Hannahs

Ahhh @knakker, of het nou gaat om een kameel, ezel of poedel... Jij hebt ook absoluut een prijs verdiend Ik vind eigenlijk iedereen wel, die hier worstelt! Die groep waar ik me bij heb aangesloten is zo ontzettend stimulerend dat ze sinds kort besloten hebben niet alleen jaarpenningen uit te reiken, maar juist ook in het eerste jaar kleine attenties aan te bieden. Om de 3 maanden. Ik vind dat zo geweldig van ze! Vooral dankzij de verhalen daar van die oude rotten houd ik de moed erin. En ook zo heerlijk om ALLES maar dan ook echt ALLES rondom alcohol te kunnen spuien daar, zonder rode kop, schaamte, gestotter en gestuntel. Ik vaar er wel bij

Even een grappige anekdote: ‘Wij thuis praten niet zo heel makkelijk over bepaalde onderwerpen zoals alcoholisme. Met veel pijn en moeite heb ik dan ook, na lang uitstellen, mijn vader laatst op de hoogte gebracht van mijn proces. Een beetje stuntelig en met weinig woorden gaf ik aan mijn drankgedrag aan te pakken. En ter ondersteuning eens per week te praten in een groep met lotgenoten. Een moeilijk proces, maar loont de moeite en ben al best trots. Onlangs zelfs een kameeltje (kameel kan 24 uur zonder vocht, wij 24 uur zonder alcohol) ontvangen van de AA, voor het 3 maanden niet drinken. Gisteren zag ik mijn vader weer, na terug te zijn van 3 weken reizen. Hoe of het gegaan was met je weet wel... vroeg hij. Ik keek hem aan en vroeg me even af waar hij het over had. Nou, datgene waar je laatst een prijs mee hebt gewonnen, vulde hij aan... Hahaha klungelig, stuntelig, supergrappig maar wel dolblij dat er in ieder geval een openingetje is over dit o zo belangrijke proces’

Hoi @Zonnig, even een berichtje van mij om te horen / lezen hoe het met je is. Ook jij bent even niet op t forum verschenen. Zelf had ik er (ook) een tijdje minder behoefte aan maar ben sinds kort toch weer aan het meelezen. Ik heb de afgelopen tijd aan je gedacht, omdat we in dezelfde tijd begonnen. Of stopten, maar net hoe je het wilt zien... En veel dingen van jouw proces waren zo herkenbaar. Ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat. Ik hoop zo dat het goed met je gaat! Geen idee of/wanneer je dit berichtje ziet maar als je wilt, laat even wat van je horen?

Vandaag gelukt! Morgen weer...! Welterusten allemaal

Dagpact: MarQ Moosje Lars IJsvogel Rosee Pippin Kohtje Quinn Spirit Hannahs Goedemiddag, na weken niet op het forum geweest te zijn toch de laatste dagen weer aan het meelezen èn vandaag de ondersteuning nodig van het dagpact. Ook van mij vanavond een droge afmelding. 4,5 maand geen druppel en dat wil ik graag zo houden. Pfff dat is er weer uit... Helpt meteen

Ja @IJsvogel, bij nader inzien denk ik dat je gelijk hebt. En de anderen ook die met een zelfde soort advies kwamen. Ik merk dat ik zo vast zit in een gedachtepatroon vol schaamte en angst. Dit heeft ook te maken met het feit dat ik mezelf niet vertrouw. Ik ben trots op het feit dat ik nu bijna 3 maanden niet drink, maar ik houd de deur op een kiertje.. stel dat...?! Dan ben ik ook angstig voor de gevolgen. Zal dan niet de rest van mijn leven alles op mijn alcoholmisbruik gegooid worden? Ik weet dat het niet helpt om te doen alsof het er niet is... maar vind het nog verrekte moeilijk om te accepteren. Toch zal ik met de billen bloot moeten. Mijn gezondheid is me meer waard! Dus: Ik zal bij de internist open kaart gaan spelen...

Zo mensen, dank jullie wel voor alle reacties. Ik kom net terug van de HA, de leverwaarde was licht verhoogd: 77, en niet zorgelijk zei ze. Mijn alcoholgebruik is niet eens benoemd en dat heb ik zo gelaten. Ik had wel bedacht eerlijk te zullen zijn als ze er over was begonnen maar dit kwam nu dus niet aan de orde. De extreme vermoeidheid kan hier niet vandaan komen en verder waren alle bloedwaarden goed dus moet ik voor verder onderzoek naar een internist. We zullen zien... Wordt vervolgd

Het is weer even geleden dat ik hier geschreven heb. Inmiddels 11 weken niet gedronken. Dit proces gaat met ups & downs. Maar ondanks alles: de blijheid overheerst! Helaas is de extreme moeheid nog niet verdwenen. Uit het bloedonderzoek blijkt alles goed, behalve de leverwaarde. Deze is verhoogd en daarom heb ik morgen een gesprek met de HA. Hier zie ik als een berg tegenop, ik zou mijn buitensporige alcoholgebruik nl het liefst buiten beschouwing laten maar ik ben bang dat ik daar nu niet onderuit kan... Ik wil niet als alcoholist bestempeld worden, zeker niet nu ik een ex-drinker ben! Dus pieker ik me suf wat ik hiermee moet... Misschien herkenbaar voor jullie? Of evt tips?

Het is even geleden dat ik hier heb geschreven en dit is een goed teken. De drang neemt af. En daar ben ik hartstikke gelukkig mee. Er zijn nog wel zware momenten waarbij ik me down voel, doelloos, geïrriteerd of verdrietig... maar het komt minder vaak voor en er zijn zelfs al dagen bij dat ik even vergeet aan drank te denken. Wat me wel erg tegen valt is mijn energieniveau. Deze is werkelijk gedaald tot het 0-punt en dit had ik niet verwacht. Ik slaap sinds ik niet meer drink heel goed. Dat was voorheen wel anders. Mijn eerste gedachte was ‘logisch, ik heb heel wat in te halen’, maar inmiddels denk ik er anders over. Het voelt alsof mijn schildklier weer erg traag werkt maar dit kwam niet uit het laatste bloedonderzoek. Ik denk dat ik nog even geduld moet hebben maar vind dit wel lastig. Eind van de middag kom ik soms maar moeilijk uit mijn woorden en mijn ogen vallen bijna dicht. Rond 20.00 uur ‘s avonds verlang ik al naar mijn bed en probeer dit dan met pijn en moeite wat uit te stellen. Herkennen jullie dit misschien? Ik drink nu iets langer dan 8 weken niet meer. Misschien gewoon geduld? Of andere tips? Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen. Ps) Ik kom morgen pas weer op t forum want ik moet nu echt naar bed Alvast welterusten voor allemaal!

Bedankt voor jullie reacties! Kan ik mijn vriend nog wel een kusje geven als hij een slokje bier op heeft

@Cleo66, dank je. Dit is duidelijk! Niks aanstellerij of overdreven dus. Gewoon een harde grens. Hier kan ik wat mee.

@GewoonDoen, dank je wel voor je reactie! We hebben genoten van de kaasfondue. De saus heb ik voor deze keer toch maar niet genomen. Eigenlijk wil ik hier ook niet zo moeilijk over doen maar ik merk dat ik nog in een ‘onrustige’ fase zit waarbij ik mezelf nog niet goed kan vertrouwen. Ga dit soort dingen voorlopig dus toch maar even uit de weg maar hoop wel dat ik hier tzt wat relaxter mee om kan gaan.

Misschien een beetje een rare vraag maar ik zou graag horen hoe jullie hiermee omgaan. Mijn vriend en ik zitten startklaar om te beginnen met een heerlijke kaasfondue. Deze hebben we speciaal zelf gemaakt omdat ik zag dat aan de kant&klare kaasfondue alcohol is toegevoegd. En in plaats van whiskysaus heb ik deze keer coctailsaus gekocht. Nu kijk ik ‘toevallig’ op de ingrediënten van de cocktailsaus en hier blijkt 3% cognac in te zitten. Letten jullie ook op dit soort dingen? En zo ja, zou het kwaad kunnen om dit gewoon toch te nemen? Ik begrijp heus wel dat ik er niet ladderzat van zal worden maar zou het kunnen triggeren?

Oeps, door de vraag van Lika las ik mijn stukje even terug maar de zin staat er niet goed waardoor deze verkeerd geïnterpreteerd kan worden. En zo herkenbaar, dat heen en weer schieten in gevoelens van hartstikke gelukkig zijn en nooit meer terug willen naar een leven mét drank, naar pijn verdriet en eenzaamheid. Anders lijkt het net of ik bedoel een pijnloos leven na te streven... fijn maar niet reeel. Sorry @Zonnig, dat ik hiervoor je draadje even gebruikte.

Ohhh @Zonnig, wat is het goed van je, al een maand zonder! En zo herkenbaar, dat heen en weer schieten in gevoelens van hartstikke gelukkig zijn en nóóit meer terug willen naar pijn verdriet en eenzaamheid. Een gemis voelen van iets wat slecht voor ons is is VRESELIJK verwarrend he? Ik zit in een zelfde fase als jij. Mij helpen de bijeenkomsten van de AA, waar ik nu 4 keer geweest ben. (Wel heb ik meerdere groepen bezocht om te onderzoeken waar ik me het meest op mijn gemak voel). Ik kan me optrekken aan de verhalen van de mensen die al zoveel langer gestopt zijn. Het is absoluut vergelijkbaar met forum met het enige verschil dat de verhalen iets completer zijn en met een gezicht erbij. Samen met heel veel lezen op dit forum, zoals jij volgens mij ook doet, voelt het al als een aardig veilig vangnet. Ik weet, ieder zijn weg maar misschien ook helpend voor jou? Sterkte!! En dat de bui maar gauw weer overwaait...