Klassement

Hahahaha. Zeker als het gewoon rechtdoor is, 4 minuten max. Ik kan zooooooveel!

Lika, meis!!!!! Hoe kan je nou verkeerd rijden in een vreemde omgeving en in je vakantie nog wel??

Hoi roham. Ik heb, toen ik na een klinische- en een 12-stappen behandeling een terugval gehad toen ik, vol overtuiging van mezelf, negen maanden droog stond. Omdat de omstandigheden me voor m'n gevoel boven het hoofd groeiden. Nooit gedacht dat ik ooit zou terugvallen en toch gebeurde het. Nou is negen maanden 'niks' vergeleken met tien jaar, maar momenteel sta ik bijna tien jaar droog. Ik heb veel gehad aan het twaalf stappen programma en aan de AA- en NA-meetings die ik veelvuldig bezocht. En ik ben (op elf dagen na) al twaalf jaar op dit forum aanwezig. Ik ben me er door eigen ervaring, maar vooral ook door de ervaring van anderen (zoals jij nu) zeer sterk van bewust dat die tien jaar droog géén garantie zijn om ook vandaag droog af te sluiten. Door mezelf te leren kennen, helemaal voor wat betreft het omgaan met emoties, spanningen, en door in contact te blijven met mensen zoals ik, die weten wat de gevarenzone's voor een alcoholist zijn, hoop ik dat ik me genoeg bewapen tegen welke onvoorziene 'tegenslag' dan ook. Uiteindelijk zal ik zelf de persoon zijn die dat eerste glas van me weghoudt, maar de 'vele ogen' waar ik contact mee heb en ook graag houd zien misschien/hopelijk al eerder waar ik de fout dreig in te gaan dan ik zelf kan zien. Ik lees en schrijf hier nog altijd graag mee, al voel ik heel vaak de noodzaak tot hulp/bescherming/waarschuwing aan mezelf niet zo, maar áls die noodzaak er zal zijn dan is dit forum dé plek waar ik die kan verwachten en/of vinden. En zo zal ik dan ook de meetings weer weten te vinden.

Ons ouwe hondje heeft overigens heerlijk meegehuppeld tijdens het 'rondje bruggen'.. zo zie ik 'm wel 16 worden in november.

Nee! Maar je mag wel een kopje koffie of thee en/of een koekje erbij, haha Goedemorgen @bolletje @Lika ben je op vakantie?! Veel plezier en een fijne tijd daar!

En daar was ie dan...de dag...17 augustus, de dag van 'het besluit', een jaar geleden. Een jaar helemaal droog, nuchter, geen alcohol gedronken. Wat mij onmogelijk leek te zijn, na toch een jaar of drie aanmodderen. De aanmelding in 2014...een half jaar droog...en daarna de ene na de andere terugval...langere periodes drinken, meer, sterker, eerder op de dag, stiekem, liegen. Blijkbaar is het allemaal nodig geweest. Moest ik het ondanks alle wijsheid van anderen toch zelf ervaren. En de bekende 'bodem' bereiken. Het gaat goed. Als ik één ding afgelopen jaar heb mogen ervaren is het dat drinken en persoonlijke ontwikkeling echt niet samen gaan. Echt niet. Dat schaamte een ongelofelijk destructief mechanisme is, wat alle groei in de weg staat. Samen met angst alle beweging stopt. En ik bleef hangen in het 'weten'. Ik heb ook mogen ervaren dat het kan, nuchter en wel door moeilijke dingen heen. Ik mijn drama's kan ontmaskeren. O, en dat is eng. Maar de enige weg naar een waardevol leven. Een leven waarin ik met kalmte, moed en wijsheid in de hand kan 'zijn'. Overgave en acceptatie...vertrouwen. Niet meer weglopen...niet meer weg van mijzelf. Op 17 augustus nam ik verantwoordelijkheid voor mijzelf. Door zelf te willen werken aan herstel. Niet alleen. Ik heb veel steun gezocht en gekregen. Tuurlijk hier op het forum, daar is het begonnen. Dank. Later via de huisarts, de praktijkondersteuner, die instak op het systeem, mijn partner er bij betrok. Novadic, waar ik een hele goeie peut tegenover me kreeg..en samen met het online traject veel inzichten kreeg. En mijn AA groep. Noodzakelijk voor mij om te kunnen werken aan herstel. Op alle fronten. De stappen beginnen steeds meer inhoud te krijgen...en zijn zo breed toepasbaar. Maandag krijg ik mijn penning...dat ontroert me. Een grote steun is mijn appmaatje...die me nooit heeft laten vallen. Waarvan ik weet dat ik altijd mag bellen. Die genoeg heeft aan één woord, en soms zelfs zonder woorden weet hoe het ervoor staat. Dank. Mijn partner...die me onvoorwaardelijk steunt. Die onvoorwaardelijk van me houdt. En mijn kinderen. Die alles voor me zijn. Trots zijn dat ik hier nu sta. En blij zijn dat ik er écht voor ze ben. Ik tel mijn zegeningen en ben dankbaar dat ik ben waar ik nu ben. Actie zonder visie is alleen maar tijdverdrijf Visie zonder actie is vooral dagdromen Maar visie met actie kan de wereld veranderen. (Nelson Mandela) Het werkt als je er aan werkt. Zelluf, niet alleen.

PS ik lees net mijn eigen tekst nog even over en moet zo lachen om mezelf: ‘ik doe mijn best niet perfectionistisch meer te zijn’ tsja.

Ha die Krox en welkom op ons forum. Ik slik Paroxetine, en mij helpt het uitstekend. Voel me een ander mens maar heb toch ook de nodige pijn gehad van het afkicken van Lorazepam. Ik denk dat niet een a.d. zo kan helpen dat je weinig of geen klachten krijgt met het afbouwen van de medicatie. Dan zouden ze je echt maanden in slaap moeten houden. Je moet hier doorheen. Een dikke op het neusje van Weegschaal, gewoon omdat je het zo goed doet.

Hahaha... dan moeten die bacteriën zich wel heel wijd verspreid hebben... En nee hoor Lars, ik had niet mee zullen zwemmen. Heb trouwens deze week wel een nieuw badpak gekocht omdat ik een paar keer per week naar het zwembad wil...

Wat mooi hoe je dit aan gaat, Lika. Dat had dus met drank op nooit gekund. Nu kom je stapje voor stapje verder en het proces doet pijn. Zo herkenbaar en dank je wel dat je dit schrijft!

hahaha ja idd sorry,beetje blonde vraag ,ben er achter

het gaat nu wel goed.ik heb vandaag mijn jongste dochter bezocht en ze heeft nu een goede periode en dat geeft me weer kracht en hoop. we hebben lekker kunnen babbelen en heb haar verteld dat ik supertrots op haar ben ,dat ze zo hard knokt .ben ook naar de AA geweest vanmorgen en was een hele mooie meeting. vandaag was en is een goede dag en uit zulke dagen put ik kracht .dank je wel voor je interesse lieve groet

Goedje @Lars? Mhmmm Gebakken aardappelen, slavinken en sla. (En taart toe, maar dat weten de kinderen nog niet...!!)

OMG @Kohtje, daar krijg je mij met geen stokken over! Alhoewel...misschien wel als je met een tarantula achter me aanzit..

@Bor ben je Maarten wel aan het aanmoedigen daar in friesland en @Yvonne ook? Wat een man

O, da's wel knap ja.

Au! Tsjak... afwijzing. Man en ik hadden een gesprekje. Een eerste verkenning hoe nu verder, zeg maar. Deed mij afgewezen voelen. Tranen, weg kwijt geraakt. Fuzzzz Maar anders dan anders. Ik zag dat ik in paniek was, ik weet dat het anders wordt, ik voelde dat ik (uiteindelijk) altijd bij mezelf kan aankloppen. Ik denk een begin van verwerking van wat ik nooit kon aangaan en kon zien van mezelf. Waarmee ik een ander dus ook heb gekwetst en afgewezen. Bij terugkeer naar de tent enorme huilbui. Troost gevonden bij echtgenoot . Nu komen er ook tranen. Blijkbaar denk ik in jaren van zomervakantie naar zomervakantie. Dit jaar wordt een jaar van verdieping. Ik voel het. Ik gun ons beiden ook verbinding. Ik zet me in.

Is ook Cyclad maar maandag heb ik weer veel andere dingen te doen. Zo blijft het altijd wat Maar je hebt gelijk. Heb boodschappen gedaan, en ga dadelijk ff op bed liggen

Foei Kohtje! Zeker met het goede been uit bed gestapt met je grapjes

Ja he lieve Ad

Hartstikke goed Hypertjeeee jij komt er wel, daar heb ik alle vertrouwen in.

Goedemorgen frummers. De ochtend is alweer half om inmiddels, ben al weer even bezig. Maar nu toch eerst even tijd voor een bakje.. @rapilos, beetje rustig aan meis. Inderdaad: kun je die keukenafspraak niet even verzetten zodat je in ieder geval een rustige avond hebt? @Lika, lekker genieten meis, klinkt helemaal goed. Hier trouwens inmiddels bewolkt. Geeft niet, het is heerlijk weer.... Leuk @Lars, dieren zijn zo heerlijk om mee om te gaan...

dat klopt idd, wat is bumperjim

Ach jee... @rapilos. Misschien de meubelgigant verplaatsen naar een andere keer in de vroege ochtend? @Lars het ijsjesaantal is gigantisch. Maar ik heb wel weer een nieuwe meest geweldige ijsmaker. Dus ook het empirisch onderzoek vordert gestaag...

Welkom Roham, hier meelezen en schrijven kan echt helpend zijn. succes!

Een tijd geleden zei een goede vriendin: zeg je ja omdat jij dit wilt doen of omdat je je gevleid voelt dat je gevraagd wordt? Dat was voor mij toen een enorme eye opener. Dat laatste....en dat werkt voor mij ook om in gedachte te nemen als ik een vraag krijg. Fijn dat ie weer even helder wordt.

Maar je hebt het door @bolletje dat is hartstikke goed! Van de week was ik nog ziek, nu op weg naar Soest voor een wandeltocht van 20 km! Wish me luck!

Dank hiervoor. Voor mij ook een GROOT thema. Ik zeg nu bijna standaard overal-ik denk er even over na- op. Dan spreek ik af wanneer ik laat weten wat ik doe. Werkt goed. Ik voel nl. eerst vaak alleen maar blijdschap omdat iemand mij vraagt, of zwaarte omdat iemand mij iets vraagt te doen In tweede instantie kom ik geregeld op iets anders uit dan mijn eerste gevoel .

Welkom. Op weg weer. Het is gebeurd. Nu weer door. Dat kun jij. Succes

welkom Roham, pffft ik moet er niet aan denken om weer te beginnen, een vd redenen om hier te blijven op het forum denk ik maar garanties heeft niemand, dus ik probeer zo alert mogelijk te blijven. Ik hoop dat het forum voor jou net zo belangrijk wordt en je steunt op je adb-weg.

Welkom Roham Goeie stap om hier te komen en ook weer AA meetings te bezoeken. Ik wens je succes!

Welkom Roham! Ik wens je succes met stoppen, het leven is leuker zonder drank maar dat weet jij vast ook. Ben benieuwd naar je verhaal en je antwoorden op de vragen van Bumperjim.

Mooi, had ik het vandaag nog over...het is een thema wat je vaker terugziet bij verslavingsproblematiek. Speaking for myself, wat maakt dat ik de neiging heb/had overal ja op te zeggen? Bang om afgewezen te worden...het goed willen doen. Als ik het doe, dan krijg ik bevestiging, goedkeuring, liefde. Grote verantwoordelijkheid voelen, controle houden. Allerlei mechanismen die in de loop van de tijd zo zijn ontstaan. En waardoor ik later stelselmatig over mijn grenzen ging. En niet wist hoe je 'nee' zegt. En uiteindelijk ook niet meer wist wanneer ik nee kon, mocht zeggen. Dat was voor mij een belangrijke constatering. 'Voelen'...je grens kennen, voelen, weten. Je onderbuik, intuïtie niet negeren. En voor mij ook: geen lading/emotie erop leggen. Objectief zijn, niet invullen. (bijv. als ik nee zeg dan....) 'Ik zal er even over nadenken' is een goeie tip. Die geeft je letterlijk tijd om voor jezelf te bepalen of je iets wel of niet wilt. Als je nee zegt geen want, omdat..etc. Geen verontschuldiging. Je mag namelijk gewoon nee zeggen Wanneer je wel ja hebt gezegd, kun je terug komen op dat besluit. Lastig, voelt oncomfortabel..maar he, beter ten halve gekeerd....ik heb het zelf onlangs nog mogen ervaren. Een ja, teruggedraaid...het leven gaat gewoon door, er viel niemand dood neer. Sterker nog, ik voelde me uiteindelijk sterker en geloofwaardiger, omdat ik beter bij mezelf bleef. We denken dat als je nee zegt je onaardig bent. Het werkt andersom...ja zeggen terwijl je het eigenlijk niet wilt is uiteindelijk onaangenaam voor beide partijen, want niet eerlijk (beetje zwart wit gezegd). I know...het is moeilijk...maar je kunt het leren

De dag is nog niet voorbij, maar ik wil alvast mijn dank uitspreken voor felicitaties en mooie woorden. Dat doet me goed. Ik ben superblij, dat ik hier nu ben. Die mijlpaal kon bereiken. Heb bereikt. Hoe dichterbij de dag kwam, hoe gewoner het eigenlijk voelde...heel gek. Ik ga zeker door, heb geen enkele intentie anders te doen dan gisteren, of vanochtend..ook morgen weer te zeggen: Vandaag neem ik de eerste niet. Heb het goed.

Vreugdescheetjes?

Ging dat niet over het oude mannetje dat erover nadacht om zn vrouw van kant te maken? Zalig gedicht. Ff de grote best of Elsschot erop naslaan... heb hem: https://www.gedichten.nl/nedermap/gedichten/gedicht/32123.html?agreed=Agreed oh heerlijk smullen

Prachtig verhaal over jou en je paard Op die manier kunnen we onszelf steeds bekijken: paard is moe, paard is boos, bang, lui, voelt zich in de steek gelaten... En om on-topic te blijven: paard heeft zin om zich van de wereld te zuipen. Bewustzijn is er altijd, onveranderlijk. Ik identificeer me ook steeds met de dingen die ik voel, maar het weten dat het eigenlijk anders is, maakt het leven zoveel mooier. Het geeft richting aan mijn leven want daar is de vrijheid, de ruimte, de stilte en de liefde. Of eigenlijk niet dáár, maar hier, in mij. Zonder dat is voor mij het leven onverdraaglijk benauwend, en lijken problemen onoverkomelijk. Maar al die problemen en probleempjes, angsten en verlangens, pijntjes en verlies... het ís er wel maar daarbinnen en daarbuiten en door dat alles heen is er iets moois en dat is wat mijn leven zin geeft. Ik hoop maar dat dit niet te betweterig ofzo overkomt, ik probeer woorden te geven aan wat mij bezig houdt. Goeiemorgen BJ, fijne dag!

Mooi verhaal Ververder. En een opsteker! Één van de redenen van mijn niet drinken, is ook inderdaad het goede voorbeeld willen geven voor mijn dochter. Ik zou voor haar willen dat 'niet drinken' de norm is. En dat bereik je niet door dagelijkse glaasjes alcohol. Goed gedaan!