Klassement

Om een heel lang verhaal kort te maken. Dagpact geslaagd.

Hup Huttula!

Kuch kuch, hoest, prut, Goeie borge, snotterdesnotter, Ben om 4.30 maar uit bed gegaan want het was niet te harden. Ben al 2 weken aan het hoesten, vooral in bed. Van alles gedaan, zelfs de gordijnen weg gehaald, vanwege stofmijt. Ik woon in een huis van 115 jaar oud en langs een drukke weg, dus stof genoeg. Nou is m'n bed aan de beurt. Gisterenavond nog gauw een anti allergeen matrashoes gekocht en die komt dadelijk thuis. Ik hoop nu echt dat dat hoesten stopt want 14 dagen bijna niet slapen breekt nu een beetje op. Verder gaan we vandaag gewoon weer lekker aan de gang.

Een half jaar al, Rups, gefeliciteerd! Alles goed? En Zbb zet hem op.

Dank @Debber voor de reminder. Jammer dat jij de teller wel weer op 0 hebt moeten zetten. Kop op, vanaf morgen weer droog? En inderdaad @Bob, dat klopt! Ik heb de lezing van haar al meerdere keren bekeken en toch was ik dat even vergeten. Heb het gelijk weer teruggekeken zojuist en dat geeft me weer moed! Het is maar gewoon weer een fase, het gaat voorbij! Na ± 3 maanden zou het beter moeten gaan, ik ben al bijna op de helft!

als jij in mijn rijtje zou voorkomen, zou ik er niet best aan toe zijn. Zelfs al zou ik er 'een partner' bij zetten, dan nog zou het niet de juiste gedachte zijn. Een partner kan bepaalde behoeften vervullen, maar je behoefte en sich is niet een partner.... F wat ben ik serieus

Ik vind helemaal niet dat je zeurt! Depressie heb ik beangstigender gevonden dan alle afbouwklachten die ik bij elkaar had en dat waren er veel, ook paniekklachten. Doodziek zijn was niet zo vreselijk als de nachtmerrie van de depressie. Ik zou zelf ook heel bezorgd worden als ik somber zou worden. De dagen dat ik dat voel bekijk ik ook met argusogen. Rustiger aan doen is het enige wat mij helpt en echt lief zijn voor mijzelf en kijken wat ik nodig heb. Ik heb geleerd uit te zoeken waar in mijn diepste binnenste echt naar verlang. Dat ligt vaak op het gebied van liefde, vrijheid, veiligheid, ruimte, uitdaging, rust , bevestiging.... dat soort dingen. Deze kan je leren jezelf te geven, maar eerst moet je weten wat echt je behoefte is. Als ik niet weet waar ik behoefte aan hebt, is dat voor mij al een signaal dat het niet goed zit, want als ik dichter bij mijzelf ben, weet ik heel goed wat ik wil en waar ik behoefte aan heb. Ik geleerd daarin ook voor mijzelf te kunnen zorgen en ben daardoor een stuk sterker geworden. Misschien heb je er wat aan ;-)

Lika, het verdriet kan mij ook zo overvallen. Liep gisteren op straat te huilen op een plek waar mijn vader vaak kwam.

Het verdriet overviel me. Gemis van vader komt soms opeens huizenhoog aanzetten en dan gaan de sluizen open. Niet erg. ‘Wil je valeriaan?’ vroeg mijn moeder gelijk. Nee dus. Ik ben gewoon verdrietig en dat mag. Zucht en weer door.

Niet meteen gaan schelden en schreeuwen. Jullie kunnen toch wel tegen een grapje of een tegendraads geluid. Kom op, zeg.

Dank voor de moed die je me geeft Lynn !

Dat is exact hoe ik het ervaar Ad, elke ochtend bij het wakker worden is het er...ik geloof echt wel dat het door de benzo's komt, de oxazepam zal bij jou nu weer even wat roet in het eten hebben gegooid denk ik...en ik geloof ook dat het zeker weten weer overgaat. Bizar dat een paar van die rotpillen dan na zo'n tijd weer zo'n uitwerking hebben... Ja nu is het inderdaad nog lekker buiten, net even gewandeld met mijn kids. Ik kan zelf niet zo goed tegen de warmte, vorige zomer hoogzwanger, pfoe wat een feest was dat @Kannietmeer Ja heerlijk, ik ben benieuwd hoe die kleine smurf van mij het vind en dan de oudste maar met de fiets van school halen, in de auto zal het niet te doen zijn volgende week

Dank voor de woorden, je geeft me moed!

Goedemiddag... Dag 27... Ik heb een poosje niets geschreven.. heb niet gedronken! Daar ben ik blij mee. Heb ook niet echt de drang om te drinken meer maar weet wel dat het hiermee niet klaar is. Ik heb meer moeite met wat er allemaal bij komt kijken dan het stoppen met drinken zelf. Geconfronteerd worden met hoeveel schade ik nou daadwerkelijk heb aangericht door mijn drank gebruik. Voorheen was ik verdoofd en zag ik t niet of wilde het niet zien want ik kwam er altijd mee weg. Nu is pas duidelijk hoe erg mijn verslaving eigenlijk was/is. en daar heb ik best wel moeite mee om onder ogen te zien. Ik ben boos op mezelf maar voornamelijk teleurgesteld en schaam me dat ik het zo ver heb laten komen ondanks de waarschuwingen van mensen om mij heen. Niemand om de schuld te geven of wat dan ook. NEE HELEMAAL ZELF VERKLOOT.. En nu moet ik puin ruimen.. en ik geef niet op of zo.. maar ik heb mezelf wel helemaal weer onder aan de ladder gepleurd. En ik ben geen opgever dus ik kom er wel weer bovenop maar sjiiiiitttttt De insomnia is wel nog een issue... de jeuk is ook weg..was een overgevoelige reactie op de refusal daar heb ik pillen voor gekregen.. maar tis nu meer een mentale strijd om niet in zelfmedelijden weg te kwijnen en gewoon weer borst vooruit kin omhoog en dealen met de situatie. Ik heb voor hetere vuren gestaan. Maar in een heel ander context... is niet om problemen tegen mekaar af te wegen want ze richten verschillende soorten schade aan..maar ik weet dat ik hieruit kan komen als ik de situatie accepteer zoals t is. Mja dat is niet zo simpel nog. Ik merk dat door de refusal ik idd minder zin heb in sex en dat nekt me wel erg. Is miss een beetje macho maar dat is wel echt een klap op mn ego. Ben daar ook heel open over met mn vrouwtje dus dat zit wel goed. Maar dat is wel 1 van die issues nu. Ik ga mn pillen ook savonds innemen nu want ik word er wel een beetje vermoeid van na 3 a 4 uurtjes en dan val ik in slaap terwijl ik dat nie wil. Is net alsof je out gaat van de alcohol want je word niet uitgerust wakker vind ik. Voelt je net zo suf daarna. Anyway nog een flinke weg te gaan. Mja genoeg voor nu.. dank u als je mn gezeik tot hier hebt volgehouden Nu een serieuze vraag... iemand hier die ook de het cbr onderzoek heeft moeten doen voor behoud van je rijbewijs.. zo ja hoor ik graag jullie ervaringen over hoe eerlijk je met die lui moet zijn. Want ik wil niet te eerlijk zijn en mezelf in de vingers snijden... Bvd en fijn weekend... Menel

@Cyclad58neem alsjeblieft de tijd echt te luisteren naar de onrust. Als het iets zegt: neem het serieus, al kan dat eng zijn. Hoor je echt niets en is het puur een gevoel, dan is de benzo ontwenning gewoon ook nog lekker bezig. Zie het maar als genenzing die je lichaam aan het uitvoeren is en waardoor je onrust merkt. Een verbouwing in je huis zou je ook merken ;-) en zo merk je ook de 'verbouwing' in je lichaam.

@doorbijter Ik vind het toch zo naar dat je je zo rot voelt hoeveel tijd duurt het nog voordat je volledig bent overgestapt? Sterkte! X @Cyclad58 He jeetje wat balen! Ik snap het helemaal dat je stemming dan omslaat, het is dan zo moeilijk om positief te blijven. Ik kan er zelf ook geen peil op trekken waar de onrust vandaan komt. Zelfs na een rustige dag of dagen kan ik onrustig zijn, het is er eigenlijk elke ochtend/dag... @Lynn86 fijn dat het goed gaat! Succes met de verhuizing

Goed hoor. Stabilisatie voltooid:) Nu eerst verhuizen jeeeuuuuuy

@EefjeJ leuk een buitenrit het is er heerlijk weer voor. Vanavond klassenfeest van mijn zoon morgen BBQ bij mijn ouders. Misschien morgen even kijken op strand. fijne dag!!

17 is mijn geluksgetal zbb moet lukken dus☺ join the club; goed van je!

Wat gezellig @Zbb!

Hoi bob ik wil het nog eens proberen op het jaarpact als het mag. Mijn stopdatum is 17-1-2019

Ik heb de verleidingen weerstaan. Dagpact geslaagd.

Hallo, Hier nog 1 dagje vrij en dan weer 4 avonddiensten. Gaat goed, lekker werkend ritme. Daar gedij ik het beste bij. @nancy super gaaf. Je hebt er heel hard voor gewerkt. erg knap van jou! Ik las over dat lamlendige in bed liggen van partner met bv een laptop. Hier ook gehad. Ik ergerde mij er groen en scheel aan. Hoe meer ik er van zei, hoe erger het werd. Was op een gegeven moment geneigd om een emmer koud water over hem en die laptop te gooien. Werd er zelfs wanhopig van. Ook hele nare gedachtes van als jij dat doet, dan kan ik net zo goed weer heel veel gaan zuipen en ook in bed liggen. Dan pak ik je terug. Dreigde ik ook mee, zo verkeerd natuurlijk! Achteraf bleek hij in een diepe depressie te zitten. Werk ik zelf in de hulpverlening en had ik de signalen van partner niet eens goed door. Ik zag het alleen maar als lui en desinteresse en makkelijk doen. Heb toen een afspraak met de huisarts gemaakt voor een huisbezoek. En toen is er daar hulp voor ingezet. Tot op de dag van vandaag nog steeds erg dankbaar voor. Hij begon weer te leven, te delen en te sprankelen zoals hij eigenlijk altijd was. Erg nare periode maar ook leerzaam. Fijne dag allen.

Ik heb net in de stromende regen eendjes staan voeren... Was nog leuk ook, en verfrissend...

Ik kruip langzaam verder omhoog op het jaarpact, fijn! Het gaat goed met mij. De 9 maanden mijlpaal heb ik aangegrepen om mezelf weer naar de sportschool te sturen. Ofwel heb mezelf een jaarabonnement kado gedaan. Net terug van een weekje vakantie naar de zon en dan heb ik wel meer trek momenten dan anders. Dan zit ik op het terras en wil ik ook drinken. Dan pak ik dus maar een alc. vrij biertje. Groetjes weer!

Thx lieve Liz, het lijkt er idd op. Zit erg aan de narcistische persoonlijkheid stoornis te denken. Hij heeft in elk geval flinke trekken. Ook ben niet in het slachtoffer maar hij. (Volgens mij hebben we het allebei heel zwaar gehad door de benzooi maar goed). Ik kan gewoon niet bevatten dat iemand echt zo is. Het rare is, ik probeer het te begrijpen, maar moet me erbij neerleggen dat ik dit nooit zal kunnen begrijpen. Ik voel me vreselijk in alle opzichten; gezondheid naar de maan door de medicatie, huwelijk op de klippen en ik kom er nu achter wie hij werkelijk is, en dat voelt echt heel heel vreemd. Ik voel me een last voor mijn ouders omdat ik waarschijnlijk weer terug moet, kan nog lang niet werken en dit is iemand die de hele scheiding gaat tegenwerken, informatie zal achterhouden etc etc. Hij heeft een kluis genomen (gaat waarschijnlijk alles zwart doen nou om zo min mogelijk allimentatie te betalen.) ach ik heb er gewoon geen woorden voor. Het is ook zo raar om te zien hoe mensen erin trappen. Naar de buitenwereld weet hij iedereen te overtuigen. Ik bedenk me alleen maar; deze mensen gaan er uiteindelijk ook wel achter komen. Misschien pas over een paar jaar net zoals ik. Ik spreek onze gezamenlijke vrienden ook niet meer. Ik heb het gevoel dat hij ze zwaar beïnvloed en het voelt voor mij vreemd om dan af te spreken. Ik krijg dan het gevoel dat ik me nog moet verdedigen ook. Ik probeer me te focussen op mezelf en op mijn eigen familie en vrienden. Ik ga er maar vanuit dat karma vast nog een x op zijn pad gaat komen. En daar troost ik me maar mee. Mijn familie zegt dat ik me absoluut niet bezwaard moet voelen, maar dat zit gewoon in mij natuurlijk. Ben je verdorie 32 en moet je terug naar je ouders terwijl je ziek bent.