Klassement

Ik heb m gevonden, op de plek waar ik hem altijd leg als ik weg ga, onder mijn relaxstoel, maar nu verder naar achter dan anders. Ik had daar al diverse keren gekeken, en het zwart van het vloerkleed ging naadloos over in het zwart van de laptop. (er past geen drank op die plek Bor☺☺) De pendel gaf de juiste antwoorden en het kaarsje voor Antonius liet me de juiste vragen stellen denk ik.♥

Dat vind ik heel verfrissend. Zo had ik er nog nooit naar gekeken. Zo geïndoctrineerd ben ik met het idee dat belmoeite of angst iets kinderachtigs is, waar je je voor moet schamen. Dat het beter is om er geen enkele moeite mee te hebben.

Dank voor het bijhouden @Bob!!

Ik hoop ook dat je je morgen beter voelt @spirit. Goed dat je naar de huisarts gaat. Wat een rotgevoel. Virtuele arm om je heen.

Mag ik een hartelijk applaus voor @Soothe, @bolletje, @Happiness, @Lika en @Adrian. Kom maar gauw weer terug, @Tatum.

Roken mag niet meer zichtbaar liggen moeten ze ook maar met drank doen.

Nee. Ik had dat niet moeten posten, dat was te impulsief van mij want dat klopt niet. Het ligt niet aan de booze maar aan ons eigen verantwoordelijkheid. Ik heb ooit eens iemand voor me gehad op een AA meeting toen we buiten een peuk rookten en ik zei dat die rotdrank, dus ik eigenlijk drank de schuld gaf. Lachte hij heel hard en zegt toen zachtjes in me oor; "Wie hield het pistool vast en zei toen; drink of ik schiet?'. Dat was een goeie, ben ik nooit vergeten.

Ja, wat Lonster zegt Remi, fijn om even je ei kwijt te kunnen?

Dan is een gesprek daarover misschien wel fijn, om die onzekerheid en angst uit te spreken en te bekijken hoe je daar mee om moet gaan. Iemand die even naar jouw verhaal luistert. Dat kan sowieso prettig zijn, ook om zaken op een rijtje te zetten.

Goedemorgen, zelf heb ik niet echt last van telefoontjes krijgen, maar wanneer er een onbekend nummer in beeld komt word het wel vervelend. Wie belt mij waarvoor vraag je jezelf af en gaat een gesprek in waarvan je nog geen idee hebt waar het naar toe gaat leiden. Lang leve nummer herkenning!

Ja hè, er is altijd wel wat . En dat idee dat er eerst hard gewerkt moet worden voordat je gelukkig kunt zijn heeft ook best een gereformeerd geurtje vind ik. Ik kies vandaag voor geluk, bel-angst of niet...

Heel veel herkenbaarheid! Eerlijk naar jezelf durven kijken zonder oordeel is nog best moeilijk.

En alweer @Etty, word ook ik geraakt . jij blijft jezelf onderzoeken, naar jezelf te kijken en , beter nog , waar komt het vandaan. Ook ik heb zelfhulpboeken gelezen , maar op 1 of andere manier raakt die info weer naar de achtergrond en doe ik weer , wat ik altijd heb gedaan . Het appjes sturen als een smoes , slik erg herkenbaar. Vroeger had ik geen mobiel, hoe deed ik dat toen dan , flitst er ineens door me heen. Altijd bang dat er iets is, waardoor ik niet meer aardig word gevonden en mensen "verlies " . Vermoedelijk ook voor mij autisme gerelateerd. Het zoeken naar "hoe doe ik het wel goed " . En op deze manier steeds verder van jezelf af komen staan . Bedankt voor het delen

goeiemorgen frummers hier ook bel-weerzin mijn beltegoed vervliegt elke maand, uitgezonderd zakelijke dingetjes een brief zal misschien juist erg goed vallen bij oudere mensen lijkt mij post ontvangen is heerlijk, je kunt eens teruglezen en in je antwoord ingaan op wat de ander schreef. En daarnaast kunnen ze zelf vertellen Je kunt beginnen zelfs met dat je moeite hebt met bellen (wedden dat ze het herkennen? Zij namen immers ook geen contact op met jou?) En idd je kunt ze vragen of zij jou bellen, maar telefoontjes komen altijd wanneer je net iets doet, kijkt of van plan bent, of erger als je buiten bent of op de fiets. En als je tijdens het schrijven toch de impuls krijgt om liever/korter te bellen, dan heb je je aandachtspunten al op papier (gehighlight☺) sterkte Yana, ik leef met je mee♥

Je treft de ander onvoorbereid, die misschien niet zo'n zin heeft in een telefoongesprek, al de hele dag heeft gepraat, of in een depressieve stemming. En dan het toneelstukje met de beleefdheden. Helemaal niet zo'n fijne uitvinding, die telefoon. Het legt haarfijn bloot dat we niet kunnen praten over wat we echt willen. Zou je zeggen: ik weet werkelijk niet waar ik het nu over moet hebben met je, dan zou het nog best een leuk gesprek kunnen worden.

Dat is het punt ook Yana: waar moet ik het in hemelsnaam over hebben, ik ben binnen de kortste keren uitgeluld normaal gesproken, en dan......

Goedemorgen, Ik houd ook niet van bellen. Ook zakelijk niet. Ben stiekem blij met de vervanging door whats app. Mensen vragen tegenwoordig eerst of ze kunnen bellen, direct de telefoon pakken lijkt steeds meer te worden gezien als een inbreuk. Net als onuitgenodigd op bezoek komen. Ik heb een tijdje niet betalende debiteuren nagebeld. Dat waren geen fijne gesprekken. Toen verdween de angst wel en pakte ik sneller de telefoon ook op andere momenten. Het helpt me als ik het gesprek niet voorbereid en mag krukken. Ik hoef er niet goed in te zijn, ik hoef het niet leuk te vinden. En ik mag dat ook in mezelf afkeuren. En dan de telefoon pakken en bellen. Eh,eh,eh. Je zou ook een mooie brief kunnen schrijven @Yana? Met de uitnodiging om jou eens te bellen als het ze uit komt? Je mag mij ook bellen om te oefenen, dan laat ik lekker veel stiltes vallen die je mag opvullen

Dat zich gewoon in een veilige omgeving wil kunnen ontwikkelen, leren, vrolijk en spontaan zijn, zonder tegelijkertijd op de ander(en) te moeten letten om te voorkomen dat het fout gaat, ze boos worden, weggaan, verdrietig worden. Egoïstisch? Ik let nog steeds op. En zal dat uit gewoonte altijd blijven doen. Ik maak mezelf klein en negeer mijn eigen behoeften. Als ik goed kijk dan ben ik niet de enige die door mijn gedrag een prijs betaalt. En het is grappig genoeg dàt, het belang van de ander, wat me heeft gemotiveerd er iets aan te gaan doen. Leren over bewustzijn, meditatie, afweermechanismen. En nu de situatie met mijn kinderen een paar blinde vlekken blootlegt, zie ik dat ik in mijn zelfobservatie alleen dàt zag wat past bij het belang van de ander. Wat er beter, anders moest in mezelf. Fijn dat ik dit nu zie. Nu probeer ik het vermijdingsgedrag te stoppen en komen er angsten naar boven die voor mij duidelijk vroegkinderlijk zijn. Als ik dit of dat niet doe, dan word ik verlaten, volledig over het hoofd gezien, worden ze gek of razend, kunnen ze het leven niet aan en dan is er niemand voor mij, enz enz. Als ik er op tijd bij ben tenminste, want mijn hoofd verzint vliegensvlug een verhaal dat ik beter aan mezelf kan verkopen. Een appje sturen met een smoes om eigenlijk te checken of iemand nog wel met me wil omgaan. En ja hoor, ze reageren gewoon fijn, weg angst. En: ook weer bevestigd, dat je deze specifieke ander nodig hebt, het niet alleen kunt. Het is voor het eerst in mijn leven dat ik deze angsten aandurf, in de bek durf te kijken, ontmaskeren als illusie: ik ben niet meer klein en afhankelijk. Maar: rustig aan. Heavy stuff. 'Hoewel het onderzoek naar de aard van je gedachten dus soms knap lastig is, levert het onderweg ook fascinerende ervaringen op, en uiteindelijk een vreugdevolle vrijheid die nergens mee te vergelijken is en ook op geen enkele andere manier te verwerven''. Uit verslaafd aan denken, van onze Jan.

Goedemorgen @Yana en @bolletje. Ik kan telefoontjes ook eindeloos voor me uitschuiven @Yana, niet omdat ik het eng vind maar omdat ik die sociale belletjes zo vreselijk vind. Zakelijke telefoontjes... geen enkel probleem. Maar inderdaad, je komt er niet altijd onderuit. Wat mij wel helpt is van tevoren een lijstje maken met allerlei onderwerpen waar ik iets over kan vertellen of vragen, dat scheelt dan al. Maar ik blijf honderd keer liever appen of een gezellige brief schrijven... Fijn dat je nu weet waar het probleem lag @bolletje, dat scheelt.

@lady jane Waar zou je drank verstoppen? Daar ligt je laptop. achter de bank of een gordijn ofzo. In je kast achter een stapeltje kleren..zoiets denk ik. (Deze post zegt niets over mij)

@bolletje via citeren kan het wel, maar om het te lezen moet je op expand drukken. kopieren en plakken lukt mij nog niet op mijn nieuwe chroombook, maar met de laptop wel (als ik die ooit nog terugvind) maar de mods hoeven dus eigenlijk niets te veranderen hier.

Ze zijn allemaal wel herkenbaar, maar er zitten een paar echt grote voor mij bij.. to avoid punishment, to avoid shame, guilt. Pffff. Vooral schuldgevoel is een heftige. Alles om dat te voorkomen, en ondertussen heb ik toch te maken met dat boze kind in me dat gewoon egoïstisch wil kunnen zijn.

@MultiCruks heb ik inderdaad al lang geregeld. Ik heb het 2 maanden geleden weer gereset (na 6 maanden kan je blijkbaar annuleren) en opnieuw aangemeld. Voorkomen is beter dan genezen inderdaad. Zo ben je zeker voor 6 maanden steeds gokvrij, al wil je het zo graag toch is het onmogelijk. Wat mij betreft een geweldige uitvinding die beter laat dan nooit is. @Anneke094Dit is inderdaad mijn ‘langste tijd’ ja :-). En dat blijft het ook wel hoor, een gesloten hoofdstuk wat mij betreft. Nooit meer in die hol van depressie en ontsnapping, liegen en bedriegen. Op het begin vond ik het leven wel wat monotoon, de sensatie (hoe slecht het ook is) miste ik op een of andere manier. Ik denk dat meerdere (ex) verslaafden hier wel over kunnen meepraten. Als zo’n lange tijd van ups en downs, adrenaline kicks ineens uit je leven verdwijnt is het op het begin erg lastig om hier aan te wennen. Die rollercoaster waar je jaren in zit, daar stap je ineens uit. Veel dingen lijken dan saai en niet leuk genoeg. Logisch eigenlijk, de dopaminelevels hebben even een reset nodig. Ik moet zeggen dat dat nu wel heel wat minder is, ik kan makkelijker genieten van een weekendje rustig aan doen dan voorheen. Al met al nog steeds positieve wendingen, zelfs maanden na het stoppen. Zo zie je dat stoppen met gokken een proces is van eerder jaren dan weken. Das wel eeecht dik hoor, zo’n wereldreis. Welk land heeft je het meest verrast of indruk achtergelaten? Ik houd ook erg van reizen, zo’n wereldreis hoop ik in enkele jaren ook te maken. Voornamelijk de Aziatische kant trekt me enorm. Zodra het kan, ben ik weg haha. Ik heb inderdaad een eigen bedrijf. Laten we zeggen zonder te specificeren dat ik in de auto-styling en onderdelen zit. In onze markt is maar weinig aanbod dus als ik het exact benoem weet men met een Google search wie ‘Dred’ is haha. Ik kan het je eigenlijk alleen maar aanraden, als je weet wat je wilt. Ik ben er eigenlijk een beetje ingerold en heb eigenlijk niet anders gekend. Had wat bijbaantjes en dit kwam er een beetje bij. Als ik nu terugkijk zou ik niet anders willen. Wat je wel vooral moet weten dat je (vooral de eerste jaren) meer dan 9-5 zal moeten werken :-). Op gegeven moment kom je op een punt dat je het wat rustiger aan kan doen als de opbouwfase achter de rug is. Maar de beloning die er tegenover staat geeft wel meer voldoening en houvast. Als het kan, zou ik het je echt alleen maar aanraden.

Gefeliciteerd @Roosje41, dat is al bijna een half jaar. @FILOU zelfs al bijna anderhalf jaar. Respect!