Klassement

Senna, ik denk dat je het allemaal niet zo bedoelt, maar je komt zo enorm snijdend over. Je verwijt Adri dat hij invult voor een ander.. maar kijk eens naar jezelf: je neemt klakkeloos aan dat hij zich voor vijven nog even lekker omdraait... vervolgens zet je hem in het hokje van de kuddeschapen en neem je aan dat hij 'geen leven' heeft.. en dat alles op een heel harde giftige manier. Praktisch alle mensen hier bedoelen het goed Senna, en dat is echt waar. Probeer ze te leren kennen, met hun hebbelijkheden en hun onhebbelijkheden, kijk door de geintjes heen... ze vallen mee. Mix wat meer mildheid in jouw reacties meis en probeer wat minder wild om je heen te slaan. Je zult zien dat anderen dan ook een stuk makkelijker op jou gaar reageren....

Scroll die troll!

Hoi Bor met je kleine pikkie . Alles kan tegenwoordig hoor

Hoi beste mensen, Fijn sfeertje hier. Zie dat Quinn ook weer in het dorp is. Dat is lang geleden.

Jaaa, dat was ik nog helemaal vergeten: ik schrijf. Ook met een goede vulpen op goed papier, wat een luxe. Ik schrijf niet alleen aan de stappen, maar onder andere ook een dagboek. Zelfreflectief. Wat jij ervaart, Kohtje, kan ik helemaal onderschrijven. Als alcoholist/verslaafde kan ik in mijn hoofd beter goochelen dan welke Hans dan ook. Da goochel ik het precies die kant uit die dan wenselijk is. Momenten later kan dat makkelijk weer anders zijn. Schrijven beklijft voor mij. Het staat er gewoon. Tussen de impuls in mijn hoofd en het bewegen van de pen over het papier gebeurt er iets wat inderdaad lijkt op zorgvuldig waarnemen, beetje als Mindfulness. Ik heb en neem de tijd om de bewoordingen te kiezen, zodat het zo dicht mogelijk bij mijn gevoel komt. En dat is precies waarom het zo goed is voor mij. Mijn gevoelsleven heeft door het decennialang misbruik een stevige knauw gekregen en zwaar achterstand opgelopen. Om eerlijk te zijn, vind ik dat het zwaarste stuk van mijn herstel. Maar ook een heel waardevol.

Quinn depressie kan een deel zijn van jou als je hersens te weinig stofjes aanmaken, en dan zijn er medicijnen voor; maar voor die conclusie wordt vastgesteld zul je eigenlijk toch met drinken moeten stoppen. Want zoals ik het zelf beleefde en hier vaker wordt geschreven; depressie via drank heb je (en ben je dus niet). En dat betekent dat je zelf méér invloed hebt, maar dus ook meer verantwoording. Das niet makkelijk. En ik heb het eerste jaar na stoppen nog steeds depressieve en suicidale gedachten en gevoelens gehad. Omdat ik ergens ook toen al wel voelde dat er beweging was, kon ik het aan, want beweging betekende voor mij hoop. Na dat jaar heb ik werkelijk waar nooit meer depressieve gevoelens gehad, nauwelijks sombere gedachten zelfs. Geef jezelf een kans Quinn.

Het was fijn met mijn zus, ze was trots op me en blij voor me. "Je kan het" zei ze...dat deed me goed. Lekker droog naar mijn nestje.. Slaap lekker allemaaal

Zo, dagje werken zit er op, nog twee te gaan. Even bijgelezen op het forum en nu maar eens eten koken. Wat leuk, Soothe en Sowhat even terug in de huiskamer!

Wat wil je zeker weten dan, Bor? Of je nou wel of niet een pikkie hebt? Dat kun je toch zelf wel zien? Of je het wel of niet hebt, bedoel ik. Als je 't niet hebt kun je 't ook niet zien natuurlijk...

Ow...mooi over dat schrijven. Ik heb er lang een weerstand op gehad..schrijven...ofwel...daar viel iets te onderzoeken. En nu schrijf ik 'morningpages'...elke ochtend drie pagina's gedachtenloos schrijven...het lukt niet elke ochtend, maar als ik het niet doe, mis ik iets. Het helpt mij in mijn ADB proces. Het houdt me bij mezelf. Het zorgt dat ik de dag in een andere staat begin. Boeken overschrijven doe ik niet, wel maak ik graag aantekeningen van dingen die ik lees en wil onthouden. En in mijn tas zit altijd een schriftje, waarin ik aantekeningen maak. Ook met vulpen...heerlijk...niet handig in handtas...maar wel het fijnste..of een zacht potlood. En wat ik verder doe om deze dag nuchter door te komen is gezonde afstand nemen van dat wat bij een ander hoort...en dat betekent heel concreet op sommige zaken hier niet reageren, oefenen ze daar te laten waar ze horen. Wat is van mij en mag/moet ik daar wat mee? Vroegah vond ik overal wat van en kwam alles 'pats' binnen. Ik merk dat mijn oefening hier nu kunst baart

Ik vind het ook mooi geweest Senna. Je verpest voor iedereen de sfeer al twee dagen lang. Hoe durf je mensen zo aan te vallen die je niet eens kent.

Ik heb je nu gerapporteerd senna want ik begin er nu echt flauw van te worden

Ik heb vanmorgen drie kwartier besteed aan het overschrijven van anderhalve bladzijde van een voor mij leerzaam boek. Op het eerste gezicht misschien een nutteloze bezigheid, want dat boek lezen gaat zeker sneller dan het overschrijven. Maar ik zie wel degelijk de voordelen. Door het woord voor woord over te schrijven dringt het voor mij lekker langzaam tot me door, heb ik ook tijd om tijdens het schrijven wat te mijmeren over wat ik lees/overschrijf. Ik verbeter er mijn handschrift mee (heb er speciaal een nieuwe vulpen voor aangeschaft). Het is voor mij een vorm van mediteren, m'n emoties en gedachten kanaliseren tot die ene kleine bezigheid. Geen muziek aan, heerlijk stil. En de lucht van papier en inkt...

@senna, laat je niet opnaaien. Tot laters

Het betekent dat je hard je best doet Quinn, een 10 met een griffel vd juf♥

Bor jij bent ook niet altijd even aardig en positief...maar ik lees je al zo'n 6 jaar mee op het forum en ik weet dat je ook hele goeie kanten heb

Bij mij is dat met wallen en opstaan Super hoor, dat je weer zin in de dag hebt! Ik ook!

Trusten Bor en Kunsie btw fijn om dat te horen he, top!!

Je noemt het het afsnijden van een weg. Volgens mij is het meer een weg die langzaamaan dicht groeit met struikgewas. Je zou nog steeds die kant op kunnen maar heel langzaam gaat dat steeds lastiger, doordat de boel dicht groeit. Zo langzaam dat je het niet eens merkt. Totdat het op een moment helemaal begroeid is en je die kant inderdaad niet meer op kunt (hoera!).

@Quinn het stukje van vandaag waarin je schreef: . ‘ Ik denk dat ik wel zover ben dat ik de hulp nu aanvaarden kan. ‘ Zo driedubbel totaal anders van toon dan hoe je vorig jaar hier kwam. In mijn beleving dan. Misschien goed om dat stuk in je eigen draad te plakken. Ter ondersteuning voor jezelf? Je klinkt zo realistisch en vastberaden. @Jannigje fijn dat je hier weer was. Ik sleep elke dag een boekje met me mee. Om te schrijven. Het helpt mij ook. Mijn eigen beslommeringen die het ene moment HEEL GROOT lijken en het volgende totaal niet meer belangrijk. Dat vind ik verwarrend, maar ook geruststellend. Ik had een fijne werkdag. Morgen hopelijk weer. @Lars ik heb een ijsbeer vlakbij mijn werk gevonden! Ik dacht: ik laad je dit belangwekkende nieuws gelijk weten. Bij deze.

Het idee om nooit meer te drinken vind ik angstaanjagend. Het idee alleen al dat ik die uitweg afsnijd, roept een halve paniekaanval op. Een halve, ik weet best hoe een hele voelt en zo erg is het (nog) niet. Maar toch, vandaag heb ik niet gedronken en al is het nog vroeg, ik denk dat ik het nuchter houd vandaag. Niet omdat het me zo goed bevalt, dat niet, maar omdat het tot nu toe ook niets echt heeft opgelost. Vasthouden dat, vasthouden... Nu eerst een poosje naar bed om niet te slapen.

Focus op het positieve en het zal groeien. https://www.begripdoorinzicht.nl/info/76-welke-wolf-voed-jij

Bedankt voor de tip! Ga ik morgen even kijken

Ik blijf me werkelijk verbazen hoe mensen met elkaar omgaan en het raakt me! Leef en laat leven, behandel een ander zoals je zelf behandeld wilt worden!

Laten we nou niet weer opnieuw beginnen met katten en mensen van alles in de schoenen schuiven zeg.

Ja, ik ook. Dus een mooier cadeau kan haast niet.

Ook maar een kleintje LJ, waarom moet alles hier klein...

hier everzwijn op t menu, krachtvoer voor als Asterix me nodig heeft nog.

Ik merkte het kleurverschil in mijn ogen; veel helderder, een gaver en frisser gelaat en niet meer zo opgezwollen gezicht of buik. Ik ben best ijdel, dus mij doet het goed.

Nee Amethist ik schilder en dit is een van mijn schilderijen.

Jazeker Koh,alles op de rails,en broodje nuchter,25 mei 5 jaar min 1 avond. Oude vader verhuist naar zijn nieuwe huis waar hij intens blij mee is,en ik dus ook.

Ja dank je. Duurde wel even hoor maar ik voel me wel goed. Vandaag moet ik er ook niet aan denken om te drinken de droom heeft erin gehakt. Trek jij je niet teveel van S aan misschien beter om te negeren? Het blijft maar doorgaan

Juist Quinn kleine stapjes mogen ook. De top bereiken is wat uiteindelijk telt. Ooit zou het goed moeten komen. Sterkte. Stop een kompas in je zak en houd koers.

Hoi Kohtje Op en neer Kohtje 'Goede' en slechte dagen. Maar het is niet beter over de hele linie. Ga goed ouwe reus.

Ik hoop dat het je is meegevallen Quinn. Én dat het je verder gaat helpen.... Nu inderdaad lekker op adem komen.

Als ik het niet zo ver had laten komen dan had ik nu ook niet zoveel hoeven minderen. Zo denk ik er ook nog weleens over. Maar dat is geen gedachte die me op dit moment veel verder helpt, daar ben ik me van bewust.

Het ging over 'schrijven' op de dagdraad. Zie nu ik hierboven mijn eigen bericht lees dat het belangrijk is om af en toe te schrijven. Afgelopen weekend een heftige gebeurtenis hier in huize Thee. Wil niet in details, maar het gaat om gezondheid partner en acute dreiging. Jee...dan word je met een smak in het hier en nu geworpen, moet je handelen. Dankbaar dat ik dat vanuit nuchterheid heb kunnen doen. Brrr...moet er niet aan denken.....als.....dan... 'Alochol' komt wel even voorbij. Omdat ik me ervan bewust ben dat dit de momenten waren dat ik vroeg of laat de drank gebruikte om te ontspannen, mijn gedachten uit te schakelen. Die behoefte is er niet geweest. Dat is fijn. Heel fijn. Te ervaren dat ik die lastige situaties aankan. Samen aankunnen. Alcohol associeer ik ook niet met gezelligheid. Het mooie weer is voor mij geen trigger. Is het eigenlijk nooit geweest volgens mij. Wel het niet kunnen dealen met gedachtes en emoties. Kan ik dan nu met die gedachtes en emoties dealen? Ja, beter. Stukken beter. Niet altijd en overal. En als het niet lukt...tja, dan hebben we hier soms een woordenwisseling...om sneller dan vroeger daar weer uit te stappen. Val ik in oude mechanismen. Om ze ook snel te herkennen. Allemaal winst. En soms...tja, dan vreet ik een zak chips leeg, of een blok chocola. En herken ik het verslavingsmechanisme, het willen vullen van een gat, het verdoven. En benoem het ook. Bij partner. Wat ik nog niet heb kunnen uitspreken, is hoe en wat en wanneer ik dronk. Het kwam voorbij in mijn groep. Ik merk dat ik ook daar me niet durf uit te spreken over dat stuk. Mijn groepsleden zijn daarin heel open, gelukkig. Want er is zoveel herkenning. Maar iets weerhoudt mij. Dat heb ik uitgesproken. Poe...was een confronterend moment voor mijzelf. Ik weet niet zo goed wat ik er mee moet.Het is niet de groep of de mensen. Ik heb me voorgenomen daarover te schrijven. Op te schrijven welke dingen ik in mijn drinkperiode deed. Zonder lading, de balans opmaken zoals dat in stap vier heet. En wie weet kan ik dat dan gebruiken om te delen. Want ergens blijf ik dat meenemen...ben ik niet helemaal 'open'. Blijft schaamte me nog parten spelen...ik ga maar eens schrijven.

Ha @Quinn, ik ben blij dat je er weer bent Lieve @Lars, dank je! . Gefeliciteerd met je vijf maanden. Ik heb het gisteren wel gelezen, maar ben een beetje schuw de laatste dagen. Ik kan geen leuk plaatsen, dus krijg je van me.

Je geeft niet op....en daar ben ik blij om

Je hebt gelijk Jane, Ik reageer niet veel, maar lees wel mee. Vaak weet ik niets te zeggen. Ik voel me de laatste tijd nogal labiel, daardoor raken dingen me meer of anders. De sfeer op het forum vind ik regelmatig niet prettig, daardoor houd ik inderdaad meer afstand. Ik heb heftige weken achter de rug waarin heel veel is gebeurd wat ik nog nauwelijks kan bevatten. Uit mijn lijf is een enorm gezwel gehaald en nu is mijn lijf nog niet van mij, nog niet vanzelfsprekend, voor zover dat kan. Behalve de wond en de pijn is er mijn verandere buik waar nu de organen a.h.w. Herschikt zijn op de plaats waar eerst die enorme tumor zat. De aanvankelijke opluchting is verdwenen er is onzekerheid en verwarring voor in de plaats gekomen. Ik probeer bij de dag te leven en goed te luisteren naar mijn lijf. Dit geheel heeft veel meer tijd nodig dan ik vooraf dacht, dat is wel duidelijk en die tijd zal ik mijzelf geven, ook al vind ik dat niet gemakkelijk. Niet te streng zijn voor mijzelf. Ik mag mij gelukkig prijzen dat ik hier mag zijn, bij vriendinnen. Ik sta een beetje buiten de wereld voor mijn gevoel, doe niet mee, ik ben de verbinding kwijt. Hopelijk komt dat gevoel weer terug. Vergeet ik jullie nog te bedanken voor de gladiolen! Bij dezen.

Klopt Bor, natuurlijk zat er venijn in de opmerking van Adri. Venijn met een tikje humor, dat dan weer wel. En ja, ik heb me ook verbaasd over jouw houding die ik gisteren las en ook vandaag weer , we kennen elkaar inmiddels een hele lange tijd. Ik weet dat jij bij tijd en wijle niet goed in je vel steekt en dan erg hard kunt oordelen.... ik vroeg me al af wat er met je aan de hand is. Bor, jammer dat ook jij zo fel en venijnig meent te moeten reageren dezer dagen... maar goed, ik hoop van harte dat jij je snel ook weer wat beter gaat voelen. Ben overigens blij dat ik de vier dagen voorafgaande aan gisteren niet heb bijgelezen gezien de sfeer. Vraag me wel af hoe Jopie opeens aan hondjes komt?

@Loekie geniet van je dag !

Weer een goede nachtrust gehad , wel moe wakker geworden. Mooie dromen gehad. Hier schrijven en lezen geeft me veel rust. Iedereen hier doet zijn haar best goed voor zichzelf te zorgen , met vallen en opstaan, dat is erg motiverend. Ik ben nooit zo goed geweest in goed voor mezelf zorgen. Dat is iets wat ik probeer te leren . Nagedacht over waarom mij dat altijd zo moeilijk viel, en sommige anderen niet. Ik heb altijd van jongs af aan wel de grenzen opgezocht. Op zoek naar ? Een groots en meeslepend leven zoals iemand hier heel mooi benoemde? Ik heb me altijd afgezet tegen saaiheid, routine, 'normaal ' zijn , gedragen , met de kudde mee lopen. Op zoek naar spanning, plezier, avontuur. Dat gezocht in het verkeerde. Nu achteraf gezien. Wat is die onrust in mij , dat onderzoek ik nu. Het is 1 grote vlucht. Nu merk ik dat nuchter zijn niet saai is , hoewel ik vast momenten zal tegen komen waarin ik dat wel ervaar. Ik kan wel wat bedenken en probeer me daar op voor te bereiden. Ik hoop dat ik die momenten voorbij kan laten gaan , nu eerst mijn rugzak vullen met nuchtere positieve ervaringen. Vandaag dag 8 , een hele prestatie hoewel het heel gewoontjes voelt. Weer zin in de dag . Ik had nooit meer zin in de dag , het leven. Dat is wel de belangrijkste verandering die ik nu onderga.

Goedemorgen @IJsvogel Even een tip voor het taggen je moet de naam intikken en dan eronder op de naam klikken. Dan zie je een blauw blokje dan is het goed. Als je het zo doet krijg diegene geen melding namelijk Fijne dag

Precies Lars, elke dag probeer ik het gewoon opnieuw en so far so good. Het is niet makkelijk hoor maar het gaat goed. Die zijn inderdaad heel vervelend ZZB

Goedemorgen Gypsy en Zbb. Dat is vervelend @Gypsy ik had het in het begin ook heel erg nu af en toe nog

Waarom ook niet, je gaat zo goed.

Goed bezig @Nina. Lekker he een katervrij hoofd? Het wordt steeds makkelijker en straks ga je de uiterlijke veranderingen waarnemen, dat is een mooi cadeau voor voor jezelf

Het is heel lastig Quinn. Ik heb een leven perioden vol met depressies en angstaanvallen achter de rug. Ik gebruik al 26 jaar AD. Durf daar niet mee te stoppen en ben nog steeds een emotionele achtbaan. Het zal voor iedereen heel anders zijn. En ook misschien per periode in je leven? Depressief zijn is zwaar. Vallen en weer opstaan ook. Loodzwaar. Ik wens je alle goeds en wou dat ik iets zinnigers kon zeggen. Misschien dit. Bij een workshop hoorde ik:’we have to be tremendiously kind to ourselves’. Daarin zit de kern voor mij. Want vanuit die liefdevolle vriendelijkheid kun je de rest aan. Ik voelde het vanochtend voor het eerst echt. Klinkt misschien vaag, maar zo is het niet bedoeld. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Liefs.

116 dagen, het wordt een steeds mooier getal :-) Verder heel herkenbaar de trigger van het eerste mooie weekendje. Alle verslavingskoppelingen, terrasje - drankje, iedereen heeft plezier enz. Maar ik wil geen zelfmedelijden of het drankje idealiseren.... Ik merk dat ik schrik en me verzet tegen het zelfbedrog. Het is echt verslaafd denken. Nou ja, weer een leerzame situatie overwonnen. Feestdagen, eerste mooie dagen, whats next??