kruidenthee67

Goeiemorgen KMW Bor

Dat zelf verantwoordelijkheid nemen heeft bij mij de knop omgezet. Of misschien andersom, de knop omgezet en toen zelf verantwoordelijkheid genomen...Ik weet niet of dat er toe doet. Drinken ligt niet buiten mezelf, of aan de omstandigheden, dat doe ik zelf. De gedachten aan drank komen ook niet van buiten, die komen van mij. Me overgeven aan...erkennen dat ik een alcoholverslaving heb, maakte me dus uiteindelijk 'sterker' om ook daadwerkelijk te stoppen. Dat gaf rust en vertrouwen. Ik bekijk het nog steeds dag voor dag. Maar kan en durf ook wat verder te kijken...dat jaar snap ik dan wel. Keep up the good work

Welkom hier Saya en succes!

Welkom Oes, Goed om te horen dat je al jaren sober bent. Ik ga wekelijks naar een AA-groep. De vraag is nog wel voor hoelang, we lopen niet zo lekker en overwegen de stekker eruit te halen. Wellicht zoek ik dan een andere groep. Is dat voor jou geen optie? De eerste drie jaar van stoppen met de nodige terugvallen heb ik ervaren als 'strijd'. Alsof ik tegen iets vocht waar ik niet van kon winnen...dodelijk vermoeiend, gedoemd te mislukken. Na het 'besluit' om niet meer te drinken viel ook de strijd weg. Kon ik me overgeven. Ik heb nog wel eens lastige momenten. Gedachten aan, soort van oud gedrag wat opkomt, zoiets. Door dat te zien als iets van mijzelf, kan ik er ook mee dealen. Het heeft mij enorm veel rust en vertrouwen gegeven dat het geen strijd meer is. Maar dat ik er zelf mee om kan gaan. En ja, verbinding....zelluf doen, niet alleen.

Goeiemiddag, Pffff...ja ga iets doen..dat zeg ik ook al een tijdje tegen mezelf. O, ik heb best al wat gedaan vandaag..dit weekend..maar wat ik 'moet' doen, stel ik uit. Niks raars, nieuws, spannends..gewoon herkenbaar gedrag van mezelf...O, ik veroordeel mezelf er nu niet om..dat is dan wel weer vrij nieuw. Vroeger was dit een moment waar zeker drank bij kwam. Om juist niet te herkennen, aankijken...voelen wat er gebeurt. Loste uiteraard niks op. Hier rondhangen lost ook niks op haha! Dusse...ik ga toch maar eens doen wat ik me voorgenomen heb...ik weet namelijk als ik er aan begin dat het meevalt. Dat 'weten' , ratio inzetten is voor mij ook best wel nieuw...ik werd en (wordt )vaak door 'emotie' geleid. O, o..wat lijk ik toch een verstandig mens...zit mezelf natuurlijk vooral moed in te praten om te gaan beginnen.

O, o...wat herkenbaar....de psycholoog onder tafel lullen...en nog eens niet bewust. Maar dat deed ik ook. Pas toen ik me 'kon overgeven aan hulp' ging het werken. Zelfs cognitieve gedragstherapie waar ik een gruwelijke weerstand op had. Waarom? Angst.....enne...ik weet het zelf toch immers allemaal wel? Ik heb inmiddels die houding wat kunnen laten varen en dat heeft me veel gebracht en nog steeds, zonder dat ik alles klakkeloos aan hoef te nemen van een ander. Integendeel. Wordt wat genuanceerder Inspiratie uit de fles...ja...ook dat herken ik...als ik nu sommige werken terug zie..of schrijfsels...pffff...nee, doe toch maar zonder... Maarre...goed bezig! 3 maanden is hartstikke mooi. Keep up the good work...take you time.

Goeiemorgen

Nee, het valt niet mee...maar ik wil geen te krappe schoenen meer aan. Dat dansen lijkt me wel wat..misschien een idee voor een volgende meeting?

Goeiemorgen @Vol hoe gaat het met jou? Ik spring op mijn fietske..naar de sportschool.

Maf he? Ik herken het. De tijd was gewoon volledig gevuld met 'drinken'. en alles erom heen. Ik heb zelf nog wel eens last van 'tijd over'...dat ik me ongemakkelijk voel omdat ik mijn tijd niet zinvol weet te besteden, in te vullen...dat noem ik dan 'onbestemd'. Fijn om je zo te lezen hoor! Maak je nog maar niet te veel zorgen over het voorjaar..dat is nog ver weg...hoe langer je droog staat..lastige momenten zullen er komen...maar je besluit staat vast. Keep up the good work

@GewoonDoen Ik bezoek de groep om gestopt te blijven. En het gedachtegoed, de 12 stappen hebben zijn invloed op mijn leven....en nee, we praten juist niet over drinken . Elke groep is anders. Het advies om meerdere groepen te bezoeken is snap ik wel. Ikzelf blijf bij deze groep om 'praktische redenen, afstand en tijd. En ik ervaar het nog wel als helpend. Ik heb met één dame wat meer contact..en dat vind ik prettig. Maar ook nog wel gezonde afstand...zo ervaar ik dat. Ik weet dat er bv vrouwengroepen zijn..heb ik bij een regiomeeting wel eens wat deelnemers van ontmoet, en dat lijkt me wel wat..maar is ver weg. Op dit moment geen optie. Het is ook een soort vaste structuur...vast moment in de week om bewust met mijn herstel bezig te zijn. Wekelijks onderhoud. Geen idee hoe lang ik dit blijf doen...dat zie ik wel. Een maatje in RL is fijn. Iemand die ervaringsdeskundig is en genoeg heeft aan een half woord. Gedrag en patronen herkent...een spiegel durft te zijn. Ook dat kan een forum of groep opleveren. Doen wat voor jou werkt. En over wat eerst, stoppen of trauma's aanpakken?...kip-ei verhaal? Ik weet nu dat veel van wat ik 'wist' pas echt kan landen nu ik langer droog sta. Het jaar rond ben geweest...er spelen natuurlijk altijd veel verschillende factoren. Mijn problemen zijn niet verdwenen door het nuchter zijn, ik ben geen andere persoon geworden ineens...maar kan beter met dingen dealen. Ja, dat afstellen...vind ik wel een mooie omschrijving. Ik ben daar dankbaar voor. En ook ik denk wel eens...pffff...dit zou een moment zijn waarop ik vroeger...want ik wil weg..niet voelen , niet aanpakken..niet.....maar dat heeft me nog nooit ergens gebracht. Het werkt als je er aan werkt. Voor mij. Er zijn ook mensen die gewoon stopten en gestopt bleven...en alles daartussenin...

@nancyDat dus....Een proces, en nog. Balans ook...mijn en dijn.... @Kohtje Voor mij is AA één van de belangrijke stappen in mijn herstel...ook de 12 stappen die van invloed zijn op mijn leven. Ik vind het niet altijd 'leuk' om er te zijn. En soms leveren de minst fijne avonden het meest op. Voor mij was het van 'veilig anoniem forum' naar 'RL'. Wat je niet kent of uitgeprobeerd hebt, ach je mag er wat van vinden...maar je ontzegt je misschien ook wat? @Myle Je kunt altijd binnenlopen bij een groep, soms moet je even bellen van tevoren. Op de site van AA zijn ze te vinden. NA ken ik niet, wil ik nog wel een keer naartoe in de plaats waar ik AA bezoek. Gewoon, om eens te kijken hoe zij het aanpakken. En anoniem...de eerste keer dat ik een dorpsgenoot tegenkwam schrok ik...en hij ook...maar he, we zitten er voor hetzelfde en dat is helemaal oke.

Lastig...om te omschrijven wat ik bedoel. En het zegt iets over mij he? Mijn gevoel bij wat ik lees. Ik denk dat ik getriggerd wordt als ik de rol van helper, redder meen te zien...dat roept iets op bij mij...'niet helpend'..voor beide partijen. Wat ook weer zwart wit is van mijn kant. En te snel confronteren ook...zoiets. En problematieken en verslaving zijn op één of andere manier verbonden...ach ja...ingewikkeld allemaal....één ding blijft simpel...euh...als je wilt dat er iets verandert is niet drinken toch wel prioriteit nummer één wat mij betreft. Bij AA bespreken we de 12 stappen. En we bespreken hoe het afgelopen week is gegaan. En soms ervaar ik het allemaal als heel zinvol, en soms niet. Net als hier op het forum

Hmmm...vind het lastig om te omschrijven, maar ga het toch proberen. Omdat het me bezig houdt. Ik merk dat ik het 'lastig' vind...de wie is wie draadjes, waarbij ik lees over onderliggende problematieken. Depressies, gedachtes over suïcide, persoonlijkheidsproblematieken, relatieproblematiek.....dat er relaties is met verslavingsproblematiek, ja. Dat weet ik zelf, mijn persoonlijke ervaring, maak ik mee in mijn AA groep en lees ik hier. Wat vind ik lastig...euh...ik denk zeker dat de intenties van de reacties hierop, de problematieken, goed zijn. Maar soms denk ik ook: oei..of au...of mwah...is dit nou wel handig? Hoe ver ga je in je reactie..en goedbedoelde adviezen? In de groep proberen we dat 'alcohol gerelateerd' te houden. Dat vind ik wel een prettige afbakening. Ongevraagd advies laten we achterwege..althans dat proberen we of we wijzen elkaar erop.

@Bor dat wil je nooit meer. Dat wil ik nooit meer. En ik weet dat het altijd weer kan. Dat houdt me alert. En scherp. En maakt dat ik op geen enkele manier bagatelliserend over alcoholverslaving wil zijn. Voor mezelf. Ik las je reactie op wie is wie en zachte heelmeesters. Ook voor mij was de 'confrontatie' nodig. Tegelijkertijd het onvoorwaardelijke vertrouwen van mijn partner en app maatje. Dat vertrouwen en de confrontatie samen is krachtig. Daardoor durfde ik de waarheid zelf onder ogen te zien. Ja, zelf gedaan, niet alleen. En durfde ik ook te vertrouwen om mijzelf, dat het mogelijk is om de drank te laten staan, het leven op een nuchtere manier te leven. Verantwoording te nemen voor mijn eigen welzijn. De 'het komt wel goed' en 'het valt allemaal wel mee' -houding werkte niet. Werkt niet. Timing is wel een ding. Elke dag denk ik hier even aan. Door contact met mijn maatje, of door hier even te zijn. Dat is niet zwaar of beladen, maar noodzakelijk om te werken aan mijn herstel. Dag voor dag.

Ah...je had het al wel gelezen.....ik vond mezelf een beetje te ja, hoe zal ik het zeggen...maar dat is het wel he, gewoon 'zijn', met wat er is. En waarnemen wat je ervaart, denkt en voelt. Er mee zijn...kan me zo voorstellen dat je overdag genoeg afleiding vindt om 'niet te zijn'...zonder dat je je daar van bewust bent? En 's nachts heb je die afleidingen niet...en wil je drinken, om niet te hoeven 'zijn'...want dat vind je 'verdomd moelijk'...en dat kan het ook zijn. Goeie nacht........hoop echt dat je lekker slaapt.

Hmmm ik had wat geschreven...maar voelt niet helpend voor jou op dit moment, denk ik. Dus heb ik dat weggehaald. Wens je sterkte en hoop dat je het droog houdt. Ook voor mij geldt: 'de eerste druppel niet nemen'. Daar hoef ik nooit meer over na te denken. En geeft me een bepaalde rust.

Ja, balen...en herkenbaar gedrag..als ik net doe alsof het er niet was....eerlijkheid is belangrijk. En nu de draad weer oppakken en reflecteren op wat er nou gebeurde, zoals Cleo zo mooi zegt... Succes!

Knietjes afvegen en weer doorgaan...heb ik vaak te horen gekregen. In jouw geval, kop uit het zand, jezelf eens goed aankijken en hup, weer verder. Nieuwsgierigheid van mijn kant...waarom een nieuw draadje? Succes, vandaag de eerste niet.

'Wat je aandacht geeft groeit...' Wat ik aandacht geef groeit...ik was een ster in mijn drama voeden. Herhalen pijnlijke dingen, pratend, delend...en elke keer werd het groter en erger. Toen ik ontdekte dat dat de manier was waarop ik het deed vond ik dat behoorlijk confronterend. En raar..om het niet te doen. Wat niet wil zeggen dat ik niet over moeilijke dingen praat of ze deel. De uitdaging is om het 'niet groter' te maken. En nog vertoon ik dat gedrag soms...en word ik er fijntjes op gewezen door mijn partner. Vroeger ontplofte ik...nu waardeer ik het..want het is niet helpend voor mij. En ja, soms zeg ik nee..nu niet van dat wijze advies, ik wil gewoon even afreageren! Wat mij helpt bij trek, is er wel aandacht aan besteden, maar niet zo n lading opleggen. Oke, ik ervaar zucht..wat gebeurt er...gedachtes? Trigger? En weten dat het ook weer voorbij gaat. Het hoort er bij, bij het proces. Fijn? Nee, dat niet altijd...maar het wordt minder in de tijd. En ik heb er mee leren dealen. Dat drama doorzien was voor mij een heel belangrijk te doorbreken patroon.

'Jezelf opnieuw uitvinden in bestaande situaties.' En ja, dat kan best lastig zijn, spannend, eng...moeilijk ook. Maar ook verrassend, leuk, spannend, opwindend, fris, hoopvol. Het kan alleen maar nuchter. Punt. En daarin ben je helder voor jezelf. Keep up the good work.

Jij ook GD!

Koh, sterkte

Goeiemorgen, 'Geen woorden, maar daden'