overal zin in, ben soms bang of van de wijs of gestresst, maar daaronder is er iets in de basis veranderd. Levensvreugd. Haha. Ik? Op mijn bijna 50ste? Het is een nieuwe ervaring.

@Cyclad58 ik denk ook echt dat ik nog heel lang last ga houden van overprikkeling en slecht tegen drukte kunnen. Maar dat is dan maar zo. Althans, zo sta ik er nu in. Fijn dat t bij jou ook even wat rustiger is. Stilte voor de drukke feestdagen, haha. @ELL jij bent er zeker bijna. Kan niet wachten tot ik bij de 3 ben. Het ene moment denk ik, pffffff, nog ruim 11 mg te gaan. En op t andere komen denk ik, ik ben al bijna op de helft. Kom nl van 20 mg. Maar idd, ik ga best aardig tot nu toe. Al weet ik ook dat t venijn waarschijnlijk in de staart zit, haha

Ach lieve lieve Herr Soothe. Van harte gefeliciteerd. Wat goed. Je was en bent nog steeds een groot voorbeeld. Aan jou heb ik me altijd vast kunnen houden. Dank daar voor.

Hallo allemaal , lang nagedacht hoe ik moest gaan beginnen, maar daar stop ik mee en begin gewoon. Ik ben een vrouw van nét 51 jaar en ben verslaafd. Hoe moeilijk en pijnlijk was dat om te zeggen tijdens het begin van mijn opname in de kliniek. Ik ben verslaafd aan alcohol en vond het na 20 jaar welletjes.. Moe, depressief en ziek heb ik verschillende klinieken gebeld en gemaild voor een klinische opname want het eind was zoek. Ik begon s'ochtends al met drinken om de ontwennings verschijnselen tegen te gaan en om enigzins te functioneren. Ik dronk bijna 1 ltr Wodka per dag en kon niet meer zonder. Totaal afhankelijk en mateloos, en verschikkelijk stuurloos. Ik ben 8 Juli dit jaar opgenomen geweest en 10 augustus weer thuis gekomen. Het beste wat ik ooit voor mijzelf gedaan heb! Ik voel me lichamelijk veel beter en ben best trots op mijzelf. Sinds ik thuis ben heb ik 1 keer zucht gehad en daar is het gelukkig bij gebleven! Ik lees hier ook zoveel herkenbare dingen waar ik steun aan heb, blij dat ik mij aangemeld heb.. Ik hoop dat ik andere ook tot steun kan zijn :-)

Ook van mij een warm welkom!

Hoi @doorbijter en @Cyclad58, Even heel kort iets van mij laten horen. Klinkt goed Doorbijter! De 0 lijkt ver weg, maar ik kom zelf van 12 en qua tijd is het me meegevallen, behalve nu het laatste stuk. Hier gaat het naar omstandigheden oké. Veel moe, veel spierpijn, wat nu iets beter lijkt te gaan. Ik zit op 3,20 Mg Dia ofzo. Laatste loodjes hier.

Dat is een wijze raad van Maverick. Zet je herstel op de eerste plaats. Alle mitsen, misschiens en maars...daar kun je niet veel mee. Erkennen dat je machteloos staat tov alcohol en hulp aanvaarden wel. Toen dat kwartje viel bij mij en ik me kon overgeven kon ik nuchter blijven. Met hulp ja. En meer hulp 'dan ik dacht nodig te hebben'. Best step ever. Ik ben zelf wel voorzichtig geweest en nog in het delen. Dat is voor iedereen anders. Ik denk dat het een het ander niet hoeft te bijten. En je mag best zorgvuldig zijn in hoe je het aanpakt, naar buiten toe. Is mijn mening. Je herstel op één zetten is jezelf serieus nemen. En dan volgt zelfvertrouwen...Kop op, ook jij bent het waard. Succes.

Ik denk dat Grace je vast meer kan vertellen.

Ik weet van iemand in mijn dichte omgeving die in een kliniek was, dat er juist hard gewerkt wordt aan je mentale kant. Je zult er sterker uitkomen, niet alleen vanwege het alcohol vrij zijn. Ook met alle nieuwe inzichten en handvaten die je krijgt.

Ga voor je gezondheid Ties. Wat zal je man trots op je zijn. En ook al mis je hem tijdens een evt opname, bedenk dan waar je het voor doet: een prachtig, helder leven samen. Sterkte!

Gefeliciteerd @Lika! Ik heb er veel aan gehad toen ik jou draadje las, dank daarvoor.

Hoi bovenste beste lieve Bol Wat een eer geef je mij. Dank u Wel mooi om te horen. Met al dat schrijven hielp ik mezelf ook. Het werd steeds duidelijker, dat drinken nooit meer een optie zal zijn. Das war einmal. Bolletje sterkte met je gezondheid. Je bent een sterke vrouw en dat is helpend. Liefs en zorg goed voor jezelf. Groet.

Ja maar dat is wel doodeng, in ieder geval nu het zo slecht gaat

Naar de psychiater geweest samen met mijn man, ik heb meer hulp nodig daar zijn we het over eens maar de vorm gaan we donderdag bespreken. Ik vrees dat het nogal gevolgen gaat hebben voor mijn baan als ik opgenomen moet worden, en dat heeft dan weer gevolgen voor mijn financiële situatie. Maar ik weet ook dat mijn gezondheid belangrijker is, maar ik ga mijn man zo missen..

O, en het jaarpact vind je onder "Ditjes, datjes en dagdraad". Kijk maar eens of het iets voor je is.

Welkom Grace. Ik denk dat je het hier goed zult kunnen vinden en ik zie je als een aanwinst voor ons allemaal. Je straalt kracht uit.

Hoi Grace, wat klink je heerlijk positief, dat lijkt me vooral ook fijn voor de mensen die nog midden in de ellende zitten en hier meelezen. Misschien is het jaarpact iets voor jou?

Welkom Grace! Goed om een positied verhaal te hebben over dat je van een liter wodka per dag echt kan afraken!

Zijn super zacht aardig! Nooit meer wat anders..zijn de honden onder de katten! Goede keuze

Heb alle deelnemers een persoonlijk bericht gestuurd. Succes allemaal! Groet, De Sint

Hoi grace, ik twijfel over een opname, maar als ik jouw zo lees moet ik het maar gewoon doen....

Ik ben met jou wie is wie begonnen met lezen en heeft me geïnspireerd om 'actief' te worden op dit forum. Wellicht hebben we wat aan elkaar!

Hoi Lika . Jij gaat ook top. Drie jaar dacht ik te zien. Echt fantastisch Voel me genoodzaakt een eerbiedige groet te retourneren. Bij deze een warme groet.

Gefeliciteerd Lika

@Lonster Ik heb je laatste bericht een aantal keer gelezen. Misschien wel vaker dan een "aantal keer". Vooral het stuk waar je zei dat ik wat volwassener lees. Het is tijd om de stap eindelijk te zetten van kind naar volwassene. Me niet meer zo afhankelijk op te stellen en zelf zaken in eigen handen te nemen. Dat is me steeds vaker duidelijk. Het is bijna 10 jaar geleden dat ik minderjarig was en mezelf ergens kon verschuilen voor het echte leven. Vind je reactie erg waardevol. @Lika Als ik alle energie nu steek en blijf steken in herstel (die ik eerder in destructie stopte en in verhullen en ontkennen, doorgaan met drinken etc.) kan het inderdaad enkel maar positief uitvallen. Ik weet dat het niet van de een op andere dag allemaal is opgelost. Het is alleen wel iets wat ik zelf heel erg moet willen en doen vanuit mezelf. Nieuw gedrag is daarvoor wel erg belangrijk; dus voor mijzelf om daar mijn best voor te doen. @Smaragd Gisteren was voor mij en mijn ex erg positief. Ik maakte geen excuses voor dingen waar ik het toch niet helemaal meende. We waren allebei eerlijk. Zij heeft ook haar problemen waar ik eerder weleens (regelmatig) over ben ontploft, vaak erg onterecht. Meestal onder invloed. Maar het voelde nu equal. Net als vorige keer geen verwijten en we hebben goed kunnen praten. Ook afspraken gemaakt over haar (weer) te betrekken bij mijn behandeling. En andersom. Het geeft lucht en licht. Morgen ga ik weer naar de AA en ik ben ondanks de medicatie die ik voorgeschreven kreeg tegen ontwenning niet een week nuchter gebleven. Eigenlijk was die medicatie ontzettend sederend. Niet op een "fijne" manier. Dus ben uiteindelijk toch 2 dagen tussendoor gaan drinken. Ik baal hierin erg van mezelf. Maar vandaag (en gisteren) heb ik toch wel mezelf herpakt en hoewel ik vorige week maandag nog had gezopen toen ik bij AA kwam. Dat gaat nu dus absoluut niet gebeuren. Dat wil ik niet en het voelt ook als verraad en niet helpend voor de rest. Dan kan ik beter niet eens gaan. Maar ik wil.

Help ik weet geen raat meer door afbouwen wat moet ik doen dit is te erg depressief en angst Wilhelmina

Ik vind het ietwat paranoia overkomen om je druk te maken over een mogelijke, minimale percentage alcohol dat overblijft na het stoven/koken. Naar mijn idee ben je dan te obsessief bezig met alcohol en laat je het nog altijd, een te belangrijke rol in je leven spelen. Het is geen pinda allergie he, waarbij je na inname van een spoortje al kans op overlijden hebt. Nee, dit is een oude vriend. Hij heeft ons slecht gedaan en we hebben afscheid genomen. Mogelijk lopen we hem ooit, onverwachts tegen het lijf, so be it. Maar we gaan hem niet constant volgen op social media of langs zijn huis rijden. We stoppen niet doelbewust een ltr wijn in de stoofpot met de hoop dat er niet te veel verdampt. Nee, het is minder en we gaan ervan uit dat het meeste verdampt. Het enige waar je je druk over moet maken is de keuze van aardappels of rijst als bijgerecht.

Overigens geeft het artikel wel cijfers, en ook antwoorden op de meeste vragen die @Pelle2 stelt. Wat is acceptabel? Er wordt 0,1% genoemd als percentage dat "alcoholvrij" genoemd kan worden. Hoeveel blijft er over? Dat kun je relateren aan de hoeveelheid water die er verdampt is, staat in het artikel, met een indicatie van de verhoudingen waarmee je zou kunnen rekenen. Niet exact, maar wel voldoende nauwkeurig. Hoeveel water er verdampt is kun je inschatten of meten aan de hand van het oorspronkelijke en het overblijvende volume c.q. gewicht.

Benzo's remmen de aanmaak van melatonine en zorgen ervoor dat je vitaminen en mineralen kwijtraakt. Naderhand zou je dat dus moeten helpen herstellen. Allereerst met goede voeding. Daarbij zorgen voor een stabiele bloedsuikerspiegel, door geen losse koolhydraten te eten/drinken. Plus wat vitaminen, mineralen, vetzuren en aminozuren. Aminozuren als creatine en glutamine helpen de gaba-aanmaak. Tryptofaan en vooral 5htp helpt de aanmaak van serotonine en melatonine maar is niet voor iedereen het juiste middel. Beter advies vragen hierbij.

Bizar zeg, echt dezelfde klachten... Vorige week was ik echt zo vastberaden, ik wist zeker dat ik "beter" zou worden, maar de laatste dagen slaat de twijfel en soms de angst weer toe... soms ook ineens huilen uit het niks. Maar gelukkig tot nog toe niet van die vreselijke angstaanvallen dat ik in foetus houding op bed lag te huilen en voor mijn gevoel gek werd...toen zat ik overigens nog aan de oxa en heb ik het idee dat dat tussentijdse ontwenning was. Voor jou ook veel succes gewenst en sterkte!