Pelle drinkt niet meer

[Lika]

Fijn. Inmiddels is het voor mij gewoon geworden. Het blije en trotse is verdwenen. 

Maar ik realiseer me keer op keer dat DE voorwaarde om voor mezelf te kunnen blijven zorgen op een prettige manier, totale abstinentie is.

Daar kan ik dan soms wel weer blij van worden. Van die ontdekking.

Ik bedoel maar: het verandert in de loop van de tijd hoe je er tegenaan kijkt. Maar wat mij betreft en ik hoop dat het voor jou ook zo mag uitpakken, wordt het diepe weten steeds vergroot. En dat voelt heel goed en stevig.

[Pelle2]

Dank voor jullie reacties, vind ik toch fijn. Kan ik weer over na gaan denken.
Hoe ik er tegen aan kijk, tegen alles eigenlijk, lijkt wel continue te veranderen. Op het moment dat ik het wil opschrijven is er al weer een inzicht bijgekomen. En weer één afgevallen. Nja, ik heb wat dat betreft misschien ook wel een tijd op een heel klein pitje gebrand...

Goed, klaar voor vandaag!

[Pelle2]

Dag 91

Ik heb even behoefte hier wat te schrijven. Of mijmeren. Ik weet het nog niet, zie wel wat het wordt. Op de dagdraad gaat het me te veel over ditjes en datjes, terwijl ik hier zit om het over alcohol te hebben. Zo wil ik regelmatig even roepen dat ik nog steeds niet meer drink! Het forum is daar goed voor, want ik wil er In het echte leven mijn omgeving niet al te veel mee lastig vallen. En de minder intieme bekenden en de onbekenden laat ik geloven dat het heel normaal is dat er altijd en overal gedronken wordt. Als mensen geïnteresseerd zijn mogen ze steeds meer van me weten. Dat ik niet meer drink, waarom ik dat niet meer doe en waarom ik dat wellicht ook nooit meer ga doen. Want het hoeft niet meer! Ik heb  besloten dat mijn leven een stuk aangenamer is nu. En ik ga mij niet zo maar weer laten overhalen. Ik heb ook niet de illusie dat ik nu (ooit?) kan genieten van één glas wijn zonder dronken te willen worden. Ik voel me bevrijd en dat is heerlijk. Maar dat wil ik dus af en toe kwijt. 

Af en toe dwarrelen er ook zo wat inzichten door mijn brein en ook dat is iets wat hier wat makkelijker herkend wordt dan in het echte leven.

Ik heb de alcohol gebruikt. Ja, om wat? Om effe geen last te hebben van gedoe. Moeilijke keuzes, schaamte over wie ik ben en wat ik doe, spijt, verlegenheid, verwachtingen, angst... Met alcohol verdwenen die onprettige gedachten vanzelf. Maar het bijzondere is dat ze er nu, zonder alcohol, ook niet meer zijn! Ja, tuurlijk is er wel eens wat, wat lastigs. Maar het is prima, ik ga het aan. Het is (doorgaans) zelfs leuk. Er gebeurt wat, ik maak wat mee! 

Vrijdag een sollicitatiegesprek gehad. Ging stroef. Ik voelde me erna ongemakkelijk. Ook wel schaamte. De eerste neiging was te denken dat ik dat werk toch niet wilde. Daarna de schuld bij de ander gelegd. Niet hartelijk, onpersoonlijk, stomme vragen. Maar niet de neiging gehad te gaan drinken, niet eens aan gedacht zelfs. Zo is dat al uit mijn systeem. Dus ook niks weggedrukt. En daarna kwam vanzelf het reflecteren op gang. Wat heb ik gezegd, wat had ik anders kunnen doen, hoe voel ik me er eigenlijk onder, waarom vind ik dat ongemakkelijk, erkennen dat ik onhandige dingen heb gezegd zonder meteen in de verdediging te schieten, etc. En daar krijg je veel meer zelfvertrouwen van dan de boel wegdrukken met alcohol. En eerlijk gezegd is het ook best lekker om daar zo mee bezig te zijn. Ook bedacht of ik dat werk wil, het niet af laten hangen van de uitkomst van het gesprek. Zelf keuzes maken dus. 

Ik ga lekker nog een tijd door met niet-drinken. Ik zou op dit moment niet anders willen, ook al vliegen de alcoholreclames je om de oren. Ik sta morgenochtend weer zonder kater op, word al weer bijtijds op de tennisbaan verwacht. Heerlijk ook om dat soort afspraken te kunnen maken. Maar nu naar bed dus.

[Bob]

Leuk zo af en toe uitgebreider over je te lezen. Ja, dat gaat beter op een persoonlijke draad dan in de "huiskamer" tussen alle ditjes en datjes door. 

Toen ik je zo las moest ik ook nog denken aan iets waar ik zelf mee te maken heb als ik aan anderen vertel dat ik geen alcohol meer drink en waarom. Soms gaan die anderen er meteen vanuit dat je aan het standaard patroon voldoet dat past bij het algemene beeld van een alcoholist. Moeilijk om het wat te nuanceren vind ik dan. Hier op dit forum gaat dat veel beter.

[Lika]

@Pelle2 wat mooi om over je reflectie te lezen. Vind ik nog best heel lastig af en toe. Het helpt mij te lezen hoe je het ontleedt. 

Houd vol!

[Pelle2]

Pfff, gisteren naar een feestje geweest. Zo'n feestje dat ik vroeger bijzonder leuk zou hebben gevonden. Knus, gezellig, veel vrienden en bekenden, veel bier, muziek die te hard staat voor een echt gesprek. Maar daar stond ik dan, broodnuchter. Dat is toch anders dan. Soms weet ik me niet goed een houding te geven, sta ik er maar een beetje schaapachtig bij. Daar zou ik met alcohol geen moment last van hebben gehad. Meespringen met de discoklassiekers van 30 en 40 jaar geleden zat er echt niet in gisteren. Gesprekken verlopen soms wat minder soepel. Voor mijn idee dan, want dronken mensen praten doorgaans niet soepel. Wel veel en hard. 

Ook op zo'n feestje is het dus zo dat sommige momenten leuk zijn, andere momenten minder. Met alcohol is het éen lange roes, alles lijkt ok. Alles is hetzelfde. Eén vriend die dacht dat ik weer aan het drinken was zei enthousiast "ha, Pelle is weer terug". Sja...Ik heb een bitterlemon en 3 of 4 ronic op. Blurp...

Terug naar huis midden in de nacht, her en der was het nog feest. Vroeger was de nacht van mij. Nu voelde ik me een buitenstaander die een glimp mocht opvangen van het verboden leven. Nuchter thuis komen. Nog ff gekeken hoe het bij Nederland-Ierland was geworden. Nog ff wakker gelegen omdat ik me alles kon herinneren en daar allemaal over na bleef denken. En nu weer redelijk fris op, zo meteen een borrel waar ik een aantal bekenden van gisteravond tegen kom die daar de kater van gisteren gaan wegspoelen met witte wijn. 

[Lika]

Wat doet het met je?

[Lonster]

Midden in de nacht? Dan heb je het dus lang vol gehouden op het feestje. Het kan een eenzaam gevoel geven zo hè. Het contact gaat wat stroever. Je bent niet zo uitbundig als de anderen en ergert je eerder aan dat geblaat. En dan zometeen al weer een borrel? Ik zou bijna zeggen 'sterkte'   Maar misschien is dat wel gezelliger, zo op de dag. Behalve als die vrienden allemaal brak zijn en opfleuren bij een glas wijn. 

[Lika]

Ik vind het zelf vaak nog steeds niet leuk. Ga liever wat doen. Dat is nieuw.

[Pelle2]

Op zo'n avond vind ik het leuker als ik kan praten en niet hoef te schreeuwen om me verstaanbaar te maken. Zei de oude man... Ik sta dus regelmatig buiten, bij de rokers, terwijl ik inmiddels ook het roken heb afgezworen. En op een gegeven moment is het wel klaar. Ik was 2:00 uur thuis. Ik zag vanmorgen appjes voorbij komen die om 4:30 verstuurd waren.

Ik vind het niet erg om niet te drinken, maar het is anders. Het was vroeger het hoogtepunt van de week, nu gebeurt er nog veel meer in de week. Dat is fijn om te merken. Best wel een rijk gevoel eigenlijk!

Die borrel vanmiddag is met goede vrienden, dat vind ik wel leuk. Dat de alcohol zo belangrijk is is soms wat ergerlijk, maar hé, wat dat betreft mag ik niet zeuren. Heb me zelf jarenlang tegoed gedaan aan veel te makkelijk veel drinken bij dat soort gelegenheden. Alleen ben ik er op een gegeven moment wel mee klaar, mag er wel weer wat gebeuren. Maar dan is naar huis gaan ook een prima optie.

[Pelle2]

Als ik er over nadenk (dat dan weer wel, moet er wel over nadenken, itt 'vroeger'toen ik alle schaamtevolle gebral en vooral de black outs liefst zo snel mogelijk wilde vergeten): ik heb niet het gevoel dat ik wat heb gemist, het is zeker geen reden om weer te willen drinken. Prima zo. En...fit vandaag!

 

17 november 2019 bewerkt door Pelle2

[Kohtje]

Hoi Pelle. Lekker leesvoer lever jij. Dank je wel daarvoor.
Eén vraagje: hoe pak je het aan om black outs te vergeten? Oftewel hoe vergeet je dingen die je niet meer weet?

[kruidenthee67]

Ik 'dacht' dat ik feestjes altijd leuk vond...jaja...met genoeg alcohol had ik ook praatjes genoeg.

Wanneer er mensen echt aangeschoten raken en ik dat niet meer fijn vind, ga ik naar huis.

Of wanneer ik het gewoon genoeg vind ook. Omdat het kan, en mag. 

En omdat ik niet altijd zo n feestbeest ben.

 

Best simpel eigenlijk...

 

[Pelle2]

Net terug van het borrelen, was erg gezellig. Werd wel steeds meer wijn gedronken. Maar ik ga ook niks afkeuren, ik kan er best goed tegen. Ik ben wel blij dat ik niet meer dat dwangmatige drinken heb wat ik her en der zie. Het moet steeds maar meer worden, nooit genoeg. Een paar keer van plan om naar huis te gaan, want naar huis gaan kan altijd heb ik gemerkt. Maar een paar keer toch weer blijven hangen omdat ik toch leuk met iemand aan de praat raakte. En eenmaal thuis kan ik nog van alles, wasje draaien, m'n moeder bellen, journaal kijken... Vroeger had ik thuis inderdaad nog een fles wijn opengetrokken en opgedronken, was ik dronken m'n bed ingerold en een dag later weer met een kater de nieuwe week begonnen. 

Zo lekker om niet meer te drinken!!!

(Kohtje, ik wilde er niet aan denken dat ik blackouts had, vergeten dat ik blackouts had. Uiteraard hoefde ik niet te vergeten wat ik tijdens die blackouts gedaan had. Maar als ik dat wel wist wilde ik dat waarschijnlijk ook het liefst vergeten) 

[Lika]

Fijn. Dit klinkt heel aangenaam zo.

[Smaragd]

Altijd gedacht dat jij een vrouw was @Pelle2, weet niet waarom. 

Goed bezig en knap dat je niet drinkend, dit toch wel aangaat. Blijf dat lastig vinden.

Mooi je te lezen!! 

[Pelle2]

Ja, met alcohol word elk feestje uiteindelijk leuk. Maar hoe leuk is dat.

Haha Smaragd, Ik ben altijd al wel een man geweest. Ik heb overigens lang gedacht dat jij ook een vrouw was. En bij meer hier op het forum heb ik er naast gezeten. Ik denk eigenlijk dat het mij niet veel uitmaakt of iemand hier een man of een vrouw is, maar misschien zit ik daar wel helemaal naast en maakt mijn brein onbewust wel degelijk verschil in hoe ik eea opvat en hoe ik reageer.

Lika, ik vind het ook heel fijn! Afgelopen weekend helemaal niet jaloers geweest op alle drinkende mensen om mij heen. Hooguit een beetje ongemakkelijk gevoeld, misschien wel het gevoel gehad ook dat ik me moet bewijzen. Maar dat lijkt me ook iets om te leren. En toch heb ik vannacht gedroomd dat ik opeens ergens met een glas wijn in mijn hand stond. Ik herinner me ook nog dat ik de wijn uitspuugde toen ik me bedacht dat ik niet meer dronk. 

 

[Pelle2]

Dag 106

Toch weer even een stukje over hoe fijn het is om niet meer te hoeven drinken

Ik at een paar dagen geleden bij vrienden. Ik zag een vriend thuis komen, die had weekend. Hij hing zijn jas op en liep eerst naar de schuur om een biertje te pakken. Ik herkende dat gedrag wel, het idee dat je lekker kan ontspannen met een biertje en dan kan genieten van het idee dat je weekend hebt. Maar ik voel het niet meer. Want wat dan? Ik was altijd op zoek naar meer. En nog meer. Op zoek naar een hoogtepunt, maar dat hoogtepunt wordt nooit bereikt. Er is geen eind. Het eind is dat ik katjelam mijn bed in rol, zonder dat ik een dag later nog precies weet hoe ik dat voor mekaar gekregen heb. 

Zeeën van tijd gingen verloren aan het plannen van mijn tijd, zodat ik me "lekker" kon laten gaan. Maar ik verlang er op dit moment helemaal niet naar, de zucht is helemaal weg. En het idee om te drinken staat me tegen. Ik vind het heerlijk dat ik zelf bepaal wat ik doe, dat ik me niet meer hoef in te houden, dat ik tijd heb om mijn plannen uit te voeren. Ik besef nu pas hoe ik die alcoholverslaving altijd als een loden last met me mee heb gezeuld. Bizar eigenlijk.

Nog meer voordelen:
-ik zie veel en veel minder beren op de weg. Problemen zijn minder groot, dus behapbaar. Minder stress, minder gepieker. En meer zin om dingen te doen.
-Ik ben veel en veel minder snel gefrustreerd of geïrriteerd. En als ik dat al ben kan ik dat veel makkelijker van me af laten glijden. En dat voelt heerlijk. Want ik wind me niet op, minder stress, meer goeie zin, meer rust en beter in staat om na te denken en (de goede) keuzes te maken.

Opgewekt en vol zelfvertrouwen wandel ik op dit moment door de wereld. Niet dat het allemaal alleen maar goed gaat, maar tegenslag is veel minder erg dan ik altijd dacht. Soms zijn dingen minder leuk. Dat kan ik nu accepteren. En dat voorkomt denk ik dat het moet worden weggedrukt met een sloot alcohol.  

 

 

24 november 2019 bewerkt door Pelle2

[Lika]

Yep @Pelle2. Zo is het (behoudens dat stukje zelfvertrouwen bij mij).

[Pelle2]

Ja @Lika, daar ga ik dan over nadenken, over dat zelfvertrouwen....

Misschien is het wel niet zo dat ik meer zelfvertrouwen heb, maar dat ik meer het idee accepteer dat ik dingen niet kan, er minder mooi uit zie en niet altijd even leuk ben. Zelfvertrouwen is dus (in dit geval) niet dat ik me goed en sterk voel, maar dat het me iets minder uit maakt wat een ander van me vindt. En dat geeft lucht.

@Cleo, fijn dat jij dat ook zo voelt! Al vraag ik me wel af of dit dan de strijd was...het moet nog voorjaar worden...maar zo voelt het voor nu inderdaad wel!

[Maverick]

Je klinkt goed Pelle, dankbaar voor het herstel wat je zelf in gang hebt weten te zetten, mooi om te lezen!

 

 

[maartje]

11 uur geleden zei Pelle2:

Niet dat het allemaal alleen maar goed gaat, maar tegenslag is veel minder erg dan ik altijd dacht. Soms zijn dingen minder leuk. Dat kan ik nu accepteren

Precies dat. Hoe fijn dat alles waarvan ik eerst dacht alcohol voor nodig te hebben, gewoon helemaal niet nodig was: alle bangige dingen, spannende dingen, stressvolle dingen: alles blijkt goed te behappen. Helemaal zelf! 

[bumperjim]

Yes, inlijsten  

[Pelle2]

110 dagen...

Een evenaring van mijn oude record, begin dit jaar. Daar tussenin 113 dagen wel gedronken.
Goed, het blijven getallen. Maar er gebeurt wel wat moois.

 

[Lika]

Waarvan akte.