Klassement

Goedemorgen ieder 1. De laatste keer dat ik 'gesport' heb was toen ik in de verslavingskliniek zat. 2006. Moest toen, ik geloof zelfs wel 2 x per week.. oef!! Het woord 'sportschool' is een optelsom van 'sport' en 'school', een optelsom van 'vind ik niks' en 'vind ik niks'.. Sportschool vind ik dus twee keer niks. Ben er ooit twee of drie keer geweest, in de jaren dat ik nog dacht dat ik spierballen moest kweken om geaccepteerd te worden in de maatschappij, nog vóórdat drinken een probleem voor me werd. Maar net als ik nu geleerd heb om zonder alcohol door het leven te gaan heb ik gaandeweg ook geleerd om zonder spierballen door het leven te gaan. Geluk hierbij is wel dat ik een zenuwpees ben en niet gauw last van overgewicht zal hebben en dat ik van honden hou waarvoor ik de toch wel nodige lichaamsbeweging neem. En verder loop ik veel sinds we 14 jaar geleden in de binnenstad zijn gaan wonen. Lopend de boodschappen en zo doen is praktischer en sneller dan met de fiets.. Waarom vertel ik dit eigenlijk allemaal zo op de vroege morgen?? Geen idee. Stond op het punt om het allemaal weg te halen en alleen goedemorgen te zeggen, maar bedacht me toen weer dat ik het dan misschien later op de dag nog weer zou willen vertellen en dat ik dan niet meer zou weten wat ik nu allemaal verteld heb en dat ik spijt zou krijgen dat ik het vanmorgen niet verteld had, dus laat ik het nu maar staan. Doei.

Precies, het was een grap, Lars legt het vriendelijk uit als het niet begrepen wordt. Dan kun je het leuk vinden of niet, maar dit is zwaar overdreven. Het heeft niks met invullen voor een ander te maken, het was een grapje!

Lente moet je nu echt alles 3 a 4 x schrijven? Wat als een grap begon, en al vaker zo, daar maak jij een drama van je hoeft niet van Lars zijn humor te houden maar betrek alles alsjeblieft niet zo vreselijk veel op jouw persoontje

Het was een bijzondere avond. Ik werd overmand door emoties tijdens de opening toen de eerste stap werd voorgelezen. Het besef ‘ Zie mij hier dan zitten als alcoholist’ sloeg in als een bom. Ineens kon ik er niet meer om heen. En wilde ik er ook niet meer om heen. Dit is wat het is. Hier moet ik mee dealen. Dat was heftig! Maar ook goed! Het was fijn om de verhalen van de anderen te horen. En ook fijn om mijn eigen verhaal te kunnen vertellen, zonder schaamte. De avond (twee uur) vloog voorbij. Verder dan voorstellen en uitleg over de visie en werking van de AA zijn we niet gekomen. Ik ben opgelucht dat ik deze stap heb gezet. Ik denk dat deze bijeenkomsten heel waardevol kunnen gaan zijn. Wel heb ik de behoefte om me ook aan te sluiten bij andere groepen om vervolgens te kunnen bepalen waar ik mij het beste thuis voel. Conclusie: Heftig, waardevol en nodig! Want tja... ik ben een alcoholist (maar godzijdank niet de enige) Samen sterk

Je hoeft niet alles te lezen om de laatste dagpact lijst te vinden, hoor. Alleen even terugzoeken vanaf het eind in plaats van vanaf het begin.

Je kunt zeggen en denken wat je wilt van het 12-stappen programma, maar er zit wél lijn in. Ik heb zelf, wat bovenstaande betreft, enorm veel profijt (tot op heden, nu ruim tien jaar lang) van het doen van de stappen 4 en 5. Wel in samenwerking met een goede sponsor, één die je het hemd van het lijf vraagt, je aanspoort om door te zetten en niet gauw 'tevreden' is... Stap vier zette me aan tot kritisch zelfonderzoek: Wij maakten grondig en onbevreesd een morele inventaris van onszelf op. Stap vijf maakte het echt en liet me bij mezelf nagaan of ik mezelf niet spaarde: Wij bekenden tegenover God (lees: zonder ver- en be-oordeling), onszelf en iemand anders (de sponsor) de ware aard van onze tekortkomingen. Zonder dit programma was ik blijven hangen in "mezelf aardig voor de gek houden". Het heeft me geleerd dat ik obstakels in m'n leven niet als vijanden moet zien die ik per se moet oplossen op een manier die me behaagt, maar als wegwijzers die me op andere -misschien minder prettige- manieren wijzen...

ik begreep de bedoeling wel, maar erger me soms aan de AA spreuken die veralgemeniseren dingen die voor ons elk als individu zo heel verschillend zijn vaak. En als het dan taalkundig ook nog niet klopt, tja dan erger ik me dus net iets meer, mijn ergernis, weet ik ook hoor, maar soms gewoon even spuien dus, dan loslaten☺☺☺

Wat beschrijf je dat mooi, ik voel de emotie met je mee

Pfou ik wou dat ik ff een recept kon delen. Wij draaien al zolang op de automatische piloot. Kopen een hoop in en proberen er dan elke dag weer combinaties van te maken die snel klaar zijn en toch een greep uit elke hoek van de schijf van vijf... Kan wel een kookboek aanbrvelen dat ik laatst gekocht heb: https://www.bol.com/nl/p/het-allermakkelijkste-kookboek-ter-wereld/9200000057111336/ Erg simpel overzichtelijk en toch lekker!

@Jannigje ik weet niet wat lang of niet lang is. Ik vind het gewoon niet leuk voor je dat je je niet fijn voelt.

Hier wachten op m'n vrouw. Die is na haar werk nog even wat drinken met een collega/vriendin. Alcoholvrij trouwens, hoor, door de week no-alcohol, in het weekend een beetje (zij, hè... ikke altijd no-alcohol). Eten half klaar, alleen nog sla toevoegen en vlees braden. Ondertussen even reactie op @spirit met haar 'katverhaal'. Zit met onze oudste hond een beetje in hetzelfde schuitje. Maandag meldde ik nog dat ik 'm wel 16 zag worden in november omdat ie zo vrolijk meehuppelde met ons 'rondje bruggen'de dag ervoor. Gisteren dacht ik echt dat ie de avond niet zou halen. At niet, lag zo'n beetje de hele dag op één plekje op het kleed, was tijdens z'n rondjes niet voort te slepen, pas 's avonds wat geweekte brokjes opgeslobberd, met tegenzin zo te zien. Was 's middags nog met hem bij de dierenarts geweest en kreeg een ontsmettende pasta voor z'n bekkie mee want hij heeft niet zo'n best gebit meer. Bovendien moest ik nog wat pilletjes bijhalen tegen darmontstekingen. Het woord 'inslapen' kwam serieus ter sprake en de dierenarts zei nog dat opereren (tanden schoonmaken/trekken) buiten riskant ook niet veel zin (meer) had. 't Is nu echt een beetje een hondje 'van de dag' geworden. Echt pijn lijkt ie meestal, buiten z'n rommelende darmkanaal, niet te hebben en dat darmprobleem heeft ie al van jongs af aan. Maar echt, gisteren leek en keek ie zo dof en lusteloos dat ik dacht dat z'n laatste uurtjes waren aangebroken. Vanochtend stond ie echter popelend om naar buiten te gaan naast m'n bed en toen ik ze uitliet ('s morgens altijd alletwee tegelijk, de rest van de dag afhankelijk van hoe de oudste er aan toe is...) speelde hij zowaar weer met de jongste. En hij viel op z'n etensbak aan als een uitgehongerde wolf.. (had voor de lekker een beetje pens door z'n brokjes gedaan) Vandaag weer helemaal toppie maar nu vanmiddag wel weer wat diarree. Och, och... ik ben gek op dat beest (op alletwee) en zie erg op tegen het onontkoombare einde. Zal 'm ook niet onnodig langdurig laten lijden, alleen maar om 'm langer bij me te hebben, maar het wordt wel moeilijk bepalen wanneer het 'genoeg is geweest' als ie dan, zoals vandaag, weer zo'n 'puppiedag' heeft en zichtbaar geniet van z'n leventje....Ik voel mezelf er vandaag in elk geval wél weer wat beter door. De opluchting. (Niet van Jan Geurtz maar van mezelf... ) Nou ja, nog steeds wachten op m'n vrouw, maar ik ben uitgekletst voor nu. Ga de krant nog maar even kijken... Wat is zo'n ditjes-datjes draad toch fijn als je even gewoon van je af wilt kletsen.

Soms lijkt het hier net Fleesboek, vertellen wat de pot schaft, haha. Ik mis de foto's. Nou eh, om niet achter te blijven, een kant en klare slabak met kip van de Lidl, zelf opgelekkerd met ei, tomaat, feta en vis uit blik.

Ik heb een hele makkelijke maaltijd! Magnetronmaaltijd van de Appie. Is ook nog gezond en lekker trouwens.

Verder net een les van en in de zee geleerd. Heerlijk op dat moment daar zijn, midden in die golven. Het moment dat die golf komt, je overspoelt, hoe je je erin beweegt, en dan ebt ie weer weg. Zo heerlijk. Samen met oudste. Dit delen we samen. Wat een genot.

Dagpact Lars FrancoisE Zonnig Waldemar lente Spirit IJsvogel Ik heb een dipje, misschien een na-vakantie-dipje. Er moet nog het een en ander gebeuren op de kinderkamers (nou ja, het een en ander, dat is zacht uitgedrukt) en alles in mij heeft daar geen zin ik :-( Verder hoofdpijn en soort PMS bui. Bleeeeeeeeh wat kun je jezelf toch in de weg zitten. En een dagje lief zijn voor mezelf en andere dingen doen heb ik op maandag en dinsdag al gedaan. Het houdt een keer op. Ik haat klussen. Alles zit altijd tegen, ik kan ook niks, wat een rothuis ook, andere mensen hebben het veel beter voor elkaar, niemand helpt mij ook, dit gebeurt mij ook altijd....... Die cognitieve gedragstherapie begint al echt te helpen

O, ik val wat binnen misschien met mijn bericht...was er vanochtend aan begonnen...en moest toen onverwacht weg, en wilde het toch ff posten haha! Oja Koh....ik ontdekte dat ik mijn omgeving wilde 'controleren'...zodat ik er in kon functioneren..zoiets...maar zo werkt het niet. Heel confronterend moment was dat. Maar ook hoopgevend. Want ik kan het zelf wel anders doen...zeer oncomfortabel af en toe...maar er gebeurt wel wat

't Is makkelijker je als gebruiker aan het forum aan te passen dan als gebruiker te proberen het forum aan je persoonlijke wensen aan te passen. Je kunt dan wel aan de gang blijven... Iets van 'groepsgeweten' of zo.

Dank je wel. Zoals jij nu slaapt sliep ik in het begin van de ontwenning ook dikwijls. Nu heel soms nog. Hoe zwaar het ook is, geef het de tijd!

Je hoeft maar 1 ding te veranderen en DAARDOOR verandert alles, is mijn ervaring.

Net als Lady Jane heb ik ook een veel positievere kijk op dat "alles": ik zie het meer als: als je uit je vastgeroeste patronen weet te komen blijkt alles weer mogelijk. Verandering is in de praktijk vaak makkelijker dan je had gedacht. Je hoeft het alleen maar te doen. Vanuit jezelf is het beste, maar wat hulp erbij gebruiken mag ook.

Goedemorgen lieve Ad @Cyclad58 Vannacht heb ik wat betere nacht gehad na het drama van eergisterennacht. Nog steeds niet veel uurtjes het zijn hazenslaapjes , wordt steeds wakker en dan weer beetje slaap en dan als ik wakker word denk ik : nou wil ik dat rotgevoel niet meer hebben , niet dat lichte in mijn hoofd , geen flanellen benen maar dan toch .... veel plezier met hetgeen wat je vandaag gaat doen knuffel hyperjteee

Ik weet dat het eigen verantwoording is. Alles ligt bij jezelf maarrrrrr ik merk nu al direct dat sinds mijn man niet meer drinkt ik veel minder vaak zin heb en als ik wel zin heb, drink ik nog niet de helft van wat we samen deden. Heel vaak haalde ik maar vast bier, want hij appte zowat elke dag dat hij zo langs de super kwam, of er al bier was. Ik ben het dus eens met dat je het zelf doet, vind het zelf alleen oneindig makkelijker als andere niet drinken en dat had ik in het begin met roken. Een drinkzuster minder. En door!

Vergeet de knietjes niet af te vegen he!

laat je niet weerhouden mensen https://www.charlotteslaw.nl/2014/02/auteursrecht-op-een-recept-als-een-stoel-met-4-poten/ en Zonnig, bij tips en thema's staan al heel veel recepten, even omhooghalen, en je kunt heel lang vooruit weer. succes!

Helaas heb gewoon een zwem short

Rustig aan met sporten @Yvonne je bent toch ook al best oud?

Muug = moe Mijn collega's zeggen dat ook altijd...heb jij nu weer vakantie fleurtje

Dat is ook waarom ik het geschreven heb. Op internet las ik helaas alleen de verhalen van mensen die veel moeite ervaren. Dat is logisch, want die zoeken natuurlijk steun op een forum. Nogmaals, ik wil niks afdoen aan die verhalen en ik vind het heel erg dat sommigen zoveel moeite ervaren. Maar het kan dus ook anders. Als ik maar een zo’n verhaal had gelezen dan was ik waarschijnlijk minder bang geweest op voorhand om zelf af te bouwen. Hoe dan ook! Allemaal veel sterkte met jullie weg!

En ik maak nog steeds mijn zadencrackers. 120gr speltmeel. 50gr havermoutvlokken. 4 soeplepels (gebroken) lijnzaad, 10 soeplepels zaden naar keuze, 2 soeplepels olijfolie, 1koffielepel zout, 150ml water. Alles door elkaar mixen. Oven voorverwarmen op 160gr. Pasta uitrollen op bakpapier. Op voorhand al even insnijden zodat je t na t bakken beter in stukken kan breken. 30min in de oven en klaar. Ik heb een grote oven en dit kan net op de plaat bij mij. Dus bij een kleinere oven moet je miss beter kleinere hoeveelheden gebruiken of twee bakplaten. Je kan lijnzaadcrackers (zijn er andere) ook in de microgolf maken. Hoe, vind je ook online.

Kan niet slapen en ben het boek; Help ik verzuip aan het lezen. Daarin drinkt de hoofdrolspeelster na maanden droog te zijn. Een paar glazen in een restaurant en vervolgens moet ze meer en meer. Bij mij ging het na al die jaren droog heel gniepig en geleidelijk. In het begin kon ik het prima bij 1 laten zelfs. Later een keer twee...hoog uit 3. Maar toch sloop het er weer in. Verraderlijk hoor. En dan wordt het bij mij echt veel te veel in korte tijd. Kan dan ook weer tijden zonder. Maar de afgelopen tijd dus helemaal niet. Om de dag dronk ik. En om terug te komen op dat boek...dat je na een paar slokken alweer gelijk voelt dat je méér moet hebben. Geen enkele rem meer hebt. Zo herkenbaar dus van de afgelopen tijd. Wat een druk ook...kan ik nog naar de winkel? Hoeveel heb ik nog? Etc etc Ik deel dit zodat ik me dit blijf herinneren. *Gaat nu verder lezen en dan hopelijk slapen*

@Fruitvlieg excuus dat ik zo fel reageerde. Ik heb het zo begrepen maar dat doet er idd niet toe. Het ging iig veels te snel voor mij om het te kunnen bevatten. En ja voor meerderen een groot gemis.

Hi @Kannietmeer, @Hypertjeee en @Cyclad58dankjulliewel. Jullie hebben gelijk. Ik wil het eigenlijk niet, maar ik voel mij op een zwak moment een blok aan zijn been en tja... dat was ik nooit. Ik deed altijd heel veel en klaagde nooit. Nu jammer ik soms nog en dan zie ik dat hij ook niet weet wat te zeggen. Ik heb ooit ook wel gezegd: zeg gewoon dat het goed komt. Dat is alles wat ik wil horen. Maar dat is hij denk ik vergeten. Het ene moment wandel ik 20 km en ben ik euforisch, het andere moment zak ik weer in en zit ik te piekeren. Hij heeft in ieder geval gezegd dat ik geweldig ben en hij niet van mij af wil. Dus daar moet ik het weer even op doen. Lief!

Ik zie geen plekjes op mijn huid maar voor de rest echt HELEMAAL het zelfde!!!!!!!!!!Ik ben ook blij dat ik het nu bij iemand anders herken , nu weet ik zeker dat dit er ook weer allemaal bij hoort!!!!!! Denk ook steeds dat ik geprikt wordt , tintelingen, beestjes onder mijn huid, Sons denk ik het lijkt wel een soort klittenband onder mijn huid , heel bizar. En dat kippenvel op verschillende plaatsen , armen , benen , rug , zelfs gezicht. de bizarre symptomen van de Benzo, s! blij dat je gereageerd hebt Kanietmerer Liefs Eleo

+1! Ja en verder moet je er gewoon doorheen. Het eerste stuk is taai. Daarom heet het verslaving hè omdat je er moeilijk mee kan stoppen. Maar het kan wel. Na een tijdje worden die cravings minder.

Om nog genoeg binnen te krijgen kan een heftige strijd zijn. Ik ging smoothies maken, zodat ik ook calorieën in mijn drinken zou hebben en voor het slapen gaan, maakte ik dunne pap. Probeer te nemen wat jij lekker vindt. Een banaan en sinasappel in de blender. Je kan proteine poeders kopen en daar een schep van in de smoothie gooien. Ik doe er nu vitaminepoeder doorheen. Avocado is zeer voedzaam en ook heerlijk in je smoothie. We raken onze creativiteit nogal kwijt door de zieke staat van zijn, maar probeer dus iets te verzinnen dat je kunt maken en wat boordevol vitamine en voeding zit. In mijn geval dus smoothies en pap. Speldenprikjes onder de huid... ik ben heel benieuwd of je wat op je huid ziet gebeuren als je dat voelt. Ik heb namelijk in allerlei vormen prikjes en tintelingen over mijn lichaam gehad, over de huid. Soms alsof ik door beestjes werd geprikt, soms alsof ik kippevel kreeg, en soms kreeg ik ook kleine kippenvelplekjes. Dat heb ik nog nooit van iemand gehoord enben dus heel hard op zoek naar iemand bij wie dat ook gebeurd. Dus ik heb rare kippenvel, die niet overal op mijn huid voorkomt. Soms een plek op mijn been, soms op mijn arm. Echt heel raar. En ik heb het nog steeds, nu ik al 9 maanden afgebouwd ben

Goeie avond Bilo, Ik zou je willen aanraden om te zorgen dat je genoeg water drinkt en je maag vol zit dus eet alles waar je zin in hebt. Een volle maag zorgt voor minder trek, en veel schrijven hier.

Bilo, welkom, goed dat je hier komt. Het beste advies wat ik nu even kan geven is: probeer die trek uit te zitten. Vecht er niet tegen maar bezie het als een golfbeweging, die trek gaat echt weg al kan het lang duren. Het heeft echt zijn tijd nodig, niet meer dan dat. Niet dat dat makkelijk is, ik weet het. Probeer afleiding te zoeken, ga wandelen, sporten, filmpje kijken, iemand opbellen. En vooral goed eten straks, met een volle maag ervaar je minder trek. Ik hoop dat je er voor nu even iets aan hebt, sterkte! Oja, wat bij mij ook goed hielp was Tanden Poetsen, echt waar! De trek verdween door die mintsmaak, kauwgum hielp ook.

Nu het hier zwart op wit staat krabbel ik ook niet meer terug! Ik ga en zal zeker mijn ervaring met jullie delen!

Afgelopen zondag kwam ik, na door een diep dal gegaan te zijn, mede dankzij jullie steun er weer goed en mèt vertrouwen uit. Dit heeft tot nu toe stand gehouden, ik voel me blij, helder en sterk Tijdens de dip besloot ik zondag om me aan te gaan sluiten bij de AA. In de planning zit / zat??? een meeting voor vanavond. Maar... nu dit dichterbij komt begin ik al een beetje terug te krabbelen. Ik geloof dat ik het een beetje spannend vind. En overdreven want tenslotte drink ik al 3 weken niet. Neeeeeeeeee!!! Die laatste zin klopt niet . Ik drink drie weken niet, afgezien van de blije momenten is dit een van de moeilijkste beslissingen die ik ooit heb genomen.... Maar om mijn verhaal compleet te houden laat ik die zin toch maar staan. Misschien toch maar gewoon gaan en ervaren of het wat voor me is? Ik geef mezelf NU het beslissende antwoord: ‘GAAN, en zorg dat je jezelf een beter leven geeft.’ Hahaha wonderbaarlijk, de werking van dit forum... Zelfs in de vorm van een monoloog is het al helpend .

Ik zal je van de lijst halen, Amethist. Fijn dat je vakantie je zo beviel. Pas wel op met dat "minderen", je weet hoe makkelijk het af kan glijden neem ik aan. Mocht je besluit die kant op gaan, dan misschien in elk geval voor je zelf goed afspreken en vastleggen binnen welke grenzen je wilt blijven, lijkt me.

Lieve mensen ik ben er weer doorheen gekomen. Even alles op me in laten werken, gehuild, fijn gesprek gehad met mijn vriend en besloten me aan te melden bij de AA in een andere stad. Nu: moe maar voldaan, rustig en ga vandaag met vertrouwen tegemoet!!! Weer hartstikke bedankt en hopelijk voor iedereen een fijne ontspannen zondag

't Is al gezegd: alleen voor vandaag. De rest van je leven is niet iets wat eindigt over (hopelijk) zóveel jaar. De rest van je leven is wat vandaag/nu begint en zich vandaag/nu afspeelt. Door het verdere verloop los te laten is het makkelijker om je morgen aan te passen aan het verloop van vandaag. Ik weet ook niet of ik mezelf kan vertrouwen. Al helemaal niet op de langere termijn. Maar ik kan mezelf wel continu in de gaten houden wat betreft m'n eerlijkheid. Naar anderen, maar belangrijker nog: naar mezelf. En dat in de gaten houden doe ik ook het beste dag voor dag. Niet te groot maken. Overzichtelijkheid en hanteerbaarheid maken het voor mij makkelijker om eerlijk naar mezelf te zijn en blijven.

Ja herkenbaar hoor Hannahs. Zelf zie ik het zo; je hoofd/gedachten gaan dan even op de hobbel en denken aan de toekomst. En dan ga je je zorgen maken. Maar je hebt alleen vandaag. Echt alleen vandaag, dáár kun je je ook op leren focussen. Het nu, waar zit je? Wat eet je misschien, en hoe proeft dat etc Misschien ben je bekend met mindfulness? Mij helpt dit. En adem halen. Hoe gek dat misschien ook klinkt. Diep ademhalen. Niet te ver vooruit denken. Want je leeft alleen vandaag, dat is te overzien. Je doet het hartstikke goed!

Vreugdescheetjes?

Jazeker heb ik Maarten gevolgd, ik kom oorspronkelijk uit “de hel van het noorden” . de Elfstedentocht kwam achter het ouderlijk huis van miin heit langs. Zij stapten zo vanuit huis het ijs op. Ik heb genoten van alles. Bijvoorbeeld die boeren die midden in de nacht met hun trekkers langs de kant reden om hem bij te lichten! Daar kreeg ik de tranen van in de ogen. Tja, het bloed kruipt toch......... Ik wens jullie allebei veel sterkte en liefde. De operatie ie één ding, herstellen is een ander. @Lika, jij vroeg zondag hoe lang het geleden is, mijn operatie. Volgende week is het 6 maanden. Dat klinkt en voelt lang, maar bij zo,n grote ingreep blijkt dat nog lang niet genoeg tijd te zijn om te herstellen. Fysiek gaat het langzaamaan wel beter, psychisch gaat het minder. Ik heb nog veel pijn, dat vind ik moeilijk.