Klassement

Goedemorgen! Gisteren had ik eerst het feestje van mijn stiefzoon waarbij er van 1 tot 7 bezoek is geweest en daarna had ik nog een feestje in een café in Amsterdam. Hoewel ik bezoek best gezellig vind is na het eerste feestje mijn sociale meter al redelijk leeg. Ik ben naar het feestje in de avond met de auto geweest maar dan heb ik altijd nog de optie om bij mijn moeder te slapen. Op het laatste feestje vloeide de alcohol rijkelijk. (Zoals vaak binnen mijn familie). Bij mij helpt het dan goed om die sociale meter te vullen met een paar drankjes. Desondanks niet gedronken, zelfs nog even gedanst en ondanks dat het een korte nacht was fris weer opgestaan en nu kan ik nog genieten van de dag die voor me ligt. 😀 2 weken zonder alcohol en de voordelen van het niet drinken wegen zoveel keer zwaarder dan de voordelen van drinken. Vandaag dus weer lekker verder en de weken van niet drinken worden van zelf maanden en uiteindelijk jaren zolang ik de eerste maar niet neem. 😃

Vooral goed naar mezelf luisteren,wat heb ik nu nodig,waarom voel ik me zoals ik me voel. ik probeer de beste vriend van mezelf te zijn/worden,dat is niet altijd even makkelijk maar word wel steeds iets makkelijker met de tijd. ik kan tevreden zijn met wat ik heb en kan van hele kleine simpele dingen genieten. en het is vooral overgave en acceptatie denk ik dat het leven zoveel makkelijker maakt. ook eet ik tegenwoordig zo min mogelijk bewerkt voedsel en geraffineerde suikers enz … dus geen koekjes,snoep ijs … dat alles zorg ervoor dat ik me een stuk beter ben gaan voelen. en tja hoe vul ik de dag in? eigenlijk niet zo heel anders dan voorheen eigenlijk alleen moet ik van mezelf niet meer zoveel,behalve op tijd eten en me rust nemen/me grenzen aangeven. zoiets.

Goedemorgen vandaag 8 weken rookvrij alweer! 😃 Wat een bevrijding verslaafd zijn is een ziekte en mijn hoofdmiddelen mogen dan wel alcohol en tabak zijn maar eigenlijk kan ik op alles wel gebruiken. ik ben dan ook van mening dat je je moet onthouden van alles waar je in kan vluchten en of verdoven.

Goedemorgen vandaag, precies 4 maanden nuchter. Vanavond de derde zondag van de maand en dat betekent dat er weer lofprijs avond is op het terrein waar ik in de kliniek gezeten heb. de lofprijs avond word door en voor mensen georganiseerd met verslavingsproblemen/psychiche aandoeningen. en verder toegankelijk voor iedereen die wil. ik vind deze avonden heel fijn,de samenhorigheid die daar is is voelt echt heel warm. mijn beste vriendin komt vanavond ook en waarschijnlijk ook een aantal behandelaren die ik heb gehad.

Hoewel ik niet meer aan het jaarpact meedoe, vier ik vandaag mijn 12-jarig alcoholvrij bestaan, dus sinds vrijdag 13 september 2013. Ik ervaar deze dag nog steeds als mijn persoonlijke Bevrijdingsdag. Het forum heeft daar een belangrijke rol in gespeeld, dat wil ik toch nog maar eens gezegd hebben.

Bij de wok, de laatste keer met mijn familie, mijn schoondochter aan de procecco. Drank scheen dus ook onbeperkt te zijn. Tsja, Brabant hé . Na een paar glaasjes werd ze vrolijk en wat ongeremder en heel hard Rotterdams praten, ik heb krom gelegen van de lach. Had ook totaal niet de intentie om ook wat te drinken, terwijl mijn zoon later zei, dat hij het vervelend vond voor mij en dat hij bang was, dat het mij zou triggeren. De lieverd . Wat moet hij een zorgen gehad hebben om mij, toen ik nog in gebruik was. Hoe fijn is het, dat ik nu niet meer drink en hoe fijn is onze relatie moeder/zoon nu. Ik geniet van mijn familie

Hoi yana ja ik wil nooit geen alcohol meer drinken,ik kan er simpelweg niet mee omgaan. ook het ziek zijn van alcohol kan ik niet handelen en ik ben wat ziek geweest in me leven. ik heb bijna alles geprobeerd,minderen,,alleen in het weekend,alleen op feestjes,alleen maar twee enzovoort.. en dat wel honderden keren tegen beter weten in. ik ben er ook gewoon bang van geworden de hel om gevangen te zitten in gebruik,het ziek zijn nee ik wil echt niet meer.

Dagpact: renaldo61 Mormel Fonny Okkie Ik zit op dag 20 😀

Goeiemorgen allemaal, Vorige week vrijdag had ik een griepje dacht ik. Alles deed zeer en vooral mijn longen deden pijn. Ik ben die dag vooral in bed gebleven en zaterdag was het ergste leed alweer geleden. Nog wat verkouden en spierpijn maar ik at alweer lekker. Zondag ben ik maar niet in zee gesprongen want dat leek me nou ook weer niet heel gezond. Dinsdag was mijn oude buurman (82 jaar ) ook ziek en niet zo'n beetje ook. Die heeft 3 dagen in bed gelegen zonder te eten want hij was echt heel beroerd. Daarna werd mijn buurvrouw ziek. Die heeft een coronatest gedaan en bleek het te hebben. Volgens haar had ik hun aangestoken. Dat zou kunnen want we drinken wel eens koffie met elkaar. Maar ja, ik ben natuurlijk ook aangestoken door iemand. Waarschijnlijk op de sportschool want verder kom ik bijna nergens anders. Al met al leven we allemaal nog en iedereen is weer beter 😀. Nou ga ik straks voor de eerste keer de zee in terwijl het buiten misschien 12 graden is en de zee zal ook een stuk frisser zijn dan de laatste keer dat ik er in dook. Dat is 2 weken geleden en toen was het nog heerlijk weertje. Mijn benieuwen of het lukt. Ik moet er eigenlijk niet aan denken. Maar het plan is dat ik dit de hele winter ga doen samen met 2 zussen. En dat zijn echte doorzetters dus ik wil niet achterblijven! We gaan het zien!

Nou zeg @knakker, wat een heerlijk cadeautje 🥰 Ik voel me beter sinds vanmiddag, ik denk dat het ergste achter de rug is. Hallelujah!

Ik zie dat ik 400 dagen nuchter ben.

Dat je vandaag hebt gedronken moet je natuurlijk helemaal zelf weten @MaryArt, en spijt is evenmin verplicht. Maar je zet jezelf daarvoor wel op het dagpact, waarmee je tegen je eigen eerdere intenties ingaat. Daar zou ik persoonlijk wel van achter mijn oren gaan krabben. Of zoals een grote Franse denker ooit zei: ‘je moet het met jezelf eens worden’.

Yo, happy dierendag 😁 Renaldo ligt nog op 1 oor. Gisteren weer 6 km hardgelopen sinds dat ik op mn knie gevallen ben 3 of 4 weken geleden. Ik begin weer bij nul maar geen pijn gehad. Voelt wel weer erg lekker nu, ik was bijna vergeten hoe belangrijk het is voor t mentale. Hondje was ook een beetje uit vorm, dat werkt vast hetzelfde in die kop.

In het aanbevelingen mag de lezing van verslavingsarts Els Noorlander niet ontbreken. Ze legt uit wat een verslaving is, maar zegt ook dat het een raadselachtig verschijnsel is. Het gaat uitgebreid in op de werking van de hersenen en de vreemde dingen die verslaafden doen om hun spul te krijgen, of het nou nicotine, alcohol of andere drugs is Het voorbeeld van de verslaafde die beslist een middel moet hebben omdat zijn oma is overleden. Die logica, die begrijp ik maar al te goed helaas. De neiging om bij felle emoties te dempen zit er bij mij nog aardig ingebakken.

Nog steeds in het ziekenhuis maar als m'n bloed goed is kan ik morgen naar huis. Het is wel komisch hier, vanwege de Covid moet mijn kamerdeur dicht blijven vind de een, de volgende die langskomt zet hem weer open, dicht, open... dan komt de responsable mij streng toespreken want "deur dicht!" Maar ik mag van haar wel over de gang lopen want "je bent nu niet meer besmettelijk". Affijn, ik voel me zachtjes aan beter en daar gaat het om. Jongens wat was ik beroerd en zó misselijk, dan kun je niks meer: niet eten, geen slokje water nemen, niet slapen. Alleen maar kreunen en hopen dat je gauw doodgaat. Nu ben ik wel tevreden dat dat niet gelukt is.

Niets, werkelijk niets is simpeler en saaier en voorspelbaarder dan een alcoholist uitmaken voor een domme *** omdat hij weer gedronken heeft. Misschien voel je je er zelf wel goed door, als je dat persé nodig hebt, maar de alcoholist had het zelf ook al in de gaten dat hij slecht bezig was. Alcohol is zelf een harde "leermeester" ook al leer je er niks van. Je kan een alcoholist slaan en schoppen zoals sommigen dat met een hond doen. Je kan ook proberen om de zaak wat beter te begrijpen en op een intelligentere manier te helpen, ongetwijfeld zinvoller en effektiever.

@Lika 4 maanden droog. Mooi op weg. @Fonny, @Kruidenthee en @Artax ook weer een maand erbij. Bravo.

“O captain! My captain! Our fearful trip is done” Ik hoop dat mijn reis over de alcoholische wateren ook voorgoed ten einde is. Twee weken is het nu. Ik zou zo graag eindelijk aanmeren in een veilige haven. Vandaag een nieuwe, belangrijke stap. Hulp kiezen. Maar ik zag gisteren met mijn zoon Dead Poets Society. Tranen met tuiten. Toen ik de film in mijn studententijd in de bioscoop zag vond ik het nog een sentimentele draak. Het is alweer elf jaar geleden dat die vrolijke en inspirerende Robin Williams zo tragisch aan zijn einde kwam. Carpe diem, mensen, want morgen sterven wij.

Dank allemaal voor jullie reacties, ik stel dat erg op prijs. Het lukt mij niet om op alles in te gaan, maar vind het best bijzonder dat zoveel mensen hun best doen om hun lampje op mijn pad te laten schijnen. De hoofdmotivatie voor mij om voorgoed met de drank (en ook met roken) te willen stoppen komt uiteraard uit mijzelf. Ik wil nooit meer de slaaf zijn van de verslaafde patronen die mijn leven zo lang hebben verstikt en bovendien mij de laatste jaren helemaal niets, nul, hebben opgeleverd. Dat is mij echt wel duidelijk, al heel lang. Maar ik denk wel dat het goed is mij rekenschap te geven wat mijn gedrag voor invloed heeft en heeft gehad op mijn vrouw, op mijn gezin. Dat weet ik wel, maar voel ik niet ten volle, moet ik enigszins schoorvoetend toegeven. Terwijl ik over het algemeen best een vriendelijke en invoelende jongen ben, kan ik in mijn excessen als een blinde egoïst tekeer gaan. Dat mijn vrouw daar harde grenzen aan wil stellen begrijp ik heel goed. Zij moet ook haar eigen leven, en dat van onze kinderen bewaken. Maar het helpt mij niet van de verslaving af te komen denk ik. Het doet mij eerder vluchten in de heimelijkheid vluchten. En precies dat is mijn grootste gevaar. Altijd geweest. Daar raak ik steeds meer van doordrongen. Ik hoop juist dat het mogelijk zal zijn dat er een sfeer van volledige openheid en het liefst enig begrip komt. Niet om ‘lekker mijn gang te kunnen gaan’, integendeel. Maar omdat ik voor mijzelf er steeds meer van overtuigd raak dat dit de beste garantie is op duurzame abstinentie. En natuurlijk kan mijn vrouw, mijn familie, van daaruit haar of hun eigen conclusies trekken. Ook dat snap ik heel goed. Mijn eigen frustratie bij zulke gesprekken is dat mijn eigen oprechte inzichten soms zo makkelijk terzijde worden geschoven. Omdat ik tenslotte de alcoholist ben die toch heeft laten zien hoe vaak het op mijn manier fout ging. Buitenstaanders kunnen (begrijpelijkerwijs) vaak niet vatten dat je soms donders goed weet welke kant het op had gemoeten, maar dat je desondanks vaak trefzeker de tegenovergestelde richting in fietst. Ik denk ben er intussen wel van overtuigd geraakt dat ik enige hulp van buitenaf goed kan gebruiken. Maar niet elke hulp is effectief. Maar als ik protesteer word ik er soms vrij snel van beticht dat ik hulp afhou of ‘alles weer zelf wil oplossen’. Dat heb ik in het verleden ook vaak gedaan, dat maakt het er allemaal niet eenvoudiger op. Maar ik ben momenteel zuiver en oprecht in mijn zoektocht. Een eigenwijze flikker met een duidelijke mening en een grote mond, maar ook een bang en hulpeloos mannetje die niet meer zo goed weet waar hij het moet zoeken.

Ja das echt een stuk simpeler dan. gisteren in het restaurant was mijn zwaardrinkende zwager ineens aan de spa rood, met een soort excuus. De wonderen zijn de wereld nog niet uit 😳 Vandasg even goed opletten of het zn dag 2 wordt.

We zouden vandaag een buitenoptreden hebben maar dat gaat, vanwege het voorspelde weer niet door. Nu lekker thuis maar wat muciseren. Straks komt m'n zoon een bakkie doen. Gezellig. Wie had dit ooit verwacht, dat de verstandhouding tussen ons zo goed zou worden. Dat zijn toch wel de cadeautjes van het nuchter zijn en blijven. Mijn jongste kleindochter al een paar keer te logeren gehad. Ik ben gewoon weer 100 procent moeder en oma.

Pfffff, toch gaat het door mijn hoofd. Meid doe niet zo moeilijk, je kunt nu ook 4 dagen zonder, waarom dan morgenavond niet 2 glaasjes rosé. Maar nee, ik doe het niet. Zaterdag fit naar de masseur en eens wat aan mijn lang weekend hebben, ik heb zin om ramen te wassen, naar de wedstrijd van mijn zoon kijken zaterdag en ik heb al afgesproken om met een collega te wandelen zondag. Dat ga ik allemaal niet doen als ik wel ga drinken. Dit ipv de hele dag binnen zitten, nergens zin in, loom, ongezond eten, ga zo maar door…. Ik wil ervoor gaan 💪🏻

Ik heb vandaag weer veel op mijn not-to-do-lijst staan. Dus nu even lummelen. Dat gaat me best goed af.

Als ik wakker wordt is het alsof ze nog steeds naast mij ligt, zoals vroeger. Verklaar me gek, maar zo voelt het voor mij aan. Alsof ze zegt, het ga je goed ik ben nog bij je, waarom zou ik dan gaan drinken zolang als ik dat gevoel heb?

Ik doe weer mee!

Wat een najaar zeg, eerst braken de takken van de appel-, peren- en pruimenbomen door de idiote hoeveelheid vruchten die eraan hingen en nu waad ik tot mijn knieën door de walnoten en tamme kastanjes. Nog nooit in m'n leven heb ik zulke enorme hoeveelheden gezien.

Ik ben weer thuis, ik verwachtte blijdschap maar ben eigenlijk vooral heel huilerig. Het is wel heerlijk dat het eten hier duizend keer beter is, geen doodgekookte groentes meer, brrrrr, wat vind ik dat goor.

Dagpact: Fonny 🌞 MaryArt Luz Druk met verhuizen hier , al bijna 6 weken gestopt.

@renaldo61: ik lees je laatste bericht en ik voelde dat er iets was dat mij stoorde, en als ik erover denk dan komt het woord inertie naar voren. Je geloofd dat ze jouw als een hopeloos geval beschouwen, je geloofd dat ze ervoor zullen zorgen dat je in een woonzorgcentrum terecht komt,... waar zit je eigen actie? Hoe komt het dat jij het gevoel hebt dat andere mensen beslissen over jouw leven?

Goedemorgen, Beetje bijgelezen, jee @Yana blij dat je je weer van het buitenzijn kon genieten❤️ @Musashiweer in town, leuk! Niet drinken bevalt weer goed, slaap beter, kan ook van het frissere weer komen. Heb het idee dat ik overdag weer blijer wordt van de dagelijkse dingen. Duurde zo'n drie weken voordat dat echt weer op gang kwam. Ik geniet ervan.

Dat waardeer ik zeker @lady jane. Ik ben net het ziekenhuis uitgelopen voor een wandeling, het gaat nog niet hard maar het gaat en het was fantástisch. De zon kwam op, de lucht zo helder, fris en knetterend, herfstblaadjes overal en m'n eigen lieve lijf die het weer doet. De tranen stonden in m'n ogen van geluk 🍀

Even om in te pikken, wat paginaruimte te vullen en een hart onder de riem te steken van zij die er niet in slagen om het geheel droog te houden. Ik schreef hier in het begin best wel veel (voor mijn doen van openheid). Toen was ik 1,5 jaar op 0. Nu niet meer en wellicht weerhoudt dat me wel om hier te schrijven maar waarschijnlijk even zeer sociale angst en minderwaardigheidsgevoel dat meespeelt. Update: het gaat niet goed (0) maar ook niet slecht (elke dag). Ik drink nog zo’n 2 a 3 dagen in de week, ongeveer max. een fles wijn per keer (of meer per uitzondering). Ik probeer elke dag yoga te doen en heb tot het begin van de herfst elke ochtend gezwommen in de zwemvijver. ‘s Avonds probeer ik te ontspannen door meditatie of yoga nidra. Ik merk daardoor ook vele voordelen van het niet-drinken en dat motiveert me om het steeds beter te doen. Toch kan ik er niet altijd aan weerstaan, vooral sociale aangelegenheden vallen me nog steeds heel moeilijk. Ik probeer diep te graven in mezelf en mijn problematiek(en) en ik trek er mezelf aan op dat ik mezelf steeds beter leer kennen en beter leer omgaan met mijn grenzen. Toch valt het leven an sich en de impactvolle gebeurtenissen die zich afspelen me wel vaak zwaar, waardoor ik terug grijp naar mijn oude copingmechanismen. Ik probeer hier actief mee aan de slag te gaan maar de foert-houding lonkt nog vaak om de hoek. Ik lees zowat alles wat los hangt en vast zit dus ook dit forum dat bij momenten toch een houvast is voor mij. Tot zover het lezend oog met een uitbarsting van expressie. Dag allemaal.

Ik heb het rijk weer alleen hier en dat vind ik helemaal niet erg. Ik ga straks rundvlees opzetten, zodat we vanavond lekker jus hebben bij de stamppot. Het gaat boerenkool worden . Boven staat de kast klaar om ingeruimd te worden, dus ga ik daar ook weer verder aan de slag. Verveel me geen moment. Een ommetje met de hond, staat ook nog op het programma. Rondje kinderboerderij is weer haalbaar met mijn voet!

Net na de feestdagen is het druk 😁

Dagpact: renaldo61 MaryArt okkie Gisteren had ik een moeilijke dag, maar ook die ging voorbij

Verdorie. Wat een pech. 😞Heel veel beterschap @Yana! Een bloemetje én een gevulde koek voor jou. Voor herstel is proteïne belangrijk.

Dankjewel! Het was best een rollercoaster. Van intens moe en veel slapen naar heel energiek en eindelijk klussen in huis aanpakken. Het voelt alsof ik afscheid neem van een relatie, van iemand van wie ik veel heb gehouden maar die niet goed voor me was. Binnenkort voor het eerst op AV vakantie (sinds ik volwassen ben)! Ik ben benieuwd hoe dat gaat zijn.

Dagpact: Mormel renaldo61 Ook vandaag ga ik geen alchohol gebruiken en niet alleen omdat mijn psychiater het niet graag heeft, maar vooral voor mezelf.

Ja nou ja, je probeert eens wat. Niet alles lukt meteen hè. Dat geldt voor de meesten van ons. Het is wat frisser maar wel mooi weer. Vanmorgen gewandeld en een broodpakket opgehaald, een derde van de prijs want een dag oud. De gevulde koek en het broodje tonijn smaakten er niet minder om. De rest gaat in de vriezer. Nog even wat thuis werken en dan naar de yoga. De gezonde gewoontes zitten er aardig goed in, de laatste weken.

Ik voel me als een Indiaan die nooit in contact komt met de buitenwereld en dan bezwijkt aan het eerste het beste virus dat langskomt 😬. Maar ik verwacht dat ik het wel ga overleven 🥳

goeiemooiemorgen frummers gisteravond een zweepslag in mijn kuit opgelopen dus vandaag rust en luieren met mijn dikke boek. Vanmorgen begon met een gigakramp in de andere kuit. Ik wilde hem tot ontspanning masseren maar het leek wel een lang bot, dus dat hielp niets. En ik slik al jaren magnesium 1/2 uur voor ik ga slapen (werkt als een slaappil) dus maar eens begonnen met magn.olie erop te smeren. Kijken of dat wat doet. als ik hierboven zo lees, dan denk ik steeds, laat ieder het op de eigen manier doen. we weten inmiddels wel dat bekeringsdrang averechts werkt? En als iets nieuws wel helpt dat is dat heerlijk toch? Beter dan steeds meer van hetzelfde dat niet werkte. @Zbb ik ben echt blij voor je. het hebben van steun in die eenzame strijd die je voerde; geweldig!

Ja het lukt aardig overeind te blijven @knakker wel ben ik me ervan bewust om actief met mijn herstel bezig te blijven. ik vind het ook fijn om aan mezelf te werken,in het begin was het een grote zoektocht maar ik heb in de kliniek veel mogen leren waar ik nu mee verder kan. ook ga ik twee keer in de week naar de NA en ga ik binnenkort aan de 12 stappen beginnen. ik ben tot het geloof gekomen waar ik veel houvast aan heb,nu hoef ik het niet meer alleen te dragen en mag ik het even bij mijn hogere macht neerleggen als ik het even niet weet.

Ik wil me nooit meer zo voelen zoals ik me gevoeld heb. ik durf haast wel te zeggen dat ik nooit geen alcohol meer drink,mocht ik onverhoopt toch terugvallen hoop ik maar dat me heel snel dooddrink. ik wil nooit meer terug naar waar ik geweest ben.

Ik zit me nu te bedenken wat een leuke dingen er allemaal mogelijk zijn: een end rossen op de gravelbike, een museum bezoeken, een boek lezen, gedichten schrijven. Het leven zonder drank zit vol aardigheid. Ik denk dat het de fiets gaat worden.

Goedemorgen, Dagpact: renaldo61 Fonny 🌞 Yvonne MaryArt Mormel Noelle Gisteren en eergisteren niet geschreven. Zaterdag heerlijk uit eten geweest en zondag het huis opgeruimd. Gisteren op mijn werk alles eindelijk bij kunnen werken. De gecreëerde chaos van de binge ligt daarmee gelukkig weer achter me. Nu weer vooruit, dag 11 vandaag. 😀

En nog even wat anders, @knakker. 7 September schreef je onder andere dit: 'Een duidelijke aanleiding om te gaan drinken heb ik wederom niet echt kunnen ontdekken. Ja, er was niemand thuis, maar dat is best schamel.'[...] Jij noemt het schamel. Maar ik ben even in m'n eigen verleden gedoken en herinnerde me dat toen ik in 2006 na een half jaar behandeling uit 'de kliniek' kwam en al een maand of 5 totaal droog stond, daar compleet gelukkig mee was. Thuis pakte ik de draad weer op wat betreft m'n werk, m'n vrouw was blij, kreeg er vertrouwen in dat dit allemaal weer goed ging komen of al goed was gekomen en ze kon meer en meer zichzelf zijn zonder de zorgen over hoe ze me 's avonds aan zou treffen. Na enkele maanden kondigde ze aan dat ze een weekje naar een goede vriendin in het westen van het land zou gaan. Die had het wat moeilijk en behoefte aan -in dit geval- een goede vriendin om even wat afleiding te hebben. Ik stond toen al ruim een half jaar droog en het ging allemaal prima. We hadden het goed zo samen. Maar tijdens dat weekje alleen thuis ging het helemaal mis. Iets met een kat die van huis is en dansende muizen. Ik had in die tijd nog eens in de twee weken een gesprekje met een behandelaar en heb het hier uiteraard uitgebreid over gehad met haar. In eerste instantie leek het te gaan om een soort van onverwachte uitglijder, dacht ik, maar na lang graven en wroeten een aandringen van m'n behandelaar kwam er dan toch uit dat dit helemaal niet zo onverwacht was. Het moment dat die vriendin van m'n vrouw belde met het verzoek of zij een weekje wilde over komen, ging bij mij de alarmbel af van: dan ben je een week alleen thuis. Maar in plaats van dat die alarmbellen me alarmeerden en me in te dekken en op m'n hoede te zijn, gaven ze me juist het startsein om m'n oude donkere 'geheime' kant weer even naar boven te halen. Ik vond het juist wel spannend en ik was gewoon nieuwsgierig naar hoe het ook al weer was om weer eens even 'helemaal van de wereld te zijn'. Want al die maanden niet drinken waren eigenlijk best vermoeiend, hoewel ze me ook enorme voldoening gaven. Dat vermoeiende en voldane kwamen voort uit het feit dat ik eigenlijk niets meer deed dan mezelf dagelijks te bewijzen tegenover m'n vrouw en alle mensen om me heen (vermoeiend) en daar nog in slaagde ook (voldaan). Dat er dan ineens even een weekje 'vrij' aankwam voelde als een soort cadeautje als beloning voor een tijdje goed gedrag. Je hebt triggers en triggers. Vele kun je aan zien komen, maar er zijn ook van die lange termijn triggers of onderhuidse triggers of onderhuidse lange termijn triggers. Die zie je vaak niet en leiden dan tot de zgn. 'uit het niets'-terugvallen. Door m'n spirituele kant te onderkennen en te ontdekken (met behulp van m'n sponsor bij NA) en ermee aan het werk te gaan (iedereen heeft een spirituele kant) heb ik geleerd dat ik niet het middelpunt van m'n eigen leven ben (egocentrisch) maar dat ik een onderdeel ben van bewegingen, krachten en wetmatigheden die zich niet laten sturen door wat ik wil maar waarin ik wel een persoonlijke verantwoordelijkheid heb. In eerste instantie vond ik dit allemaal nogal zweverig gezwets, maar door er meer mee aan de gang te gaan vond ik steeds meer innerlijke rust en kwamen begrippen als 'vergeving' en 'overgave' en 'berusting' meer en meer tot leven. Gevolg van dit alles is dat de behoefte aan verdoving weg is omdat er geen vermoeiing meer is om mezelf steeds te (moeten) bewijzen en ook geen behoefte aan voldoening omdat het me lukt om me te bewijzen. Voldoening heeft plaats gemaakt voor een gevoel van bevrijding. Feitelijk heb ik mezelf bevrijd door te zijn wie en wat ik ben.

Goedemorgen, Hier nu een week geen alcohol, dit weekend gaan de kindjes naar oma dus eerst lekker sporten en vanavond lekker uit eten met mijn vriend. Die drinkt niet dus dat het makkelijk voor mij om ook niet te drinken. 😀 Dagpact: renaldo61 MaryArt knakker Noelle

Een bewogen dag. Zus op visite gehad. Uit betrokkenheid en steun. Maar ook om mij de oren te wassen. Onbegrip over en weer. En janken ook. Warempel. Dat kan ik nooit in gezelschap. Misschien is het ook goed ergens voor. Hoe dan ook: niet gedronken, niet gerookt. Zeven dagen.

Ach, het is twaalf uur geweest, laat ik de nieuwe dag vast openen. Hallo. Dan kan ik meteen op het dagpact, dan zit er daar meteen aan vast: DAGPACT knakker Misschien dat Renaldo straks de kleurdoos nog even over het dagpact wil halen?