Pelle drinkt niet meer

[Lika]

Ja @Pelle2, ik heb niets met fantasy, maar vind het leven wel veel spannender zoals het nu is. Spannend in de goede zin. En dat zit hem in die echtheid, maar ook in de mate van controle. Ik bepaal meer zelf en neem daar dan ook echt de verantwoordelijkheid voor. Hoeven helemaal geen grootse dingen te zijn. Kan ook gaan om wel of niet vroeg naar bed of zwemmen of whatever. Maar IK ben degene die kiest. Niet vroeg naar bed omdat ik niet meer kan. Of laat naar bed omdat ik nog wil drinken enz. Of niet gaan zwemmen omdat ik me te belabberd voel. etc, etc.

[bumperjim]

Ja je moet en het is vreselijk eendimensionaal. Alle dagen worden hetzelfde. Werken eten zuipen slapen. Repeat x 365. 

Ik had altijd het gevoel dat de tijd me als stront door de vingers liep. Dat heb ik sinds 2 jaar helemaal niet meer. Je maakt alles bewuster mee idd. 

11 oktober 2019 bewerkt door bumperjim

[Myle]

Maar IK ben degene die kiest. Niet vroeg naar bed omdat ik niet meer kan. Of laat naar bed omdat ik nog wil drinken enz. Of niet gaan zwemmen omdat ik me te belabberd voel. etc, etc.

Ja, jij kiest. En je kiest heel behulpzaam voor jezelf. 

[Pelle2]

En, wat zijn je hobby's?

Alcohol was een hobby. Een hobby die steeds meer ruimte in nam. Een hobby waarin ik me steeds meer op sloot. En één die veel tijd vergde om van te herstellen. Een hobby met nogal wat vervelende bijwerkingen zogezegd...

Nu is er opeens tijd voor andere hobby's.

[Myle]

Hopelijk haal je veel (meer) voldoening uit hobby's die je niet slopen. De hobby's die je juist positieve energie geven. Het kost misschien even tijd om uit te zoeken welke deze zijn. Maar dat komt vanzelf wel denk ik. 

[Pelle2]

Dag 72

Ik heb af en toe weer een trekmomentje. Het is zo ver, ruim twee maanden geen drank, dan krijg ik dat blijkbaar. Er zijn momenten waarop ik normaal gesproken dronk waar ik totaal geen moeite mee heb om niet te drinken. Maar soms, als beloning voor mezelf.... De gedachte kwam op dat ik best een keer mezelf zou kunnen laten gaan. Gewoon één keertje... Maar ik weet niet goed wat ik er dan mee zou willen. Het idee om te drinken is aantrekkelijk, maar als ik me zelf voorstel hoe ik dan dronken zit te wezen, pff, geen trek in. Ik zag vannacht toen ik laat terug kwam van m'n werk twee mannen lachend op de fiets naar huis fietsen. Het leken vrienden die ergens in de stad in het café hadden gezeten. Ja, dacht ik, ben je lekker aangeschoten en dan ga je zo in je eentje in bed liggen. Wat zou ik doen? Dik kans dat ik nog een fles wijn open zou trekken en nog even lekker zou gaan nagenieten van die gezellige avond met vriend. Er zit nog steeds geen einde aan. Door zuipen tot ik erbij neer val. 

Ik heb mijn afspraak, een jaar niet drinken. Goed, daar gaan we dan in ieder geval voorlopig maar mee door.

En dan denk ik aan hoe lekker het is om helder te zijn! Ik moest afgelopen paar dagen voor m'n werk op stap, heerlijk om dan zonder moeite nuchter te blijven, vroeg weer op te kunnen staan, verantwoordelijk te zijn. Bovendien is het nuchter naar bed kunnen gaan erg fijn. Even nog wat lezen ipv snel een hoeveelheid wijn naar binnen klokken omdat het moet. Ook fit met een uurtje minder slaap, geen nare katers.

Goed, als ik er zo over na denk ben ik nog lang niet genezen. En ben ik eigenlijk heel blij met mijn drankloze leven. En moet ik maar accepteren dat ik af en toe trek heb. Op naar dag 100!

[Ties]

Ja die trek accepteren is nog best een dingetje af en toe. Maar je brein maakt indd de drankgelagen mooier dan ze zijn. Moet ik ook goed onthouden. Dag 72 je bent al zover respect! En om met @bumperjim te spreken zucht komt en gaat net als de regen... 

[Pelle2]

28 minuten geleden zei Ties:

zucht komt en gaat net als de regen... 

Zo is dat!

En bovendien: Een dag niet gedronken is geen verloren dag!

[Pelle2]

Ja, we leven verder. Met ups en downs. En da's prima. Ben er regelmatig zelfs bijzonder opgetogen over, al zitten me sommige dingetjes wel dwars. Ja, ups en downs dus inderdaad. 

Maar aargh, toch het idee dat je soms wat mist... en de wetenschap dat dat maar beter is ook...één keer kan niet, dan wil ik morgen weer. Da's dus de verslaving....

 

[kruidenthee67]

Keep up the good work Pelle. 

[Ties]

1 uur geleden zei Pelle2:

Ja, we leven verder. Met ups en downs. En da's prima. Ben er regelmatig zelfs bijzonder opgetogen over, al zitten me sommige dingetjes wel dwars. Ja, ups en downs dus inderdaad. 

Maar aargh, toch het idee dat je soms wat mist... en de wetenschap dat dat maar beter is ook...één keer kan niet, dan wil ik morgen weer. Da's dus de verslaving....

 

Zo herkenbaar en zo waar... Dat is verslaving, hebben wij weer 

[maartje]

Je bent lekker bezig pelle. En ja. Ups en downs horen erbij. Maar laten we eerlijk zijn: die waren Nog veel minder tof dan toen we nog Wel naar de fles grepen. 

[Pelle2]

Ik durf ze nu onder ogen te zien. En te erkennen. Die downs dan. Die ups waren nooit een probleem. Ik lees iets over struisvogels op jouw draadje, dat is precies wat ik altijd gedaan heb. M'n kop in het zand steken. Wegduwen, niet kijken, en dan kwam er wel weer een keer drank op tafel en dan werden de ups gevierd en de downs vergeten. Weg. Niet aangepakt, opgelost of uitgezocht. Maar weggemoffeld. Dat ging best goed met wat alcohol.

Zooo lekker om het nu eens wel aan te gaan! 

 

 

[bumperjim]

7 uur geleden zei Pelle2:

Ik durf ze nu onder ogen te zien. En te erkennen. Die downs dan. Die ups waren nooit een probleem. Ik lees iets over struisvogels op jouw draadje, dat is precies wat ik altijd gedaan heb. M'n kop in het zand steken. Wegduwen, niet kijken, en dan kwam er wel weer een keer drank op tafel en dan werden de ups gevierd en de downs vergeten. Weg. Niet aangepakt, opgelost of uitgezocht. Maar weggemoffeld. Dat ging best goed met wat alcohol.

 

 

Myep zo kan je 20 jaar van je leven wegsmijten. Been there done that, got the t-shirt. 

[Pelle2]

Ja, ik heb me een tijdje droevig gevoeld om alles wat ik niet heb gedaan, maar ook dat was gelukkig een fase. Nu ben ik vooral opgetogen over wat er allemaal nog meer blijkt te zijn. 
Wat T-shirts betreft, ik zie ze wel met stoere teksten over drinken, maar heb nog niks gezien met iets stoers, grappigs oid wat slaat op juist niet-drinken.

[lady jane]

[Bob]

[Bob]

[lady jane]

[Pelle2]

Ja leuk, Jane en Bob! 

Ze bestaan dus wel! Sober is sexy durf ik zelf wel aan. Niet te belerend. Het niet drinken is tenslotte al confronterend genoeg, helemaal als je op een feestje rond loopt! Ik heb vanavond weer aan iemand uitgelegd dat ik niet drink en waarom. Hij bleef zich maar verantwoorden. Hij dronk echt niet te veel. Wel soms en ook wel regelmatig maar dan niet veel, alleen soms veel etc. Ja joh, prima. Ik niet. Maar op een feestje toch wel? Het is blijkbaar toch een dingetje. 

Ik probeer er niet te veel over praten, wat ik eigenlijk wel wil. Maar ik zit dan op zo'n ander niveau te praten. Maar wil het wel graag zeggen. 

Ach, pff, naar bed nu!

[rapilos]

Pelle,

Wat herkenbaar ha,ha
Als wij het maar snappen dan he 

[Pelle2]

Ik lag net in bed te bedenken dat ik bijna 50 ben, misschien dan toch maar een feestje geef. Dat er vast mensen komen met een fles wijn of andere drank, die dan vast op dat moment nog op gaat, ik dat vast niet erg zou vinden, maar stel dat er een hele sjieke fles tussen zou zitten, wat ik me niet kan voorstellen gezien mijn vrienden, maar toch, zou ik dat dan zonde vinden? Zal ik dan misschien mezelf toestaan om één dag in het jaar wel te drinken? Da's nog steeds een aardige score, 364 dagen niet, één dag wel. En toen bedacht ik dat ik dat helemaal niet wil, drinken! Maar er zit blijkbaar in mijn hoofd nog steeds het idee dat ik dat wel zou willen.

Ik wil helemaal niet meer drinken! Een prettige constatering, zo vlak voor het opstaan. Het uitgeslapen opstaan, zonder kater!

[Lika]

We proberen blijkbaar steeds weer iets nieuws om te kijken of e toch, maar één keer, klein beetje....

Volgens mij is er maar één antwoord. Neem een besluit en voer het uit: nee. En je kunt altijd de mensen op cadeau-ideeën brengen....Wat je nou es echt graag wel wil!

[Pelle2]

Dag 84

Ik heb afgelopen week een groot stuk van mij eigen draad teruggelezen. Best ontroerend, vooral ook al die reacties. De vraag is, waarom begin ik toch steeds weer met drinken?
De afgelopen jaren ben ik drie keer langere tijd abstinent geweest (86 dagen, 68 dagen en 110 dagen). Telkens was ik blij daarmee, bij vlagen euforisch. Ik kreeg energie, pakte problemen aan, zag kansen, was uitgeslapen, opgewekt, maakte me niet al te druk, zat niet bij de pakken neer bij tegenslag, schoof geen dingen voor me uit... en toch ben ik drie keer weer begonnen met drinken. Waarom??

De eerste keer had ik in ieder geval nog niet echt afstand genomen van de drank. Aanleiding om te stoppen was een zoveelste dronken vertoning op een feestje. Ik wilde van de ellende af, maar stond nog niet echt open voor een leven zonder alcohol. Dat voelde nog erg leeg. Daarbij kwam later het bagatelliseren van de ellende. Het viel wel mee. Er waren ook leuke dingen aan alcohol, en de nare dingen laat ik in het vervolg gewoon achterwege. Alcohol blijft tenslotte een tovermiddel om te ontspannen.(dacht ik). En er is tenslotte het idee dat ik zelf wel uit maak wat ik doe. Niet mogen drinken kan net zo afhankelijk van alcohol voelen als moeten drinken. Alles of niks...

Wat is nu anders? Is er iets anders? Ik hoop dat inmiddels in mijn brein is gebeiteld dat ik niet meer wil, niet meer hoef. Alcohol helpt niet, ik word er dronken van, en mateloos, ongelukkig ook. Ik voel me slecht, ongezond... En zonder is het leven best aangenaam. Het ene moment iets aangenamer dan het andere. Alcohol is wat eenzaam geluk op recept. Maar tegen welke prijs?? Ik peins er niet over om een spuit heroïne in mijn lijf te zetten, terwijl ik denk dat ik daar ook even heel gelukkig van kan worden. 

Als ik mezelf terug lees, zie ik wel hoe snel mijn gedachten kunnen veranderen. De ene dag ben ik gelukkig abstinent en vol goede moed, twee dagen later drink ik twee flessen wijn leeg. En toch voelt het dit keer anders! Ik voel me niet tekort gedaan als mijn omgeving aan het drinken slaat. Alleen thuis is de gewoonte er al lang helemaal uit. Ik moet er zelfs niet aan denken een glas wijn in te schenken, omdat dat bij voorbaat al zo eindeloos voelt. Eén glas...hoezo één glas? En dan? En dan die lijst positieve dingen, ik wil niet dat die nog een keer wordt afgepakt! De romantiek die nog altijd wel aan alcohol kleeft voel ik niet meer. 

Ik ben, ook vandaag weer, erg blij dat ik niet meer drink. Blij en trots!

[IJsvogel]

Superfijn Pelle! Je leest ook anders,  eerder voelde in de onvrede en nu al een poosje niet meer! En altijd goed om te onthouden hoe dat toch ineens (even) kan omslaan,  dat probeer ik ook, alert blijven. 

2 november 2019 bewerkt door IJsvogel
Voutje