Klassement

Wel grappig net. Mijn jongste zoon is bang dat de centjes op zijn en ik niet genoeg werk om op vakantie te kunnen. Dus hij vroeg of ik klaar ben met werken vandaag. Ik zeg ja. Vraagt ie waar de centjes dan zijn. Op de bank, zeg ik. Loopt hij naar de bank toe. Ehhh, nee, ik bedoel niet die bank. De geldbank. Hij kijkt me glazig aan. Ik waag een nieuwe poging: de centjes staan op de computer. Loopt hij naar het beeldscherm en gaat op de plank erboven zoeken

Hoera @Moeps, 7 maanden, knap! @Bob: deze keer ga ik zeker door naar de overige maanden van 1 jaar adb. Count me in . Super dat je het jaarpact zo trouw bijhoudt!

Vandaag 4 weken bezig met stoppen. Ik lees van veel deelnemers dat die dagen tot weken en maanden tellen. Ik denk daar nu mee op te houden. Nu mijn besluit genomen is, de rest van mijn leven geen alcohol meer te drinken is dat vrij logisch. Door de weken komen er steeds weer drinkmomenten voorbij alleen, met drinkvrienden, met drinkfamilie, drink tv en drink daagjes erop uit, waar ik doorheen moet laveren. Dan denk ik een paar glaasjes en; dan voel ik me weer als toen, lekker en tevreden, ( even later gevolgd door de oude ellende). Maar ja dat besluit ligt er wel..dus geen begaanbare weg. En dat is een goed en wijs besluit. Zo simpel is het. Ik lees onderwijl graag ook de oud gedienden die het zelfde deden en mij daarin sterken. Ook ontleen ik motivatie aan die forummers die (nog ) bezig zijn met de worsteling van het gecontroleerd drinken. Het is zo prettig je fysiek gezond te voelen en als een baby te slapen. Afvallen is nog niet gelukt, maar BMI 27 mag wel toch.. (Alcohol) verslaafden worden uiteindelijk allemaal tot op zekere hoogte depressief, daar kom je pas achter als gestopt bent. Ik ben nu 64. Heeft wel lang geduurd, maar ik ben nu de bovenliggende partij.

Als ik iets tijdens mijn studie psychologie geleerd heb, is het wel dat je de uitkomst van één enkel experiment nooit als zoete koek moet slikken: https://www.trouw.nl/nieuws/marshmallows-kunnen-toch-niet-de-toekomst-voorspellen~b7cbe82d/

Hard werken en de daarmee gepaarde stress bleken voor mij ook een soort van verslavingsgerelateerd te zijn...in de zin van niet bezig hoeven zijn met wat ik voel. En wanneer het dan heel rustig is...een somberte en is 'het dit dan gevoel' krijgen. Voor mij vaak een trigger gebleken...Alles of niets...stiltstaan of hollen... Ook ik zou dan liefst wegduiken onder een dekentje er gewoon niet zijn...waarbij dat even, als ik hier daadwerkelijk aan toe zou geven wel eens lang zou kunnen duren. Met de nuchterheid is ook het besef gekomen dat ik het uiteindelijk ook niet echt wil..er niet zijn. Ik leer te nuanceren...en te 'accepteren'. Dat ik ben wie ik ben. Ik probeer die melancholische momenten te accepteren..me er niet tegen te verzetten. Ze vooral niet te veroordelen. Er naar te kijken. Dan ga ik er letterlijk voor zitten En dan te doen wat 'helpt'. Soms is dat de onnatuurlijke beweging om naar buiten te gaan, letterlijk iets te gaan 'doen'. Wat dat dan ook is. Niet zo zeer met de bedoeling van afleiding, maar meer dat ik 'weet' dat ik me er fijner door ga voelen. En weer in beweging kom. Af en toe mag ik even zwelgen... En na de regen komt dan altijd toch weer de zonneschijn...

Dank je wel voor je bericht Zbb. Ik geloof ook heilig in Baclofen, heb binnenkort een tel. gesprek met iemand van de Brijder en zal dan ook vragen/zeggen dat ik alleen in behandeling wil mits zij Baclofen voor willen schrijven. Tot nu toe slik ik Antabus en drink nu 10 dagen niets meer. Op zich een goeie stok achter de deur maar de zucht naar alcohol blijft ! Ook al slik ik er een diazepam bij.......

@Dikkie heb nog maar kort geleden wat bijgepakt, je hebt gelijk, dan ga ik weer te snel. Genieten van deze dagen dat het goed gaat.

@doorbijterik doe mn best en jij ook, meer kunnen we niet doen. Deze reis is werkelijk voor iedereen anders. Ik doe het nu ook even heel rustig aan hoor. Ik moet wel wat doen, ik ben zzper, dus ik moet zelfs gewoon werken. Hoe beroerd ik me ook voel. Ik 's morgens soms brullend aan mn bureau gezeten maar ik moet......anders sta ik op straat....... Ik moet zeggen dat ik wel wel door gegroeid ben, ik kan alle narigheid beter handelen en relativeren, in die zin is het dus wel behulpzaam. Maar het blijft elke dag weer lood en lood zwaar. Iedere avond lig ik echt voor pampus op de bak, uitgestrekt en doodmoe kijken naar een serie die me afleid en een leuke avond bezorgd en dan is er natuur mijn gouden partner, die heeft echt een prijs verdiend. Als je wat kwijt wil moet je dat gewoon doen hoor. Niemand is ermee geholpen als je er mee blijft zitten.

Ik ben wel blij dat je dit hier schrijft. Ik weet eigenlijk niet wat zij bedoelt met wat zij jouw projectie noemt. Toen een vriendin van mij stopte met roken (ik toen nog niet) vond ik dat reuze ongezellig. Bovendien was ik ook wel wat jaloers op haar dat zij het kon en deed. Ik was nog niet zover. Misschien is jouw vriendin stiekem ook wel wat jaloers op jou, wie zal het zeggen. Ik vond het toen voor mijzelf ook confronterend, doordat mijn vriendin stopte viel mijn roken meer op, althans zo voelde dat voor mij. Geen partners in crime meer zal ik maar zeggen.

Oh Sandro lastig ja. Heb je behang waar je ze achter kunt plakken?

Ze mogen wel één van mijn boekenleggers om te kleuren...

Oef nee van die gesprekken zoals Bor schetst heb ik ook geen trek in. Dan is de vriendschap snel over. Ik vind het heerlijk om met vriendinnen hun vriendschap met anderen te analyseren en te bespreken. Voor een ander weet ik het namelijk altijd heel goed. Dat directe naar elkaar vind ik vaak wel lastig, en als het verwijtend is slaat het snel dood. Dat verwijtende heb ik ook wel met een vriendin gehad. Ik verweet haar dat ze het slechtste uit mij naar boven haalde, de zin om veel te drinken bijvoorbeeld. Daar werd ze heel verdrietig van, en ze zei dat het omgekeerd ook zo was. (oh ja ). We hebben wel even afstand gehad, maar hebben elkaar gelukkig weer gevonden. Ik heb haar gelukkig aangestoken met mijn matige drinkgedrag. Maar voor de zekerheid spreken we vaker overdag af dan 's avonds. Of het nou projecteren is of niet, jij hoeft haar gedrag niet te accepteren Rosee. Laat je niet in de verleiding brengen om jezelf te verdedigen. Als ze jou iets verwijt kun je daar ook je schouders over ophalen en vertellen hoe goed het je doet om niet meer zoveel te drinken. En dat als zij wil drinken, ze dit zelf moet weten, maar dat dit niet meer bij jouw manier van leven past. Altijd drama, of ergens drama van maken. Nee pfff. Je kunt inderdaad beter aansluiten bij mensen die zich op een positieve manier willen ontwikkelen.

ik noem dit een lamlendige tijd voor mezelf herken er veel in maar ik moet ook iets, want dit kan nog wel een hele lange nasleep krijgen zo'n weekend lijkt me een heerlijk vooruitzicht zelf heb ik 1 week Schier geboekt, maar nog zo ver weg. Jou posts zetten me ook in beweging voor iets extra's, dus thnx

Mijn bericht plaatste ik een beetje aarzelend omdat ik mezelf een zeurpiet vind. Fijn om te lezen dat er herkenning is en dat ik niet de enige ben die af en toe wat aanmoddert en zich zelf vooruit moet slepen. Mezelf verstoppen, de gordijnen dicht en er niet willen zijn, klagen en mezelf zielig vinden versus de deuren open gooien, lekker naar buiten, mezelf laten zien, uit mijn comfortzone stappen en mezelf ontwikkelen. Met de leeftijd weet ik ook wat beter hoe ik mezelf kan opkrikken. Ik moet mezelf een beetje voor het blok plaatsen. Aan anderen vertellen dat ik ga zwemmen bijvoorbeeld. Zodat ik niet hoef te zeggen, als ze vragen hoe het was, dat ik niet geweest ben. Mezelf opgegeven voor een yoga/retraiteweekend. Gelezen, één nachtje over geslapen en toen snel me opgegeven en betaald. Daar heb ik nu wat spijt van en helemaal geen zin in. Maar het zet me al in beweging, merk ik.

Ik denk dat dit mooi hier ook past Rosee, herken het zelf ook. Drama en drank lopen vaak samen op. Ik neem er nu ook afstand van, ben uit sommige relaties gegroeid en heb minder geduld met hen die er in blijven hangen. Terwijl ikzelf ook lang tijd nodig had met mijn eigen proces. maar so be it. afstand nemen brengt rust. en als het onrust brengt is er misschien méér of iets anders nodig. we hoeven het niet allemaal te weten (ik dus), ik volg mijn intuitie als ik er (nog) geen bewustzijn over heb. En zoals Lika zegt, het hoeft niet altijd makkelijk te zijn, dat is het ook niet.

Tja @Lika weet t niet goed. Toen we elkaar leerden kennen zat ik in een heftige periode, scheiding, problemen met jongste zoon etc. Ik dronk veel toen. Maar nu ik (amper) nog drink, heb ik het idee dat we in andere fases zitten. Merk dat zij eigenlijk altijd wel in een heftige periode zit (en slachtofferrol aanneemt). Ik merk dat ik nu mensen opzoek van wie ik iets kan leren (klinkt echt enorm aanmatigend en stom maar zo voel ik dat) Ik vind mezelf veel te kritisch to anderen (en ook naar mezelf trouwens) hoort op mn eigen draadje dit misschien. Als me iets dwarszit, ben ik geneigd afstand te nemen ipv uitspreken. @Bor succes met de bevalling! (Van schoondochter)

Wat herkenbaar dit. Trots op jou Lonnie, hoe je het aanpakt.

ik kan nog wel meer redenen bedenken Cleo. Ik ga al 40 jaar ruim, heb er ooit zelfs een opleiding in gedaan om zelf een sauna te beginnen, heb er gewerkt. Maar ga toch liever als gast haha

nee, als wij als gast weg gaan, krijg je een envelop. En ik let ook extra op daar, nu 2 keer geweest en vind het ook best spannend. Maar heb het nodig en geniet er zo van. Ik merk gewoon in de loop van zo'n dag hoe mijn lijf en ook mijn hoofd, dingen loslaat die me bezwaren.

die moest ik opzoeken Lika, procastinatie; uitstelgedrag dus heel bekend hier ook nog. en wilskracht en discipline kunnen wat mij betreft broertje en zusje zijn, maar zijn beiden heel verschillend. Nu ik niet meer drink haal ik de quick-fix vaak nog steeds uit iets in mijn mond stoppen. Hartig/zoet, gezond, minder gezond. Net alsof ik een kachel brandend moet houden. Ben ik bezig met iets wat dicht bij mijn passie komt dan gaat alles als vanzelf. Maar owee als het iets "moetens" betreft als huishouden, dan stel ik uit.

Wilskracht klinkt voor mij toch heel ruim gek genoeg. Maar in de pure term komt het voor mij neer op bereidheid. De wil hebben om en bereid te zijn daar voor te gaan. Daar begint het bouwen aan de nieuwe weg . De nieuwe gewoonte. En dan maar blijven doorgaan met die lange termijn in het vizier. Mediteren kan je leren dat alleen al het doen, het showing op, zinvol is. Want elke keer legt je brein een stukje nieuwe weg aan. Maar dat is maar één dingetje. Niet uitstellen idd. Doen. Het lukt me steeds beter. Al ben ik wel de koningin van de procastinatie. Maar minder dan ik was. Hoe is dat voor jou @bumperjim?

Goedemorgen allemaal, Prachtige dag weer Veel boodschapjes doen straks in verschillende winkels Daarna naar de tuin, en vanavond weer een barbeque Heel veel sociale dingen de laatste tijd, zowel van vrienden, als van familie van beide kanten heerlijk gevoel dat is wel eens anders geweest Zal vandaag maar eens een dagpactje sluiten Wel zo veilig

des te meer reden om weer voor dat stuk zelfvertrouwen te gaan Raps door toe te geven dat je jezelf niet vertrouwt bevestig je iets wat nog niet eens gebeurt hup op dat pact weer en wij steunen je ook op het week- en dagpact♥

Mijn hond is zo'n niet goed opgevoede. Geen gebijt hoor. Hij blaft als hij bang is. Dat vind ik al heeeeeeel vervelend. Ik train wel met hem en hij heeft al héél veel geleerd. En leert nog steeds. Het was een Spaanse zwerver, dus hij heeft zijn eigen opvoeding met name gericht op eten. Daar kan ik met zijn opvoeding weer handig gebruik van maken. Toch overweeg ik binnenkort een intensieve trainingsweek te gaan doen om hem het getrek aan de riem af te leren. Wel leuk om te zien hoe ver je ook met zulke honden al kunt komen. Toen we hem net hadden blafte hij tegen elke fietser. Nu komt ie in de regel naar mij als er een fietser nadert.

@Bor @Myle@SanMiquel @Lieke7777 @Cleo66e @nancyn natuurlijk voor iedereen hier natuurlijk.

Hier ff 2 dagen respijt 34 en dan gaan we naar de 38 vanaf donderdag Beetje jammer dan je dan buiten niks meer doet de hele middag. Het meest erge moet het zijn voor de wegwerkers die nu in de zon met heet asfalt bezig zijn tegen een prutsalaris...