Klassement

Ik wil hier toch even specifiek op reageren. Het wordt hier wel eens als een algemeen advies gebracht om het eerst maar van dag tot dag te doen omdat een langere tijd beangstigend kan zijn. Hoewel dit voor veel mensen misschien een goed advies kan zijn en sommigen het als permanente leefregel aanhouden, wil ik toch opmerken dat het niet voor iedereen de beste oplossing is. Het risico van elke dag weer twijfelen of in discussie gaan met jezelf en elke dag weer een kans inbouwen om je goede voornemens aan de kant te schuiven moet je ook niet onderschatten. Ik denk dat van dag tot dag besluiten in elk geval een serieus in overweging te nemen advies is voor hen die met angst tegen het stoppen opzien en eraan twijfelen of het ze wel zal lukken. Korter door de bocht gezegd, voor hen die het gestopt zijn als een gemis (blijven) ervaren. Zelf had ik indertijd absoluut geen behoefte aan een dagelijkse heroverweging. Sterker nog, ik zou er absoluut niet mee geholpen zijn geweest. Ik was meer iemand van "eerst maar eens een maand", daarna "vooruit, dan moet drie maanden ook lukken" en zo verder tot het geen uitdaging meer was maar gewoon goed beviel om het maar zo te houden nu ik er toch eenmaal aan gewend was.

Ik ben indertijd abrupt gestopt van anderhalve liter wijn per dag (dus twee driekwart liter flessen) naar nul, maar dat was in overleg met mijn huisarts die vond dat het in mijn geval cold turkey kon, al zat ik volgens haar wel op de grens. Ik was toen zelf vooral bang dat ik niet genoeg slaap meer zou kunnen krijgen omdat ik zo gewend was aan de roes dat ik zonder alcohol niet meer goed in slaap viel. Maar tot mijn eigen verbazing was dat probleem al binnen twee weken verdwenen en voelde ik me daarna nog een maand of drie juist ongewoon moe, ook overdag. Ik nam toen bewust extra nachtrust en dat lukte ook. Kennelijk had mijn lichaam dat nodig tijdens het ontgiften. Grootste succesfactor zoals ik die zelf heb ervaren is een resolute besluitvaardigheid geweest, gebaseerd op het soort eigenwijsheid en eigen overtuiging dat ik daarvoor doorgaans juist inzette om te blijven volharden in mijn verslavingsgedrag.

Ik doe mee!

@Senna33, gefeliciteerd met je 5 maanden. Dat is al bijna een halfjaar. Ook een buiging voor @BamBam, @hub02en @Cleo66.

Dag @Vocatushet boek is zoals @bumperjim beschrijft. Het kan je helpen je inzicht in ons mensen en dus ook in jezelf te vergroten. Het is geen boek om angsten te verhelpen, maar je beschrijft ergens "misschien ben ik niet goed genoeg". Dát basisgevoel , daar kun je wel over lezen. Ik ben zelf bekend met angst- en paniekstoornissen en slik nu bijna 30 jaar AD. Ik heb de angst niet meer in die ontwrichtende mate. Maar bang zijn en panieken, dat kan ik nog steeds wel. Ik leer nu.door middel van mindfulness om gewoon te blijven bij en met mezelf. Dat helpt. Drinken maakte me banger. Houd vol!

Hé maatje. Ook een bovengemiddelde intelligentie lost niks op. Gemeen hè? Je hebt nog niet overwonnen omdat je gevecht nog bezig is. En dat is okay. Je werkt hard aan jezelf, elke dag is een stap vooruit. Tussendoor neem je tijd en aandacht voor anderen. Dat is top, maar pas wel op dat het geen afleiding van je eigen zooi wordt. Nee, sommige mensen luisteren niet. Nou en? Je geeft iemand iets, wat die ermee doet, is aan hem. Soms is klagen en vloeken prima, dan is het er maar even uit. Niks mis mee. Je bent onderweg. Je weet ook wel dat de reis belangrijk is. Net als opstaan na vallen. Nou hup, slapen met beer.

Van pi, gewoon de Griekse letter.

Zoals ik zei. Er zijn uitzonderingen. Moeilijk uit te leggen, maar ga poging wagen. Hmmm denk denk,.... oke,..ik denk dat 999 van de 1000 mensen die paniekaanvallen er bij gebaat zijn om te weten dat een paniekaanval helemaal geen kwaad kan. Je kan het alleen overwinnen door het te ervaren, niet aan toe te geven, angst over je heen laten komen en weten dat je er niet aan sterft. Maarrr er is ook een boek over de uitzonderingen. Ja je kan sterven aan paniek, in uitzonderlijke gevallen. Mensen die in kast zaten en dachten dat ze vermoord werden en stierven aan hartstilstand. Dat boek ken ik...en helpt dus niet Hahaha sorry duidelijker kan ik het niet maken. Maar laat ik het anders vragen, wellicht leer ik daarvan. Ik lees boeken zoals iemand anders strips. Wat weerhoudt mij er zo van om dit boek te lezen? Super bedankt cleo,..je bent de beste

@Vocatus dotje: 1 c is mijn vriend, partner, geliefde. Ik ben niet monogaam en polyamoreus van aard. D is was wordt mijn vriendin en dat loopt even moeizaam. Ik snap de verwarring. 2 jawel, dat mag je, maar daar loop ik nog mee te stoeien. Met een goede formulering dan. Punten zijn in elk geval de absurde ups en downs, de heftige manie tegenover het zwart. De steeds minder sluimerende suïcidale gedachten. Maar dat niet te hard, want ik zit niet op weer een opname te wachten. Wel of niet medicatie tegen de depressieve en psychotische episodes. De drank en hoe dat te laten staan. Of therapie nog iets kan bieden, na alles wat al is geweest. Dat soort dingen. 3 het spijt me dat ik gewoon ben weggelopen, niet meer terug ben gekomen en zomaar met medicatie ben gestopt. Mag ik alsjeblieft terugkomen? Zoiets.

Morgen psychiater, zelfde als die ik al gehad heb eerder, dus hopelijk scheelt dat een hoop tijd aan kennismaken en uitleggen. Zo eten, c is aan het koken, dus het wordt ook echt voedsel.

Hoi, wat mij helpt is een doel stellen. Sporten geeft mij altijd veel positieve energie. Een paar jaar geleden de halve marathon gelopen, en in die tijd veel minder met alcohol bezig. Net mezelf opgegeven voor een nieuwe loopgroep en daar ga ik me op richten de komende tijd.

Ik hoop ook dat het goed met je gaat @Tessa1987. En dat je je niet schaamt als het toch mis is gegaan. Juist dan heb je het forum nodig.

Dat is waar

Ik ben een beetje een raar geval. Ik kan heel goed van de drank afblijven voortaan. Ik ben ook nooit een dagelijkse drinker geweest. Maar af en toe was het dweilen met de kraan open. Literflesje wodka per dag. Dat kon ik 3 dagen volhouden en dan was het helemaal klaar. Doodziek was ik dan. Niets meer eten en af en toe een paar uurtjes slapen. Dan stopte het weer en ging ik een periode in zoals jij die beschrijft met angst en paniek. Mijn grote geluk was en is een begripvolle echtgenote die me in zo’n periode niet pushte om te eten en mij steunde. Ook heb ik mijn werk waar ik ondanks alle ellende tóch elke dag keurig om 6 uur in de ochtend kwam opdraven. Doodsangsten uitgestaan op m’n reachtruck. 72 uren niet slapen 2 weken niet eten en 10kg afvallen. Ik heb het overleefd net zoals jij gaat doen. Je hebt het ergste achter de rug. Vandaag of morgen krijg je trek om iets te eten. Dat is het begin van (bij mij) een snel herstel en al gauw ga je jezelf beter voelen. Ik kon het. Jij ook!!

@Quinn, doe eens een slaapmeditatie voor je gaat slapen.! Internet/youtube staat er vol van. Bij mij werkt het uitstekend.

Bedankt voor de tip

Welkom Tanja, Wat is het ver gekomen met je partner, en jullie gezin dus ook. Allereerst: dit forum is voor verslaafden die zelf kiezen om die verslaving(en) de baas te gaan worden. Dus als jouw partner hier hulp/steun zoekt zou dat een goed teken zijn. Voor jouzelf is voor de drank Al Anon (partners/fam van verslaafden) en bijv. sterkernaast van de Jellinek. Vast nog wel meer ook, dat kun je googlen lijkt me. Maar waarschijnlijk wordt je draadje hier dus geblokkeerd door de moderators, vandaar dat ik toch reageer. Al denk ik dat zij achter de schermen je misschien zelf ook kunnen doorverwijzen, want Tactus zal ongetwijfeld zelf ook wel een afdeling hebben, die bij jou past)> Verdere adviezen naar je partner zijn denk ik niet zo zinvol; zolang hij liegt is hij niet echt op zoek naar hulp. En verslaafden liegen. Zitten vaak in ontkenning, voelen zich boos, slachtoffer, enz enz. Dus ja, jij krijgt de schuld van zijn toename, anderen de schuld van zijn verslavingen enz. Jij hebt verantwoording voor jezelf en de kinderen. Zoek alsjeblieft zelf goede hulp, die ga je echt nodig hebben. Die confrontatie met Pasen zal een hoop teweeg brengen, maar het is denk ik een illusie om daar de oplossing van te verwachten. Misschien tijdelijk als schrikreactie, maar hij kan ook nòg slimmer/stiekemer worden. Het blijft een gok. Als ik jou was zou ik snel de AL Anon of Jellinek bellen wat je beste kunt doen. Een verslaafde in het nauw, kan ook rare dingen doen als je dreigt zijn middelen weg te nemen. En dat is eigenlijk wat je doet met een ultimatum. Maar jij kent hem, het kan ook net dat zijn wat een keerpunt brengt. Overleg met professionals of je steun kunt krijgen eer je dat besluit echt neemt/doorzet. Heel veel sterkte!

Hallo Bolletje ik ben niet eenzaam ik red me goed ja door afbouw ben je meer aan huis gebonden ivm straat vrees maar dat gaat over ik heb vrienden om me heen ik ben geen type voor een bejaarden clup normaal heb ik mensen om me heen nu door afbouwen kan ik niet zoveel om me heen hebben maar nu ben ik aan het afbouwen maar ik heb genoeg hobbies ik woon in een grote stad kan alle kanten uit genoeg te doen fijne dag Bolletje liefs wil

Ik vind Utrecht ook geweldig om door heen te lopen qua stadswandeling

O alle foute grappen... Ik zwijg. Moet me concentreren.

Even mijn favoriete draadje omhoog halen. ( altijd nuttig hier even te lezen als ik het in mijn botte hersens haal te denken dat het wel meeviel..) Het besef dat er iets veranderd is door te stoppen met alcohol, is altijd het sterkst in de ochtend als ik wakker word. Dat was eerder juist altijd het vreselijkste moment van de dag, dat je meteen voelde dat het wéér niet gelukt was om een dag niet, of zelfs maar een dag heel weinig te drinken. Het pijnlijke besef dat je verslaafd was. Het besef dat als je blijft doorzuipen, er een vroegtijdig einde komt aan, elk zelfrespect, je gezondheid, je relatie, je werk, je leven. Die volgorde is bijna wetmatig. Een enkeling houdt een andere volgorde aan ( populaire volkszanger). Dan dien je er ook terdege rekening mee te houden, dat je behalve je genen ook nog een slecht voorbeeld gegeven hebt aan je kinderen. Ik lees hier voorbeelden van 2 tot 3 generaties met alcoholmisbruik.

Zo, lig in bed en tijd om te slapen. Was gelukkig alcoholvrij dagje voor mij . Trusten allemaal

Ik zou het ook echt niet durven, misschien juist daarom dat het afgelopen tijd wel goed gaat en ik er niet aan denk ofzo? Die deur is echt goed hard dichtgegooid vind het doodeng om maar iets met alcohol te nuttigen , let ook goed op eten. Had vanmiddag kersenbonbons in handen maar daar bleek alcohol in te zitten dus die heb ik gauw weggelegd. Ik heb het overigens aan behandeld behandelaar voorgelegd en hij had hier niet eerder van gehoord, omdat het verder prima gaat zei hij ook zich er niet heel druk over te maken, dus ik dacht zal het jullie eens vragen want er zitten hier naar mijn idee meer mensen met ervaring en verstand dan behandelaars

Ja droog sorry van de verwarring op het nippertje dat wel maar droog is droog

@Quinn Nou daar komt ie,...mn levensverhaal haha. Het begon allemaal bij mijn geboorte: Zo’n 2000 jaar geleden was heel Gallië bezet door de soldaten van Caesar, de Romeinse veldheer. Héél Gallië? Nee, een kleine nederzetting in brabant bleef moedig weerstand bieden aan de overweldigers. Daar werd kleine Vocatus geboren. Van begin af aan werd duidelijk dat ik een zware angststoornis had. Waar angststoornis zich over het algemeen begin te manifesteren begin 20, werd ik als baby al opgenomen in ziekenhuis vanwege angst. Nachten niet slapen, schreeuwen van angst etc. Moeilijk voor mijn ouders. Als kleuter had ik mijn eerste bewuste paniekaanvallen, kan me nog herinneren; zo overmand door paniek. Ik was ook begin en eind tienerjaren rare eend in de bijt,..erg gevoelig, onzeker, te veel aantrekken wat andere mensen van me vonden. Leven was pittig en toen ik 17 jaar was begonnen aan antidepressiva. En tijdens mijn tijd op de universiteit liep het uit de hand. Ik begon erge vorm van pleinvrees te krijgen. Zo erg dat ik een jaar niet mijn huis durfde te verlaten. Toen 6 maanden in kliniek gezeten en hard gewerkt aan mijn pleinvrees en sociale angsten. Studie afgemaakt en gaan werken. Weer op mijn bek gegaan en op nieuw in therapie en trainen. Ging redelijk tot mijn 33 jaar. Toen werkte de antidepressiva niet meer en kwam ik een domme psychiater tegen die mij een verkeerd advies gaf. Lang verhaal kort; uiteindelijk moest ik stoppen met de medicijnen, hel op aarde. Voor 1,5 jaar hel. 1,5 jaar mentale klachten als rare angsten, waanbeelden..maar omdat mijn serotonine balans en overall breinchemie in de war was; ook fysieke klachten. Echt bizar,..van bloed uit anus tot 9 nachten niet slapen (0 uur) en naar paaz. Daarna zwaar haaruitval ineens en paar maanden vreselijke jeuk over lichaam. Ik kan wel door blijven gaan. Ironische is dat mijn originele probleem (pleinvrees) weg was; zelfs in de hel kon ik door bos lopen. Om aan te geven dat je paniekaanvallen kan overwinnen. Oefening baart kunst. Na 2 jaar hel begon het zich te stabiliseren en probeerde ik te werken. helaas te veel angst op kantoor. Niet zo zeer paniek maar erge spannig. Ik was 100 procent afgekeurd voor de rest van mijn leven (had inmiddels al wat klinieken, paazjes etc achter de rug). Maar ik vind dat als het enigszins mogelijk is, men moet werken. Dus na nieuwe therapie daarnaast begonnen aan medicijnen. Helaas door mijn medische verleden moest ik een zeer oude AD nemen, met veel bijwerkingen. Maar al hoewel menig werkdag voor mij zwaar is, kan ik gewoon werken. Het vervelende is dat ik veel angsten overwonnen heb, ..mijn pleinvrees, angst om te sterven en mijn sociale angsten. Maar 1 angst lukt me niet "weg te krijgen". Als ik in een relatie zit krijg ik spanning. Dit houdt in als ik met haar ben;..opgezwollen buik, verkrampte spieren. En door spanning kan ik niet naast mn geliefde in bed liggen (anders slaap ik niet, slaap kan je niet dwingen). Ik denk niets bewust, dus cognitivieve gedragstherapie werkt niet. Ik heb geen idee waar het vandaan komt. Heb alle boeken gelezen, bindingsangst, verlatingsangst,..of wellicht voel ik me niet goed genoeg of kan ik mezelf niet zijn. Geen idee. Maar men heeft geen idee hoe het is om gespannen te zijn bij je geliefde. Maar toen 2 jaar geleden mijn laatste relatie kapte,..toen dacht ik echt,..fack it. Heb veel van mijn tienerjaren gemist, mijn twintigerjaren, dertigjaren. Heel mn leven gespendeerd om angsten te overwinnen. En goed in geslaagd. En wat heb ik eraan overgehouden? Spanning op mn werk, kan geen relatie vasthouden, dus ook geen gezin, alleen thuis. En oude AD dus elke dag nare bijwerkingen. En toen dacht ik;..hup, vluchten en wijn drinken elke dag. Het is goed; ik geef op. Maar alcohol lost niets op. Ja je kan er even mee vluchten, maar voor problemen kan je niet vluchten (zijn net boomerangs). Dus nu stoppen met alcohol, dan nog eens proberen uit te zeken of ik echt niet gelukkig kan zijn in een relatie. En ja ik heb vaak spanningen en last van bijwerkingen AD,..maar daar kan ik nogmaals ademhalingsoefeningen voor doen, of wat proberen te doen wat ik nog niet heb gedaan (mindfulness bijv). Nooit opgeven iig en verzuipen in je eigen ellende. les die ik vergeten was. Ik ga hier en daar wat kort door de bocht, maar je hebt een beeld nu

Wat een lieve clip erbij ..

Probeer eens honden te tellen, die zijn veel leuker.

een dubbelopsie zeg ik dan...

Heftig draadje, maar ik doe mee met Dry March. Halverwege Maart passeer ik de 1,5 jaar droog zijn. Ik heb sindsdien zoveel geleerd en zoveel gewonnen. Vooral de liefde van dochter terug gekregen. Ik kan de moeder zijn die zij verdiend.

Bedankt voor de tips. Ik zal morgen eens beginnen met kennemerduinen

hey ik ga nu slapen. @Quinn omdat het mn maatje is. Ik zit hier nu met handen in haar. Waarom,...hoe,.wat? Ik heb gvd iq van 152 en meer gelezen dan 99 procent hier. Waarom kan ik dit niet fixen? Waarom heb ik alles overwonnen behalve dit. Sorry mensen ik ben op en gooi het er ff uit. Morgen spijt. Heb niet gedronken maar,..ik had verder moeten zijn. Quinn wat je ook zegt,..dit is toch triest? jij vraagt je af welke vrouw,..ik ben al blij als ik met een boom kan knuffelen. En deze ontwenninjg valt me echt zwaar. Vooral vandaag. Ik overleef wel. focus en focus remco. Gvd altijd. Oke adem in en adem uit. maar ik zie zo veel mensen die ik advies geef over problemen waar ik 15 jaar geleden mee zat. Niet luisteren. haha quinn ik zeg altijd,..klagen zonder plan heeft geen zin....sry moest er ff uit. Soms wil ik vloeken. ik ga zo slapen

Het begint voorzichtig licht te worden, tijd om een slaappoging te doen.

Ik gebruik 800 mg per week ' 2 kr 400 mg bruis . Net ook weer genomen ' vergeet elke keer toch te nemen . Alhoewel volgens mij vorige week vrijdag laatste keer dus 1 dagje te laat maar geeft niet . Ben wel zover dat ik niet de antabuse echt plan om te nemen zodat ik niet kan drinken maar wel onderhoud ermee.