Klassement

Nog even verder delen wat me is opgevallen de afgelopen tijd in het algemeen omtrent verslaving en de samenleving: Mensen missen m.i. (sommigen iig, ik miste dat zeker) verbinding met zichzelf en daardoor met anderen en die leegte wordt opgevuld met verslavingsgedrag: Roken, drinken, gokken, leegte opvullende seks/porno, koopziek gedrag (alsmaar meer groter duurder exclusiever etc). We zijn naar mijn beleving te ver afgeraakt van de natuur en hoe samen leven eigenlijk bedoeld is. Zo lang dit nog zo is zul je ook die verslavende/verwoestende/destructieve 'dingen' tegen blijven komen. De dualiteit van het leven. Merk ook dat de commercie steeds minder invloed op me heeft. Die wil ons laten geloven dat braaf leven niet oke is. Dat écht leven...living on the edge is. Dat alcohol gezellig is. Dat gezond leven saai is. Dat we een mooiere/snellere auto moeten (of laptop/tablet/smart(i)phone/kleding) etc etc etc...M.i. allemaal brainwash zodat we blijven rennen in de ratrace die hierdoor in stand gehouden wordt. En steeds meer mensen zich leger gaan voelen omdat dáárin de vervulling niet te vinden is. En dus grijpen naar korte genot momenten. Die helaas niet lang beklijven. Verbinding, écht contact en écht samenleven is m.i. het antwoord op een vervullend leven. Waarin die eenzame leegte juist verdwijnt. Jezelf herprogrammeren is m.i de kunst. Vind het brave leven eigenlijk wel fijn merk ik. Veel echter. Clean en gezond, vind ik juist steeds boeiender /natuurlijk en logischer

Even delen wat de positieve resultaten zijn van het nuchter leven/wat het me opgeleverd heeft: -Voel me krachtig -Kom afspraken na -voel me dus weer betrouwbaar -eigenwaarde is gegroeid -onderneem allemaal nieuwe dingen -angsten zijn er soms wel maar echt véél minder -voel me schoon en fris -het voelt heel goed om zo voor mezelf te zorgen -ik kan van mezelf vertrouwen -voelt veel veiliger omdat ik weet wat ik doe -ik voel veel duidelijker wat bij me past en handel daar dan ook naar. -Heb de afgelopen periode prachtige mensen ontmoet He, fijn om bij stil te staan en te delen zodat mijn drive blijft bestaan. Ook vandaag neem ik de eerste(n) niet want ik wil deze verrijking graag blijven ervaren Fijn nuchter weekend iedereen!

Het gaat nog altijd helemaal goed! Ik drink gemiddeld 1 glas per week en daar geniet ik van. Alhoewel, ik ben tot de conclusie gekomen dat een glas appelcider de moeite niet waard is (want smaakt naar vieze appelsap) en de saké bij de Japanner is ook niet helemaal mijn ding, wijn daarentegen kan echt lekker zijn. Voorheen dronk ik alles waar alcohol in zat maar nu proef ik het pas echt. Het proces om alcohol de baas te worden gaat ondertussen rustig verder. De meeste dagen heb ik geen enkele behoefte om te drinken, maar een enkele keer kan de trek heel sterk zijn. Dat gebeurt in specifieke stress-situaties waarbij ik voorheen veel dronk. Ik denk dat het een kwestie van oefenen is om het zonder drank te doen en dan zal de gewoonte er vanzelf wel uitslijten, het komt in ieder geval steeds minder vaak voor. (Het zijn dus niet die stress-momenten waarop ik een glas drink.) Els Noorlander zegt dat er bij een alcoholist iets gebeurt met de receptoren in je hersenen na het drinken van een beetje alcohol waardoor je een periode geen geluk meer kunt ervaren. Daar merk ik niets van, een glas wijn geeft even wat ontspanning en daarna voel ik me weer hetzelfde als daarvoor. En ik voel me goed, mijn leven is in wat rustiger vaarwater gekomen nadat ik jarenlang druk ben geweest met een project. Nu is er meer tijd en die gebruik ik o.a. om ons huis op orde te brengen, kastjes uitsoppen en spullen wegdoen.... heerlijk! Ik word heel gelukkig van kasten die niet stampvol zitten maar die lekker fris en overzichtelijk zijn, dus volgens mij doen die receptoren van mij het nog prima

Goedemiddag Vandaag open Monumentendag, voor mij weer de eerste keer als vrijwilliger in een mooi pand ( na 6,5 mnd). Nu erg moe en een zeer lijf, maar wél tevreden. @Bor sterkte

Persoonlijk vind ik dit best een "gevaarlijke" uitspraak hier op het forum. Mijn ervaring is dat veel mensen op dit forum terecht komen in een toestand van pure wanhoop en alles direct voor waarheid aannemen wat hier gezegd/geschreven wordt (waaronder ikzelf). Er wordt vaak verwezen naar het Ashton Manual en daarin staat weer: eerst de benzo afbouwen en daarna pas de antidepressiva. Dus wat is nou waar?! Het enige dat we kunnen doen is zelf ondervinden wat voor ons persoonlijk het beste werkt/niet werkt; dat is op geen enkele website of in geen enkel manual terug te vinden want dat is niet voor ons op maat geschreven. Er worden wat richtlijnen aangereikt en tips en adviezen gegeven maar het zijn geen absolute waarheden. Ieder persoon is uniek dus is in mijn ogen ook het afbouwen (en de volgorde en het tempo) voor ieder persoon uniek.

@nancy wat mooi! Vier jaren op je conto. Respect! Je gaat er neem ik aan gewoon mee verder?

Dankje @mito Toen ik zak in as zat heb ik veel van jou gelezen. Ook van Kannietmeer, bestwel en cyclad58. Toen ik eenmaal op 15mg diazepam zat, en het me niet veel meer deed, besloot ik af te bouwen. 2,5 Mg eraf elke week, maar natuurlijk was ik wel bang voor de stap van 2,5 naar 0. Dat was de reden waarom ik twee weken gedaan heb over de laatste stap. Achteraf bleek dat 2,5 Mg mij relatief niets meer deed. @Bernice bedankt voor je tip. Misschien was ik niet helemaal duidelijk, want ik zie nu dat ik niet had vermeld dat ik eerst de dia heb afgebouwd en daarna mocht starten met de opbouw van de ad. Ik heb geen dia en ad gelijk geslikt. Ik ken trouwens iemand die 6+ maanden aan de dia zit, een pak hem beet 30mg per dag. Deze persoon zit nu in een detox kliniek, en daar bouwen ze af met 3mg per drie dagen minder. Alcohol werd ook een probleem. Ik kan echt zeggen dat ik het roer heb omgegooid. Een nieuwe start, weer een nieuwe baan, en last but not least hebben partner en ik een nieuw onderkomen gekocht. Hij heeft heel wat te stellen met mij gehad, en ik ben zo blij dat we er samen uit zijn gekomen. Maar, ík heb eerst laten zien dat ik voorgoed heb afgerekend met de dia en alcohol

Wat fijn om te lezen @Zonnig. voor jou.

Dat is het enige wat wel waar is.

Goed gedaan, wees trots op jezelf. Je schrijft "ik ben gelukkig" dat zouden meer mensen moeten doen.

ER zijn veel mensen die dit hebben door benzo-ontwenning. Voordat ik ging afbouwen van de benzo, was ik stukken vrolijker, en al wel op een AD. Vandaar dat ik het niet weet, en het nu toch nog wijdt aan de benzo ontwenning, want ik heb bij de switch naar Diazepam mijn vreugde voelen verdwijnen, en toen was ik dus al op Venlafaxine. En ik moet het echt nog een keer zeggen: de mening over de volgorde van afbouw wordt bepaald door ervaring. En het tegenovergestelde wordt dus ook beweerd. Probeer het daarom ook maar een beetje lost te laten. Dat is beter in mijn ogen. Ik had de AD hard nodig en de Benzo wilde ik kwijt en die maakte me ziek. Dan is de keus makkelijk gemaakt.

ik weet dat Bernice wel veel heeft gelezen hierover! En ze doet niet zomaar een uitspraak, dat weet ik ook. Maar mijn punt is, dat het door deze sites, die slechte ervaringen hebben, wel wat éénzijdig belicht wordt misschien. Onze ervaring staat daar in ieder geval haaks op. Ik zeg dit ook tegen mijzelf omdat wanneer ik ga afbouwen, en er mogelijk last van heb, misschien wel hetzelfde denk. Maar punt blijft staan dat ik echt hondsziek was en de AD me heeft geholpen daar uit te komen. En lieve @Bernice, het blijft zo dat niet iedereen deze heftige ontwenning ervaart van een AD en ik ken mensen die liever een AD afbouwden dan een Benzo. Het blijft dus subjectief. Er zijn er ook die erg ziek zijn van de AD en veel minder ziek van de Benzo. Ik denk dat dit te maken heeft met de genetische achtergrond van iemand, hoe goed je lever werkt bijvoorbeeld en hoé je lever werkt qua enzymen etc. Precies dezelfde reden waarom niet iedereen even ziek is van het afbouwen van de benzo.

Je bent 35 dat vind ik fijn om te lezen. Ik ben pas begonnen met stoppen op 58 jaar leeftijd. Niet zonder slag of stoot. Veel terugslagen gehad wat kon mij het verrekken? Mijn vrouw wilde scheiden ik kwam in de psychiatrie terecht. Na wat omzwervingen daar woon ik nu in een tehuis voor mensen met hersenletsel. Ga ik naar dagbesteding en nu ook naar revalidatie. Ik woon hier wel graag maar toch is het frustrerend ben nu 61 jaar en zal hier waarschijnlijk dood gaan. Jij bent 35 ga ervoor zorg dat je niet zo eindigt als mij. Nog steeds heb ik momenten waar doe ik het voor? Voor mezelf als ik nu weer begin met drinken zal het niet best zijn. Voor mijn kinderen en kleinkinderen ik mopper graag maar heb ook echt wel fijne momenten soms is het leuk en soms niet. Net het echte leven

.

Ik denk dat iedereen hier in dezelfde positie heeft gezeten als Extranaut. Ik in ieder geval wel, daar heb ik ook over geschreven. Ooit zoop ik door tot in de vroege uurtjes. Er was toen geen dag dat ik niet dronk, en ik ben daarmee gestopt toen ik merkte dat ik me heel slecht ging voelen wanneer ik niet gedronken had. Dat was in die tijd standaard de volgende dag. In mijn tweede drinkperiode dronk ik alleen om in slaap te kunnen vallen. Maar in die eerste periode.....manmanman het had slecht met me af kunnen lopen hoor. Wanneer er opmerkingen gemaakt werden over mijn drankgebruik verwierp ik ze. "Burgerlijk ge*!" dacht ik dan. Ik was nog heel jong, die echte zuipperiode heeft zo'n jaar of zes geduurd schat ik, maar ook daarna bleef ik alcohol gebruiken. Voor mij was drinken toen de enige manier om me een beetje goed te voelen, om sociaal te kunnen zijn. Met drank op was ik heel communicatief en vrolijk. Ik viel op in de kroegen en discotheken, en voor het eerst in mijn leven voelde ik me een beetje bijzonder. Op een dag zat ik in de bus, de nacht ervoor had ik 'm weer flink geraakt. Tegenover mij kwam tot mijn schrik een meisje zitten dat ik kende uit de discotheek. Maar daar in de bus was ik niet in staat leuk en adrem te zijn en vriendelijk lachen lukte al helemaal niet.. Ik had een enorme kater en ik mompelde dat ik me niet lekker voelde, dat ik griep had. Maar aan haar reactie zag ik dat ze me doorhad. Ze vroeg niet bezorgd naar mijn malaise, ze ging op slot omdat ze zag dat ik een addict was. Dat ben ik nooit meer vergeten. Het voelde zo vernederend, ik was door de mand gevallen. Het was voor mij een directe trigger om een ander leven te gaan leiden. Met alcohol stopte ik pas toen ik zwanger raakte, maar ik minderde wel. Mij vond je niet meer in de kroegen en discotheken, ik ging werken en studeren en drinken deed ik alleen in de avond voor het slapen gaan. In plaats van uit te gaan ging ik sporten en dat was al een hele vooruitgang, want ook in de sportschool bleek ik een graag geziene gast. Zo trok ik me beetje bij beetje op. De magie van het nachtleven was als een kaartenhuis in elkaar gestort. Ik heb me er nooit meer aan gewaagd. Jullie weten dat ik toen mijn kinderen groter werden weer ging drinken om te kunnen slapen. Maar dronken ben ik nooit meer geweest. Extranaut, ik voel me niet beter dan toen ik nog dronk, zo'n vier weken geleden. Ik voel me precies hetzelfde. Maar ik voel me veel- en veel beter dan in de tijd toen ik me elke nacht klem zoop. Overdag was ik niets waard, tot niets in staat, zes jaar lang en zo jong als ik was. En ja...ALS ik had gezopen voelde ik mezelf de dancing queen. Young and sweet, de koningin van het bal. Maar de dag erna besefte ik des te meer dat ik eigenlijk een zielig hoopje mens was.

Wij zijn allemaal verschillend Extranaut. Maar we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Je kan gewoon blijven, je moet nergens “bij horen”

Geen idee hoe je het allemaal doet, maar ben blij voor je dat dit allemaal werkt voor je. Fijn om te weten dat er ook mensen zijn die er wel baat bij hebben, want er zijn er ook die gewoon lichamelijk en psychisch te ziek zijn en dat het gewoon niet meer helpt. Sterkte weer vandaag! Goed dat je weer aan het afbouwen bent

Staat hier voor donderdag op de planning. Lekkere snelle maaltijd. Dochter plukt eens wat sliertjes groente eruit, maar wordt verder wel opgegeten. Woksaus five spices erdoor donderdag. Vandaag kipkrokantschnitzel met gebakken aardappels (uit diepvries) en witte bonen in tomatensaus. Niks bijzonders maar ook wel een snelle hap want moet werken.