Klassement

@Yollie je denkt misschien dat ik makkelijk praten heb, omdat ik me nu redelijk voel, al kan ik alleen maar thuis zijn en doe ik niks, maar niks is minder waar. Ik zit ook al 5,5 jr in deze shit. En ik heb echt meerdere keren in dezelfde hel gezeten als jij nu zit. Maar nooit heb ik me alleen maar als slachtoffer opgesteld, steeds ben ik op zoek gegaan naar oplossingen hoe ik me beter zou kunnen gaan voelen. Wat er met me aan de hand was. Het verschil tussen ons is dat ik het heft in eigen handen heb genomen. Ruzie heb gemaakt met mijn psychiater en huisarts, een andere behandelaar heb gevonden. Ik zou jou hetzelfde gunnen. En ik zou het waarderen als je eens reageert op mijn berichten, want tot nu toe heb je dat nog nooit gedaan. Ik heb echt t beste met je voor, zoals wij allemaal hier, maar alleen maar klagen zijn we wel een beetje klaar mee

@Yollie spelen met de medicatie maakt dat je je alleen maar ellendiger voelt. Uit ervaring kan ik je zeggen dat na 2 dagen quetiapine achtereen ik me al hondsberoerd voelde. En dan weer stoppen met de xanax en vervolgens weer nog meer nemen dan normaal helpt je echt niet, maar maakt t alleen maar erger. Stop eens met je als slachtoffer op te stellen. Neem het heft in eigen handen. Ik ben het helemaal met roberto eens. Je hebt hier al zoveel informatie gekregen, maar je doet er nog steeds niets mee. Zoek een andere psychiater, overleg met je huisarts, bel met Erik paling, doe iets. Overstappen op diazepam is het beste en dan langzaam afbouwen. Nee, Het zal niet fijn zijn en je zult last houden van misschien wel vreselijke klachten. Maar zolang je in de cirkel blijft zitten waarin je nu zit, zal het nooit beter worden. En neem die quetiapine wel of niet. Overigens kan je daar echt vreselijke klachten van krijgen, ook als je normaal gebruikt. Bv heftige nachtmerries. Als je daar last van hebt, zou ik het niet meer nemen. Succes

Gefeliciteerd Rosa, en de rest natuurlijk ook! En ik zit op 2 jaar en 7 maanden vandaag. Zie mezelf nog zitten in de tuin op dag 1, denkend 'een jaar zonder haal ik nooit'. Vond 1 jaar al bijzonder lang en onoverzichtelijk. Maar door elke dag te besluiten dat ik vandaag geen alcohol drink, kom ik vanzelf steeds een stukje verder. Ik durf, heel voorzichtig, wel te zeggen dat het drinken uit mijn systeem is. Alcohol is ook niet meer dagelijks in mijn gedachten. En wat ik nog het meest fijn vind, is dat de gedachte 'ik heb zin in een wijntje' inmiddels is vervangen door 'wat héérlijk om niet te drinken'. Ik plak er dus nog maar een dagje niet drinken aan vast En ik sluit me aan bij rosa door Bob en Jan te bedanken voor dit draadje. Top!

Dagpact; Roberto Leentje Puck Rapilos ( Ik heb Leentje er weer bij gezet, want zij was er af gevallen )

hoi allemaal,nog steeds niet gedronken,de ruzie is gelukkig een eind over (duur nog wel even voordat vertrouwen terug is,heeft tijd nodig),vandaag lekker gewerkt en straks nog een ronde lopen,tis met periodes even taai,maar als je bezig blijf gaat t ook weer over,en dat geef een goed gevoel s,avonds als je naar bed gaat.

Ik kom net terug van mijn ochtendrondje outdoor fietsen & fitness. Lekker in het zonnetje, de blubber droogt langzaam op.

Bedankt voor de felicitaties! Wow wat een mooie taart @lady jane Ik ben nog steeds blij dat ik niet meer hoef te drinken, ik beschouw het nog niet als vanzelfsprekend. Het jaarpact helpt me echt enorm! Soms denk ik zal ik één dag weer even alle remmen los gooien maar door het jaarpact doe ik dat niet. Verstandelijk weet ik ook dat het dan weer helemaal mis gaat. Bedankt voor het bijhouden @Bob en ook oprichter @Jan1000 bedankt!

Het zou zomaar kunnen dat de economie in een enorme dip terecht komt.

Zo te zien is dit draadje wel een behoorlijke strop voor Bol.com. Maar goed gedaan hoor!

Goedemorgen allemaal. Dagpact: Roberto "Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag"

@ELL zo is het inderdaad...super sterk van je! Hoe gaat het nu met je?

@Yollie, wat er wordt gezegd is dat je geen plan hebt. Je waait alle kanten op. Als je een plan bedenkt, je daaraan houdt en dan over de symptomen klaagt, is het heel anders. Je zei dat je jaloers was dat ik benzovrij ben. Snap ik. Dat gun ik jou ook, benzovrij zijn. Maar ik ben niet zomaar benzovrij geraakt. Ik heb discussies gevoerd met de psychiater, ik heb aangestuurd op Diazepam. Werd mij niet zomaar aangeboden, ging eerst onder protest. Bij de Crisisdienst zeiden ze dat ze nog niet iemand hadden meegemaakt die zo twijfelde aan het beleid. Ze noemden mij eigengereid. Prima, maar ik heb voor elkaar gekregen wat ik wilde. Ging niet vanzelf. Ik heb veel gelezen. In het begin had ik doodsangsten. Contact gehad met @Kannietmeer en een plan gemaakt. Ik ben 11 maanden bezig geweest om met dat plan benzovrij te worden. Het is me niet zomaar overkomen

Nou dat ging lekker zojuist. Eerst gevloekt en toen (hard op tegen mezelf) de buurvrouw met wie ik een conflict heb verwenst. Twee keer een tientje naar een goed doel. Foei

ik heb nu een aperaatje gekocht het heet HYPERFREE in plaats van blazen in een zakje en het helpt gr gerda

In principe vind ik het niet erg als een dag niet volledig gelukt is. Gaat ook om bewustwording. Te streng zijn werkt vaak niet. Ik probeer bijv er nu echt van te genieten als ik chocola eet ipv het gedachteloos naar binnen te werken en me na afloop schuldig te voelen.

Positief de dag beginnen, mooi

@Yollie hoe komt het denk je dat je een goede week hebt gehad? Je bent uit de situatie gestapt en kijk eens wat dat met je gedaan heeft. En nu kruip je weer in je slachtofferrol. Ga de confrontatie met je psychiater, huisarts aan, zoek een andere. En ja, zolang je aan het afbouwen bent is de kans groot dat je je zo ellendig blijft voelen. Daar moet je nu eenmaal doorheen. Als acht ik de kans zeer reëel dat als je op diazepam overstapt het beter zal gaan. Kop op, pak jezelf bij elkaar en doe er wat aan. Maak samen met je man een plan en neem het heft in eigen handen

Klinkt pittig, zo stoppen met alles tegelijk. Succes weer

Super @doorbijter dat je dit hebt gezegd. Je slaat de spijker op z'n kop en ik vind dat je het netjes hebt verwoord en ik hoop van harte dat @Yollie hier iets mee doet. Er is al zovaak antwoord gegeven, maar luisteren ho maar. Iedereen zit hier min of meer in hetzelfde schuitje en heeft al heel wat meegemaakt. Je kan wel stellen dat we ondertussen ervaringsdeskundigen zijn (helaas) maar dan steeds onze tips in de wind slaan en blijven luisteren naar die psychiater...schiet mij maar lek... Dit moest mij ook even van 't hart... Yollie alsjeblieft luister naar alle tips en je kan dit!

Een TOP advies!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Met zelfmedelijden schiet je niets op

laat maar gebeuren Lieke hier mag je doorheen om er later van te oogsten dat drinken was kompensatie voor iets wat je niet aankon om onder ogen te zien juist je behandelaar nodigt je uit dat wèl te vertellen onder ogen zien en delen dat is het echte helen

69.9 Blij mee, de 6 is weer in zicht

Ik was in slaap gevallen .....

Goedemorgen, ik heb ook onwijs lang geslapen, na 10 dagen abstinent. Gisteren om half 9 naar bed gegaan en nu net wakker... Maar gelukkig wel lekker geslapen!

Nederland live

Heel fijn gewerkt een aantal uren vanavond, tot laat natuurlijk weer. Dat hoort bij mij. Niet op de e-bike maar met de bus heen en weer. Op de terugweg naar huis met de 300, fijne ontmoeting met een ouder echtpaar uit Friesland. De beste man was heel groot/lang/lompig, met een cowboyhoed op. Hij ging naast mij zitten. Zijn vrouw had een weekend verblijf gewonnen in het van der Valk Hotel. Bij die halte moest ik er ook uit. Heel gesprek vanaf het station(zijn maar 2 haltes). Een hele charismatische man. Hij was eind 60/begin 70 en gaf aan net gestopt te zijn met zijn werk(denk dat het wat humor was maar ook misschien wel echt met wat cynisme omdat hij niet meer werkt/mag werken). Hij had een bouwbedrijf gehad en zijn zonen gingen daar in door. Zijn vrouw bleef staan, ik bood haar mijn plek aan, hij zei nee, ze is nog jong van geest, ze kan blijven staan en dat beaamde ze zelf ook. Ik mocht blijven zitten. Voelde raar aan maar ze wilde echt dat ik bleef zitten. Normaliter ben ik niet zo sociaal en zin in een gesprek maar dit ging allemaal vanzelf. Begreep hem ook meteen, gevat, snel, wel luidruchtig, de hele bus keek naar hem/ons. Heel erg geïnteresseerd in mij maar ook veel over hemzelf. Was een gave wisselwerking dit gesprek van hooguit 10 minuten. Hij liet zijn ov chip kaart aan mij zien en zei heb jij er ook 1? Ik toonde hem de mijne, hij gaf aan dat alleen in de grote steden te gebruiken want vanuit waar hij woonde deed hij alles nog met paard en wagen haha. Heerlijk, hij bracht alsof het echt was maar soms ook die knipoog. Toen kwam het, we waren bij de halte. Zijn vrouw een stuk jonger, snelde naar de deur, hij stond heel moeilijk op, ik zat bij de raamkant. Wilde hem bijna helpen, maar hij wilde zelf opstaan. Maar hij was zo groot/lang, dat opstaan vanuit die lage stoel ging bijna niet. Zijn vrouw was al uitgestapt. Die deuren gingen al bijna dicht/waren al dicht. Toen stond hij op moeizaam met een kleine zet van mij en hij zag het en zei keikard HOOOOO ik wil niet naar Schiphol toe. Toen gingen de deuren natuurlijk weer open, denk dat de chauffeur dat ook hoorde. Dacht ook man schiet op, anders moet ik er ook een halte later uit Was een hele bijzondere korte ontmoeting. Die man was zo echt, heerlijk mens. Ga zo lekker voldaan slapen. Mooi dat ik dit nuchter kon voelen/ervaren. Als ik er nog aan denk moet ik hardop lachen. Welterusten

Wat mooi dat je dit hebt bereikt bertd! Ik begin weer opnieuw vandaag.