Klassement

'Je moet je niet laten raken, want dan geef je iemand de macht. ' Het impliceert dat je er zeggenschap over hebt, of je geraakt wordt of niet, en dat je iets niet goed doet als je verdrietig voelt in een bepaalde situatie. Hebben mensen die het zeggen misschien een afgerond idee over waar je wel of niet gekwetst over mag zijn? Het kan zijn dat wat mensen zeggen als ze onder invloed zijn alleen maar wordt veroorzaakt door de alcohol, maar dat hoeft niet. Het kan zijn dat de negatieve gedachten en oordelen er ook zijn in nuchtere toestand, en dat deze er nu ongeremd uit komen. Iets afdoen als 'gelul van een dronken aardbei' gaat misschien wel op maar misschien niet. De enige die dat weet is de dronkaard zelf. Als alcoholist met kwade neigingen of als omstander kun je daar niet omheen, om welk effect dat heeft op anderen. Met de ander in contact treden als je je hebt misdragen hoort bij herstel. De verantwoordelijkheid nemen voor je gedrag. Dan ga je ook een beetje meer in je zelf geloven. Als je niet in contact gaat en ook niet open staat voor de uitreiking van de ander over het gebeurde, dan zijn het niet meer de woorden die je hebt gebruikt die het probleem zijn, maar dat je ze niet terugneemt. De schade die we toebrengen aan anderen als we te veel drinken. En die niet willen zien. Dat kennen we allemaal. Of in het verlengde daarvan: als we anderen schade zien toebrengen. Daar lijkt ook een smoezenboek voor te zijn: het is maar virtueel, we zijn geen echte mensen. Je drinkt zelf ook. Hij/zij is heel zielig. Zieliger. Dat ik me geraakt voel ligt aan mij. Ik ben een egoïst als ik de pijn van de ander niet eerst zie. Of jij bent het.

Wat mij nu opvalt is dat Donder zich stil houdt op dit moment. Bepaalde personen triggerde hem inderdaad enorm en mijn inziens waren dat die personen die hadden, wat hij zelf graag had willen hebben . Niks heeft een mooi gezin en ook alcohol inmiddels de baas en Quin en Reacher heel sociaal en amicaal met elkaar en ook naar anderen , door velen geliefd. Zijn eigen pijn projecteerde hij op hun . Zo denk ik het te zien . Niet om daarmee iets goed te praten overigens .

Even een update over ashwagandha voor @Yvonne en @lady jane. Ik had dus last van iets wat misschien een paniekstoornis is; vooral direct na het wakker worden een enorm zenuwachtig gevoel vooral op de borst met een bonkend, snel of onregelmatig hart inclusief misselijkheid en ook enorme vermoeidheid. Ik gebruik sinds een maand of 6 (?) ashwagandha en voel me veel beter, 's morgens nog wat milde klachten maar dat is goed te doen. Ik heb me misschien vijf keer overdag niet goed gevoeld en iedere keer kwam ik er dan achter dat ik die ochtend m'n pil vergeten was. Dat is natuurlijk geen hard bewijs maar ik kan toch eigenlijk niet anders dan concluderen dat het voor mij goed werkt en daar ben ik superblij mee. Het idee is dat het niveau van het stresshormoon cortisol er door naar beneden gebracht wordt, dat schijnt van nature vooral in de vroege ochtend hoog te zijn.

Al heel lang heerlijke rust in de tent. Volop aan het oogsten. Voor mij nooit meer drank.

Wat een mooie herfstdag. En wat is het toch fijn om geen katers meer te hebben. Soms dringt dat besef ineens tot me door, zoals nu

It scil my in bitch weze

Dat valt wel wat met, su belangriek best nou oek weer niet. En donder is niet mien vriend, maar wat maakt dat uut?

Goedemiddag, Iets later dan normaal, maar hier zijn de cijfers van de afgelopen week dan. @Maja is wederom met glans Topper van de week, mooi hoor. En @lady jane staat op een mooie tweede plek. LIeve mensen, we hebben weer een paar dagen de tijd om alles in het groen te krijgen.. Doe je best.... Topper van de week  Gewichtsafname vanaf 1 kilo Aanmoedigingshartje Alarmbel (bij stijging van gewicht 3 weken op rij) Gewichtsafname. Nog geen gegevens doorgegeven Even niet hier... Gelijk gebleven Gewichtstoename Gewichtstoename vanaf 1 kilo Kilokiller regeltjes * Je kunt alleen Topper van de week worden als je (daadwerkelijk) de voorgaande week je gewicht had doorgegeven. * Als je te laat bent en het weekoverzicht is al geplaatst kun je je gewicht uiteraard nog doorgeven, het wordt de volgende week verwerkt, je doet dan alleen niet meer mee voor de Topper van de week. * Meld het even als je tijdelijk niet mee kunt doen, dan blijf je in de lijst staan. * Als je 4 keer zónder bericht geen gewicht doorgeeft word je uit de lijst verwijderd en gaat een wachttijd van 4 weken in... * Graag je gewicht uiterlijk zaterdag doorgeven, dan kan ik op zondagmorgen gelijk aan de slag....

Heerlijk @rapilos, wat mooi dat jullie zo samen konden zijn.... Ik ben het helemaal met je eens, ik ben vanmorgen met de hond naar het bos gegaan en heb er heerlijk gewandeld. Ja, de herfst is ook mijn favoriet... Zeker weten @Quinn, ik baalde vrijdag inderdaad even behoorlijk van mezelf, maar gisteren zijn we de hele dag weggeweest en heb ik er eigenlijk niet meer aan gedacht. Dankjwel voor de uitgebreide update @Yana En wat heerlijk dat het jou zo goed helpt.

Ja, dit, @Etty! Ik vind dit eigenlijk een heel interessante discussie, los van @Donder. Vragen om over na te denken.

Ja katten, hè Genieten inderdaad maar van jullie tijd samen, al is het vreselijk moeilijk om hem zo achteruit te zien gaan. Kippen zijn leuk @Reacher! Ik was (en ben) altijd echt een kattenmens, maar wat maken kippen mij blij. Ze zijn vreselijk grappig, hebben hun eigen karakter, herkennen hun eigen naam etc. Echt een aanwinst. En het is fijn dat ze een tweede kans hebben gekregen. Sommigen hadden geen veer meer over en het is mooi om te zien hoe ze weer opbloeien

Hallo Edwin. Welkom hier. Voor een beter begrip is het goed te weten dat beslissingen door verschillende hersendelen worden aangestuurd en gecoördineerd. Dat kan verklaren dat een besluit dat je 's morgens weloverwogen neemt door trek in iets lekkers kan worden overruled en dat je vermogen om op een verstandige denklijn te blijven door alcohol of drugs ondermijnd kan worden. Je kunt hierover wel informatie op het internet vinden, onder meer in een lezing in ook voor niet-medici begrijpelijke taal van Dr. Els Noorlander over verslaving die te vinden is op Youtube. Of haar verhaal ook jouw situatie helemaal dekt weet ik niet omdat je schrijft dat je alleen op vrijdagavond de mist in gaat. Maar veel ervan zal wel van toepassing zijn. Wat mij geholpen heeft mijn verslaving de baas te worden is een vergelijking die ik ergens las over een engeltje op je ene schouder en een duiveltje op de andere. Beide spreken je toe met adviezen en omdat het delen van je eigen ik zijn kun je die niet zomaar negeren. Toch blijkt het te helpen als je dat duiveltje als het ware terechtwijst of figuurlijk de deur uit stuurt als hij weer begint met "Och kom op, vandaag kan het best, dan ben je morgen gewoon weer braaf" en allerlei argumenten uit het smoezenboek zoals "het is feestelijk en daar hoort dat bij" of juist "het was deze week erg zwaar en dan mag je best eens ontspannen". Schrijf ze maar eens op, de argumenten die er zoal voorbij komen, dan zul je merken dat het een beperkt aantal is en dat ze elkaar onderling vaak ook nog eens tegenspreken. Opschrijven helpt so-wie-so vaak goed omdat je het terug kunt lezen en later uitbreiden en completer maken. Doel is dan niet om dingen van je af te schrijven maar om je eigen kernwaarden te vinden en de dingen waar je wel en waar je juist niet mee verder wilt. Niet omdat anderen het zeggen, maar vanuit jezelf.

@Waldorff, gefeliciteerd met je 10 maanden. Het jaar is niet ver meer. Ook respect voor @maartje die lekker door blijft gaan.

Knap man. @Donder Ik wens je spoedig goede gezondheid toe. Je werkt er hard voor, respect

Een goeie dag, hier, beetje trek rond five o'clock maar die trok weer weg na een royale pizza. Welterusten forummers

Sinds juni niets meer gedronken en dat zal voorlopig ook zo blijven. Ik reageer niet omdat het toch alleen maar olie op het vuur gooien is.

Hey Ladyjane, het gaat wel aardig. Na een onrustige tijd is er momenteel wat meer rust in de tent. En met jou?

Goed zo! Wil je een sticker?

Neat

In het Fries is Donder een tonger.

En vanaf nu krijg ik vast de gif over me heen. Want dit mocht vast niet gezegd worden. Nou dat regelt Bor zelf wel op haar Bors. Zoals altijd.

Nou en of! *schraapt haar keel* Zeg @Donder en dit meen ik echt serieus, zoals ik alles wat ik schreef serieus is hierom; maar ik weet niet hoe jij dit opvat maar ik was hier allang van gaan zuipen als men steeds met mij dit. Een bevestiging van oke, ik ben een fout figuur. Dat ben je niet hoor @Donder Dat ben je zeer zeker niet, en ik vind het al knap dat je niet ingesprongen bent om jezelf te verdedigen en de eer aan jezelf houdt. Als je daarbij ook nog niet naar de fles gegrepen hebt..dan heb je mijn respect.

Experts genoeg hier.

Zo blij dat ik ben geweest.Natuurlijk zie je altijd wel bekenden.Lekker met de metro gegaan.Heen een heel stuk omgelopen, terug was het een stuk korter . Heel braaf koffie gedronken met een koekje. Op de terugweg gelijk maar een kapsalon meegenomen.Straks dus lekker smikkelen en smullen..

Het neemt steeds belachelijkere vormen aan hier of niet.

@Yana ik heb nauwelijks nog klachten sinds ik zwem. Wat heerlijk dat jij ook iets hebt gevonden. Mijn bloeddruk is 's morgens idd ook vaak hoger dan leter op de dag en zeker na zwemmen of sauna weer heerlijk laag.

Goeiemorgen Heerlijk weer.Vanmiddag ga ik naar een uitvoering van een accordeonorkest.Ik ga lekker op de fiets. Heerlijk op eigen gelegen en ik kan weg, wanneer ik wil.Leuk om weer nieuwe mensen te ontmoeten.Zin in!

Voel me ok en ga stap voor stap weer door op de ingeslagen weg. Bedankt lieve mensen voor alle steun Voor mij is het goed om nu wat afstand te nemen van het forum. Tot over een tijdje, Lieve groet

Goedemorgen.

Wat goed gedaan dat etentje @keet Een mooie boost voor je zelfvertrouwen

Naar Moonage Daydream geweest. Docu over Bowie. Ik ging alleen. Helemaal goed. Wat gedronken met ex die een hele goede vriend is nu. Drie thee. Alsof het niets is! Thuis verder met de thee. Hoppa! Verse gemberthee. Ik maakte de plakjes op zo’n mandoline. Worden ze heeeeeel dun. Dat is toch het lekkerst. en nu naar bed. Voel me tevreden. Rustig tevreden. Ik kon lekker fietsen zonder pijn. Mijn accu is niet gestolen en ik heb heerlijke kaas. Wat wil een mens nog meer. Slaap lekker allen.

Ik voel me sterk!!! Een nieuw begin!!! geen achteruitkijkspiegel meer!

Ik heb het maandag geprobeerd. Verteld dat ik hem zo prettiger vind. Dat ik hoop dat het goed met hem ging. Het is niet mals wat hij mij en anderen voor de voeten heeft gegooid. Niet alleen mij, hij betrok mijn hele gezin erbij. Ik krijg daar geen enkele reactie op, ja van anderen, maar niet dan Donder. Het hoefde geen heel verhaal te worden, alleen een: fijn om te lezen, of iets dergelijks was al goed geweest. Vergeet niet @nancy wat hij heeft gezegd, de meest vreselijke dingen. Recht of krom, kun je dit nooit goed praten. Maar wat inderdaad heel erg steekt, is het geen spijt hebben, geen verontschuldiging, helemaal niets. Als je dit in het dagelijkse leven gebeurt, laat je ook niet zomaar iemand meer toe in je leven zonder een goed gesprek, spijt en berouw tonen. En dan nog een ander stukje, vertrouw je dan iemand meteen weer? Nee, dat heeft dan tijd nodig, veel tijd. Ik en anderen hebben hier veel last van gehad, en nog steeds. Want dat is wat @Etty zich dan afvraagt, wat ben je van plan als je straks wel weer gaat drinken hier op het forum? De angst zit heel diep Nancy en daar lijk jij aan voorbij te gaan.

Hi. Gefeliciteerd met het eerste kwartaal @Fonny, voelt het goed, al haast als gewoon misschien zelfs? @Yvonne gaat het vandaag weer beter na het balen van gisteren? Ter compensatie van een slordige week heb ik zojuist lasagne, pudding en cake gemaakt. Afwezigheid compenseren door mensen vol te stoppen met eten... Freud vindt er vast iets van.

Ik ben trouwens ook voorzichtiger met wat ik hier deel. Geen zin als dat straks tegen me gebruikt gaat worden als iemand een kwaaie dronk krijgt.

Ik begrijp eerlijk gezegd niet waarom mensen dan weer "opkomen" voor Donder, en andere mensen berispen die heel milde vragen stellen. Dat staat in geen verhouding tot de drek die hier door Donder is gespuwd. Heel gericht en kwetsend. Dan mogen mensen daar toch wel wat over zeggen of vragen? Hoort toch ook bij herstel? Volgens mij kan iedereen gewoon zijn eigen verhaal vertellen en vragen stellen zonder dat dat afgekapt wordt. Ik vind dat heel pijnlijk dat mensen hun mening, of pijn niet meer mogen delen. Doet me denken aan bullies die later geen verantwoordelijkheid voor hun gedrag nemen onder het mom van "Geen oude koeien uit de sloot halen".

Goed om te weten dat ik (evengoed als ieder ander) dronken de grootste onzin uit kan kramen en de meest kwetsende opmerkingen mag plaatsen. Dat ik mensen virtueel mag stalken en hier weg kan treiteren. Want dat maakt niet uit. Als ik een tijdje al dan niet gedwongen nuchter ben, moet iedereen daar respect en bewondering voor hebben. En ik hoef niet eens spijt te hebben van eerdere acties en gedrag. Wat een luxe.

Waarom vraag je dat?

Mooie brief van twee jaar geleden, heel herkenbaar. Je weet waar je nu weer naar toe wilt, want je hebt het eerder gedaan. Vandaag dag 2.

Ahoy, genoeg tamme kastanjes geraapt om vanavond te garen.

Roberto?

Sterkte met de oude baas Reacher.Geniet maar van elkaars gezelschap.

Ik heb vijf katten waarvan mijn Socrates de oudste is. ik loop steeds met een warme (geen hete) kruik achter hem aan. En dan gaat hij narrig ergens anders liggen. Terwijl hij me boos aankijkt. De schat. Ik heb geen kippen #lifegoal

Ik had gisteren een briefje geschreven naar een goede vriend die ook kampt met een alcoholprobleem maar geen oplossing weet .. ik heb het briefje niet gestuurd .. denk dat hij er zelf eerst klaar voor moet zijn maar ik wil hem graag hier op mijn eigen draadje zetten omdat het mijn verhaal is en ik hem terug kan lezen als ik het zelf zwaar heb, zoals vandaag: ‘Ik wil je graag iets vertellen (is echt heel persoonlijk, maar misschien kun je er wat mee voor jezelf, in jouw ontdekkingstocht; doe ermee wat je wilt, het is lief bedoeld:) Ik dronk (ik denk al 5 jaar) zo langzaam aan tot zo’n fles of 5/6 per week, soms wel meer. Alleen .. wist dit, verder niemand, zelfs mijn ouders en beste vriendinnen niet. Ik weet niet meer hoe het begon, alleen dat het steeds meer werd (soms dronk ik zelfs whisky of wodka als de wijn op was, maar dat was niet zo vaak). Alleen op maandagavond dronk ik uit principe niet, weet niet waarom, maar dan kon ik in elk geval zeggen dat ik niet iedere avond dronk ofzo … Iedere dag stond in het teken van ‘ga ik vanavond drinken’, wijn halen bij de supermarkt, en hoeveel dan. Ik was daarnaast ook iedere dag bezig met een kater van gisteren weg te werken, het verbergen ervan en proberen normaal te functioneren. En dat ging prima vond ik zelf, behalve dat ik altijd baalde van die ‘waas’ en het niet fit zijn, niet mezelf zijn. Alles wat eigenlijk echt moest gebeuren stelde ik uit. Alles waar ik over na moest denken vond ik een last. Ik deed ze wel, mijn werk ging prima, want ik moest me altijd extra concentreren. Dat was ik gewend ondertussen. Maar ik vergat ook veel en ik schaamde me er ook heel erg voor, was bang dat collega’s het konden ‘zien’. Schaamde me ook iedere avond toch ook voor mijn man en mijn kinderen dat ik het nodig scheen te hebben. Geen goed voorbeeld naar opgroeiende kids ook. Iedere dag dacht ik pfff waarom heb ik nu gisteren weer zoveel gedronken? Iedere dag dacht ik : ik stop ermee, maar om 16 uur ging ik dan toch nog even met een smoes naar de supermarkt. Haalde ik gelijk ook avondeten voor de volgende dag ofzo, want alleen wijn halen vond ik redelijk kansloos. En dan haalde ik er maar gelijk 2, want 1 per avond was de laatste tijd gewoon te weinig. Ik heb er heel veel over nagedacht de laatste maanden maar ik wilde het probleem niet echt goed zien. Ik functioneerde namelijk ook gewoon goed. Ik was wel erg bang dat ik heel ongelukkig was en daarom dus dronk. Ik dacht als ik stop met drinken; waar leef ik dan nog voor als ik niet mag genieten? Ik dacht dat drinken mij relaxte, me gelukkig maakte, dat ik het verdiende om te ontspannen. Ik was namelijk best veel bezig met werk, kinderen, vrouw zijn. Ik ben een enorm onzeker iemand, altijd al geweest. Dus de drank gaf mij ook een soort vertrouwen, werd een vriendin, ik hoefde niet zo nodig zeker over te komen, de drank deed dat wel voor mij. Kon ik me lekker achter dat glas verschuilen. Maar toch, ik baalde er wel van. Was enorm bang dat ik een alcoholist (aan het worden) was… Ik merkte ook dat ik erg zenuwachtig was hiervoor, de angst om echt te stoppen en te ervaren waarom ik nu echt dronk vond ik doodeng. Ik wilde eigenlijk helemaal geen emoties gaan voelen, ik wilde die liever verdoven. Maar het moest, het ging te ver. Ik kon niet meer stoppen met drinken en het beheerste in grote mate mijn leven. Dus het was een verslaving geworden besefte ik. Ik heb het al heel vaak geprobeerd, ik hield het een week of 2 vol en dan dacht ik kan wel weer een wijntje nemen. Maar langzaam verviel ik altijd weer in datzelfde patroon. Het werd weer steeds meer, ieder excuus om te drinken pakte ik. Moe, alleen, blij, iets te vieren, bezoek, saaie film…. Alles! En ik ging steeds sneller en het werd steeds meer. Ik weet niet of het in mijn genen zit, mijn vader dronk best veel, mijn opa en oma enorm veel, mijn broers drinken dagelijks. Ik heb in mijn huwelijk met xxx nooit gedronken, misschien alleen als we uiteten gingen. Pas na mijn scheiding ging dat mis. Ik was eindelijk vrij van een hele narcistische man die mij jarenlang (15 jaar) onder controle had en alles bepaalde. Ik zag dat pas heel laat en eenmaal vrij sloeg ik enigszins door. Op hele gekke manieren, alleen maar om te ontdekken wie ik nu eigenlijk was en wat er allemaal mogelijk was. Veel mannen, roken, veel uitgaan, beginnen met drinken. Ik ontmoette zzz vrij snel en dat drinken en roken bleef en daar voelde ik me toch nog steeds veilig in. Het was een soort nieuw leven; zo iets van IK doe gewoon waar ik zin in heb. Ik was enorm bang om weer die controle kwijt te raken in een nieuwe relatie, weer geleefd te worden door iemand. Stomme gedachte want zzz is echt het tegenovergestelde van xxx. Vrijheid en liefde in overvloed. Maar toch bleef ik die vlucht steeds meer zoeken, het was inmiddels nu bekend terrein. Misschien was ik wel bang om nu eens echt gelukkig te worden. Verdiende ik dat wel? Kampte ook met een gigantisch schuldgevoel naar mijn meiden. Was ik wel een goede moeder? Kon ik hen opvoeden tot zelfstandige vrouwen? Lijken ze niet teveel op mijn ex? Ik vond het heel moeilijk. Ergens een maand geleden besefte ik dat ik er iets mee moest. Ik wilde eigenlijk gewoon mijn leven zonder verdoving weer terug maar ik wilde ook niet teveel verdriet voelen. Dus dat was eigenlijk een hele moeilijke keuze. Ik ben met iemand gaan praten, geen psycholoog, maar iemand in het alternatieve circuit. Zij heeft mij laten beseffen dat ik nog veel te veel vasthield (waardoor ik vaak buikpijn heb) en nog veel moest verwerken, ik zat op slot. Ik had haar in eerste instantie niet eens over de alcohol verteld maar ze voelde dat zelf wel aan. Ze vond me heel gejaagd overkomen en dat verwoorde ze zo goed; zo voelde ik me namelijk ook al jaren.Gejaagd. Ik zag dat alleen niet.. dat de drank me dus zo gejaagd maakte.. ik dacht juist dat ik de drank nodig had om dat gejaagde de kop in te drukken, maar dat was dus andersom. Ze sloeg dus de spijker op zijn kop. Ik dacht van mezelf; jezus het is 10 jaar geleden dat ik ben gescheiden, tuurlijk heb ik dat verwerkt. Maar niet dus. Het is heel lastig uit te leggen wat me ineens overkwam om te zeggen; ik stop. Ik moet stoppen. Voor mezelf vooral maar ook voor mijn omgeving. Ik wil (weer) ontdekken wie ik was. Drank vertroebelt namelijk alles, alle gedachten, alles wat je doet. Het is een cirkel en die eindigt niet. Drinken houdt in stand dat je je niet rot wilt voelen maar het eindigt toch weer bij rot voelen. Het is zo raar! De enige manier om erachter te komen hoe het leven echt is, is om echt te stoppen. En van jezelf gaan houden. Dat vond ik altijd een hele stomme uitspraak maar ik hield simpelweg echt niet van mezelf. Dus oke, dat ging ik dan maar even doen. Laatste druppels waren er namelijk al genoeg geweest, gênante momenten, schaamte, vallen met mijn fiets, stomme discussies met de kinderen, van alles. Ik heb een keer een foto van mezelf gemaakt in hele beschonken (huilende) toestand en erboven gezet ‘dit was mijn laatste wijntje’. Dat was maanden geleden en ik kon nog steeds niet stoppen.. Ik had geen idee hoe, ik was echt serieus bang en bloedchagrijnig dat de drank me werd ‘afgenomen’ … Maar ik besloot toch te stoppen, in elk geval een maand. Me maar gewoon klote gaan voelen dan… ik wist niet wat me overkwam. Naast de enorme drang om elke dag te willen drinken (en het dus gewoonweg echt niet te doen) was ik euforisch; ik werd iedere dag zo trots en fit wakker. Dat is gewoon mijn grootste gewin. En ik ga weer naar yoga, ik krijg zin om het huis op te knappen, ik heb zin om met de meiden leuke dingen te doen, ik zit vol energie, ben veel vrolijker en spontaner, heb weer zin in de dag. Dat is eigenlijk ook dubbel want die enorme energie geeft ook veel vermoeidheid en onrust en daardoor wil ik het weer afremmen met drank. Dat rustpunt is dus weg, dat vind ik heel erg. Daar moet ik dus ook weer doorheen. En dat lukt allen door maar gewoonweg toe te geven aan die energie en andere dingen te gaan doen. Ik ontdek stom genoeg weer wie ik ben, voor ik dronk. En nog stommer, ik word er veel zelfverzekerder van. Terwijl ik dacht dat ik zo onzeker was en dus drank nodig had. Maar die drank maakte mij juist onzeker, weer die achterlijke vicieuze cirkel. Ik leer nu pas dat ik voor mezelf kan en mag opkomen, xxx is er al lang niet meer, zzz is er. Met hem wil ik gelukkig zijn, ik hoef die vlucht niet meer. Ik ben een betere moeder zonder die drank, kan echte gesprekken met ze voeren zonder een dubbele tong of dat ik de volgende dag niet meer weet wat ik in godsnaam voor advies heb gegeven. En ik wil alles doen wat ik leuk vind. En ik wil gewoon een keer echt sterk zijn, ik was 15 jaar de zwakke schakel in mijn huwelijk. Waarom deed ik dat nu nog? Ik ben pas 35 dagen zonder alcohol, maar mijn leven is zo omgeslagen en al veel mooier, dat had ik echt niet verwacht. Ik was echt doodsbang voor dat echte leven. Ik denk jij ook. Waarom ik dit allemaal opschrijf weet ik niet echt. Ik heb altijd tegen zzz gezegd dat jij en ik erg op elkaar lijken. Kan niet goed uitleggen waarom, misschien die onzekerheid diep van binnen en daardoor dat vluchten. Die onrust van binnen, die nervositeit. Misschien wil ik je laten weten dat stoppen mogelijk is, ik kan het ook en geloof me ik dacht echt dat ik het niet kon. Zzz zegt ; ik heb je weer terug en hij is daar ook gelukkiger door, hij zag mij redelijk afglijden. Mijn relatie met de meiden, mijn ouders en vriendinnen wordt ook beter omdat ik zelfverzekerder ben nu. En ja, het is enorm zwaar en moeilijk, iedere avond heb ik trek. Vooral met etentjes en bij vrienden is het enorm moeilijk want drinken is zo normaal en niet gezellig als je het niet doet. Je wordt er gewoon op aangekeken als je niet drinkt, bizar! Maar dan spoel ik het bandje even vooruit en zie ik mezelf lam en om 21 uur wazig naar bed willen gaan en opstaan met een kater en dat is het me niet waard meer. Ik weet dat jij ook met je slapen zit, daar was ik ook wel bang voor. Ik slaap inderdaad moeilijker in nu want ik ben gewoon te fit/wakker. Maar daar geniet ik ook weer een soort van, lig ik in bed allemaal plannetjes te maken en ik lees veel, mediteer ook sinds kort, dat helpt ook onwijs goed. Om te slapen maar ook om te beslissen niet te drinken. Ik wil gewoon mijn leven niet meer ‘vergooien’, niet meer onderdompelen in drugs, want dat is het. Ik wil niet meer drinken, weet niet of ik het volhou, ik besluit gewoon iedere dag niet te drinken, iedere dag is er 1. Ik weet dat als ik er 1 neem dat ik weer terugval, ik kan er geen 1 meer nemen. Het is echt er doorheen, het echt zelf willen. Nou, ik rond af, veel te lang verhaal. Ik hoop dat je er wat mee kunt, en anders delete je dit maar!