Klassement

hoi lieve forum vrienden, ik steek even mijn neus om de hoek, niet omdat ik gedronken heb, maar gewoon uit nieuwsgierigheid. Hoe is het hier en ik ben geraakt, door jullie lieve berichten @Cleo66 @knakker @Bob @Quinn @denise2 @Rosee @jopie @Maverick en @lady jane in nood leer je je vrienden kennen. dank jullie wel! dag 260 en ik drink niet. En tegen Derarope wil ik zeggen, blijf weg van mijn draad, maar volgens mij ben je al geband, want ik kan je niet citeren. Je zal inmiddels wel je 100ste account hebben aangemaakt want types zoals jij veranderen niet. eens een zieke dader, psychopaat, altijd een zieke dader psychopaat. Ik heb in mijn verleden dader confrontaties gehad. Omdat hulpverleners meenden dat het helend zou zijn. Dit kaliber is recidivist. Ik heb geleerd. Het helpt niet, confrontaties helpen mij niet. Het maakt teveel wakker en ik zit ermee. Dus: Afschermen, mezelf beschermen, forum vakantie. De tijd heeft de afgelopen weken geheeld. Ik voel me sterker zonder drank. Ik heb mijn grens gezet naar een ziek iemand en dat pas ik toe in de realiteit. Grenzen stellen, mezelf beschermen, het lukt elke dag ietsje pietsje beter. en ik ga door. Ik drum elke dag een uur, ik word beter. van de gespaarde drankjes heb ik een goede camera gekocht en ik leer en word beter. Ik oefen en ik oefen en ik word elke dag beter. Nuchter. Uit eten geweest, geen zucht, geen craving, maar het uit eten eten smaakt me niet zonder wijn, zonder bier, dus een andere hobby gaan zoeken. Fotografie naast drummen, kan prima. Ik word heel, ik heel, en ik heb dikke sch****t aan narcisten en psychopaten. Leef je maar uit in je eigen zwarte wereld. mij raak je niet meer, wereldkampioen schouderophalen geworden in de afgelopen 260 dagen. En forum vrienden bedankt !!! jullie reacties doen me goed, het helpt, ik ben niet alleen. Ik leer verbindingen maken. Dank zij mijn nuchterheid. En ik ga doorrrrrrrrrrrr

Ja ik snap wat je bedoeld Ik vertrouw mezelf gewoon niet meer op de lange termijn. daarom die zin : verlopig.... ik kom van eens in de 1a2 weken terugvallen naar ongeveer eens in het half jaar,maar blijf op het half jaar hangen. heb het gevoel niet verder te komen dan dat half jaar. en de terugvallen worden ook steeds heftiger. ook na een jaar kan ik niet ‘normaal’ drinken over 20 jaar ook niet. ik heb het nooit gekund en zal het ook nooit kunnen.

Is het geen optie voor jou, @Zbb, om een beslissing te nemen? Ik herken dat die echte trek weg is. Toen ik dat doorkreeg wist ik dat het echt een beslissing van mij was geweest, toen ik de laatste paar keer weer ging drinken. Eerder voelde dat vooral als noodzaak, nu was het meer “ik wil verdoven en ik kies voor alcohol”. Maar echt nodig was het niet. Dat was voor mij het besef: nu hoeft het dan ook niet meer. En ik wist dondersgoed wat er ging gebeuren als ik wel dronk. Toen heb ik besloten: een jaar niet, en dat heeft me geholpen. Eerst was het eng (ik probeerde er altijd nog aan vast te houden) maar nu, een maand of twee later, voel ik me er een stuk rustiger onder. Niet meer onderhandelen, niet meer twijfelen, niet meer bang zijn voor een terugval. Ik zeg dit vanwege jou opmerking “ik zal voorlopig..”. Die had ik ook kunnen maken, maar er zit nog zoveel onzekerheid in. Je zou kunnen overwegen om die weg te nemen.

Als jij denkt dat het je steunt moet je het gewoon doen. Maak je over mij maar geen zorgen.

Goedemorgen. Wat een prachtig weer. Diep rustig weer hier. Ik denk steeds: deze wandeling was de mooiste ook. Maar dan blijkt er nog 1 te zijn die mooier is. Wat een rijkdom. Wat ik ook merk aan het wandelen hier. Hier is niet de constante impuls van mensen. Ik kan hier gewoon beter aandacht hebben voor dat wat ik zie ( rode bladeren in groene boom, specht, lichtval) en hoor (specht, vogels, auto’s ver weg). Ben minder afgeleid. Dat doet goed.

dat dit eerder zo was, zegt niet dat het zo moet blijven Wat Des zegt: neem een besluit Zbb en wat Lika zegt; voer het uit anders wordt het een self fulfilling prophecy het betekent, kiezen om aan angst toe te geven of ermee in beweging gaan ik ben er van overtuigd dat jij een jaar kunt halen en als jij dat een keer meemaakt dan wil je denk ik helemaal niet meer drinken en ook dat kun je dan je bent zoveel méér dan een ex-drinker♥

@Descartes33voor mij heeft dat precies zo gewerkt. Daarom roep ik altijd :’ neem een besluit en voer het uit’. Werkte zowel met roken als met drinken. Eigenlijk ook met piekeren merk ik nu. Nu nog het eten-deel…. Caramba.

Goedemorgen frummers, Wat een mooi weer weer... we worden verwend Inmiddels hangt de eerste was al buiten aan de lijn en heb ik de hele kamer 'omgegooid' én alles weer teruggeschoven omdat het toch echt niet zo leuk stond als ik van tevoren dacht. Nu dus de hoogste tijd voor een bakje

Ik heb een mooi leven. Dat vertelde ik net aan Socrates maar hij begon vrij onbeschoft zijn derriere te fatsoeneren, waarschijnlijk om zijn onverschilligheid te tonen .

Het gaat niet alleen om jou Spirit, maar ook om @Zbb

Goeie morgen iedereen. Trouwens waar zijn jullie weer allemaal? Het valt me op dat bij tijden de huiskamer helemaal dood valt. Ik weet niet hoe dat komt jullie wel? Nou kan niemand Zeggen er gebeurd niets bij mij, want dan ben je genezen. Denken dat jullie zeuren? Potverdikkeme dat is juist goed, je raakt dingen kwijt je deelt en blijft niet alleen zitten met je sores. Juist het ventileren van dingen is heel belangrijk. Doordat we dat te weinig deden zijn we verslaafd geraakt, dus schrijf, en klaag, want dat heeft een functie. Zie ik hier wat meer activiteit?

Goed bezig @An, @Skyer en @Goedehoop.

Nee ik baal er zo enorm van dat ik weer begonnen ben met roken 1 oktober is een goed moment om naar toe te leven en te stoppen. en het is misschien een fijn idee om samen te stoppen. je bent alvast goed voorbereid lees ik. goedzo. wij kunnen dit.

Ooooooo dat gevoel ken ik Kaat.

Dan moet ik even terug rekenen. morgen 6 weken. Ik meld me binnenkort nog eens op het jaarpact. dankjewel Bob

1e poging mislukt, 2e plakker droogt nu, dus reserveband net gekocht voor als buurman ingeschakeld moet en nu in de trein op weg naar t strand. Met mij erbij zijn we met 4 en kan het net opgezet. Blij ei hier.

Ik ben toen ik in revalidatie was van burn-out krijsend, schreeuwend, jankend en amok makend het traject begonnen. Pfoei! Wat was ik boos. Dat is over. Helemaal weg. Ik heb in die periode ook gevoeld dat ik alleen voor mij kan zorgen. Dat een ander het niet gaat en ook niet kan doen. Dat was een harde, maar zeer waardevolle les, waarvan ik nu vruchten pluk.

Hier al de vloer gedweild. Gisteren hele huis gesopt en gezogen. Vanmiddag kijken bij het nieuwe appartement van zusje. En vanavond maar eens een keertje heel luxe chinees bestellen (Neem ik geen rijst of bami in het kader van toch echt eens af moeten vallen )

Dat je wel mag roken, lijkt mij een voordeel. In plaats van opluchting dat het toch mag, ga je zitten mekkeren dat het in hun folder verkeerd stond en dat je zo hebt moeten smeken om je pakje shag te mogen kopen. Een minuut stilte voor het eten is fijn, dan heb je meer aandacht voor je eten. Ik heb retraites gedaan waar het eten in stilte gebeurde, dat is heel prettig. Als het je te rumoerig is en je kunt er niet tegen, kun je overleggen of je op je kamer zou mogen eten. Hoe dan ook zul je je moeten voegen naar een opgelegde dagindeling en verblijf in dat centrum. Doe er je voordeel mee, in plaats van je kont tegen de krib te gooien. Knakker heeft dat mooi verwoord, hoe je dat kunt doen. Ik heb geen recht van spreken want heb geen ervaring met zo'n opname. Maar ik lees hier dat je al maanden uitkijkt naar een behandeling in september. Als het dan zover is, is het opeens te snel en niet volgens jouw voorwaarden. Ik vind het moeilijk te volgen. Je wilt het blijkbaar niet aan gaan.

Dan is misschien nu het moment aangebroken om te zeggen: NOOIT meer! Het is jou zo verschrikkelijk gegund zbb...

Als het als moeten voelt, niet doen. Als je er energie van krijgt of iets anders, wel doen. Hoewel... tijd voor jezelf is kostbaar. Die heb ik ook nodig en dan heb ik geen kinderen, dus makkelijker te organiseren. Mijn teamleider wil dat ik weer vaker op het werk ben. Drie dagen, in plaats van twee. Ik merk dat me dat enorm vermoeit. Ook die strijd, die kost me energie. Laat mij lekker twee dagen thuis werken, dat komt mij en mijn werk ten goede. Vandaag boswandeling in mijn eentje, lekker mijn hoofd leegmaken.

Goedemorgen @Rosee. Ik denk dat je een heel goede beslissing hebt genomen hoor. Die ene dag in de twee weken heb jij voorlopig nog nodig om 'bij' te komen. Neem het er die dag van, geniet van een lekkere wandeling of wat dan ook, verwen jezelf. En ga je er alsjeblieft niet schuldig over voelen, echt niet.

Ik zal verlopig niet heel snel opnieuw gaan drinken. wel moet ik oppassen dat ik mezelf niet voorbij loop en me triggers elke keer drie stappen voorblijven. het is ook niet dat ik echt trek heb,maar meer dat ik wil verdoven op het moment. Maar ik weet ook wel dat dat verdoven voor een heel kort termijn zal zijn en daarna een hoge prijs betaal. die laatste terugval heeft me echt de das om gedaan,ik ben morgen 6 weken droog en nogsteeds helemaal gesloopt.

Ik weet niet of er nog mensen geïnteresseerd zijn in mijn verhaal. Ik hoor slecht, mensen begrijpen mij dikwijls niet. Maar toch tegen sommige moet ik geen 2 woorden zeggen of ze begrijpen er 3. En hoor en begrijp ik hunzelf zeer goed. Spijtig genoeg voor mij zijn deze gewoonlijk veel beter opgeleid en meestal een groot leeftijdsverschil en hebben bovendien nog eens dikwijls hun eigen problemen. Met mijn huidige psychiater en psychologe klikt het goed. Echt verbaasd over. Het gaat iedere dag beter met mij op deze afdeling in de kliniek. Ik voel me nog steeds wat onwenning en denk dat ik misschien beter op een andere afdeling pas, maar er is wel meer een persoonlijke aanpak hier. De psychiater lacht ook veel, het is mij niet duidelijk waarom ze soms lacht.

goeiemorgen frummers niet bijgelezen, humeur in de mineur lees ik jou Reacherlief, je raakt me vaker dan je weet, thnx dit had ik even nodig

Ik kom even zeggen dat ik @lady jane, @bumperjim, @Bob en @Artemis mieters leuk vind. Ik hoop dat dat telt.

Niet verder op deze draad graag.

En uitgerekend jij moet daar zo nodig iets van zeggen? Ik zou me als ik jou was niet meer zo aan anderen opdringen, @Delarope.

Pardon?

Don't make someone a priority of you're just an option. Nooit vergeten dat dit een online gebeuren is, dat je de mensen meestal slechts virtueel kent en de meesten vluchtig en oppervlakkig. Natuurlijk klikt het met sommigen dieper dan dat en worden sommige formummers wel degelijk bekenden. Maar laat je niet hard kwetsen door iemand die je totaal niet kent, die hier net een week is en die geen weet heeft van jouw proces

Blijkbaar heb je bij de “pester” iets losgemaakt waar degene niet al te best mee overweg kan. Ik heb in de loop van de tijd ondervonden dat als ik boos of gefrustreerd raak over het gene wat een ander (mij) verteld, die persoon negen van de tien keer gelijk heeft. Alleen ik schiet in de weerstand, voel mij geraakt en wil het niet horen. Zou het dat kunnen zijn? Wil de ander je gewoon niet horen omdat je ergens gelijk hebt? 8 maanden in herstel is fantastisch, je helpt anderen met je visie, je helpt jezelf door niet (meer) op te kroppen en het te uiten. Die laatste post van je is voor mij een prachtig voorbeeld van in herstel zijn. Het blijft oefenen, ik weet er alles van

alles en iedereen heeft een funktie hier Artemis. Voor zichzelf en als projectiescherm voor de rest. Het is aan jou en mij wat we ermee doen. Dus soms oefen ik me rot. Met meer en minder resultaat. Maar altijd is er iets gebeurd. En ik kan altijd verder. Jij ook. En je gaat verder, dat weten we beiden

Eerste succesverhaal: Ik kan niet zoveel schrijven, omdat mijn intelligente geest de meeste gruwelijke dingen die ik de afgelopen drie jaar heb meegemaakt, heeft uitgewist. Dat overkomt je op een dag, ook al lijd je nu. Dag waarop het allemaal weg is en je weer gelukkig kunt zijn! Ik weet dit, omdat ik leed, en ik had tijden dat ik nooit had gedacht dat deze dag zou komen. Na zes acute maanden waren mijn belangrijkste symptomen derealisatie en depersonalisatie. Totaal vervreemd van de normale staat van leven. Dat duurde vele maanden. Ik keek naar mijn handen en kon niet zeggen dat deze van mij zijn, want ik kon ze niet voelen. Dit spul met zeer intense opdringerige gedachten was bij mij het hele herstel. Derealisatie verdween volledig na twee lange jaren van herstel, maar het verdween, zoals iedereen me hier vertelde! Het laatste symptoom dat ik had, waren constante opdringerige gedachten. De meeste gedachten gingen over heel erg walgelijke slechte dingen. Ik moest alle scherpe dingen enz. verbergen omdat ik deze angst en kwade stem in mijn hoofd had, en het engste was dat het altijd deed alsof ik het zelf was. Maar het was nooit, zoals je me hier vertelde, het waren gewoon benzo's! Maar nadat dat spul me ongeveer drie maanden geleden verliet, ben ik sindsdien vrij. Het waren allemaal benzo's en herstellende geest. Er was niets om bang voor te zijn. Al deze symptomen had ik, en ik had ze allemaal! Ik was vaak in het ziekenhuis, vol angst, maar het was nooit meer dan geestesherstel. Hartkloppingen, slapeloosheid, existentiële gedachten, paniekaanvallen, spierpijn, angst voor ziektes, word ik gek etc. Het was gewoon het herstel dat in mij gebeurde. Er was niets om bang voor te zijn! Ik ben vrij van die benzo, weet het! Dit forum heeft mijn leven gered en ik wens je het allerbeste in het leven en herstel. Je leven zal geweldig zijn, tijd is de enige remedie. En onthoud, er is niets om bang voor te zijn. Ik hou van jullie allemaal! Lightman http://www.benzobuddies.org/forum/index.php?topic=250145.0

Ben het volledig eens met @Kannietmeer. artsen hebben vaak geen idee hoe schadelijk deze medicatie is. De kans is groot dat je niet eens meer een burn-out hebt. Je lichaam gaat om meer benzo’s vragen en dit uit zich in allerlei vreemde ontwenningsklachten. Dit noemen we tolerantie ontwenning; mensen hogen nooit hun dosis op omdat ze denken dat zolang ze dat niet doen, ze ook niet verslaafd zijn. Je krijgt dan ontwenningsklachten terwijl je nog op dezelfde dosis zit. Deze ontwenningsklachten lijken erg op burn-out klachten. Wellicht heb je last van tolerance withdrawal of interdose withdrawal (Google dat maar eens!) zonder dat je het weet en heb je helemaal geen burn-out meer. Je zenuwstelsel past zich aan zolang je dit middel slikt; je receptoren zijn zo gewend geraakt aan het stofje dat ze zelf stoppen met de aanmaak van neurotransmitters. Er treedt downregulatie op van de GABA receptoren. Het resultaat is allerlei vreemde klachten. Mijn advies is ga langzaam afbouwen. Ja je gaat je eerst nog slechter voelen omdat je ontwenningsklachten krijgt maar daarna wordt je beter. Ik dacht ook dat ik een burn-out had en er steeds verder in zakte. Maar na 2,5 maanden gebruik kreeg ik zulke rare hevige klachten en veranderde mijn persoonlijkheid steeds meer. Deze klachten stonden ook in de bijsluiter en mijn arts deed alles af als onzin. Ik ben weg bij deze arts. Heb koste wat kost afgebouwd en begin nu langzaam weer op te krabbelen. Het was niet logisch; ik deed zo rustig aan in mijn leven dat ik niks meer deed en toch werd ik elke week zieker. Iedereen zei; je moet rustiger aan doen, je raakt steeds verder in je burn-out. Zelf had ik het gevoel dit klopt niet! Ik doe namelijk al niks meer op een dag. De ernst van deze medicatie wordt zwaar onderschat door medici. Op sites van de ggz staat dat verslaving al gezien wordt binnen 14 dagen! Het vervelende is dat mensen verslaving verwarren met een onbedwingbare drang om het middel in te nemen “craving”. Dat komt bijna niet voor. De verslaving waarover gesproken wordt is puur lichamelijke afhankelijkheid, omdat je brein zich aanpast aan het gebruik van dit middel. Bij de ene kan dit binnen 1 week zijn, bij een ander pas na maanden gebruik etc. Je hebt waarschijnlijk last van een combinatie van ontwenningsverschijnselen en de bijwerkingen van het middel zelf. Lees idd de Ashton Manual maar eens; https://www.benzo.org.uk/amisc/dutchmanual.pdf https://www.vincere-ggz.nl/verslavingen/medicijnverslaving/risicos-medicijnverslaving/

Jazeker gelukkig wel, mijn laatste glas heb ik vorige week zaterdagavond om 20:00 gehad zoiets, toen ben ik out gegaan en ben om 22:00 naar bed gegaan. Maar wat je zegt ben er nog van aan het bijkomen.