Klassement

We hadden het over Sonnetje. Dus moeten we daar maar mee doorgaan denk ik Jane. Die is nu het belangrijkste!!!!!!!! Die heeft nu hulp nodig.

Hoi @Lonster, Ik heb je hele draadje eens doorgelezen. Het valt me nu pas op hoe eerlijk en nuchter je jouw zoektocht beschrijft. En dat we je verjaardag gemist hebben en dat jij dat met een glas bevroren rode wijn vierde:). Alsnog van harte! Ik zou jouw eigen voornemen om af en toe wel te drinken toch nog eens onder de loep nemen. Waarom wil je dat zo graag als het je zo veel energie kost. Hoe lekker zou het zijn om er gewoon niet meer aan hoeven te denken? Uiteraard moet je doen wat bij je past. Het lijkt mij gewoon - als ik alles teruglees - relaxter voor je om te stoppen. Fijne zaterdag nog!

Dat zijn goede redenen. Wat is het plan?

Wat een fijn optimistisch stuk. Jij ook bedankt voor je inspiratie en steun.

Ik hoop dat je veel hulp krijgt en aanpakt. Alle alarmbellen gaan af bij mij, zo erg als jij in de slachtofferrol zit. En die refusal niet nemen betekent dat je iedereen, inclusief jezelf voor de gek houdt. Je kan ook zelf het heft in handen en niet gaan zitten wachten wat "ze" beslissen.

@Sonnetje, sorry is echt helemaal niet nodig meis. En nee, wij kunnen jou niet geruststellen in de zin van 'het zal wel meevallen' ... Als het roer niet heel definitief en totaal om gaat gaat het alleen nog maar erger tegenzitten. Stop met vechten meis, neem de beslissing dat het nu echt genoeg is geweest. Neem die beslissing heel duidelijk, verwacht niet dat de instanties of de hulpverlening jou er van af kunnen helpen. JIJ moet het doen, zij kunnen jou een steuntje in de rug geven, maar JIJ gaat het doen. Zodra je 's morgens wakker wordt die pil slikken, geen discussie met jezelf mogelijk. Niet : 'ik mag niet meer drinken' of 'ik wil niet meer drinken' .... nee, wel: 'ik drink niet' KLAAR. Geen discussie, geen gevecht, alleen maar het vaststaande feit dat jij niet drinkt. Hoe dan ook. En geen stemmetje meer toelaten dat zegt dat een wijntje op vrijdag eigenlijk zo erbij hoort, dat de avond in het weekend anders zo lang duurt en wat dan ook. Een grote pot thee, lekker frisdrank (zelf maken desnoods), ga haken of pak iets anders op wat jouw aandacht nodig heeft... Echt, het kan. En jij kunt het, let maar op. SUCCES

@Susana, dank je voor de tip. Ik heb het boek nu bijna uit en het was precies waar ik nog naar op zoek was. Het laatste ontbrekende stukje. Ik heb twee maanden heel hard gewerkt om de overtuigingen in mijn hoofd over alcohol om te zetten. Ik wist dat ik verslaafd was en dan is wilskracht niet genoeg. Je blijft dan het gevoel houden dat je iets mist en het kan gemakkelijk verkeerd gaan. Ik vergeleek het steeds met stoppen met roken. Dat lukte mij pas - zonder al te veel moeite - toen ik het boekje van Alan Carr had gelezen. Dat pakt echt de overtuigingen in je hoofd aan. Daarna wil je gewoon stoppen. Omdat dat zo geweldig werkte voor mij, wilde ik het nu ook op een dergelijke manier aanpakken. Bij alcohol is het toch een stuk moeilijker vind ik. Alcohol is minder eenduidig en aantoonbaar negatief dan nicotine. De craving was erger en het is veel meer doordrongen in elk aspect van de maatschappij. Het was de afgelopen twee maanden bijna een full time baan om aan de knop in mijn hoofd te werken. Boy, die zat vast! Het ging met hele kleine stukjes. Alles bij elkaar heeft mij het meeste geholpen: de boeken, artikelen, wetenschappelijke inzichten, de hulp van dit forum, de redeneringen in The naked mind en mijn ervaringen van de afgelopen twee maanden. Mijn leven stortte niet in na 1 januari. Integendeel. Ik heb uitstekende maanden gehad: het is gaan vliegen op mijn werk, ik heb veel gesport en een ontzettend fijne vakantie gehad. Ik ben vrolijker en rustiger. Gelukkig deden veel mensen in mijn omgeving mee met "Ik Pas", dus ik kon er in die lastige eerste weken ook veel over praten met anderen. Mijn beeld over alcohol en mijzelf is 180 graden veranderd. Ik ben heel veel leuker en gelukkiger dan ik was met alcohol. Alcohol heeft mij niets gebracht in mijn leven. Ik merk zelfs al een beetje dat het irrelevanter aan het worden is. ik hoop dat ik er helemaal niet meer bezig hoef te zijn over een paar maanden. Ik heb nog steeds wel de nodige uitdagingen in mijn leven. Maar ik ik merk dat ik die veel beter aankan zonder drank. Ik heb er zin in!! Ik wil iedereen op dit forum ontzettend bedanken. Vooral degenen die de moeite namen mij te helpen met de vragen die ik had. Jullie waren de belangrijkste steun voor mij de afgelopen twee maanden. Jullie zijn geweldig en jullie openheid, inzichten en ervaring zijn levensreddend.

Goedemorgen frummers. Eerst een bakje maar.  Nog geen zonnetje hier, maar heb goede hoop. Zijn we wel weer even aan toe, al een paar dagen grauw en grijs... En verder heb ik heerlijk uitgeslapen, het was al licht toen ik wakker werd, heerlijk de tijd dat het om 6 uur al licht is komt er weer aan... Sonnetje, ik begrijp hélémáál niets van jou. Je zegt dat je écht van die rommel af wilt. Een paar weken geleden ben je twee keer in één weekend in het ziekenhuis terecht gekomen... Jouw man is met jullie kind al weg gegaan... en tóch weer teruggekomen. Je bent aan de refusal gegaan... En nu lees ik toch in een paar dagen al voor de tweede keer dat je weer aardig in de fout bent gegaan. Er is dus zelfs al aan de bel getrokken in verband met de veiligheid van jouw kind... Je hebt een hele hoop: een thuis, een man, een kind, drank. Maak eens twee rijtjes op papier: rijtje 1 met wat jij wilt. rijtje 2 met wat jij écht niet wilt... Kan best zijn dat als je heel eerlijk nadenkt dat jij de drank níet echt wilt missen... . Geef dan jouw man en kind de kans om verder te gaan. Maar als jij écht jouw kind wilt behouden, dan is er maar 1 mogelijkheid, en wel per direct. Niks geen emoties erbij halen als excuus. Enig idee wat voor emoties je zult krijgen als jouw kind naar een veilige omgeving wordt gebracht? Als jouw man uiteindelijk besluit echt niet zo door te willen? Je krijgt refusal. Geen emotie bij nodig: slikken, zonder pardon, zonder bij na te denken, zonder welke discussie dan ook. Niks 'het je maar over je heen laten komen'...JIJ en JIJ alleen hebt de regie over jou leven. Daar mag je hulp bij krijgen, maar je moet het ZELF doen. Maak die keus Sonnetje, doe het snel... Sterkte

goeiemorgen frummers. Sonnetje; ik laat het maar over me heenkomen? Het is 5 voor 12 nu. Alleen JIJ kunt de knop omzetten; is het niet voor jezelf dan voor je kind nu. Doe je dat niet dan zal kind misschien naar een wel veilig thuis gebracht worden. Dat is toch niet wat je wilt hoop ik? Zorg jij voor een veilig thuis en dan zijn er 2 veilig en wel.

Queen....wat een film....

Even een bemoedigend woord. Je gaat je beter voelen. Ik vermoed dat het vandaag slechter was dan sommige voorgaande dagen, klopt dat? Je zit dan in een wave. Er komen betere dagen aan, dat weet ik zeker. Houd moed!

Ja, virtueel, maar dat triggert me toch wel om ook in het echt te gaan kanen. Maar heel erg is het allemaal niet hoor. Ik kan wel wat hebben.

Wat leuk dat je mijn draadje hebt doorgelezen Anna. Dat heb ik ook maar eens gedaan. Eerlijk en nuchter, haha. Leuke woordspeling. Ja het is een zoektocht en soms een worsteling. Ik weet in alle eerlijkheid niet of het me minder energie zou kosten om helemaal niet te drinken. Dat is ook geen garantie dat je er niet meer mee bezig bent. Ik voel over het algemeen best goed aan wanneer het prettig/gevaarlijk/onnodig is. En zoals ik al eerder schreef; thuis mag het niet en dat was het moeilijkst om te doorbreken. Daarin ben ik nu redelijk stabiel. Vandaag heb ik een luie dag gehad en dat hou ik maar zo. Afspraak vanavond afgezegd. Ik ga zo op de bank liggen met een dekentje en lekker een serie of documentaire kijken. Mijn krachten sparen voor morgen, staat weer een lange wandeling op de planning. Vriend met wie ik wandel is een zuipschuit dus even opletten aan het eind. Vorige keer tijdens de stop voor erwtensoep dronk hij er net zo makkelijk een glühwein bij, om daarna nog 10 km te wandelen.

Waar wacht je op dan voordat je gaat stoppen? Tot je een dag geen zin hebt in alcohol zodat je dan gaat stoppen? Dat gaat niet gebeuren denk ik. Je moet ff tegen de verslaving inroeien nu als je er echt vanaf wilt. Echt stoppen betekent vandaag stoppen. Van uitstel komt afstel. Maar het kan nog steeds gefaseerd. Vandaag iig stoppen met in huis halen. Ben je er klaar voor?

Wat is helpend? Ik lees de verschillende soorten reacties op terugvallen en frummers die worstelen. En dan vraag ik me vraag af, wat is helpend? Is dit helpend? Zou dit voor mij helpend zijn. Ik weet het antwoord niet. ik weet één ding. De bodem bereiken, de knop om, het besluit. Ik weet nog precies dat moment, waar ik was. Zie me staan. En voel wat er gebeurde. Dát was voor mij nodig om echt te stoppen. Me overgeven, daar ging het om. De verantwoording nemen kwam later. Toen pas kon ik ook zien hoe het gaat in het proces bij anderen. En dan wil ik ook soms roepen, schreeuwen, schrijven, helpen. Alle hulp voordat de knop omging...heeft niet geholpen. Dat klinkt raar als ik het lees. Maar daarmee kon ik het nog steeds buiten mezelf houden. Iets in de trant van, anderen gaan het voor mij oplossen. Maar wat is dan helpend, als je daar nog niet bent, bij dat moment? Ik weet het niet...voor mij denk ik de onvoorwaardelijke, oordeelloze support, van mijn man en van mijn maatje. Dat heeft me denk ik de ruimte gegeven, die ik nodig had. En vertrouwen. Dat ik het ook kan. En dat ik het uiteindelijk ook gewoon zelf moet doen. Er nooit een reden is om te drinken. Ik ben geen slachtoffer. Ja, ik geef me over, maar dat is geen passief, maar juist actief proces. Moeilijk, pijnlijk, vooral confronterend, soms verdrietig. Kalmte, moed en wijsheid gewenst.

Als ik die zin nog een paar keer lees, kan het ook zijn dat je kritiek levert op de frummers omdat jij er niet uit haalt wat er gezegd is tegen Sonnetje? Dan kan ik mijn antwoord formuleren als; Sonnetje stap uit de slachtofferrol en ga echt in de actie zelf en wend het af dat je kind weg wordt gehaald. Maar die inhoud was toch wel duidelijk? Zoveel mensen schreven gelijksoortige zinnen aan haar. Ik kan me voorstellen dat het jou emotioneert Bor omdat het bij jou moest gebeuren dat je kind weg gehaald werd. En dan wil je natuurlijk toch ook juist voor Sonnetje dat het beter gaat? Ik hoop dat ik zowel duidelijk als tactisch ben.

Dit geldt blijkbaar voor jou Bor. Houd je reactie dan ook bij jezelf. Wat er gezegd is is in mijn ogen dat Sonnetje geen andere keus heeft dan stoppen wil ze haar verantwoordelijkheid naar haar kind en naar zichzelf nemen. Niemand kan kiezen nietr meer verslaafd te zijn, ik ook niet. Iedereen kan kiezen die 1e niet te nemen en alle stappen zelf te nemen die daarvoor nodig zijn. Uit de slachtofferrol stappen dus. En om te snappen hoe het werkt met terugvallen en wat dat doet met je verslaving niog maar weer eens Els Noorlander voor de mensen die dit niet kennen nog;

Moddag kanjers, Geniet van deze dag K.N.M. Moet jou lukken lieverd. Dan kan de dag alleen maar mee vallen Cyclad. Hé Dutchess hoe lang het gaat duren kan niemand jou zeggen. Wel kunnen wij zeggen dat deze rotgevoelens over gaan als het te maken heeft met de ontwenning, je bent al 17 dagen dichter bij volledig herstel houd je daar aan vast en probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken en zorg dat je goed eet en drinkt. Door te drinken spoel je het zaakje goed schoon vanbinnen. Zo ik ga keeeenutselen.

Zou bijna zeggen: jammer... want dan had je iets kunnen doen. Ik ben zelf ook niet totaal gelukkig met mijn stoelgang, en weet ook nog niet waar dat nu aan ligt, dus ....tja.... We blijven zoeken en proberen en anders ook maar accepteren

Sonnetje je bent GEEN stomme moeder, je bent verslaafd!!!!!!! Goeie morgen frummels. Heerlijk genieten Nicky nu het kan.

Gefeliciteerd @Rupsjenooitgenoeg!

Goeiemiddag @bolletje en de rest, Ik heb een heeeele goede nacht gehad! Rond half 11 vielen mijn ogen dicht en om half 7 gingen ze open. Tussendoor niet één keer wakker geweest!! Wow! Dagje op de boerderie doet mijn slaap in ieder geval goed. Ben nu wel erg moe, dus vandaag alles op een laag pitje. Heb zelfs bezoek afgezegd. Dat doe ik normaal nooit, maar ik leer steeds beter mijn grenzen aan te geven Vanavond paardrijden en dan weekend! Nog leuke plannen?

Bericht verkeerd geplaatst!!!!!! Hallo lieve lotgenoten! Ik ben al een tijdje benzovrij. Maar ik heb de gekste dingen meegemaakt. Vorige week moest ik 's nachts een plasje doen, ik was helemaal verlamd! Het heeft geen 10 seconden geduurd maar het leken minuten. Heb de huisarts laten komen die zij mij als je diep slaapt dat dat vaker voorkomt. Verder droom ik nog steeds de gekste dingen. Verder gaat het prima! Ik heb miijn hele flat laten schilderen en ga dag voor dag leven! Vanaf maart 2018 tot nu was het de hel! alhoewel het steeds beter ging. Maar de stap van 2mg naar 0 is toch te zwaaar geweest. DIS.

Dank voor je reactie LJ. Ik ga er nog eens over nadenken. Enerverende werkweek gehad. Vanmiddag huilende collega getroost. Pas nu bedenk ik dat ik toen ik thuis kwam helemaal niet zo'n behoefte had aan 'troost' uit de fles. Haar stress en verdriet raakten me wel. Ik voel me net als half Nederland een beetje gammel, keelpijn, wazig en wat suf. Niet moeilijk om niet te drinken. Ben al wazig van mezelf. Dikke twee weken helemaal geen alcohol gedronken, gaat prima. Het laatste glas rode wijn dat ik dronk was half bevroren. Niet iets om naar terug te verlangen. Ik ben nu meer bezig met eten. Niet eten. Wel eten. Gezond eten. Gebroken lijnzaad. Smoothie met spinazie. Dat soort dingen. Ik wil graag wat van de stoppen-met-roken-kilo's kwijt.

Ja het wordt anders. Ik leg nu meer de nadruk op de dag; afspraken, activiteiten. Niet te laat naar huis. En 's avonds ben ik vaak op mezelf, rustig. Ontspannen op een andere manier dan met drank, dat lukt steeds beter. Gek genoeg voel ik me minder alleen. Ik had periodes dat ik dronk uit verveling en eenzaamheid, een milde droefenis. Een verdoving die ik graag opzocht. Nu de mist is opgetrokken ben ik verbaasd over de impact die alcohol op mijn leven had. Ik voel me een stuk lichter en optimistischer. Heb meer zin om dingen aan te pakken. En dat terwijl ik dacht dat ik gevoeliger zou zijn, en dus wat meer gedeprimeerd. Omdat alcohol ook oppept. Verwarrend hoor.

Thanks. Wat een fijne reacties. Lekker om zo van me af te schrijven, en support te krijgen. Het is me wel een proces zeg. Vanmorgen was ik zoals verwacht blij. Drukke dag. Ik had inderdaad het voornemen in mijn kop gezet en me daar koppig aan gehouden. Niet gaan onderhandelen. Soms lukt dat, die knop even omzetten. Ik keek naar iemand die aan het zware bier zat, en van wie ik wist dat hij er van baalt dat hij die dagelijks drinkt. "Doe het dan toch gewoon niet" dacht ik in mijn superieure bui... Hahaha. En weer door.

Heel goed. Ja, de eerste niet nemen want de eerste roept om de tweede en die roept een derde op. Als je geen rem hebt dan ga je voor de bijl. Als je een VOORNEMEN hebt voor je de kroeg in gaat (en dan heb ik het niet over een slap voornemen maar over een VOORNEMEN, zie je t verschil ) dan vertrek je met een straatlengte voorsprong op koning alcohol.

Goed gedaan, en dit is wel ook hoe het bij mij vaak gaat. Dus misschien verdroeg ik wel veel gewauwel om maar te kunnen drinken, en nu ben ik dan weg . En ik ga me daar steeds beter bij voelen. Waar ik eerst nog mee wilde blijven doen met alles geniet ik nu van heel andere dingen. Ik hoef niet meer vanalles om maar iets van schijn op te houden.

Vanmiddag zat ik in de kroeg. Ik keek er al naar uit om wat te drinken. Maar weet dat ik dat beter niet kan doen als ik zo'n bui heb. Dat ik dan de maaltijd oversla, gewoon doorga. Van een vriendin wist ik dat zij dit zou doen en dat zij het gezellig zou vinden als ik ook bleef hangen. Laatst zag ik ergens het advies 'gewoon de eerste niet nemen'. Dat vond ik een enorme dooddoener. Maar zo voelde het eigenlijk vanmiddag wel. "Ga je nou geen alcohol drinken?" vroeg de vriendin een beetje angstig. Nou, eerst maar een thee, zei ik. En dan zie ik wel. Maar ik had me voorgenomen niets te drinken, juist omdat ik er zo'n zin in had en mezelf niet vertrouwde. Dus dronk ik erna een tonic. We waren met een grote groep en het was erg onrustig en luid. Als ik een groot glas Belgisch bier voor mijn neus had gehad, had ik me daar niet zo aan gestoord en me gewoon even afgesloten. Nu lukte dat niet. Ook had ik geen geduld voor al het gewauwel om me heen. Ik was het gewoon zat, werd er chagrijnig van. Eerder zou ik dan juist extra gaan doordrinken. Nu pakte ik mijn natte jas en fietste door de regen naar huis. Dan liever thuis verder chagrijnen. En morgen weer fris op.

Misschien is het wel hetzelfde als het glas half vol of half leeg. Of moet ik gewoon een hobby zoeken.

Bijzondere verhalen hier. Heel herkenbaar!! De eeuw strijd in het hoofd van: niet door de week drinken, alleen maar in het weekend en dan alleen maar 2-3!! Heb zo jaren lang gedaan!!! Het neemt je leven in beslag want je bent dan alleen aan denken wanneer alweer het mag!! Dus een teken van flink verslaving!! Ik moest eerlijk zijn tegen mezelf om te kunnen alcohol zien voor wat het is: gewoon hard drugs!! No wonder dat ze veel moeten toevoegen om het lekker te maken!! Ik heb nooit alcohol vrij dranken gedronken omdat ik dronk alcohol niet voor de smaak maar voor het effect....dus ik weet dat ik de "drugs" wilde en niet de smaak. Ik moest ook herkennen dat ik geen remmen heb, dus stoppen is de beste optie!! Ia het makkelijk??? Natuurlijk niet. Wordt het makkelijker?? zeker wel. Het leven is te kort om het te verdoven. Voel alles wat te voelen is en aanvaard het leven met zijn ups en downs....

Superfijn!! Op doordeweekse dagen lijk ik het ook wel helemaal ontwend te zijn. Precies zoals je zegt; de gedachte komt op, maar dat is nog een restje van de gewoonte. Je wilt het niet.

@Lonster @Benerklaarmee geloof me ik probeer al jaren en jaren te minderen. Is nog nooit goed gegaan. Sinds ik heb besloten helemaal nul komma nul gaat het zo veel gemakkelijker!! Echt! Je geeft jezelf (en jouw duiveltje) gewoon geen keuze. Nee is nee Succes lieve mensen, ga er weer voor!!!

Het gaat goed. Maar ik heb gisteren een paar bier gedronken. Twee, was het plan maar het werden er toch meer. Het was een soort ontlading, emotioneel had ik het voor mijn gevoel nodig. En dat voelt niet goed. En dat terwijl hij speciaal alcoholvrij bier had gekocht en het bij die vriend onlangs nog heel goed ging op thee en alcoholvrij bier. Het idee dat ik alcohol nodig had om even mijn emoties te dempen is vervelend. Maar wel verhelderend want ik ga dat de volgende keer echt anders doen. Ik voel me even wat klein en chagrijnig. Maar dat gaat wel weer over.

Ach, en nu zie ik ook dat ik niet meer de status "Nieuw hier" heb. In plaats van één, twee balletjes onder mijn naam. Goed bezig, hahaha.

Gisterenmiddag boodschappen gedaan. Bij de Jumbo stond ik voor het schap alcoholvrij bier. Een uitgebreide keuze. En ik voelde me opeens heel tevreden. Eén alcoholvrij biertje straks voor het eten, dacht ik. En toen realiseerde ik me dat de keuze voor alcohol eigenlijk helemaal niet in me op kwam. Terwijl ik jarenlang op donderdagmiddag uitkijk naar het bier of de wijn. Het mag, bijna weekend! Daar ben ik nu inmiddels bijna drie maanden mee bezig; niet doordeweeks drinken. Na drie maanden moet de gewoonte afgeleerd zijn, dacht ik. En zo voelt het ook. Het is nog steeds een beetje wennen toch, het is vrijdag en ik ben niet brak. Nog even een uurtje thuis werken en dan lekker lunchen in de stad met een vriendin.

Wauw! Jij bent "erger" dan ik! Enjoy! Ik heb het precies andersom. Als ik niet drink, zorg ik voedseltechnisch juist veel beter voor mijzelf. Met drank kan ik mij volvreten aan kaas, worst, snacks en bladerdeeghapjes. Zonder drank kan ik erg blij zijn met een stukje fruit of wat rauwkost. Bijzonder hoe verschillend dat bij iedereen werkt.

Ik heb dit eens aangekaart bij de verslavingsinstelling waar ik af en toe gesprekken heb. Want ik vertoon hetzelfde gedrag als ik alcoholvrije bubbels neem. Ik werd gerustgesteld dat dit echt geen kwaad kan, want het is niet echt, ook al krijg je dezelfde associaties. Het is geen trigger om weer te gaan drinken. Ze raadde me zelfs aan om het feestelijk te maken: mooi glas etc. Dat doe ik nu soms en soms drink ik gewoon cola light. Nu ik weet dat het geen kwaad kan, durf ik gewoon te genieten van alcoholvrije bubbels in een mooi champagneglas. Maar voor wie het niet goed voelt, niet doen natuurlijk.

Goedemorgen allemaal ben zelf 30 december gestopt met drinken nadat ik 6 dagen achter elkaar helemaal mezelf lam had gedronken uit mn bad was gevallen en meteen daarna vd trap lag daar met een hersenschudding zwaar helemaal open ambulance erbij maar goed ben meteen gestopt met drinken en ja zowaar begon meteen mn delerium van 2 dagen alle beestjes kwam ik tegen maar raakte niet in paniek nu 3 weken verder complicaties gehad bloed onderzoek allen carr stoppen met alcohol gelezen 6 soorten vitamine tabletten aan het slikken goed eten was 6 kg afgevallen zenuw in n tenen spelen nu parten slik ik pea tabletten en b1 voor knie ontstoken kuur 10 dagen alle ellende nu beetje voorbij alles alleen gedaan wil hier mee zeggen wees niet bang stop meteen ga er doorheen en je zult zien na par weekjes en het is klaar schouders er onder niet janken komt alles goed.

Mooi gevoel hè! Houd het vast! Schrijf deze positieve dingen ook op een kaartje, lees het meerdere keren per dag, vooral als je trek krijgt of de verleiding groot is. Ja, je man gaat nu de echte, lievere, vriendelijkere Annasterre leren kennen. Jullie konden "lekker" dronken worden maar schrijf daarachter eens hoe "lekker" lamlendig de dag daarna was. Tango is cool! Wat een mooi gebaar dat hij met je meegaat! Geniet ervan samen! Stay strong! Fijn, dry weekend!

Sorry dat ik in dit topic inbreek, maar ik vond dit een heel nuttige post. Dank voor het delen!

alles behalve die eerste nemen bedoel je vast Rosee

Zie dit als een hulpmiddel/waarschuwing. Het helpt je om je te herinneren dat je afhankelijk bent van alcohol én dat is nu net waar je vanaf wilt. Als je blijft drinken blijf je ook altijd hunkeren naar alcohol. Als je alcoholvrij blijft worden de hunkeringen minder. Dat geeft echt een fijn gevoel en vooral rust! Kom, ABBA op de koptelefoon én dansen!

Je lichaam vraagt om suiker, alcohol is suiker, dus lekker voor iets zoets gaan als vervanging dat geeft nu even niets. en idd uitzitten, het gaat weer voorbij! En het wordt wel minder op den duur.

Maar als je levensgenot en positieve stemming van alcohol afhangen, dat is echt verslaafdenpraat en als je dat tegen je vriendin zegt dan maakt die zich natuurlijk zorgen. Al was het maar omdat zij waarschijnlijk dacht dat je levensgenot van háár afhing??? Ik vind het een beetje tegenstrijdig verhaal. 4 bier eens in de anderhalve maand is natuurlijk heel weinig. Maar... hoe vaak en hoe veel drink je echt??

Word het nog wat met die sekssite?

Ik wil hier best wel eens een discussie over aanzwengelen, over dat langzame afbouwplan. Als daar ruimte en interesse voor is. Ik begrijp best het hoe en waarom ervan. Maar dit is een plan dat moet worden uitgevoerd door iemand die, zeker in het begin, al 6 of 8 of 10 bier op heeft. Je schreef zelf al toewijding. Hoeveel toewijding heeft iemand in die toestand? Heeft ie überhaupt nog een letter T in zn woordenboek op dat moment? Gaat ie nog even de afwas doen of een bult strijkwerk of de belastingaangifte? Of ligt ie al als een zak aardappels te ronken? Kan zo iemand nog netjes redeneren, OK het is dinsdag, ik mag er 8, ik zit op 7, het is 22:00 uur dat gaat lekker, ik heb er nog 32 in de koelkast dan moet ik er vrijdag 42 bijkopen..? En dat 7 weken lang? Waarvan de laatste week 7x één glas = 7 kansen on alsnog terug te vallen? With all due respect. Ik zou bij Toutatis niet weten hoe dat voor elkaar te krijgen. Ja nuchter wel, maar dat is het m dus. Zijn er statistieken dwz succespercentages van cold turkey stoppen vs zo langzaam afbouwen? Want voor zover dit forum een representatieve afspiegeling is, zie ik vrijwel niemand succesvol langzaam afbouwen.

Dank voor je antwoord. sorry voor de taalboekfouten , te snel getypt. ik denk dat de vele klachten te maken hebben met de te snelle afbouw van oxazepam . Ben af en toe hopeloos! maar ik weet dat het ooit eindigt , het gemene is dat je je na een redelijke dag weer zooooo slecht kunt voelen, en je je haast niet voor kunt stellen dat dit ooit over is en je weer je normale lieve zelf kunt worden. maar we blijven erin geloven. Ik heb overal in mijn huis briefjes opgehangen met: HET KOMT GOED! tip van mijn therapeut!

Ik ben de hele dag ellendig en er komt niks, maar dan ook echt niks uit mijn vingers. Dood konijn onder de dekens. Geen energie voor het kleinste ding. Zelfs luisteren is vermoeiend. Ze zeggen niet voor niets dat afbouwen en ontwennen van benzo's het allermoeilijkste is wat er is. Dit duurt voor veel mensen lang en het is een zwaar proces. Een paar tips kunnen je helpen: Lees zoveel je kan over benzo's en wat je kan verwachten bij de afbouw en waar je op moet letten. informeer jezelf, want de medische wereld weet er helaas vaak te weinig vanaf. Daarom is het beter zelf ook goed op de hoogte te zijn. Methodes om af te bouwen, symptomen die je kan hebben( maar hoeft niet!), overstappen naar andere middelen, voedingssupplementen om je herstel te bevorderen. Bedenk oplossingen voor als het niet gaat. Zorg dat de last van de dag zo licht mogelijk is en als je wel verantwoordelijkheden hebt, probeer daar dan of hulp bij te krijgen of deze uit te besteden aan iemand anders.Als vrienden voor je kunnen koken, scheelt dat weer. Als je kinderen van school moeten worden gehaald en een buurvrouw dat kan doen scheelt dat ook etc. Boodschappen thuis laten bezorgen met Picnic app of ook aan een lieve buur vriend of familie vragen. Probeer als je kan een breed supportnetwerk te hebben. Leun niet op slechts 1 persoon, maar laat alle mensen in je leven deel uit maken van je supportnetwerk. Dit maakt voor veel mensen ook een wereld van verschil. Mensen in een relatie zullen de neiging hebben op hun partner te willen leunen, maar ook dit kan niet altijd omdat de partner het bijvoorbeeld niet begrijpt, of gewoon ook een max heeft aan wat te dragen valt. Daarom, hoe je situatie ook is. spreiden is belangrijk. Accepteer dat je hier doorheen moet. In welke gradatie je ook ontwenning hebt, je moet er doorheen en er tegen vechten heeft nog nooit iemand geholpen maar maakt het duidelijk zwaarder. De meer acceptatie je kan opbrengen, de beter het is. Leidt je zelf af. Zoek dingen die je kan doen, die je gedachten verzetten en je door de dag heen helpen. Dingen die je leuk vind en die lukken. Zonder afleiding kunnen we de hele dag bezig zijn met benzo's en afbouwen en ons lichaam dat een wrak lijkt te worden, terwijl dat niet helpt. Afleiding is de key tot succes en de weg naar benzovrij bestaan zonder dat we gek worden van een totaal obsessieve gedachtewereld, gefocust op ons lijden. Als je een benzomaatje kan vinden, iemand die door hetzelfde heen gaat en met wie je kan praten omdat die persoon net zo lam ligt als jijzelf, dan kan dat een groot verschil maken. Voor mij is dit echt een geweldige steun als ik er doorheen zit. Een benzomaatje begrijpt precies wat je doormaakt en dat voelt zo veilig en goed. Alle gekke dingen en moeite van de ontwenning zijn veilig bij de ander. Dit kan via een chat, of mail of telefoon, net wat je zelf prettig vind. Ik sta zelf open voor alles en je kan prima aanvoelen of contact met iemand je goed doet of juist niet. Ga voor die persoon waarbij je een verbetering van je stemming opmerkt. Schaam je nooit en doe wat goed voelt voor jou. Als je buiten lopen lekker vind, maar je hebt een huildag, heb dan scheit aan de buren. Deze weg is te lang om ons daar druk over te maken, mijns inziens. Slaap je beter met een knuffel in je armen, dan doe je dat! Of je nu 25 of 62 of 90 bent, slaap zoals jij dat wilt en vergeet het oordeel. Drink veel water, eet veel gezond voedsel indien mogelijk, let op je gewicht want de benzo's zijn onbarmhartig, en wees wijs met voedingssupplementen. Niet alle supplementen zijn ongevaarlijk. Wees voorzichtig met teveel dierlijke producten, want daar zitten glutamaten in die je niet wilt stimuleren. Schakel een benzo coach in. Een benzocoach die de weg heeft doorgemaakt en anderen kan motiveren en ondersteunen kan de moeite waard zijn om in te schakelen, aangezien de gewone ggz en artsen er maar bal weinig vanaf weten hoe je van de benzo's afkomt zonder gek te worden. Deel je verhaal, om anderen ook te waarschuwen zodat er meer en meer bekendheid komt dat benzo's je leven totaal kunnen vernielen.

Ach jeetje... lieverd.... afbouwen met een ssri is soms net zo naar als afbouwen met een benzo. En ook daarin krijg je zo weinig ondersteuning van de medische industrie en de vorm waarop het wordt aangeboden dat je bijna gedoemd bent om klachten te ontwikkelen. En dan een arts die daar geen kennis van heeft erbij en je Lorazepam erbij geeft maakt jou horrorverhaal compleet. http://www.depressievereniging.nl/actueel/vragen-over-antidepressiva/wat-er-bekend-de-onttrekkingsverschijnsel-en-na-het-stoppen-van-het-gebruik-van-antidepressiva-als-er-sprake-van-deze-verschijnselen-kunnen-deze-dan-worden-onderdrukt-en-hoe/ Deze link leidt naar dit verhaal: Wat is er bekend over de ontwenningsverschijnselen bij afbouw van antidepressiva? Kunnen ontwenningsverschijnselen worden onderdrukt, en hoe? Er is weinig onderzoek gedaan naar ontwenningsverschijnselen van antidepressiva. Het soort ontwenningsverschijnsel en de hevigheid ervan is enigszins afhankelijk van de werking van het gebruikte medicijn. De verschijnselen bij paroxetine (Seroxat) zijn exemplarisch voor alle SSRI’s: griepachtige verschijnselen, zoals trillen, beven, transpireren, hoofdpijn, lethargie, spierpijnen. Koorts komt soms voor. Verder vaak maagdarmklachten zoals misselijkheid en braken, soms diarree, gebrek aan eetlust. Klachten van het centrale zenuwstelsel zoals evenwichtsstoornissen, duizeligheid, gestoorde coördinatie en inslaapstoornissen met levendige dromen, soms zelfs nachtmerries, kunnen ook voorkomen. Een verschijnsel dat bij de meeste antidepressiva wordt genoemd is het optreden van “elektrische schok” gevoel, en het gevoel of er met talloze kleine naaldjes in de huid wordt geprikt (paraesthesieën). Tot slot wordt in veel onderzoek psychische klachten genoemd, in de vorm van prikkelbaarheid, agitatie, stemmingsdaling en huilbuien, angsten en ontremming. Zelden ontstaan hallucinaties en agressiviteit. De lijst is nog verder uit te breiden, met allerlei uiterst zeldzame verschijnselen. De symptomen kunnen lijken op een terugval. Het wordt afgeraden om tegen de angsten en slaapstoornissen benzodiazepinen (temazepam, oxazepam, diazepam etc.) te geven. Het beste is om vooraf goed met je behandelaar door te nemen waar je msschien last van kunt krijgen en te bespreken wat je dan kunt doen. Het is sterk aan te raden om het antidepressivum langzaam af te bouwen. Taperingstrips kunnen hierbij een handig hulpmiddel zijn. Ook specifieke voeding en supplementen kunnen helpen de periode van afbouw van antidepressiva zo goed mogelijk door komen. Zie ook: – Aandacht voor afbouwen antidepressiva hard nodig – Gedoe over vergoeding aperingstrips Lieve Sieske, waarschijnlijk is er helemaal niet zoveel mis met jou als je denkt. Er is een grote kans dat je gewoon te maken hebt gehad met ontwenningsverschijnselen ( die niet te verdragen zijn! begrijp me goed!), maar die alles te maken hebben met de werking van de medicijnen en niet met de werking van jou geestelijke gezondheid. Jij bent waarschijnlijk behoorlijk in orde. Je ging niet voor niets afbouwen... het ging waarschijnlijk eigenlijk wel lekker. Maar door verkeerd afbouwen en door onkunde van hulpverleners die van toeten nog blazen weten zit je vervolgens aan weer een ander middel dat aan de gang gaat met je hersenen. Van de regen in de drup. Van de wal in de sloot. (lekker op dreef met mijn spreekwoorden voor de slechte hulpverlening als het op afbouwen aankomt). Goed nieuws dus: je bent niet zo gek als je denkt! Je hebt angsten en depressieve gevoelens en allerlei lichamelijk klachten en vermoeidheid en het gevoel niks meer aan te kunnen doordat er schade is ontstaan aan je hersenen. Nog meer goed nieuws: je hersenen kunnen weer genezen en doen dit voor 99% van de gevallen ook! Wat nodig is om te genezen is een lichaam vrij van benzo's ( en mogelijk op een dag ook weer de AD) en heel wat tijd.TIJD is onze vriend. Soms ook onze vijand omdat tijd ons beangstigd als het gaat om een lange tijd lijden en angstig zijn bijvoorbeeld. Maar als je weet dat het niets is wat jij doet, maar dat het gewoon verkeerde signalen uit je hersenen zijn, dan is het mogelijk al een heel stuk beter te accepteren. Wat me droevig maakt is het verhaal over je partner. Maar inderdaad ook goed te begrijpen. Deze strijd moeten we eigenlijk allemaal alleen doen. En partners staan er bij en kijken er naar en weten zich geen raad met wat er gebeurd. Maybe you can show him this video: Als hij engels kan dan zal hij iets beter begrijpen wat zijn rol kan zijn hierin. Je zal hier mogelijk even over moeten nadenken.... Maar geloof me als ik zeg dat je heel veel meer gezond bent dan je zou denken en dat er gewoon chemische processen verstoord zijn in je brein en hormonen, en dat je lichaam, om de balans weer te herstellen gewoon tijd nodig heeft. Als je er klaar voor bent, dan kan je aan de reis beginnen om weer een gezonder en betere versie te worden van jezelf. En hopelijk kunnen we je partner ook wat leesvoer geven waardoor hij beter gaat begrijpen wat er met je aan de hand is. De lieve vrouw waar hij van houdt is gewoon aanwezig, maar nu even ondergesneeuwd doordat ze is beschadigd door de medicijnen die ze in goed vertrouwen heeft geslikt, zonder te weten wat een schade het zou toebrengen. Dit is NIET jouw schuld! Maar je kan als je dat aan wilt gaan, de strijd gaan strijden voor je gezondheid en de weg gaan die wij hier met elkaar gaan. We willen benzo vrij zijn en onze hersenen de kans geven te genezen, zodat we weer onszelf kunnen zijn en van het leven kunnen genieten. Dit is voor jou ook echt mogelijk! Dus geef niet op, maar pak je zwaard en strijd ;-). Dikke knuffel nogmaals. Liz