Klassement

Goedemorgen, gefeliciteerd Oskar met je zoon! Etty gefeliciteerd met nieuw huis. Ik heb een beetje moeite, dat Mini nu naar basisschool gaat. Ze gaat met de taxi, die hier om kwart voor 8 is. Haar niet zelf maar school brengen, even mee de klas in. Gelukkig vindt ze zelf alles een feestje, met de taxi mee, op school. Ze doet het heel goed. Elke dag krijgen we een schriftje mee, wat ze gedaan hebben, bijzonderheden enz. Het zal voor mama ook wel snel wennen, toch?

Vandaag een jaar gestopt. En wat een reis is het afgelopen jaar geweest. Uiteraard heb ik (vooral de eerste periode) de nodige cravings gehad. Gelukkig kon ik vrij snel beginnen met mijn behandeling en heeft het forum mij enorm geholpen in moeilijke periodes. Vanuit mijn burn-out en als gevolg van het stoppen met drinken ben ik actief aan de slag gegaan met een naar het bleek onverwerkt jeugdtrauma. Daar ligt ook de basis voor mijn alcoholverslaving en in het verleden drugsmisbruik. En mijn burn-out. Om dat onverdoofd aan te gaan, dat vond ik het moeilijkste. En nog steeds. Onlangs heb ik voor het eerst echt over ‘de rand’ van de afgrond gekeken en een serieuze craving ervaren waarbij het bijna misging. Dat heeft me weer scherp gehouden. Want eerlijk is eerlijk: ik dacht de laatste tijd wel dat het bijna te makkelijk ging. Met groot gevaar voor een terugval. Ik weet nu wel waar mijn grootste valkuil ligt: de combinatie van eenzaamheid/me in de steek gelaten voelen, boosheid en moeheid. Om mijzelf scherp te houden heb ik mij aangemeld voor mijn eerste AA meeting vanavond. Als dat goed bevalt dan volgen er meer. Ik heb het al eerder gezegd: stoppen met alcohol is het grootste cadeau wat ik mijzelf heb kunnen geven. Al die voordelen die ik eerder op mijn draadje heb beschreven, zowel lichamelijk als geestelijk. De eigenwaarde die ik terug heb. De echte connectie die ik met mensen maak, en niet in de laatste plaats met mijzelf en mijn eigen gezin. De aandacht die ik voor mijn kids heb in plaats van alleen maar aanwezig zijn. De rust en vrijheid die ik nu ervaar. Zijn er dan helemaal geen nadelen? Zo ervaar ik het inderdaad. Soms denk ik wel eens terug aan hoe fijn het was om mijn hoofd stil te zetten, even rust te ervaren. Of gek te doen met vrienden. Maar daar zijn andere, gezonde alternatieven voor. Feit is nou eenmaal dat een glas voor mij niet bestaat, ik denk in flessen. En die 655 flessen van afgelopen jaar, die zijn het bewijs dat mijn rem kapot is. Ik weet een ding zeker: daar wil ik nooit meer naar terug. Op naar het volgende jaar, en vandaag drink ik in ieder geval niet!

Dankjewel Bob! Ik ben er zeker van plan nog een jaar aan vast te knopen, meerdere zelfs. Later vandaag schrijf ik nog wel op mijn draadje. Een bijzonder moment, en afgelopen jaar heeft me alleen maar hele mooie nieuwe inzichten en ervaringen gegeven. Jij ook gefeliciteerd

Goedemorgen, gistermiddag aan het motorrijden geweest met mij pa, van 2 tot 5. Dat was ook wel lang genoeg, maar wel prachtig weer erbij! En een super mooie zelf gemaakte route gereden. Ik kan goed mooie motorroutes maken . Savonds bij me ouders gegeten en nog een film gekeken. Heel erg fijn. Ik ga elke dag 1 ding benoemen waar ik de afgelopen dag het meest dankbaar voor ben, een soort van Dankbaarheidsdagboek in het klein. * Hele gezellige dag met mijn ouders gehad Dagpact: Claudius Fonny Freekie

Rap. er zijn genoeg sites die hondjes aanbieden, zeker als het baasje naar b.v. het bejaardenhuis moet. Raad van beheer op kynologisch gebied, https://www.google.com/ zoek daar maar eens. Misschien slaag je daar en dat is zeker goed. Goeie morgen mensen. Vandaag de uitslag van het goedje dat ik gisteren moest slikken. Er wordt een echo gemaakt en dan verder kijken. Was wat somber vanochtend, maar dat komt zeker door dat spul. Nou we gaan het zien en anders kunnen we nog altijd kijken ha 😂

Vroeger lag ik van enthousiaste spanning altijd de halve nacht wakker voor mijn verjaardag. Als ouder heb ik dat ook een klein beetje. De jongste zoon wordt zeven. Maar het feestbigje zelf snurkt vooralsnog vrolijk door. Ik ging vroeger om het uur naar de slaapkamer van mijn ouders. ‘Mag ik al komen?’ DAGPAKT Oskar

Goedemorgen, Oh ja, vanaf drie uur 's ochtends mijn ouders lastig vallen, en als ik dan om zes uur mijn kado had uitgepakt voor het raam uitkijken naar de eerste oma. Ik denk dat ik ook ben blijven hangen in mijn adolescentie. In het goede geval maak je dan de eerste keuzes waarop je de rest van je leven kunt voortborduren. Ik ben broddellapjes blijven maken en pluk daar nu niet bepaald de vruchten van. Heb wel wat pogingen gedaan het roer om te gooien maar dat is tot nu toe niet gelukt. Het mislukte leven grijpt me weer naar de keel. Is ook een belangrijk deel van mijn alcoholprobleem. Rouwen om wat er niet was, en met mijn ogen op de toekomst de dingen gaan doen waar ik energie van krijg, blij van wordt, of tevreden. KMW. Als ik blijf drinken krijg ik die kans niet. Ik ga morgen naar een meeting. Nooit eerder gedaan. We hebben een fantastisch huis gevonden, waarbij we eerst overboden waren, maar de overbieders waren wat overmoedig, dus een week na de teleurstelling belde de makelaar dat we het toch kregen. Het allerleukste huis uit mijn leven. Mooie uitvalsbasis om dat nuchtere leven vorm te geven. Een katervrij huis gaat dat worden! En speciaal voor @lady jane, lieve schat, ik heb eergisteren het goede nieuws beklonken met anderhalve fles wijn, me gisteren door de dag heengesleept, en vandaag met het gevoel van een kind dat staat te trappelen om aan iets nieuws te beginnen opgestaan.

Goedemorgen. Welkom weer @Ettyen gefeliciteerd nog als ik je goed lees? En ja @Oskar met drank op is een volgende dag een stuk zwaarder aan te vangen. Ik had gisteren een bijzondere dag, de huisarts belde omdat ze weer een recept voor antidepressiva langs zag komen. Hoe het ging. Ik heb haar pas sinds we hier kwamen wonen maar ben zo blij met haar! Verteld over mijn angst en paniek/ depressies. Dàt ik al 30 jaar slik. Niet durf te stoppen. Dat ik nu wel snap dat bang/boos/verdriet etc niet iets zijn om van te schrikken. Etcetera. Over mijn overgewicht. De relatie met anti-depressiva. Ze gaat kijken iom psychiater hoe ik verantwoord zou kunnen afbouwen. Ik ben zo blij. Met haar durf ik.

Hopla en weer een week er bij. Vrijdag was wel even pittig, mijn brein vond dat het nu toch wel lang genoeg geduurd had en er dus dringend opnieuw op het weekend geklonken moest worden. Gelukkig heb ik kunnen weerstaan.

Wat is zeven toch een mooie leeftijd! Die jongen ondergaat alles met een ontwapenend enthousiasme. Elk kado en elke ballon is prachtig. Het lastige als ouder is dat je vervolgens - omdat je kind elke keer zo lief en dankbaar reageert - je hem niet moet gaan overstelpen waardoor alles alsnog dood slaat. Zelfbeheersing en matigheid aanleren: ook hier.

Wat mij verbaasd is dat het wel lijkt alsof ik 2 personen ben. Die ene waar de knop om is, en die andere persoon die gewoon verdomt om dat te accepteren. Ik weet wel dat dat verslaving is, maar soms geloof ik mijn eigen smoezen. Dus meld ik me weer, vast van plan de 0 te houden want dat is de enige manier. Misschien is het slim om naar meetings te gaan, of op een andere manier aandacht aan dit proces te geven. In ieder geval hier weer zijn. Dag 3

Een hele goede morgen allemaal, Het is nu echt guur buiten (denk ik, zei in haar verwarmde woonkamer 😄) Straks maar eens gymen en er lekker op uit. Vanmiddag een nieuwe stofzuiger kopen, en nu eens een goede Dan maar wat meer betalen want oh ,oh, wat was dat andere ding een ergenis Snoer wat niet goed oprolt en steeds terug trekt Snoer veel te kort waardoor ik steeds een ander stopcontact moet zoeken. Stofzuigerslang wat je er steeds uit trekt, stofzuiger valt om af en toe En tot overmaat van ramp, steeds stof naast de stofzak inplaats van erin, ondanks steeds zorgvuldig terugplaatsen en filter schoon maken. wat een rot ding, niet te geloven. de fabriek die vroeger in Eindhoven zat en best een goed merk was is al sinds jaren verhuisd naar China troep dus 😒 Zo, ik heb mijn hart even gelucht 😂

Goedemorgen, Is het de volle maan ofzo? Ook ik ging wankelen dit weekend. We zijn in ons vakantie-appartementje wat in het verleden gelijk stond aan vooral veel lekker eten én drinken. Deze zomer waren we hier ook en had ik nergens last van. Gewoon wel lekker gegeten, maar zonder alcohol. En nu vrijdagavond de trigger... Ik wil ook (of eigenlijk.... ik MOET ook en wel nu!!!) Niet aan toegegeven, heel bewust woorden van hier naar boven gehaald... Het is als een golf, het komt en gaat. De trek ebt weg, duurt niet lang etc. Tanden gepoetst (met dank aan @nancy). Ook uitgesproken en mijn man ging gelijk in de weer om een soort zelfbedachte mocktail te maken met wat er in huis was. En dat alles bij elkaar heeft geholpen. Het gaat echt voorbij en inderdaad sneller dan ik verwachtte. Heel blij dat ik niet overstag ben gegaan!

Goedemorgen. Gisteren waren er hier eters. Mijn man had goede wijn en bijzondere bieren gehaald. Wij krijgen niet vaak eters. En opeens had ik het: “ik wil ook!!!!.” Toen ( ik was aan het koken) heeft mijn man nog alcoholvrije biertjes gehaald voor mij. Fijn. Anders weet ik niet of ik het rechte pad had gehouden. Ik was aan het onderhandelen in mijn hoofd. Zo zie je maar. Behaalde resultaten in het verleden zijn geen garantie voor de toekomst….

De eerste forum baby is vandaag 4 jaar geworden! Dus kom maar even een stukje taart brengen.

Goedeavond, Ik schrijf het van me af want heb geen zin om mijn zus te bellen en het erover te hebben want het is te vers en geen zin, eigenlijk zijn het allemaal kut smoezen.. Heb er gewoon geen zin in. Lampionnen kijkavond op school van 6 - 7 vanavond. Kinderen zijn bij ex. Hier onder wat app contact Heb haar begin van de middag geappt, of ze mij op tijd wil appen hoe laat ze heen gaan zodat we samen naar binnen kunnen gaan... Rond 6 uur antwoord ze: Ik weet niet exact hoe laat wij gaan, eerst eten daarna gaan we. Toen antwoorde ik, Dan app je toch even als jullie klaar zijn met eten, dan kunnen we een kwartier later op het schoolplein afspreken? Toen zei ze, Wij gaan straks direct na het eten want ik heb een cursus om 19:00 dus dan moeten ik thuis zijn en alles opgestart hebben. Toen zei ik, Ik vraag of we op het schoolplein kunnen afspreken. Toen zei ze, Ik laat je weten als we klaar zijn met eten. Dan gaan wij weg en naar binnen ivm cursus. Ik zeg, Ik vraag of we even op elkaar kunnen wachten op het schoolplein zodat we samen de lampionnen kunnen bekijken van de kinderen. Ik app nog, als het makkelijker is om bij jou af te spreken, dan moet je het zeggen, dan vertrek ik nu... Geen antwoord. Zei, Wij gaan nu. Ik zeg, Ok wacht je dan even, als jullie eerder zijn? Dan kunnen we samen naar binnen. Zei, Wij gaan naar binnen. Ik heb om 19:00 cursus. 5 minuten later was ik er.. Ze zijn binnen nergens te zien. Ik kijk snel buiten of de auto er nog staat, ja die stond er nog. Ik weer naar binnen, zijn ze weer nergens te bekennen Dikke kak zooi, ik bel haar op, ja we zijn er net uit... We staan aan het begin buiten. Ik voor de 3e keer de school door met een nep glimlach want de meesters en juffen keken al raar. vervolgens weer gebeld, jou hoor daar zijn ze. Ik zeg ik heb de lampionnen van jullie nog helemaal niet gezien. Nou zegt ze ik moet naar huis, anders ga je samen met de kinderen, breng je ze dan ook thuis? Nou wat een goed idee zeg ik, ik zeg als je nou 5 minuten eerder had geappt, of 5 minuten had gewacht op het schoolplein, of gewoon je telefoon wel opneemt dan was dit allemaal niet nodig geweest. Ja tussen al die mensen neem ik mijn telefoon niet op zegt ze want dan versta ik er niets... Kut smoes nummero infinito ... Ik de lampionnen alsnog bekeken met de kinderen, voor de 4e keer door de school.... 18:58 waren ze weer bij haar thuis gebracht. Werkelijk waar... Wat een vreselijke kut wijf is het toch. Ik weer in de auto en zo'n vreselijke behoefte om naar de coffeeshop te gaan... En nee dat wil ik niet, maar alles roept in mij om rustig te worden, zo'n stress, zo'n kut situatie, alles in mijn hoofd gelinkt aan middelen gebruik... Uiteindelijk bij een parkeerplaats gestopt om gewoon nicotine te gaan roken, kak sigaren liggen nog thuis want die had ik niet meegenomen, kan er ook nog wel bij... ondertussen voelt mijn maag alsof hij wordt van geknepen van de stress. Toch niet langs de coffeeshop en thuis eerst gaan wandelen en flink nicotine roken.. Want ja sinds ik overspannen ben rook ik weer.. Behalve als de kinderen er zijn dan heb ik nicotine zuigtabletten. Nu uiteindelijk wat rustiger geworden... Maarrrr, trots opmezelf dan ik de stress reactie heb weten om te buigen naar een wandeling. Ik had meer dan een jaar geleden allang 2 six packs speciaal bier opgehaald of zoals afgelopen jaar flink geblowd... Dit moest ik kwijt, overspannen zijn helpt niet bepaald mee en toch heb ik het geflikt.. Maar de trots wil niet echt doordringen.. Morgen waarschijnlijk wel als alle andere gevoelens gezakt zijn, ik stond op standje ontploffen namelijk

Goeiemorgen lieve frummers Druk dagje voor de boeg. Wens jullie allemaal een fijne dag.

Ik was al een week nuchter toen ik begon met antabus mede omdat je daar 100% nuchter mee moet starten. Toen had ik geen last van vermoeidheid. Gaat nu gelukkig weer goed. Vandaag dag 17 alcoholvrij.

Ooit zei een therapeut: jij kunt niet zo goed bij jouw gevoel. Dat vond ik toen nogal merkwaardig want ik vind mijzelf bij uitstek een gevoelsmens. Toch merk ik, jaren later, dat er ook iets in zit. Ik laat niet alles toe. Ik speel de rol van nonchalante flierefluiter inmiddels zo natuurgetrouw dat ik me niet meer bewust ben dat een deel ook toneelspel is. Gisteren zaten we met het gezin in de auto en mijn oudste zoon was flink opstandige. Terwijl mijn vrouw begint te snuiven en mijn jongste zoon te schelden blijf ik dan heel lang kalm en beheerst bezig de boel rustig in goede banen te leiden. Tot ik ineens ontplof. Dat zal natuurlijk het resultaat zijn van opgehoopte spanning, maar van die spanning ben ik mij daarvoor nauwelijks bewust. Het ligt voor de hand om de verklaring voor plotselinge zuippartijen ook in die richting te zoeken. Ik schrijf het hier even op, zodat ik er ook later nog eens over na kan denken.

Proficiat @Jac. Een hele maand vol. Respect voor @Mariann die bijna 2 jaar vol heeft en @John72 die ook lekker door blijft gaan.

goeiemooiemorgen frummers Een huisdier heb je voor jaren en jaren @rapilos het is goed er lang over na te denken zo lang je nog twijfelt. De asiels puilen uit van de impulsieve corona-uitlaathondjes. En ook na die tijd (en ervóór) schaffen mensen soms impulsief een dier aan, voor de kinderen vaak ook. (ik zei de gek). Dat zijn waarschijnlijk gewone gezonde dieren, die ook snakken naar een lieve baas. Dus zodra jij er klaar voor bent is er daar aanbod genoeg.

Applaus voor @Lieke7777, @Sebastiaan, @Kohtje en @Adam.

Ben vanavond geweest. Een warm welkom en heel veel herkenning. Open en eerlijk zonder oordeel, heel erg fijn. Mag aanstaande donderdag weer komen.

Gefeliciteerd @niks @alesto een uitglijder en of terugval is een leermoment, hoe kut deze ook mag zijn. Hoe lang of kort deze ook duurt. Je neemt hem mee in je rugzak en wordt de volgende dag weer wakker en je denkt, ok dit kan dus niet. We kunnen niet gedoseerd gebruiken/drinken, als je de 'film' vooruitspoelt komen we uiteindelijk allemaal op hetzelfde punt weer uit. Bij de 1 duurt het wat langer dan bij een ander, maar uiteindelijk komen we er allemaal. Het punt dat je van jezelf weet, dit kan zo langer niet, dit wil ik niet langer

Ik heb heel mijn appartement helemaal alleen proper gemaakt en de afwas is gedaan. Dit was me nooit gelukt als ik nog dronk . Ik ben klaar voor de inspectie door de vrouw van Hestia voor morgen. Deze avond ook een AA meeting.

Ik hoop dat je weer gaat schrijven. Jouw berichten zijn zo waardevol. En je bent dan ook op t fijnste pad. Het is ook echt n gestruggel. Bij mij is t elke keer...het gaat weken, maanden goed. Maar dan begint die trui breien vervelend te worden en steeds vervelender totdat ik ineens de boel uit ga trekken. Klaar ermee...ik wil nu die roes. Dat is t enige...die roes...even je hoofd stil. Als n blok in slaap vallen. Maar dan komt het. Was het maar 1 keer. Nee...de volgende dag weer. Daarna weer. En je voelt je weer n klein worden. Zelfvertrouwen weer weg, kwaad op jezelf en die knop die om was is ver te vinden. Ik kan soms ineens zo bang worden...nu drink ik niet....maar over n tijd begint het miss weer. Niet te ver vooruit denken. Vandaag drink ik niet!!🥰 Nu weer sinds 4 november op 0. Ga maar weer schrijven kerel !!! Lukt jou!!!

@JamesM Met kinderen om je heen is ook lastig om hier tijd voor in te ruimen. Maar eigenlijk is het belangrijker dan een zolderkamertje opknappen, dat we dan kennelijk wel weer kunnen. Mag ik eruit kwakken wat mijn gedachten zijn? Ik vind langdurige relaties erg interessant. Ik heb er zelf één, decennia, met de nodige crises. Momenteel heel tevreden. Het kan een interessante oefening zijn om een fileermes te pakken en te onderzoeken wat je bedoelt met verbinding. Het is een vaag woord, met een flinke (romantische en in mijn ogen onrealistische) lading. Voor je het weet zit je een onvervulde kindbehoefte op te partner te plakken. We bedoelen vaak dat we iets van de ander willen, maar wat precies? Welk gedrag wil je ervaren van de ander, of wil je zelf iets voelen? In het ideale geval staan we in verbinding met onszelf. We kennen onze behoeften, grenzen, en weten omdat we volwassen en emotioneel onafhankelijk zijn hoe we daarvoor moeten zorgen. Dat kunnen we zelf. We verwachten niet van anderen dat zij voor ons zorgen op een manier die ten koste gaat van henzelf. Als we iets geven dan hoeven we er niets voor terug. De behoeften van de ander zijn net zo belangrijk als die van ons. We weten dat een ander niet kan voelen wat wij voelen, ons volledig kan begrijpen. Dit maakt ons niet eenzaam. We zijn in een relatie omdat we dit willen, niet omdat we dit moeten. We kunnen delen wat er in ons leeft en geven deze ruimte ook aan anderen. Voor mij is het een richting. Kunnen delen wat er in mij leeft, hoe gek ook wat ik wil of denk, en dat mijn partner het dan niet gek, slecht of raar vindt, dat voelt heel intiem. Fris. Dat zou ik kunnen omschrijven als verbinding. Dan vindt ik mijn partner om op te vreten. Maar eigenlijk is het dat ik mij niet belemmerd voel om in verbinding te blijven met mezelf. Ik hoef geen behoeften te ontkennen, ik mag me uiten zoals ik ben. Tegenwoordig snap ik niet meer zo goed dat ik me zo kon laten afkeuren of belemmeren. Ik schiet er vaak van in de lach. En soms voel ik de neiging om te stompen😊. Dat zeg ik dan ook. De neiging om te pleasen is in mijn ogen eigenlijk ook een verslaving. Het kan verleidelijk zijn om te denken dat specifieke personen het middel zijn en dat je daarmee moet kappen. Stoppen met pleasen maakt leeg en somber en angstig. (stel je voor dat je als kind je pleasegedrag had moeten opgeven, hoe had je het dan overleefd?) En als je partner stopt met pleasen dan levert dat eigenlijk hetzelfde op. Twee handen op één buik. Jan Geurtz kan vermakelijk en inzichtgevend schrijven over relaties in ‘Verslaafd aan liefde’ (hij noemt het de moeder aller verslavingen, en nu we toch bezig zijn, haha). Ken je het?

Je lijkt nu voor twee te moeten werken James. Dronk je ook al (zo) veel toen jullie elkaar leerden kennen? In elk geval is het evenwicht verstoord geraakt door jouw stoppen. Daar zal een nieuw evenwicht uit voort moeten komen,..... of niet. Maar het is logisch dat dit tijd kost. Je kunt samen groeien, maar ook uit elkaar. Waarschijnlijk heeft de drank juist jarenlang het evenwicht al uit koers gebracht, in een langzaam glijdende schaal naar beneden. Dus dat het niet in 1 jaar rechtgetrokken kan worden is logisch. Maar je vrouw zal echt ook aan het werk moeten wil ze dat jullie relatie nog een kans heeft. Op de korte termijn is dat lastig. En konfronterend voor haar als ze er van overtuigd is/blijft dat jij de kar moet trekken. Want jij bent wel de aanleiding dat zij uit haar comfortzone is mede gedwongen. Als er nog liefde is wederzijds dan hoeft jouw stoppen niet bedreigend te blijven. Ook zonder drank en stoppen ermee, zouden relaties wel eens een grote onderhoudsbeurt kunne gebruiken. Maar helaas lijkt het alsof daar problemen/schuldigen aanleiding toe moeten zijn. Voor de lange termijn is het echter heel belangrijk. Er is niet echt schuld dat schreef je zelf ook al. Als er maar liefde is. En dat ook uitgesproken mag worden. De enige korte termijnstip die ik kan bedenken is; wandelen/praten kombineren op een moment dat er geen accute wrijving is. Dan komen er al snel verwijten. Maar een weekenje weg misschien?

Hallo allemaal 13 jaar aan de fles. Nu 3 weken nuchter. Leven staat totaal op h'm kop, in de goede zin. Ik ben weer veel actiever en positiever. Ik leef weer en word niet meer geleefd door de gedachte..oh. De winkel sluit straks. Moet ik heen of red ik het vandaag nog. Mag ik nog met de auto rijden ...meestal niet. Deze keer controleren ze vast niet. Alleen deze keer. Enz . Het is weg ik ben vrij! Met hulp van AA..daar blijf ik mooi een tijdje blij.

Gütenmörgennnnnn, afgelopen weekend (week met de kinderen & herfstvakantie) was ik erg aan het nadenken om weer te gaan gebruiken deze week, want tja overspannen, toch thuis. Maar wel een afspraak bij me zus, gisteren. Maandagochtend , tandarts, kinderen naar school brengen. Maar ik heb mijn nieuwe werk laptop die al maanden in een doos ligt, ingericht. Ondertussen wat youtube, uiteindelijk in bad. Uurtje gegamed. Savonds naar de sauna. Ik ben volgens mij bang dat ik de dag niet doorkomt zonder te blowen, zo'n anker-gedachte zit ergens. Had ook geen zin om maandag te blowen en dan de dag erna bij me zus te zitten (hypotheekgesprek, had al een jaar aangeboden om mee te gaan). Dus al met al, ik kan gewoon mijn dag zonder doorkomen en dat geeft weer extra boost om de overige dagen dat ook te doen. Ik wordt blij van mezelf, hierdoor

Succes met je nieuwe start @Tine. Goed bezig @Spirit. Ga maar lekker door zo.

Applaus voor @Nun en @Pinkman.

Proficiat @Tatum. 10 maanden clean. Nog twee te gaan voor een heel jaar. Ik maak ook een buiging voor @ikkanhet, @brazer, @mcflurry en @Dylan.

@Marij1984 je zit op 3 jaar. Hartelijk gefeliciteerd! Dat is een mijlpaal om echt trots op te zijn. Laat je ons weten of je door wilt naar de 4 jaar? @Senna34 ook goed op weg met 10 maanden nuchter leven. Het jaar komt in zicht. Applaus ook voor @Artemis, @MissSauvignon, @Asterix en @water.

Dankjewel @Likadat doet veel met me. Als ik het beter had kunnen doen, dan had ik het zeker gedaan. Ik zat vandaag met een verwijt naar mezelf, die niet op zijn plek was. halloween in de stad, allerlei kinder activiteiten volgens mij (super druk natuurlijk) .. Toen dacht ik, sjongejonge, je bent overspannen man, zet jezelf nou eens op de 1e plek en voel je zelf niet schuldig tegenover je kinderen. We hebben de hele dag btje pyama dag gehad en mijn dochter heeft onder toeziend oog van mij, alle pannenkoeken gebakken. Gisteren zijn we anderhalf uur smorgens wezen zwemmen (ik sauna en van die verwarmde ligbanken), dat hakt er voor mij ook in.. Ik moet meer om mijn eigen ontspanning denken, anders was het niet zo ver gekomen. Nu slapen, kinderen op bed, ik ook me nest in.

James gefeliciteerd, je basis staat als een huis nu. Goed gedaan! En maatje Bob mag er ook eentje

Ik luister nog steeds de podcast ‘eerlijk over alcohol’. Zoveel herkenning en mooie gesprekken. We zijn op pad. Limburg. Super omgeving. Toch ben ik me altijd weer bewust van niet drinken. Elke keer kies ik daar weer bewust voor.

Goed bezig, @Gekko. Volhouden @Wendy75. Het gáát wennen.

Ai....ik vrees dat mijn nieuwe stopdag 27 oktober gaat zijn. We hebben een fantastisch weekend gehad voor ons 27 jaar samen zijn, en daarbij ook geproost. En als je dan eenmaal een drankje op hebt.... Wat voel je je dan weer zo ontzettend niet fit. Mijn hoofd vol watten. Helemaal goed, want dit gevoel wil ik gewoon nooit meer. Met frisse moed weer vol ervoor gaan!

Het gaat goed met mij hoor Freekie, dankjewel en wat lief van je. Ik was er inderdaad een paar dagen niet online. Drukte was er een beetje debet aan Freekie, maar eerlijk gezegd: het forum deprimeerde me de laatste tijd nogal. En dusdanig dat ik mezelf er op zeker moment niet meer toe kon aanzetten keer op keer om even een berichtje te plaatsen. Ja, ik heb jou gemist, klopt, had het gevoel dat je het heel druk had, en wilde wel vragen hoe het met je ging... maar op de één of andere manier bleef het bij een voornemen. Fijn je weer te lezen dus Freekie. En ik hoop dat je binnenkort weer helemaal lekker in je vel zult zitten. Ik hoop dat jullie gisteren een mooi toestel hebben uitgezocht?

Bravo @Stuiter. Mooi bezig!

Mogge. Terug van een aantal dagen Parijs. We woonden in Montmartre. Wat is het daar toch mooi. Het is de enige stad waar ik nooit klaar ben. Elke keer als ik terugreis heb ik nog een lijst van wat ik ‘eigenlijk ook had willen zien’. Als ik daar zo de Bourgondiër uithang mis ik een enkele keer wel een glas wijn. Of pastis. Maar ik vind het ook kinderachtig om daar in te blijven hangen als er nog zo ongelooflijk veel méér is om te genieten. Koffie op de Place Dauphine. Of Musée d’Orsay. Sommige schilderijen daar vind ik zo mooi dat ik er duizelig van werd. Renoir. Ach. Op de eerste dag Parijs denk ik altijd: hier zou ik best willen wonen. Maar op de laatste dag ben ik de mensenmassa dermate zat dat ik ook blij ben weer naar huis te gaan. Lekker rustig tussen de schapen.

Niets geen "hoop", jij bent de baas! Jij kunt het nu ook, dan kun je het straks ook! Doe het voor Femke!

Proficiat @Moeps. 4 maanden, mooi bezig! Ook applaus voor @Lika, @Happiness2, @bolletje en @Soothe.

Welkom op het jaarpact, @Happy1972. Mooi bezig met 9 maanden droog al. Ook respect voor @Jannigje en @dhen.

Nee, dit keer heb ik dat niet gehad. Bij mijn vorige stoppogingen wel. Ik wil echt niet meer drinken. Ik kan ook niet gewoon 1 drankje meer drinken want ik ben veel te bang dat ik weer voor de bijl ga. Het leven wat ik hiervoor had wil ik echt niet meer terug, voor mijzelf niet en voor mijn omgeving niet Ik ga zeker het jaarpact opzoeken. Bedankt voor je reactie.

We laten Yvonne maar eens lekker uitslapen frummers, tast toe.

Goedemorgen, misschien loop je tegen overspannen aan @alesto? Dit wordt nu mijn 4e week thuis... Diagnose overspannen.. En niet van mijn werk... Maar prive Een half jaar geleden ben ik gestopt met mijn blow verslaving, die had ik al een half jaar toen, verruild met mijn alcohol verslaving.. Toen dacht ik nuchter, mooi! Maar het was niet zo mooi... Tussen 9 en 10 op bed, oh wat was ik moe.. Toen brak de zomervakantie aan met de kids, niet op vakantie, 3 week thuis. Waarvan echt de eerste anderhalve week, elke dag bijna 10 uur slapen, nuchter.. En chagarijnig om de kleinste dingen.. Een lege wc rol op de wc, onderbroeken van de kinderen die nog op hun kamer lagen en ga zo maar door. De lijst is eindeloos... Je zou denken, nuchter kun je alles veel beter (dat is meestal ook zo) aan, maar niet voor mij de afgelopen tijd. Uiteindelijk, na 3 week kinderen naar ex, ik 3 week zonder kinderen maar wel werken. Dat ging een paar dagen nuchter en toen weer geblowd totdat de kinderen weer terug kwamen. Na 2 week zeiden mijn ouders, want ik zat met griep thuis, als je je eind van deze week nog steeds zo moe en opgebrand voelt is ons advies bel de huisarts misschien ben je wel overspannen... Sinds dat griepje is dit nu mijn 4e week thuis. Totaal op, echt op.. Kon alleen nog denken aan de dingen die moesten gebeuren.. Ik loop structureel achter op het huishouden, op de tuin, om gek van te worden. Snel emotioneel, hoe kon ik hier in geraken? Hoe kon ik me zo voelen? Aan het staren... Aan het malen.. En er komt niet meer uit mijn handen. Ik sport niet meer, ik sauna niet meer. Ik kan op sommige momenten de kinderen maar moeilijk verdragen, duizend keer waarschuwen, Zachter!!! Ik kan er niet meer tegen, ik zit met mijn oren dicht als ik door de wasstraat met de auto ga, want het maakt teveel lawaai en ik kan er niet meer tegen. Gelukkig heb ik ook echt wel leuke momenten met de kinderen. Maar dit is mijn verhaal, in het kort van de afgelopen 4 week

Hier is ook de antabus ingenomen!