Klassement

Yes!! Echt ongelooflijk hoe snel je de tijd zo eigenlijk bijeenraapt. Vooraf lijkt het onoverkomelijk en nu goed op weg om drie maanden te halen! Wauw dat vind ik echt zo’n mijlpaal voor mij! Niet overmoedig worden, keep on going...

Ik heb een hele fijne middag gehad met dochter. Ze is langer gebleven dan normaal. We hadden veel te bespreken. Ik heb ook genoemd dat ik bijna 1,5 jaar droog ben. Ze was heel erg trots op me. Doet me goed. Ik ben zo dankbaar dat ik niet meer drink.

Ik geloofde ze totáál niet als ze positieve dingen zeiden maar ik geloofde ze direct hélemaal als ze iets negatiefs zeiden. Het was goed om dat eens een keer zo duidelijk te zien; dat ik lieve dingen écht niet kon binnenlaten en dat alleen negatieve dingen mijn zelfbeeld bevestigden. En daarna, als iemand iets liefs of onaardigs tegen me zei, herkende ik veel beter mijn neiging om dat weg te wuiven of juist overdreven serieus te nemen. En mede daardoor kwam er langzaam een verschuiving in mijn oude overtuigingen. Nou ja, hoe het ook maar gekomen is... tegenwoordig vind ik het vrij logisch als iemand me een compliment geeft

Fijn om te lezen @Tatum date ging niet door maar wat een mooie dag met je dochter , was er anders niet ge weest dan had je niet gekund

@Tatumwat moet dat een fantastisch gevoel zijn zeg. Je contact doordat je niet meer drinkt met je dochter nu aanzienlijk verbeterd?

We zijn alweer bijna halverwege de maand! Gewoon doortrekken en genieten van de nuchtere dagen. Nu nog een beetje beter weer dan maak je mij helemaal blij! Mooie zondag nog allemaal.

Kan er weer op hoor. Hou mij even op de achtergrond ben gezellig bij mijn jongste broertje. Dank voor alle reacties. Heeft mij goed gedaan. Dynasty vond ik leuker dan Dallas

Knuffel terug van mij.

Hé Henkie, je bent er weer!

Jaaaaaa, daar ben je . Welkom terug.

ik snap je verlangen Des, maar rust kun je niet afdwingen, en zoekende blijven kun je nog wel héél lang. Of je kinderen gaat krijgen, en dan nog welke, kun je netzomin als rust afdwingen. En voor die kinderen kun je helaas ook niet voorkomen in hun lot/karma. Je kunt wel de voorwaarden om een goede liefhebbende vader te worden, creeren, door o.a. heel goed voor jezelf (en je relatie) te zorgen. Naar eer en geweten, en naar beste kunnen. Ik weet wel dat mijn rust pas kwam lang nadat de kinderen geboren werden, en ik heb juist ook via hen daar mijn weg in kunnen vinden. Vaak hield ik meer en zuiverder van hen dan van mezelf. Helaas kunnen we niets overslaan in het leven, hoe moeilijk ook. En mede daardoor, hoe waardevol/kostbaar ook.

Ik ‘denk’ dat het eigenlijk zelfs niet om ‘weten’ draait (want dan zit je weer vast in ideeen/ gedachtes) maar eerder om ‘voelen’ en in dat gevoel zit eigenlijk net die rust want dan is alles goed zoals het is en hoef je eigenlijk niks meer na te jagen om je ‘beter’ te voelen want dan ben je het eigenlijk al. ik ‘denk’ eigenlijk ook dat alles wat je hierover onder woorden probeert te brengen eigenlijk er al naast zit want woorden hangen net eerder samen met dat ‘weten’ en niet met ‘voelen’. zoiets dus alles wat ik zeg klopt eigenlijk al niet ;-) en hoe meer je erover ‘denkt’ hoe meer je het gevoel ook overschaduwt en teniet doet...

Het is zo moeilijk om te vinden wie je zelf bent.

@Dramahelaas nog niet de ballen gehad om het te vertellen. @Liek79thanks voor de tip @Timberlandik ben een keer naar AGOG geweest voor een gesprek. Dat is nu zo'n 8 jaar geleden. Ik had alleen op dat moment niet het gevoel dat het me iets bracht en ben daarna niet meer gegaan. Ik heb toentertijd wel verteld aan mn beste vriend en die zei: bel me dan als je ineens denkt weer te willen gokken. Maar op zo'n moment denk je daar niet meer aan en wil je alleen maar even gokken. En dan is het hek van de dam. Ik heb de dag na het eerste bericht toch nog 400 euro weggegokt. En toen ik klaar was moest ik ineens denken aan iets dat ik hier gelezen had. Een gokker wint nooit want alles wat ie wint vergokt hij weer. Dat was voor mij op dat moment ineens een eyeopener en mega herkenbaar. Nu dag 3 van niet meer gokken. Ik ga hier bijhouden hoe het gaat.

Het vreemde is dat ik ondanks maanden nuchter altijd verslaafd blijf. Het zit gewoon vast in mijn kop. De pijn die ik nu voel herken ik van mezelf, ik voel me er veilig bij. Ik ben thuis als ik als een sloeber naar de winkel loop voor alcohol. Ik probeer dat mijn partner duidelijk te maken maar het lukt niet erg.

Heb de afgelopen maanden veel aan je epistel gehad @lady jane. Ik heb het idee dat ik steeds een beetje verder kom. Ik zit sinds vrijdag wel weer in de drank. Ik had het gevoel dat ik het moest confronteren. Veel over gehad met mijn therapeut. Ze adviseert me om juist tijdens zo’n terugval contact te blijven houden, om het te beperken, te corrigeren. Normaal post ik hier pas als ik er weer uit ben. Ik probeer dat nu wat eerder te doen, ik voel me ook nog vrij helder. Ik probeer er vandaag uit te komen.

WEEKPACT 15-3-2021 Bol Jane ikkanhet

@Smaragd je kon er gisteren toch alweer op?

Goed gedaan @Zbb! Weltrusten allen!

Chapeau, @Shahire.

Ja waar blijf je? Hoop dat t goed met je gaat.

Hoi lieverd, waar blijf je??

Die persoon wilde liever geen tantra massage sessie in de sneeuw. Voor dat soort opmerkingen krijg je dus blijkbaar strafpunten. Voor mij slaat dat werkelijks nergens op.

Ja, @Smaragd had op mijn draadje iets geschreven bij mijn foto van mijn sneeuw Zen garden. In de dagdraad heb ik daar een reactie opgeschreven. Blijkbaar heeft een van de nonnen hier dat gemeld bij de modderator. Daar kreeg ik een waarschuwingspunt voor. Eerlijk is eerlijk dacht ik. Smaragd was begonnen, dan moet hij ook een waarschuwingspunt krijgen. Dat bleek al zijn tweede te zijn. Voor mij is dit allemaal complete onzin, waar maken mensen zich druk over?

Haha Quin, jou vind ik ook leuk en grappig.

Welkom @nancy, je gaat goed joh!

Ja wat ik hier vooral fijn vind is de groep waarin ik terecht ben gekomen. dat het oude mensen zijn die allemaal 40-60 jaar zijn en al sinds mijn leeftijd te maken hebben met verslaving, opnames etc. dus hier is vooral veel rust voor mij. Wat nu wel * is dat 2 medewerkers positief zijn getest op corona waardoor we in een soort van "lockdown" zitten. Veel programma's zijn gecancelt en ook afspraken bij psychiaters etc. is voor mij niet zo'n ramp omdat dit mijn eerste week is en er nu niet zoveel van mij verwacht word. Maar gebouw B mag ik nu niet in. ik zit in A1 btw. Bij gebouw B kon ik fitnessen en tafeltenissen en poolen wat wij in ons gebouw niet hebben. Buiten dat om zitten in gebouw B wel echt bijna alleen maar jongeren maar dan wel mensen die echt knettergek zijn. Dus als ik in dat gebouw geplaatst had geweest dan was dan aan de andere kant waarschijnlijk veel erger om tussen te zitten. Nu maar beetje mezelf bezig houden en ook veel op me kamer hangen ze zijn nu de Tramadol aan het afbouwen en ik voel me wel ziek. Maar gelukkig niet zo erg als van de Morfine naar de Tramadol. dus ik hou me lekker sterk en heb de kachel lekker hoog staan haha verder fijne dag toegewenst iedereen!

Dan is voor nu misschien prioriteit om een gedegener plan te maken Des. Zet het op papier en maak er een contract van, ook naar je partner. Want nu zit je nog in de goede voornemens naroes. Als je van je motivatie een gedegen besluit maakt en zorgt voor; no escape, dan heb je veel meer kans van slagen. Dus antabuse in bijzijn van iemand. Een plek bij een coach/therapeut om met je diepere dingen af te rekenen. Want schuld en schaamte rond drinken, zitten meestal dieper. En ja, dat heb je al geprobeerd, en nee dat heeft uiteindelijk niet geholpen. Maar wees eerlijk naar jezelf. Heb je je weg ooit echt voluit gekozen daarin? Of bleven er achterdeurtjes open. Ik ben nou eenmaal zo? Ik kan niet anders? Eens een loser, altijd een loser? Vul jouw gedachtes maar in voor jezelf, dat hoeft niet hier. Maar het hoeft wel ergens. Duidelijk op papier liefst, met jouw handtekening en getuigen eronder desnoods. Ik heb ooit zo'n contract moeten schrijven. Had zoon een flinke schop onder zijn kont gegeven na een gefrustreerde/agressieve uitbarsting van hem. Maar ik ben de moeder. Dat had nooit mogen gebeuren. Hij had op zijn school zo'n contract moeten maken en tekenen, en wij als gezin besloten dat ik ook zoiets moest doen, want schaamde me dood. (maar praatte het in gedachten nog steeds goed. En dronk destijds nog.) Het is nooit meer gebeurd, niet bij hem en niet bij mij. Ik vond het vreselijk schaamtevol destijds. Maar werkte als een soort van anker. We zijn er nooit op terug gekomen. Jammer vind ik dat nu wel. Ik herken ook veel bij jouw proces, al was de mijne anders. Toen ik dit forum vond was ik 55. Het was een opluchting te schrijven zonder die schaamte en schuldgevoelens. Nou ja, ze waren er wel, maar anoniem zijn hielp mij me openen naar anderen, vreemden nog wel. Sommige dingen die hier werden geschreven, communiceerde ik niet meer privé. Toch een einzelganger. Jammer, want mijn huwelijk heeft het niet gered. Ik had dat stuk opgegeven denk ik, en partner trok het niet meer. Koos voor zichzelf. Beter dan ik. Ik heb nog 1 jaar depressief en als slachtoffer rondgelopen. Zonder drank weliswaar, want vanaf dag 1 hier, heb ik nooit meer gedronken. Maar de beloning kwam natuurlijk niet instant, zoals even met drinken. Dus ik oogstte niet. Dacht ik. Tot ik aan kleine dingetjes merkte van wel. Ik moest verantwoording nemen voor mezelf, kon me niet meer achter de ander verschuilen, schuld bij een ander leggen. Saboteren. Stiekem zijn. Niets was hetzelfde. Ik sliep niet meer, was depressief al jaren en suicide lag vlak om de hoek. Maar ik heb het gered, en na dat jaar werd ik wat actiever. Ik kan nog uren doorgaan, maar zal dat je besparen, want jouw omstandigheden zijn anders> Maar het gaat dus om; hoe je met die omstandigheden omgaat. Je gedachten laten komen, maar vooral ook gaan. Gebeurtenissen zijn vaak aanleidingen, de oorzaken zitten dieper. Er was therapie nodig, en nu kon ik daar wel veel uit halen. Ik schortte mijn kritiek op de ther. op en nam mijn rol als client serieuzer. Dat kon ineens zonder drank. Ik deed na de lichaamsgerichte therapie een training Mindfulness en dat werkte integrerend. Ik maakte dingen af. En ik liet die slachtofferhuid van me afpellen. Werd weer degene die ik vóór drinken was. En waar ik dik tevreden mee ben, meestal dan toch. Ik houd niet van mezelf, geloof ik. Dat is een term die ik niet bij mij vind passen. Onvoorwaardelijke liefde ken ik alleen naar mijn kinderen. Die naar partners is opgedroogd. Maar oh wat ben ik tevreden. Met al mijn tekortkomingen heb ik leren leven of heb er wat mee/aan gedaan. Ik blijf hier schrijven. Veel lezen. Ook in tijden dat ik het niet nodig denk te hebben. Sommige verslavingen voeden. Andere vernietigen. Voor mij ben jij een voorbeeld hoe ik het nooit (meer) wil. Ook dat voedt me gek genoeg. (bedoel dat niet rot naar jou, en er zijn best vaak ook anderen waarvan de postings zo werken op mij). En wat gun ik jou vanaf nu, een jaar waarin de cirkel weer langzaam aan omhoog gaat. Gefeliciteerd Des. 35 is de 5e cyclus van 7 jaren. Dit is jouw 35e levens jaar. Er kan een grote kentering komen, zoals ooit bij mij in mijn 8e cyclus. Zwaar kan het worden, maar ook een waardevolle basis voor de volgende 7 jaren. Lees er maar eens wat over, je zult versteld staan denk ik.Hoop ik. En groeien aan de jaren. Oud en tevreden met jezelf en het leven worden.

Ik kan net als jij niet meer drinken zonder te bingen, steeds vaker en steeds langer. Het kostte mij dagen om weer een beetje op aarde te komen. Veel ruzies met mensen die mij lief zijn, ziek moeten melden op werk. Ik nam ook iedere keer als ik doodziek was het besluit om niet meer te drinken, maar wist in mijn achterhoofd dat ik toch voor de bijl zou gaan. Waarom? De situatie te groot om te handelen, ik ben een slappe trut die het toch niet lukt te stoppen met drinken, wie mist mij nou?, ik heb het nodig, .. Ééntje maar, dat kan best,.. Zodra de fles open was bedenken wanneer ik naar de supermarkt kon En dan om de flessen heen wat fruit in het wagentje en iets neutraals als wasmiddel. De zaak verbloemen terwijl je met een kegel van hier tot ginder winkelt. Ontdekken dat je ook via eten bezorg apps drank bij avond en nachtwinkels kunt bestellen. Alles wetende ‘Het is verkeerd en stom, maar ik ben nu eenmaal een loser’. Toch heb ik de knop weten om te draaien. Reden? Schaamte wat anderen van mij zouden denken. En ook: ik wil weer ik zijn zoals ik was voordat ik aan de alcohol verslaafd raakte. Bij moeilijke momenten kijk ik vaak in oude fotoalbums of lees ik brieven van vrienden toen ik nog puur was. Iedere dag kijk ik in de spiegel en zeg ik: ‘ik ben trots op mijzelf. Ik kan het en laat dus de alcohol staan.’ En ik zie een geen grauw, maar een blozend fris gezicht, geen fletse ogen die in het niets kijken. Sta nu bijna 8 maanden droog, maar heb talloze zal ik? Mag ik? Ik heb verdiend en ik heb verdoving nodig want niemand begrijpt me momenten gehad. Op die momenten was en is het forum mijn steun. Ik ben trots op het stijgen op de ladder van het jaarpact en vind troost en herkenning in de verhalen. Zet een hulpkreet op de dagdraad en je krijgt steun, een arm om je heen. Ook jij kan het @Descartes33. Verander je naam in Descartes34 en sla een nieuwe weg in. Haal een flinke voorraad theesoorten in huis (tip van @bumperjim) en ga met aandacht de thee zetten. Zie het als een moment voor je zelf, een beloning. Drink de thee met de gedachte: ik ben trots op mijzelf. Ik kan het. Ik mag er zijn. Dit werkt bij mij. Ploeterend steeds een stukje ik herontdekken. De moeilijke momenten maar ook de leuke dingen helder aangaan. Zoek je eigen weg. Wie weet word je een top thuis barista. Of kampioen overhemden strijken en meebrullen met muziek van Queen of wat ook. Zoek een zenmoment voor jezelf. Waarom? Omdat je het verdient. En je vriendin ook. Omdat je nog een heel leven voor je hebt. Een hele lap tekst, maar jouw worsteling raakt mij omdat ik het zo herken. zet m op met je nieuwe start, Descartes34!

hier moet ik een beetje om glimlachen des ik vind het echt heel lastig☺ als dat het is, nou dan ben je goed af, lastig? kom joh, uit die zelfmedelijden en aan de bak nu neem je lief eens mee naar je psych leer lastig te aanvaarden als onderdeel van je leven in je werk kun je dat vast al nu nog voor jouzelf, voor jullie Ik heb ooit voor mijn dochter die stap kunnen zetten, ik hield van haar, en al lang niet meer van mezelf. Voor haar kon ik, wat ik voor mezelf al had opgegeven. En het heeft gewerkt. Want het stoppen zelf bracht mij weer heel langzaam, terug bij mij, wie ik was vóór ik drankproblemen kreeg. Ik leerde accepteren, verduren, de betere kanten van liefde weer herkennen en ben terug mezelf geworden. Met wat butsen en littekens (die af en toe nog jeuken maar geen pijn meer doen), en met weer oprecht blij, liefde voelen, echt zijn weer.

Als je dat zo beleeft is het misschien een goed idee om met een psycholoog te praten. Heel knap dat je ondanks dit gevoel nog niet weer gespeeld hebt. Daar mag je best trots op zijn hoor! Ieder mens maakt fouten in het leven en verdiend daarna een tweede kans. Maar je moet je zelf die tweede kans ook gunnen he. Liefs van iemand die je moeder zou kunnen zijn

zeker, dus alle aanleiding op te houden te houden met die clownerie.