On the way up

[Sandro]

Wat heb ik toch altijd moeite met overgangen. Overgang van de ene periode naar de andere. Zoals nu, einde van de vakantie. Ik ben daar op zijn minst enkele dagen echt van slag van. Moet dan ook alle zeilen bijzetten. Herkent iemand dit?

[bumperjim]

Als het ineens vakantie is, geen enkele moeite. Als ik ineens weer moet werken heb ik wel een week last  

Gewoon van jezelf accepteren dat je van slag bent. Is gewoon zo. 

[Lika]

Ik herken het héél erg. Net voor ik op vakantie ga, de eerste dagen van de vakantie, voor we weggaan en als we weer thuis zijn. 

En van zondag op maandag na het weekend slaap ik altijd slecht. 

En nu de zomer verdwijnt. Maar ook als het opeens mooi weer is. 

[kruidenthee67]

Hoi Sandro,

Story of my life...heeeeel herkenbaar. 

Ik ben het pas laat gaan zien, herkennen...dat ik helemaal niet zo flexibel ben als ik dacht te zijn...of me aangewend had.  Overgangen, veranderingen, nieuwe dingen...eng. BJ zegt gewoon accepteren. En ja, nu ik kan accepteren dat dat zo is...wordt het minder beladen en zwaar. Spreek het ook uit. En gun mezelf de tijd om 'te wennen'.  Goed dat je het waarneemt...

Bedoel je met alle zeilen bij zetten dat het je ook triggert om te willen drinken?

[Sandro]

2 uur geleden zei kruidenthee67:

Bedoel je met alle zeilen bij zetten dat het je ook triggert om te willen drinken?

Ja, dat is absoluut een trigger. Ik word er melancholisch van, zie het allemaal niet zo scherp meer dan. Ik verzet me tegen het einde van de vakantie op de enige manier die ik ken(de); al het gevoel verdoven. En expres gelegenheden opzoeken/zelf organiseren om het vakantiegevoel te verlengen. Gelegenheden waar gedronken wordt...

Maar ik ben er weer doorheen gelukkig. Zo zonde van de leuke vakantie, zou liever een knop om kunnen zetten. Werkt bij mij helaas niet zo. Waar ik dus zeker niet de enige in ben, lees ik 

18 augustus 2020 bewerkt door Sandro

[Lonster]

Wat een interessante waarneming. Ik heb het ook. Het werk loslaten duurt even. De vakantie loslaten ook. En inderdaad die neiging om die overgang niet te willen voelen en het op een drinken te zetten.

[kruidenthee67]

Gedeelde smart, halve smart

[Adrian]

Op 26-2-2018 om 13:04 zei Sandro:

 

het betere gevoel zorgt juist voor een grotere zucht. Merk ook dat ik het lastiger vind om de uren zo tussen half vijf 's midsags en half 8 's avonds te doorstaan (de uren die ik normaal al vulde met drinken). Het wordt een steeds zwaardere opgave...

Heb ik ook  nog steeds last van. Kan dus jaren duren..! Het Dry drunk syndroom is dat..

[Sandro]

2 uur geleden zei Adrian:

Op 26-2-2018 om 13:04 zei Sandro:

 

het betere gevoel zorgt juist voor een grotere zucht. Merk ook dat ik het lastiger vind om de uren zo tussen half vijf 's midsags en half 8 's avonds te doorstaan (de uren die ik normaal al vulde met drinken). Het wordt een steeds zwaardere opgave...

Heb ik ook  nog steeds last van. Kan dus jaren duren..! Het Dry drunk syndroom is dat..

Ha, een quote van mij van 2,5 jaar geleden. Gelukkig totaal geen last meer van!

[Adrian]

1 minuut geleden zei Sandro:

Ha, een quote van mij van 2,5 jaar geleden. Gelukkig totaal geen last meer van!

Mmmm, ben je er helemaal bovenop Samdro?

[Sandro]

13 minuten geleden zei Adrian:

16 minuten geleden zei Sandro:

Ha, een quote van mij van 2,5 jaar geleden. Gelukkig totaal geen last meer van!

Mmmm, ben je er helemaal bovenop Samdro?

Ik heb niet meer dat de uren vanaf half 5 mijn vijand zijn. Dat tijdstip betekent niets meer voor mij, en gaat dan ook ongemerkt voorbij. Maar "er helemaal bovenop" ben ik niet, voor zover dat al kan.

Ik heb nog wel wat valkuilen namelijk. Elke keer als ik er één ontdekt lijk te hebben en uit de weg heb geruimd, blijkt er toch nóg 1 te zijn. Ooit zal ik ze allemaal wel getackeld moeten hebben. Heel concreet, ik heb vorige week helaas een terugval gehad van twee dagen. Daarna de knop weer om gezet. Het gaat nu weer prima.

19 augustus 2020 bewerkt door Sandro

[Sandro]

Wil nog wel even melden dat ik er erg van baal, kon me eigenlijk niet voorstellen dat het fout kon gaan. Maar aan de andere kant, ik ben gestopt in de Corona periode. Ik zat in mijn eigen veilige bubble en dan gaat het prima. Daarbuiten blijkt toch nog een uitdaging te zijn. Misschien ook niet zo vreemd. Op vakantie ging het overigens nog goed, en was ik eigenlijk al aan het vieren dat het me gelukt was, mijn eerste vakantie zonder alcohol. Had er niet op gerekend dat het bij thuiskomst alsnog fout zou gaan. Ik had het misschien van tevoren kunnen bedenken/verwachten, maar misschien ben ik dan te streng voor mezelf. En kun je niet alles voorzien.

Ben er niet lang in blijven hangen in ieder geval en heb er weer van geleerd. Opgelucht dat ik er zonder kleerscheuren weer uit ben gekomen. Het bevestigt alleen maar dat alcohol nooit de oplossing is.

19 augustus 2020 bewerkt door Sandro

[Adrian]

Het is een traject van vallen en opstaan. Zelf sta ik al 3 1/2 jaar droog zonder een terugval. Dat komt omdat ik een hele sterke controlerende factor heb: mijn vriendin! Als ik het allemaal alleen had moeten doen was ik al wel 10 x de mist ingegaan.

[Descartes33]

@Sandro Wat vervelend en wat goed dat je het meldt. Moeilijk zijn die overgangen, wat je eerder ook meldde. Vakanties, werken, thuiswerken (!), weer weg. 

Om een kleine ervaring van mezelf te delen: na mijn langste periode nuchter (vorig jaar, 7 maanden, tot december) had ik een terugval terwijl ik dacht dat ik het allemaal wel op de rit had. Cruciaal is om jezelf op te pakken, wat jij al hebt gedaan. Maar ik heb helaas ervaren dat na die eerste terugval, de volgende relatief snel volgde (een paar weken daarna). Die deur is heel stevig dicht, dan gebeurt er iets en wordt-ie opengetrokken, en dan wil hij ook niet helemaal meer dicht. Gevaarlijke gedachte was voor mij: och, vorige keer kwam ik er ook snel uit. 

Ga terug naar wat je eerder heeft geholpen, en breng dat verder. Heel veel kracht gewenst. 

[bumperjim]

Kom op @Sandro

Denk idd dat het te maken kan hebben met overgangen, onderbreken van vaste gewoontes, waar je ff wankel bent. Kroontje recht of moet ik zeggen dasje weer netjes in de knoop  

Morgen hardlopen?

[lady jane]

2 uur geleden zei Sandro:

Wil nog wel even melden dat ik er erg van baal, kon me eigenlijk niet voorstellen dat het fout kon gaan. Maar aan de andere kant, ik ben gestopt in de Corona periode. Ik zat in mijn eigen veilige bubble en dan gaat het prima. Daarbuiten blijkt toch nog een uitdaging te zijn. Misschien ook niet zo vreemd. Op vakantie ging het overigens nog goed, en was ik eigenlijk al aan het vieren dat het me gelukt was, mijn eerste vakantie zonder alcohol. Had er niet op gerekend dat het bij thuiskomst alsnog fout zou gaan. Ik had het misschien van tevoren kunnen bedenken/verwachten, maar misschien ben ik dan te streng voor mezelf. En kun je niet alles voorzien.

Ben er niet lang in blijven hangen in ieder geval en heb er weer van geleerd. Opgelucht dat ik er zonder kleerscheuren weer uit ben gekomen. Het bevestigt alleen maar dat alcohol nooit de oplossing is.

LANG NIET ALLES IS TE VOORZIEN OF TE KOMEN
MAAR ERVAN LEREN KAN ALTIJD, sorry capslock
je was het eigenlijk al aan het vieren schrijf je,
misschien past dit onder het kopje euforie
waar de letter e niet van in HALT zit
komt goed Sandro, je bent een snelle leerling

[Sandro]

Misschien doe ik ook gewoon te veel alleen in mijn hele proces. Laatst vroeg iemand hier op dit forum of helemaal niemand in mijn omgeving weet van mijn alcoholisme, en het proces van stoppen met drinken. Het antwoord daarop is dat ik er met niemand over heb gesproken, ook niet met mijn vriendin. Maar ze weet wel van mijn probleem (duh), en zal ook wel gemerkt hebben dat ik niet meer drink. We praten daar alleen niet over. Ik ben nogal op mezelf wat dat betreft.

Erover schrijven hier, en jullie reacties erop, zijn dan ook super waardevol. Bedankt voor de reacties!

Een half jaar geleden had ik niet durven dromen dat ik ben waar ik nu ben. Op de goede weg, of "on the way up" zoals ik 2,5 jaar geleden schreef als topictitel. Destijds was dat een illusie, inmiddels grotendeels waarheid. Werk blijft wel aan de winkel. Voorlopig maar weer lekker schuilen in mijn veilige bubble. 

19 augustus 2020 bewerkt door Sandro

[Smaragd]

Hier sta ik echt van te kijken sorry.

Je doet alsof je het droog hield maar is/was niet zo. Ach het waren maar een paar dagen. Nee is niet eerlijk. Sterkte, denk dat je ook wat meer hulp nodig hebt, verdien je ook wel. 
kom op man.

[Lika]

 hier blijven delen maar. Misschien ben je volgende keer wel in staat het iets eerder te doen zodat je de stap naar drank niet maakt.

Heb niets toe te voegen aan wat je zelf al zo treffend schrijft. Je leeft en leert.

[brazer]

9 uur geleden zei Sandro:

Misschien doe ik ook gewoon te veel alleen in mijn hele proces. Laatst vroeg iemand hier op dit forum of helemaal niemand in mijn omgeving weet van mijn alcoholisme, en het proces van stoppen met drinken. Het antwoord daarop is dat ik er met niemand over heb gesproken, ook niet met mijn vriendin. Maar ze weet wel van mijn probleem (duh), en zal ook wel gemerkt hebben dat ik niet meer drink. We praten daar alleen niet over. Ik ben nogal op mezelf wat dat betreft.

Erover schrijven hier, en jullie reacties erop, zijn dan ook super waardevol. Bedankt voor de reacties!

Een half jaar geleden had ik niet durven dromen dat ik ben waar ik nu ben. Op de goede weg, of "on the way up" zoals ik 2,5 jaar geleden schreef als topictitel. Destijds was dat een illusie, inmiddels grotendeels waarheid. Werk blijft wel aan de winkel. Voorlopig maar weer lekker schuilen in mijn veilige bubble. 

Tsja, , dat is iets waar ik ook een beetje mee zit.

Ik heb wel bij  mijn vrouw aangekondigd, dat ik ging stoppen, en dat  ik  het zelf wilde doen zonder hulp van verslavingszorg,

maar daarna, en dat is nu bijna twee maanden geleden, is er niet meer  over gepraat.

Waarom ?  het lijkt er op, dat  het op deze manier weer 'kleiner' wil maken, alsof het eigenlijk geen probleem was. Zij laat me kennelijk maar begaan wat goed  bedoeld zal zijn.

Helemaal eerlijk is het  niet, ik deel het immers wel hier....

Ik ga er vandaag eens wat  aan doen, het gaat immers best goed.

@Sandro   balen man, maar  recht de rug en ga er weer voor!

[Rosee]

Weet niet zo goed wat ik onder een terugval moet verstaan Sandro, een binge van twee dagen, of viel het mee? Iig heb je de draad weer opgepakt en ervan geleerd, dat is wat telt. Merkte al wel de onrust bij je in wat je schreef. Zet m op

[Sandro]

1 minuut geleden zei Rosee:

Weet niet zo goed wat ik onder een terugval moet verstaan Sandro, een binge van twee dagen, of viel het mee?

Heb het niet precies bijgehouden (natuurlijk), maar het zal tussen de 12 en 15 biertjes per avond zijn geweest, twee avonden. De derde avond was ik weer bezig, toen ik na enkele biertjes de rest heb weggegooid en vroeg mijn bed in ben gedoken. 

@Cleo66 (en de rest): ik kwam sowieso al nauwelijks op dit forum tijdens de vakantie. Gewoon, om even los van alles te zijn. Misschien lag daar dan ook een deel van het gevaar. 

Nee, ik had het ook niet verwacht. Nu pas achteraf kan ik plaatsen wat er precies gebeurd is en weet ik dat ik scherp moet zijn zodra het "normale leven" weer begint. Niet vergeten dat ik al 5 maanden thuis werk en niet veel de deur uit ben geweest.

 

[Lieke7777]

Goedemorgen sandro '   vervelend  een terugval ' of uitglijder .  Iig goed dat je de draad op pakt en aan het realtiveren bent naar jezelf.  

Je komt er dat gaat gebeuren  '   al doende leer je en je gebruikt  dit  ook als leermoment  . 

 

[Sandro]

4 uur geleden zei Smaragd:

Hier sta ik echt van te kijken sorry.

Je doet alsof je het droog hield maar is/was niet zo. Ach het waren maar een paar dagen. Nee is niet eerlijk. Sterkte, denk dat je ook wat meer hulp nodig hebt, verdien je ook wel. 
kom op man.

Normaal zou ik dit negeren, maar nu ik toch uit mijn comfort zone probeer te komen toch een reactie. Het zou niet eerlijk zijn als ik ergens gelogen zou hebben (toch?). Waar lieg ik?

Ik bagetaliseer het ook niet als "maar een paar dagen", waar zie je dat staan? Baal er ontzettend van. 

[kruidenthee67]

12 uur geleden zei Sandro:

Misschien doe ik ook gewoon te veel alleen in mijn hele proces. Laatst vroeg iemand hier op dit forum of helemaal niemand in mijn omgeving weet van mijn alcoholisme, en het proces van stoppen met drinken. Het antwoord daarop is dat ik er met niemand over heb gesproken, ook niet met mijn vriendin. Maar ze weet wel van mijn probleem (duh), en zal ook wel gemerkt hebben dat ik niet meer drink. We praten daar alleen niet over. Ik ben nogal op mezelf wat dat betreft.

Erover schrijven hier, en jullie reacties erop, zijn dan ook super waardevol. Bedankt voor de reacties!

Een half jaar geleden had ik niet durven dromen dat ik ben waar ik nu ben. Op de goede weg, of "on the way up" zoals ik 2,5 jaar geleden schreef als topictitel. Destijds was dat een illusie, inmiddels grotendeels waarheid. Werk blijft wel aan de winkel. Voorlopig maar weer lekker schuilen in mijn veilige bubble.

Hoi Sandro,

Goed dat je je terugval alsnog vermeldt. Dat zeg ik omdat ik ook dit herken...vanuit mijn eigen ervaring. Ik citeer dit bericht omdat ik er veel in herken van mijn eigen proces.  Patronen en gedragingen herken.  Wat mij vooral opvalt is het 'zellluf doen'.  Er niet over spreken, het op jezelf zijn.  Wat Etty al zegt, interessant om voor jezelf eens te kijken, wat maakt dat je het niet bespreekt?  Voor mij heeft schaamte daar een grote rol in gespeeld. Angst wellicht ook...en de aanname dat ik het allemaal zelf moet oplossen.  Vandaar dat ik de uitspraak 'zelluf doen, maar niet alleen' vaak gebruik. Want het heeft mij enorm geholpen openheid te verschaffen. Dat begon hier op het forum, later in RL.

Dat kostte tijd, en moed. 

En hulp vragen. Bij de huisarts. Wat een opluchting...gesprekken met praktijkondersteuner, later met iemand van verslavingszorg. En een aantal jaar AA groep bezocht.  Ik weet dat ik ook daar een terugval verzweeg en dat 'goed praatte voor mijzelf'...en later dacht, als ik hier niet open kan zijn...tja, waar dan nog wel? Stapje voor stapje heb ik daar geleerd om echt alles te benoemen.  Gestimuleerd en bemoedigd door leden die dat ook deden. Die eerlijkheid en openheid, vooral voor mijzelf is wat mij enorm geholpen heeft om vanaf dat moment niet meer te drinken. En werkelijk in herstel te zijn.  

Je hoeft geen verantwoording af te leggen aan de buitenwereld, niet aan ons. Alleen aan jezelf.  Voor mij betekent die verantwoording dat ik kwetsbaar durf te zijn, juist als het mis gaat. Waardoor ik een volgende keer hulp durf te vragen, me uit te spreken.  Ook aan mijn partner heb ik in de loop van tijd kunnen vertellen wat de verslaving betekent, wat voor rare dingen ik gedaan heb, de hoeveelheden, het stiekeme.  Dat was voor beiden confronterend maar ook heel helpend. Het is mijn proces, dat is duidelijk en hij kan het niet voor mij doen. Maar alleen al kunnen benoemen dat ik het moeilijk had, zucht, heeft me voor terugvallen behoed.  'Eerlijkheid' betekende voor mij eerlijk naar mijzelf, waardoor ik niet in mijn valkuil kon trappen om het de terugval voor mijzelf te verklaren en goed te praten.  Want dat hield het drinkproces dus in stand.  

Niet veel mensen in mijn omgeving weten van mijn verslaving en het proces. Dat blijf ik lastig vinden. Om verschillende redenen.  Wel heb ik het laatste half jaar weer twee mensen hierover ingelicht. En dat was goed. 

Wat je schrijft, werk blijft aan de winkel...in elke fase van het ADB proces. Knap hoe je na de terugval jezelf herpakt. Niet blijven hangen in balen, onderzoeken, leren en verder gaan. 

Sandro, je komt van 'ver'...en the way gaat up, als jij eraan blijft werken, zelluf doen, niet alleen! Keep up the good work.