kruidenthee67

Welkom hier! Je hebt al veel bemoedigende woorden ontvangen. Ja, schaamte...herkenbaar. Het lijkt al weer even geleden, maar ik kan de schaamte nog 'voelen'...die me ervan weerhield hulp te zoeken. Het forum was de eerste stap. Anoniem. Daarna durfde ik de stap naar de huisarts te zetten. De schaamte voorbij. Dat was voor mij een zeer belangrijke stap. Want juist de schaamte bleef me in de weg zitten, hield deurtjes open naar drank. Succes op jouw weg!

Gelukkig heb ik nooit gerookt.....

Welkom Marloe, Dapper dat je deze stap hebt gezet, naar het forum. De schaamte om naar de huisarts te stappen is herkenbaar. En wellicht door hier te 'oefenen' je uit te spreken kun je die stap ook gaan zetten. Naast het hier schrijven, heeft die stap mij veel gebracht. Hou je taai en veel succes.

Oef..je raakt me met je schrijven. Keep up the good work Quinn. Voor jezelf.

Rapilos...veel geluk voor je in weer een nieuwe fase van je leven.

Haha...hier pubers die mij uitlachen Ik vind het zo'n geweldige leeftijd...mijn drie grote puberdochters. Vond mijn eigen pubertijd echt vreselijk... Koh, wat vervelend. Beterschap gewenst. Ik had een goede dag. Goeie afwisseling tussen doen en denken...veel in de tuin gewerkt, afgewisseld met werken achter pc. En ook nog op pad geweest voor werk. Ik kijk al tevreden terug op deze dag...goeie start van het nieuwe werkjaar. Kijk nu mijn tuin in, waar het geheel windstil is...wat schemerig wordt...mooi moment.

Keep up the good work! Mooi...focus op 'wel-leven'...op het leven, en wel lees ik oook als 'goed' leven...stuk makkelijker zonder drank

Dagpact: Fiet Myle Cleo66 Lika Kohtje Morgon Quinn Yana Kruidenthee Tja..wij mensen zijn toch vreemde wezens...ja, ramptoerist..dat vind ik wel een mooie...in de zin van...dat ie me aan het denken zet. Ik doe mee vandaag op het dagpact. Want als er voor mij één ding heel helder is, is dat niet drinken in tijden van commotie in welke vorm dan ook, voorop staat. Er is nooit een reden meer.

@huttula Wat leuk dat je ff langskomt! Ik hoop dat het goed met je gaat!

@Moosjeeeee ik moet een beetje lachen...om je pfffffff.....die herken ik. Voor mij is dat de fase...'het gaat mij nooit lukken'....opkijken tegen de mensen die al langer droog staan. Dat jaarpact..daar kon ik me he-le-maal niks bij voorstellen... Is het knap? Ja. Toch wel. Het knappe zit voor mij in het 'doorgaan'. Niet opgeven. Na uitglijden toch de draad weer oppakken. En ik heb vaak gezucht...pffff..en gehuild...ontmoedigd en moe. En toch...ja toch....is het me gelukt. Om de knop om te zetten. Geen slachtoffer meer, maar een keuze, besluit om anders te willen, te doen. En te blijven doen. Moos, blijf doorgaan. Blijf ook delen hier. En misschien zou het goed voor je zijn in RL ook mensen op te zoeken. Ik weet dat je dat lastig vindt, maar het kan een goeie helpende stap zijn.

Goed te horen dat je een fijne vakantie had! Je triggert mij niet en ik vind zeker dat je moet schrijven wat jou beweegt in jouw proces! Ik kan alleen maar voor mezelf spreken en voor mij is alcohol een no go area. Ik wil het ook niet meer uitproberen. Ik meen te weten dat als ik het weer zou gaan drinken ik in no time op een plek ben waar ik never nooit meer wil zijn. Wat ook al gebeurde bij de terugvallen in de periode dat ik probeerde te stoppen. Steeds meer, sterker, sneller en vaker. Geen rem. Ik ga daar voor mijzelf zwart/wit mee om. Maar dat helpt mij. Er is geen ruimte voor onderhandeling. Dat geeft rust. Niet omdat iemand mij iets verbiedt, maar omdat ik mezelf letterlijk en figuurlijk de vernieling in help als ik weer zou drinken. En mijn dierbare omgeving erbij. Daarvoor is mijn leven me te waardevol. (wat fijn om dat eens 'hardop' te zeggen) Ooit hoorde ik van de 'pickle line'. In het kader van verslaving. Wanneer je een komkommer in het zuur legt, wordt het een augurk. En nooit meer een komkommer. Ofwel er is geen weg terug. Zo is dat ook met verslaving. Eenmaal de lijn over van te veel drinken naar verslaving is er geen weg meer terug. Dus ook geen 'genezing'. Wel een manier om er goed mee te leven. Elke dag de eerste niet nemen. Toen ik dit hoorde, werd het voor mij ook acceptabel. Oke..helder. Niet doen dus. Voor mij dan he? Want ik ben die pickle line over...en nee, ik ben geen zure augurk Hoe het voor jou werkt kun je natuurlijk alleen zelf ontdekken en uitvinden, en door hier te schrijven ook de andere perspectieven mee te nemen in je besluiten. Dat lijkt me heel goed. Wat ik me wel afvroeg..je schrijft 'wat voegt het eigenlijk toe?'...dus, wat voegt voor jou het af en toe een glas drinken toe? Persoonlijk heb ik wel momenten gehad dat ik dacht: ja, samen op de bank, een glas wijn...dat is een bepaalde sfeer die ik 'mis'. Maar ook daar is mee te leven. O en dat er veel verandert als je hier schrijft en bewust met alcohol bezig bent kan ik alleen maar beamen! Lekker blijven doen

Twee jaar leven zonder alcohol. Het eerste jaar rond was een soort van spannend. Toeleven naar die dag. De datum blijft wel speciaal, een mijlpaal. Maar minder een verjaardagsgevoel. Mijn partner is trots op me. Mijn meiden geven me een high five en hebben respect. Op deze dag durf ik weer even te checken bij ze. Door het jaar heen wordt de verslaving wel eens genoemd. Ik doe er in huis niet geheimzinnig over. In huis niet. In RL is er een klein groepje mensen die er van weet. Die ik verteld heb over AA. Nu ik wat langer stevig in het zadel zit is er een soort van behoefte om het meer uit te spreken, maar ik blijf het ook lastig vinden. En weet ook niet zo goed waarom eigenlijk waarom ik het zou willen vertellen. Ik lees de laatste posting en die geldt nog zo...nuchter heb ik veel stappen kunnen zetten. En toch blijf ik nu ergens 'hangen'. Of gaat het niet snel genoeg. 'Angst' en 'het continu aanstaan', wat ik al eerder beschreef is nog aanwezig. Lastig en best bepalend. Ik weet het voor anderen allemaal goed te verwoorden, maar kan niet mijn eigen therapeut zijn. Binnenkort weer eens tegen een professional aanleunen...ook in het kader van zelluf doen, niet alleen. Wat meer afstand nemen van het forum gaat een soort als vanzelf. En ik moet eerlijk bekennen dat de manier waarop er de laatste tijd geschreven en gereageerd wordt daar ook wel bij helpt. 'Vroeger' zou ik er last van hebben, er wat van vinden en me mengen in discussies. Die drang is minder. En dat is goed voor mij. Ik zie daardoor ook beter hoe mechanismen en patronen bij anderen werken, en hoe het bij mij werkt of werkte. De redders, adviseurs, rebellen, afhankelijke, stoere, boze, stokende, vreemde, lieve, ...maar één gemene deler, verslaafd. En in proces...waarbij ik in de weg naar alcohol de baas zijn wel een aantal wetmatigheden zie, maar ieder zijn eigen tijd nodig heeft. De discussie over gecontroleerd en sociaal drinken heb ik met een soort van verbazing gevolgd. Maar dat komt ook omdat ik met een zwart wit blik naar mijn verslaving kijk. Gecontroleerd of sociaal drinken bestaat voor mij niet. Ik ben verslaafd aan alcohol. Ik heb ook moeite met de term sociaal drinken..hoezo is alcohol drinken sociaal is dan mijn gedachte? Voor mij is het simpel. Ik kan nooit meer zonder nare gevolgen iets van alcohol drinken. Punt. Een maand terug heb ik sinds lange tijd alcoholvrije bubbelwijn gekocht. Gewoon, avondje met de buren, ik wilde wel eens wat anders dan tonic of thee. En nieuwsgierig of zo. Ik schrok van het effect dat het op mij had. Al in de keuken, aan het aanrecht een glas leegdrinken. Schrikken van hoe akelig het leek op het echte spul. En schrikken van het feit dat ik die fles leeg had op het eind van de avond, waar anderen heel rustig hun glaasje dronken. Dat weet ik dan ook weer. Dit is wat het met mij doet en wat ik nooit meer wil. Zelfs de gedachte: morgen nog één keer...ofwel het verslavingsgedrag werd acuut weer getriggerd...brrr. Nee, niet, nada. Geen onderhandeling, duidelijk kader. Het is goed zo. Ik hoef inderdaad niet meer. Ik blijf hier vast nog wel een tijdje lezen. Het forum heeft voor mij heel veel betekend. En dat doet het nog steeds. Maar even wat passiever. Mijn focus ligt nu wat meer op de contacten in RL. Ik ben blij en dankbaar voor mijn maatje, met wie ik dagelijks even app en die altijd in mij is blijven geloven. Mijn partner, die ook achter me is blijven staan, maar ook durfde een grens aan te geven. De groep, waar ik trouw naar toe blijf gaan, soms met frisse tegenzin. Zelluf doen, niet alleen...KMW...daar heb je haar weer...Oja, zet je eigen herstel voorop. Het werkt als je er aan werkt. Bedankt.

Of ik nog door ga @Bob? Is dat een serieuze vraag? Natuurlijk! No way back. @Etty Jij ook van te. Ik ben benieuwd hoe het voor jou is, weer een jaar rond. Twee jaar, het voelt 'stevig'. Blij, maar niet euforisch. Dankbaar. @NickyLJ80 voor jou ook nog welgemeend proficiat! En voor iedereen, die de intentie heeft te stoppen met drinken...geef niet op als het tegenzit. Het kan echt, en het is de moeite waard.

Hup Pelle!

Hoi Morgon, en ondertussen heb je al lekker veel geschreven! Waarvan ik denk, wauw, goeie inzichten...en helpend om op een rij te zetten. En het antwoord op de vraag: kan ik dat, zonder het ultieme hulpmiddel? Daar kun jij op termijn antwoord opgeven. Mijn antwoord is: ja, en zelfs 'beter' dan met. Pak de draad weer op, leer van je terugval, stap vooruit. Keep up the good work.

Prachtig Bob!

Werken tot het gaatje....dat klinkt niet zo goed. Als ik naar mezelf kijk, ja, ik werk best veel. Ik word niet moe van het werken zelf. Integendeel. Wat me wel veel energie kost is wanneer ik grenzen over ga, geen nee kan zeggen...pieker over of ik het goed doe, denk dat het zonder mij niet door zal gaan Dan is de vermoeidheid een signaal. Heel hard en veel werken kan ook verslavend zijn...verslaafd aan de adrenaline, stress....raar maar waar....of een manier om niet aan andere dingen te denken. Inmiddels herken ik het verschil tussen 'gezonde vermoeidheid' en de vermoeidheid die ontstaat wanneer ik mezelf niet in acht neem. Stoppen met drinken en het harde werken, ja dat is best pittig. Je lijf en geest zijn aan het ontgiften...resetten...kost ook energie. Goed dat voor jezelf rust inbouwt. Ik heb kort na het stoppen mijn bloed laten controleren. Dat was in eerste instantie oke. Toen ik langer moe bleef, echt moe...nog een keer en toen bleek ik flinke bloedarmoede te hebben. Dat had een andere oorzaak die aangepakt is. Rustig weekend gewenst

Goeiemorgen

Gewoon niet meer drinken en er niet over hoeven nadenken. Ja, dat is het besluit. En maakt het heel erg eenvoudig, toch? En hoef je niemand, vooral jezelf 'niks meer wijs te maken'... Joh..dat geeft ruimte...je geeft jezelf ruimte. Mooi moment nu voor je. Succes

Boeiend...ja de rol. En de rol wordt volgens mij bepaald door onszelf, ons brein, onze gedachte en vorm gegeven door 'taal'. Ons verhaal. Ons concept. En het ene concept ontmaskert, staat het volgende klaar hahaha! Ik weet niet zoveel van TA, ben wel bekend met ACT. Dat geeft mij ook veel inzichten. Ik doe ook aan herhaling Zo las ik aan het begin van mijn opleiding, jaar of zeven gelezen 'De kracht van het nu'. Ik kon er niks mee...ik lees 'de kracht van het nu in de praktijk' en 'de stilte spreekt'....en warempel...het komt binnen. Echt binnen. In de zin van dat ik het niet alleen 'begrijp', maar er iets mee kan 'doen'. Of niet doen Voor mij is het langer droog staan ook een factor die belangrijk is in dit stuk. Dat besef geeft me moed, kracht om 'het aan te gaan'.

Dat weet je dan ook weer...Balen...nu jezelf weer herpakken. Heb je voor jezelf helder wat maakte dat je dat eerste glas nam? Succes!

Wauw!!! Respect! Van te ! En bedankt voor jouw wijze en eerlijke woorden.

Ik was zelf juist 'afgeschakeld' tijdens mijn vakantie. Dat vond ik ook wel prettig. En nu ik terug ben voorzichtig aan het onderzoeken, wat ik wel en niet wil. En dat voelt ook prima. Compliment dat je ook tijdens je vakantie het jaarpact zorgvuldig bijhoudt En nog mooie dagen voor jou!

Wauw Bob, wat een mooie reis!

Oe Niks, dat is balen...