Klassement

Dat verhaal van 'stoppen na vrijlaten' doet me er aan denken dat ik nóg twee keer verhuisd ben. Naar het appartementje waar ik terecht kwam nadat m'n vrouw me uit huis gezet had, en later weer terug. Daar op dat appartementje waar ik zat met het hoognodige kon ik EINDELIJK m'n goddelijke gang gaan wat drinken betreft. En daar werd ik zooo moe en bang van, zo alleen zonder de weliswaar bemoeizuchtige, doch onbewust ook altijd mentale steun gevende aanwezigheid van een huisgenoot. Ineens drong het tot me door dat ik hier zomaar in doodsnood kon komen zonder dat iemand het wist. En doodsangst heb ik die laatste jaren meermaals gehad als ik met hartkloppingen, ademnood en totale paniek doodstil op m'n rug in bed de minuten lag te tellen tot ik me beter zou gaan voelen, meestal na een dag of twee, drie. Toen dit me op dat appartementje overkwam miste ik die verfoeide eeuwige controle en bemoeizucht van m'n vrouw zo erg dat ik besloot dat ik wat aan mezelf moest gaan doen. Er was toen in een naburige gemeente net een behandeling gestart volgens het Minnesota model. Eerst vier, later drie dagen per week daarheen en een aantal 12-stappen meetings per week bezoeken... Dat dit voor mij dé oplossing was kwam volgens mij door een aantal dingen: ik zat voor mijn gevoel op de bodem van de put en m'n herstel was niet iets wat me 'opgedrongen' werd maar kwam vanuit de puur persoonlijke wens om te stoppen. Daar bovenop kreeg ik niet het gevoel dat ik gestopt was omdat ik wat regeltjes had geleerd om me aan te houden als ik zou willen drinken maar dat ik mezelf leerde begrijpen en daardoor de noodzaak of zelfs maar behoefte van/aan drinken kon wegnemen. Ik woon nu al weer jaren samen met mijn vrouw onder één dak maar de controle cq bemoeizucht die ik nog wel eens ervaar is nu meer stimulerend voor mij dan dat ik er de zenuwen van krijg. Nog steeds heb ik regelmatig een schop onder m'n achterste nodig en die krijg ik ook regelmatig. Maar liefdevol.

@Vechterik weet het, jij hebt het zwaar gehad laatste weken. Maar nu heb je vakantie genomen. Gelijk heb je. Het zal allemaal wel ooit goed komen, maar het is ontzettend zwaar. De ene keer meer dan de andere. Dit is nu mijn tweede dag. Vanmiddag wel een eind gewandeld en 1 uur geslapen. Ga ook veel water drinken, gelezen dat het eerder uit je lijf is.

Goedemorgen! Vandaag komt mijn borduurpakket binnen, als het goed is. Ik zal de komende tijd veel binnen zitten, goed om wat te doen en dit leek mij wel een leuk project.

Verwend door mijn lieve man.

Ik had gisteren een briefje geschreven naar een goede vriend die ook kampt met een alcoholprobleem maar geen oplossing weet .. ik heb het briefje niet gestuurd .. denk dat hij er zelf eerst klaar voor moet zijn maar ik wil hem graag hier op mijn eigen draadje zetten omdat het mijn verhaal is en ik hem terug kan lezen als ik het zelf zwaar heb, zoals vandaag: ‘Ik wil je graag iets vertellen (is echt heel persoonlijk, maar misschien kun je er wat mee voor jezelf, in jouw ontdekkingstocht; doe ermee wat je wilt, het is lief bedoeld:) Ik dronk (ik denk al 5 jaar) zo langzaam aan tot zo’n fles of 5/6 per week, soms wel meer. Alleen .. wist dit, verder niemand, zelfs mijn ouders en beste vriendinnen niet. Ik weet niet meer hoe het begon, alleen dat het steeds meer werd (soms dronk ik zelfs whisky of wodka als de wijn op was, maar dat was niet zo vaak). Alleen op maandagavond dronk ik uit principe niet, weet niet waarom, maar dan kon ik in elk geval zeggen dat ik niet iedere avond dronk ofzo … Iedere dag stond in het teken van ‘ga ik vanavond drinken’, wijn halen bij de supermarkt, en hoeveel dan. Ik was daarnaast ook iedere dag bezig met een kater van gisteren weg te werken, het verbergen ervan en proberen normaal te functioneren. En dat ging prima vond ik zelf, behalve dat ik altijd baalde van die ‘waas’ en het niet fit zijn, niet mezelf zijn. Alles wat eigenlijk echt moest gebeuren stelde ik uit. Alles waar ik over na moest denken vond ik een last. Ik deed ze wel, mijn werk ging prima, want ik moest me altijd extra concentreren. Dat was ik gewend ondertussen. Maar ik vergat ook veel en ik schaamde me er ook heel erg voor, was bang dat collega’s het konden ‘zien’. Schaamde me ook iedere avond toch ook voor mijn man en mijn kinderen dat ik het nodig scheen te hebben. Geen goed voorbeeld naar opgroeiende kids ook. Iedere dag dacht ik pfff waarom heb ik nu gisteren weer zoveel gedronken? Iedere dag dacht ik : ik stop ermee, maar om 16 uur ging ik dan toch nog even met een smoes naar de supermarkt. Haalde ik gelijk ook avondeten voor de volgende dag ofzo, want alleen wijn halen vond ik redelijk kansloos. En dan haalde ik er maar gelijk 2, want 1 per avond was de laatste tijd gewoon te weinig. Ik heb er heel veel over nagedacht de laatste maanden maar ik wilde het probleem niet echt goed zien. Ik functioneerde namelijk ook gewoon goed. Ik was wel erg bang dat ik heel ongelukkig was en daarom dus dronk. Ik dacht als ik stop met drinken; waar leef ik dan nog voor als ik niet mag genieten? Ik dacht dat drinken mij relaxte, me gelukkig maakte, dat ik het verdiende om te ontspannen. Ik was namelijk best veel bezig met werk, kinderen, vrouw zijn. Ik ben een enorm onzeker iemand, altijd al geweest. Dus de drank gaf mij ook een soort vertrouwen, werd een vriendin, ik hoefde niet zo nodig zeker over te komen, de drank deed dat wel voor mij. Kon ik me lekker achter dat glas verschuilen. Maar toch, ik baalde er wel van. Was enorm bang dat ik een alcoholist (aan het worden) was… Ik merkte ook dat ik erg zenuwachtig was hiervoor, de angst om echt te stoppen en te ervaren waarom ik nu echt dronk vond ik doodeng. Ik wilde eigenlijk helemaal geen emoties gaan voelen, ik wilde die liever verdoven. Maar het moest, het ging te ver. Ik kon niet meer stoppen met drinken en het beheerste in grote mate mijn leven. Dus het was een verslaving geworden besefte ik. Ik heb het al heel vaak geprobeerd, ik hield het een week of 2 vol en dan dacht ik kan wel weer een wijntje nemen. Maar langzaam verviel ik altijd weer in datzelfde patroon. Het werd weer steeds meer, ieder excuus om te drinken pakte ik. Moe, alleen, blij, iets te vieren, bezoek, saaie film…. Alles! En ik ging steeds sneller en het werd steeds meer. Ik weet niet of het in mijn genen zit, mijn vader dronk best veel, mijn opa en oma enorm veel, mijn broers drinken dagelijks. Ik heb in mijn huwelijk met xxx nooit gedronken, misschien alleen als we uiteten gingen. Pas na mijn scheiding ging dat mis. Ik was eindelijk vrij van een hele narcistische man die mij jarenlang (15 jaar) onder controle had en alles bepaalde. Ik zag dat pas heel laat en eenmaal vrij sloeg ik enigszins door. Op hele gekke manieren, alleen maar om te ontdekken wie ik nu eigenlijk was en wat er allemaal mogelijk was. Veel mannen, roken, veel uitgaan, beginnen met drinken. Ik ontmoette zzz vrij snel en dat drinken en roken bleef en daar voelde ik me toch nog steeds veilig in. Het was een soort nieuw leven; zo iets van IK doe gewoon waar ik zin in heb. Ik was enorm bang om weer die controle kwijt te raken in een nieuwe relatie, weer geleefd te worden door iemand. Stomme gedachte want zzz is echt het tegenovergestelde van xxx. Vrijheid en liefde in overvloed. Maar toch bleef ik die vlucht steeds meer zoeken, het was inmiddels nu bekend terrein. Misschien was ik wel bang om nu eens echt gelukkig te worden. Verdiende ik dat wel? Kampte ook met een gigantisch schuldgevoel naar mijn meiden. Was ik wel een goede moeder? Kon ik hen opvoeden tot zelfstandige vrouwen? Lijken ze niet teveel op mijn ex? Ik vond het heel moeilijk. Ergens een maand geleden besefte ik dat ik er iets mee moest. Ik wilde eigenlijk gewoon mijn leven zonder verdoving weer terug maar ik wilde ook niet teveel verdriet voelen. Dus dat was eigenlijk een hele moeilijke keuze. Ik ben met iemand gaan praten, geen psycholoog, maar iemand in het alternatieve circuit. Zij heeft mij laten beseffen dat ik nog veel te veel vasthield (waardoor ik vaak buikpijn heb) en nog veel moest verwerken, ik zat op slot. Ik had haar in eerste instantie niet eens over de alcohol verteld maar ze voelde dat zelf wel aan. Ze vond me heel gejaagd overkomen en dat verwoorde ze zo goed; zo voelde ik me namelijk ook al jaren.Gejaagd. Ik zag dat alleen niet.. dat de drank me dus zo gejaagd maakte.. ik dacht juist dat ik de drank nodig had om dat gejaagde de kop in te drukken, maar dat was dus andersom. Ze sloeg dus de spijker op zijn kop. Ik dacht van mezelf; jezus het is 10 jaar geleden dat ik ben gescheiden, tuurlijk heb ik dat verwerkt. Maar niet dus. Het is heel lastig uit te leggen wat me ineens overkwam om te zeggen; ik stop. Ik moet stoppen. Voor mezelf vooral maar ook voor mijn omgeving. Ik wil (weer) ontdekken wie ik was. Drank vertroebelt namelijk alles, alle gedachten, alles wat je doet. Het is een cirkel en die eindigt niet. Drinken houdt in stand dat je je niet rot wilt voelen maar het eindigt toch weer bij rot voelen. Het is zo raar! De enige manier om erachter te komen hoe het leven echt is, is om echt te stoppen. En van jezelf gaan houden. Dat vond ik altijd een hele stomme uitspraak maar ik hield simpelweg echt niet van mezelf. Dus oke, dat ging ik dan maar even doen. Laatste druppels waren er namelijk al genoeg geweest, gênante momenten, schaamte, vallen met mijn fiets, stomme discussies met de kinderen, van alles. Ik heb een keer een foto van mezelf gemaakt in hele beschonken (huilende) toestand en erboven gezet ‘dit was mijn laatste wijntje’. Dat was maanden geleden en ik kon nog steeds niet stoppen.. Ik had geen idee hoe, ik was echt serieus bang en bloedchagrijnig dat de drank me werd ‘afgenomen’ … Maar ik besloot toch te stoppen, in elk geval een maand. Me maar gewoon klote gaan voelen dan… ik wist niet wat me overkwam. Naast de enorme drang om elke dag te willen drinken (en het dus gewoonweg echt niet te doen) was ik euforisch; ik werd iedere dag zo trots en fit wakker. Dat is gewoon mijn grootste gewin. En ik ga weer naar yoga, ik krijg zin om het huis op te knappen, ik heb zin om met de meiden leuke dingen te doen, ik zit vol energie, ben veel vrolijker en spontaner, heb weer zin in de dag. Dat is eigenlijk ook dubbel want die enorme energie geeft ook veel vermoeidheid en onrust en daardoor wil ik het weer afremmen met drank. Dat rustpunt is dus weg, dat vind ik heel erg. Daar moet ik dus ook weer doorheen. En dat lukt allen door maar gewoonweg toe te geven aan die energie en andere dingen te gaan doen. Ik ontdek stom genoeg weer wie ik ben, voor ik dronk. En nog stommer, ik word er veel zelfverzekerder van. Terwijl ik dacht dat ik zo onzeker was en dus drank nodig had. Maar die drank maakte mij juist onzeker, weer die achterlijke vicieuze cirkel. Ik leer nu pas dat ik voor mezelf kan en mag opkomen, xxx is er al lang niet meer, zzz is er. Met hem wil ik gelukkig zijn, ik hoef die vlucht niet meer. Ik ben een betere moeder zonder die drank, kan echte gesprekken met ze voeren zonder een dubbele tong of dat ik de volgende dag niet meer weet wat ik in godsnaam voor advies heb gegeven. En ik wil alles doen wat ik leuk vind. En ik wil gewoon een keer echt sterk zijn, ik was 15 jaar de zwakke schakel in mijn huwelijk. Waarom deed ik dat nu nog? Ik ben pas 35 dagen zonder alcohol, maar mijn leven is zo omgeslagen en al veel mooier, dat had ik echt niet verwacht. Ik was echt doodsbang voor dat echte leven. Ik denk jij ook. Waarom ik dit allemaal opschrijf weet ik niet echt. Ik heb altijd tegen zzz gezegd dat jij en ik erg op elkaar lijken. Kan niet goed uitleggen waarom, misschien die onzekerheid diep van binnen en daardoor dat vluchten. Die onrust van binnen, die nervositeit. Misschien wil ik je laten weten dat stoppen mogelijk is, ik kan het ook en geloof me ik dacht echt dat ik het niet kon. Zzz zegt ; ik heb je weer terug en hij is daar ook gelukkiger door, hij zag mij redelijk afglijden. Mijn relatie met de meiden, mijn ouders en vriendinnen wordt ook beter omdat ik zelfverzekerder ben nu. En ja, het is enorm zwaar en moeilijk, iedere avond heb ik trek. Vooral met etentjes en bij vrienden is het enorm moeilijk want drinken is zo normaal en niet gezellig als je het niet doet. Je wordt er gewoon op aangekeken als je niet drinkt, bizar! Maar dan spoel ik het bandje even vooruit en zie ik mezelf lam en om 21 uur wazig naar bed willen gaan en opstaan met een kater en dat is het me niet waard meer. Ik weet dat jij ook met je slapen zit, daar was ik ook wel bang voor. Ik slaap inderdaad moeilijker in nu want ik ben gewoon te fit/wakker. Maar daar geniet ik ook weer een soort van, lig ik in bed allemaal plannetjes te maken en ik lees veel, mediteer ook sinds kort, dat helpt ook onwijs goed. Om te slapen maar ook om te beslissen niet te drinken. Ik wil gewoon mijn leven niet meer ‘vergooien’, niet meer onderdompelen in drugs, want dat is het. Ik wil niet meer drinken, weet niet of ik het volhou, ik besluit gewoon iedere dag niet te drinken, iedere dag is er 1. Ik weet dat als ik er 1 neem dat ik weer terugval, ik kan er geen 1 meer nemen. Het is echt er doorheen, het echt zelf willen. Nou, ik rond af, veel te lang verhaal. Ik hoop dat je er wat mee kunt, en anders delete je dit maar!

Jeetje wat een heftige avond hier, ik wilde jullie iig allemaal even een goede nacht wensen. Dag 6 nuchter doorgekomen, morgen weer een week nuchter!

@wimmelt, 6 jaar al weer. Reusachtig! Van harte gefeliciteerd. @Amethist, jij gaat ook lekker door. Prima zo.

Ik ben volledig doorgewaaid. Heel lekker.

Zeker leuk!

Zie je er nu weer anders uit @Reacher?? De Harry Potter heft nog vele vervolgen. En er is ook nog: fantastic beasts and where to find them deel 1 en 2. Tot ie volwassen is kun je voort:-)

Leuk om te lezen, @Reacher.

@Bob, je filmsuggestie voor de jongeman was een succes! Spannend maar niet tè. En trots op zichzelf omdat hij niet bang was.

Ha lieve jongen. Wat is er loos

@Wilhelmina, lukt het je wel om overdag te slapen of te rusten? Je bent bijna bij de eindstreep, nog even volhouden!

goed bezig dame, nog een klein stukje. jij bent wel echt een doorzetter. TOP

Niet verdrietig zijn, het zijn er 5 geworden. Valt nog mee en niks gaan bijhalen. Ga liggen, wel benzo erbij genomen. Moet wel. Djw @Descartes33 en ook @Lieke7777 Ben nu al duizelig, laat staan dat ik de straat op ga. De andere 4 weggegooid. Katerig zal ik mij morgen voelen maar niet zo erg als anders. Ben wel iets meer waard dan dat. Bedankt voor het reageren.

iets minder dan en kwart

Goed advies. Maar wat ik zei (ik zit misschien een beetje te zeuren hoor) - je lost de ene kwetsbaarheid op en je stapt in de valkuil van een andere. Wat dat betreft begrijp ik Smaragd - die heeft het goed gedaan deze week, moeilijke week met zorg voor die honden, goed voorbereid, goed uitgevoerd niks aan de hand. Maar toch onrust. Dan hoppa maakt-ie even het hele huis schoon. Dat is goedbedoeld en juist een poging om niet aan de zuip te gaan. maar hij had waarschijnlijk ff moeten ontspannen. Ik herken het zo goed, je rent zo hard en zo ver mogelijk van je drankzucht weg en dan blijkt dat je er alleen maar dichterbij bent gedreven. Fuk de kwetsbaarheden vind ik een hele mooie attitude maar voor mij is dat een gevaarlijke, op die manier loop ik in de val. Goed advies maar ik ben nog niet op het punt om daar het goede mee te doen. Voor Smaragd sterkte jongen. Spaar jezelf zoveel mogelijk. Elke slok minder is later een poos minder naar de kloten. En maak een plan voor vanavond en zeker voor morgenvroeg. Ga iets doen, inderdaad uit bed, douchen, en wandelen zonder een cent op zak. Als je wil weten hoe je je voelt als je dagen doorgaat dan kan ik nog wel fijntjes uitleggen hoe dat is want dat was voor mij heel recent. En dat wil je niet, hoe raar je kop op dit soort momenten ook in elkaar zit. Ik heb altijd het gevoel bij een binge dat ik kapot moet, dat ik het wil en dat ik het verdien maar dat is niet zo, dat is echt niet zo.

Je kan beter borrel noten met munt drop eten @Smaragd dan bier drinken ... doesgek .. doe ik ook..

Het wordt een soort klaagmuur @Descartes33 Het is toch straks niet zo dat je eerst alle "kwetsbaarheden" moet oplossen voordat je succesvol kan stoppen? Ik zou zeggen fuk de kwetsbaarheden. Of omarm de kwetsbaarheden, dat is wat positiever. Zie jezelf niet als een lange lijst fouten. Dat scheelt een hoop schrijfwerk op die muur. In plaats daarvan kan je ook een afwasje doen of dat gras maaien

Hallo lieve mensen vannacht niet geslapen mijn hooft doet zo zeer tinnitus weer luider gewordern mijn hart slaat over zo eng misselijk mijn hart hoor ik kloppen in mijn oor mijn hooft is zo zwaar als ik op mijn hooft druk rare prikkels en elektrische gevoel kan niet lopen val zo om mijn benen doen zo zeer ik heb gelezen jullie hebben het ook zo zwaar ga door met afbouwen ik denk zo aan jullie hopelijk morgen dat het dragelijk zal zijn liefs wilhelmina

rixi dit is geen zeuren, je hebt het zwaar en dan heb je hulp nodig. iemand om je hart bij te luchten. is normaal toch. we herkennen het hier allemaal

Goedemorgen. Als je jezelf vandaag op het dagpact zet (of niet) en verwacht dat je het moeilijk krijgt vandaag stel jezelf dan de volgende meerkeuzevraag en kies uit antwoord A, B of C..: GA IK VANDAAG DRINKEN? A. NEE B. antwoord A C. antwoord B

Bedankt voor je berichtje terug. Ik heb het 48 jaar geslikt en me er altijd heel goed bij gevoeld. Ben af gaan bouwen omdat mijn rijbewijs anders niet verlengd zou worden. Heb ik inmiddels wel spijt van. Ga zo met de hond wandelen in de bossen. Misschien kon ik op andere gedachten. Wel van plan om vanavond een kwart te nemen voor een keer, misschien slaap ik dan.

he bah, rixie. wat vervelend nou. maar aangezien je heel internet hebt afgestruind hen je denk ik ook gelezen dat het meer voorkomt en dat het volgens mij niet echt met de lange tijd dat je dit genomen hebt. diazepam stapeld zich op in je lichaam omdat het een langdurend middel is. dus voor het uit je lichaam is neem je al weer een nieuwe. vandaar dat het minder moeilijk is met afbouw zoals ze zeggen. de " restjes" in je lichaam worden nu steeds kleiner vandaar dat je nu nog steeds ontwenningsverschijnselen hebt. hoelang dit kan duren daar durf ik niks van te zeggen. maar je bent aan het genezen zeggen ze dan. ik kan er niks anders van maken dan je sterkte te wensen. je krijgt ook weer betere nachten. dit zijn de windows en waves zoals ze zeggen

Gisteren mochten we in het nieuwe huis kijken. En ik werd me toch bevangen door angst en twijfel. Aiaiai. Het huis is top. Ik vind het top. Maar er wordt veel verhuisd, de buurman stak een joint op, praatte hard op het balkon en ik dacht... waarom doen we dit? Ik weet het wel. Het voelt als zeuren dit. Dat wil ik niet. Ik ben de grote aanstichtster van dit alles. Mijn schuld. Onze lieve buren hier. Maar al pratend met een buurvrouw kwam ik weer tot mezelf. De eigen kamers voor de kinderen. Het werkkamertje. Het vele groen. En ja. Het ongewisse. Dat kan goed uitpakken of niet. Zekerheid heb je nooit. Die paniek, die onzekerheid op het moment dat het bijna zover is. Bijna. Je kunt nu nog... weet je het wel helemaal.zeker? Dat is waar ik doorheen moet. Mijn rug zit vast en mijn adem stokt. Ik herken dit zo. Onverdoofd doorheen. Erkennen dat het er is en laten gaan. Maar o..... moeilijk.

dat oprecht geloven, dat je gedachtes kloppen en zo van een vicieuze cirkel toch een spiraal naar beneden maken oei wat heb ik daar jaren in vast gezeten ook. bedankt Pats

@niks leuk!! Nu weten we meteen de naam Ga aan de schoonmaak en wat andere achterstallige dingen doen.

@knakker, topper...van harte gefeliciteerd met jouw jaar. Voor jou een koffie speciaal dit keer, de mok mag je houden....

Wat een prachtige brief

Leuk Niks, hartstikke leuk. Dagpact: Billy ikkanhet Ties Yvonne

Goedemorgen Allen! Dagpact: Billy ikkanhet Ties Opstaan gaat al beter, nu hup naar het werk

Goedemorgen frummers, Het ziet er een beetje grijs uit buiten... Hoop wel dat het straks droog is, want heb een hoop was die ik buiten wil hangen... Maar eerst een bakje

@bolletje!!!!

Vliegbrevet gehaald? Watwashetnouookalweer

Goedemorgen! @Renaldo61: petje af, dat je in de ochtend mosselen kookt en opeet. Ik vind een pan mosselen met Vlaamse friten heerlijk, maar dan wel in de avond . zet m op allemaal en maak wat moois van de zaterdag! Voor mij vandaag mantelzorg moeder, werken ivm gisteren niet goed gelukt, opruimen, wandelen en in de avond administratie.

Potverdorie je hebt de verkeerde uit bed getrommeld, kon vandaag eindelijk uitslapen kom jij. Doe mij een lol ga ergens anders staan met je rammelaar. O goeie morgen.

Maar je mag er zelf wat mee doen met die vrijdagavond!! Kon je niet ff iemand bellen of zo? Of een ommetje met de hond? Of de vrijdagkrant lezen voordat de zaterdagkrant in de bus ligt? Of een uurtje yoga? Cq een uurtje voor het eerst yoga want je hebt het nog nooit gedaan maar je hebt wat gevonden op youtube? Of een wasje draaien? Scrabbeltje leggen? Netflixje doen? Operatie meetic voor alle eenzame sokken? Mailtje sturen aan oude vriend(in)? Taart bakken? Ik stem voor taart bakken. Maar ik ga soms ook wel eens vroeg naar bed op vrijdag hoor, ben je zaterdagochtend zo scherp als een mes

Gejaagd. Herkenning.

Goedemorgen op naar mijn werk ' alleen vandaag en morgen en dan 7 dagen vakantie...

Mooi bezig @Jan1000, @Monster en @GewoonDoen.

Omdat ik een alcoholist ben en kan mij weken en maanden goed kan gedragen en dan ga ik.......Kun jij ook niets aandoen, jij maakt mij altijd blij, djw, dit moet ik doen.

Je reageert alleen nog maar op mij, waarom? Ga mijn haar fixen en halen, wil een verrot weekend hebben. Maandag herstellen.

Moest nog een boodschap doen. Voelde het al aan, had het moeten zeggen/tikken hier. De week met de honden is over en heb dat heel goed gedaan. Ook het gehele huis schoongemaakt, 3 verdiepingen, 3 puber zonen. Wat waren ze blij toen ze allen thuiskwamen. Meteen 12 halve lieters halen, dat snap ik dan weer niet van mezelf. Al 2 op, ik kan niet stoppen dan, na 20 uur kan ik toch niet bijhalen dus het zal daarbij blijven. Mij niet appen, laat mij. Morgen uitkateren, is niet anders. Zal heus niet vallen of iets breken. Log uit, wil niet bezopen op het forum zitten, tot morgen ofzo. 2 hakken er al in na een tijdje niks. Kansloos ben ik.