Klassement

wacht maar even Reacher, ik zal wel even voor parkietje komen spelen. Ik kom er aan gerold ah, oeh, kereun.

soms is er veel te verduren in een relatie BJ. mijn exgenoot had dat toen ik nog dronk. En een vd grootste oorzaken van mijn drinken was me verwaarloosd voelen door zijn verslaving aan zijn werk/passie/talent. ongeveer een jaar na de scheiding kwam ik hier terecht en heb nooit meer gedronken. Een jaar daarna pas kwam ik uit mijn depressie en ging weer leven. Ik bleek prima zelf in staat zonder hem te leven (na eerst dat overlevingsjaar) en ben nu al jaren weer de vrouw die ik was toen hij verliefd werd op mij. En met extra's ook nog☺☺. Ook al leek het alsof ik jaren stil heb gestaan, vanbinnen bleek er wel degelijk groei. En voor zover ik er zicht op heb kan hij zijn werk nog steeds niet loslaten, ook niet na zijn pensionering. onderschat je vrouw niet dus zou ik willen zeggen, neem haar serieus zoals je ook je eigen afhankelijkheid serieus heb genomen. Je hoeft niet samen in hetzelfde tempo te groeien om interessant voor elkaar te blijven. En jij bent niet méér/beter/verder, ook al lijkt dat zo. Zij hoeft niet gered te worden, maar wil waarschijnlijk zelf op kunnen krabbelen? Belangrijkste vraag is of er nog liefde is. Dat maakt het de moeite waard.

Bah Gypsy. Bah. Voelde je iets aankomen of viel het rauw op he dak? Weer wakker in de tent. We hebben een prachtige gehuurd. Heel gezellig. We knappen er alle vier van op. Ik betrap mijzelf op innerlijke genoeglijkheid. Fijn gevoel.

Twee jaar geleden : vakantie . Twijfel, stress, verdoving vorig jaar vakantie: burnout, helder, boos dit jaar vakantie: helder, niet boos, werkend. Wat een veranderingen in kleine stappen. In twee jaar kwam alles voorbij. Het is oneindig veel beter nu. Niet meer boos. Niet meer zielig. Niet meer zo onzeker. Het leven is niet fantastisch. Of eigenlijk wel. En natuurlijk ben ik soms boos, chagerijnig, stampvoetend. Maar eigenlijk nog maar heel weinig. Heel soms. Op die manier. Er verandert iets in mij. Ik voel me zo dankbaar.

Moeilijk Reacher. Kan me het machteloze gevoel voorstellen. Weer keiharde regen. Net op tijd geplast. Toen was het droog. Geluk zit in kleine dingen. slaap lekker

Jij bedankt voor je woorden! Ja, je herkent de patronen en dat doet pijn. Zo herkenbaar en ondersteunend wat je schrijft! Je verdriet, schuldgevoelens, je pijn etc zijn geen reden om naar de fles te grijpen. Je bent zoveel krachtiger zonder. En trots op jezelf! Roosje voor jou!

Hoe denk je dat die afgetrainde gasten zo afgetraind raken? Wilskracht anyone? Alles kan verslavend zijn. Ook gezonde dingen. Het gemak waarmee je op een gegeven moment voor je gevoel over de weg vliegt, terwijl het hardlopen eerst nog zo moeilijk ging. Dat je fitter wordt, merk je ook gewoon in het dagelijks leven. Even een sprintje trekken naar de bus, of een paar trappen op, doe je in een handomdraai. Ik vind het een machtig gevoel.

Nou klink je heel positief. Val niet uit je rol hè

Hahahaha Dank je wel @bumperjim ik vind je leuk! ja morgen weer over. Zwelg eens in de zoveel maanden een dagje. Beetje sluimerende depressie die eens in de zoveel tijd er uit plopt. Man met rugzak houd ik. Hij maakt t leven mooier. Voel me elke dag gezegend. Kan hem wel eens achter behang plakken. Hij mij ook. Maar s snel over. Behalve mijn man is hij mijn beste vriend. Meestal als ik dag zwelgje speel word hij bozig. Vandaag niet. Ook wel eens leuk. Schatje ❤️

Dat gaat maar door idd @Bob. Tja, de beloning krijg je inderdaad elke dag dus ik begin er niet meer aan. Soms, zoals tijdens samenzijn met veel sociale interactie die voor ongemak zorgt dan denk ik er even aan maar nee, het is het niet waard. Dan maar even ongemakkelijk. En lekker de rust opzoeken, het is gewoon niet mijn ding, al die gezelligheid.

Daar ga je weer! Succes

Ja Reacher, ooit was dat ook zo voor ons.

'En Ik Wil Het Nu'

Goedemorgen frummers. Koffie maar om te beginnen...

Dan begrijp je me niet @Francoise ik zeg niet dat het er niet is. Natuurlijk is het er kreeg zelf de diagnose op 59. Ik heb de wijsheid ook niet van mezelf. Mijn dochter is juf zei verteld dat er bijna geen kind meer in de klas is zonder diagnose. Ze blijven tegenwoordig de hele dag op school tussen de middag deelt ze heel wat pillen uit. Er word te snel een diagnose gegeven. Komt ook door de maatschappij de druk die er is voor kinderen. Ze moeten op jonge leeftijd al presteren. Op de kleuterschool worden ze al getoetst en oh wee als ze buiten de lijntjes vallen. Kinderen moeten spelen en ontdekken vallen en weer opstaan. Als ze autisme heeft komt dat eruit mee eens. Je zoon is er nog niet aan toe kind is nog geen 2. Het mag en kan toch niet zo zijn dat een oma een diagnose stelt. Bezorgd zijn wel niks mis mee. Ben ik ook om mijn kleinzoon. Die is bijna een jaar en doet nog bijna niets. Maar is een tevreden mannetje lacht altijd mijn dochter maakt zich daar totaal geen zorgen om. Dan is het goed het is hun kind. Ik moet uitkijken wat ik zeg hier maar Spirit gaf zelf laatst aan dat kleindochter tot heel laat op is. Ook dat kan een punt zijn bijvoorbeeld. Kinderen hebben hun rust nodig. De tijd zal het uitwijzen en spirit je bent een betrokken oma en dat is fijn. Maar laat je zoon en schoondochter dit zelf ervaren als het autisme is komt het eruit inderdaad. Op hun tempo een kind van 2 kun je nog geen diagnose geven.

Vandaag werd ik bezig gehouden over het 'belonen'. Een beloning voor niet drinken. Die vrijheid...dat komt denk ik dicht bij wat ik ervaar...kan het zelf nog niet verwoorden. Een mooi thema...

Bij mij was het niet, wel of niet naar buiten, ik moest. Ik ben alleen en heb geen kinderen, mijn man is 8 jaar geleden gestorven, en 2 1/2. een herseninfarct gehad. Maar ik en m'n diertjes moesten eten, ik moest toch de dingen doen die ik anders ook deed, boodschappen, poetsen, bezoek ontvangen, hopen dat die me konden helpen wat minder pijn te hebben. Mijn angst bestond vooral uit een vreselijk onzeker gevoel. Een gevoel dat hier vaker wordt beschreven. De angst om mezelf te verliezen, m'n diertjes en mezelf niet meer kunnen verzorgen. De realiteit verliezen, en het gevoel iedere dag een stukje meer dood gaan. Ik heb gelukkig nooit andere nare gedachten gehad. Ik heb me wel heel vaak erg eenzaam gevoeld. Niemand die een keer de boodschappen deed of poetste. Tot ik hier kwam en ineens besefte dat al die rotgevoelens te maken hadden met ontwenningsverschijnselen, toen werd het ook minder omdat ik wist dat het over ging. Iedere keer wanneer er weer zo'n moment kwam zei ik tegen mezelf "het is een moment, het gaat weer over." De menselijke geest en het lichaam zijn er altijd op gericht om te herstellen. Hier ben ik van overtuigd en hier hield ik me aan vast. Dwong mezelf dit vaak tegen me zelf te zeggen. Het slapen is altijd slecht gegaan maar tijdens het afkicken helemaal. Er van balen, boos of verdrietig te worden, kostte me heel veel energie. Toen ik me dat realiseerde en ook wist dat je toch momenten wel slaapt ook al denk je van niet, had ik het er minder moeite mee. Nu slik ik paroxetine en dat helpt me enorm. Ik slaap erg goed en voel me beter dan ooit ook omdat ik niet meer alleen ben. Ik werk 4 dagen op de dagbesteding en krijg heel veel complimenten over wat ik maak. Meer heb ik niet nodig, mensen om me heen, het gevoel in een groot gezin te zitten. Ik voel me gelukkiger dan ooit. Eerst gestopt met drinken (1 ltr. jenever om de twee dagen) toen gestopt met roken 1 pakje per dag, en toen gestopt met pillen. Zo nu ga ik ff het journaal kijken.

Ah lieve Waldemar, wat ontzettend balen dat het momenteel niet gaat zoals je wilt. Het is soms vallen en weer opstaan. We willen het graag in een keer allemaal goed doen, en als het dan weer mis gaat.. ik hoop dat je de kracht vind om je zelf weer te herpakken! Dat zou fantastisch zijn, want blijven doordrinken levert uiteindelijk helemaal niks op.. Kom op Waldemar, je kan het! :-)

Laat de cola zero maar voortaan zitten hoor lieve @Yvonne, ik ga wel aan de koffie voortaan. Ga ik in het echt leven ook proberen. Dat is even moeilijk @SophieS, soms zitten die dagen er tussen. Geen reden om te gaan drinken hoor

Er staat al aangegeven dat de woning gestoffeerd dient te worden bolletje. Zijn particuliere huurwoningen in de vrije sector. Betekent ook dat ik hem weer kaal moet opleveren. Geen zeil vast laten plakken dus