Klassement

Goedemiddag, Ondanks het slechte weer van vandaag voel ik me blij. Vandaag de 7de dag zonder alcohol. Ik begin nu al te merken dat ik meer energie krijg, ben de hele tijd aan het opruimen en dat is echt niks voor mij. Wel merk ik een zekere onrust in mezelf. Het lukt me nog niet om met een boek op de bank te gaan zitten. Fijne dag allemaal!

KMW = knuffel met worst?

Ja maar hij doet er ijsblokjes bij. Dan is het minder erg.

@Pinkman dat doe ik inderdaad ook, de voors zijn er niet zoveel .. ja ik vind de smaak lekker maar ook de smaak van koffie of thee .. de tegens pfff ontelbaar. Had ik anders vandaag weer een klotedag gehad met koppijn en depressiviteit en had ik geen zin gehad in mijn uitje vanavond, had ik niet naar de yoga gegaan vanmorgen wat me onwijs goed doet.. tip voor @Descartes33 yoga/voetreflextherapie/boek Licht Leven. .. Ik heb ook geen liefdevolle jeugd gehad, kreeg nooit een knuffel en was bloedonzeker. Ik was vanaf mijn 17e jaar 15 jaar lang met een narcist samen die mij eerst op een voetstuk plaatste (ik dacht dat dat liefde was) en me daarna naar beneden haalde bij alles, enorm manipulerend was en verbaal agressief naar mij en later naar onze 2 meiden. Ik ben daar met veel geweld weggegaan en ging door een hel. Krabbelde wel op maar begon na mijn scheiding pas met drinken (voorheen nooit) om maar niks te hoeven voelen, ik dronk uit angst om voor mezelf te moeten kiezen, ik was die liefde (van mijn huidige geweldige vent die ik na een jaar ontmoette) niet gewend .. dus ik dronk steeds weer opnieuw en ook uit schuldgevoel naar mezelf en mijn meiden. ‘Hoe kon ik 15 jaar zo dom zijn geweest?’ ‘En hoe ging ik dan nu van mezelf leren houden?’ ‘Hoe kan ik leren zien dat ik het wel waard ben?’ Dat ik gelukkig mag zijn? En als laatste nu pas : dat ik gelukkig kan zijn zonder die gevoelens en emoties te verdoven? Dat was doodeng .. en ik durfde dat jaren niet .. enorme stap om vriendin Wijn te verlaten .. nu ik bijna een maand niet meer drink zie ik het pas. Ik mag er zijn. Ik ben nu gelukkig. Ik heb die shitty vriendin Wijn niet meer nodig en ik wil dit mezelf niet meer aandoen. Ik heb genoeg pijn en verdriet gehad. Dat is gewoon klaar: verleden tijd. Die drank maakte mij angstig en kapot en ik werd er juist niet gelukkig van. Wat een ontdekking... wat een achterlijke vicieuze cirkel.. Ik gun jou ook die ontdekking. Iedereen hier. Maar dan moet de drank wel wijken .. wijken voor geluk .. Sorry moest er even uit .. doet mij ook goed.

goedemorgen allemaal, ik heb goed geslapen. we hebben weer een ander dekbed op bed gedaan. de voorjaar/ najaar. en deze keer eens weer de wollen versie. ik heb het idee dat ik minder last heb van zweten in de nacht. of dat nou komt door van dons naar wol tegaan. of door dat het kouder word of door dat ik echt nog heel weinig lorezapam gebruik, het maakt me ook niks uit ik vind het prettig. en ik slaap nog steeds goed. ik hoop dat voor jullie alle 3 het de aankomende dagen weer wat beter gaat. @Vechter, ik heb geen ervaring met diazepam dus vind het moeilijk om hier iets over te zeggen. ik weet wel dat je het beste iedere keer max 10% van de vorige dosis kunt afhalen. het schijnt dat je zo ook vooral na het stoppen de minste klachten overhoud. en de tijd rond de twee weken. anders maak je weer kans op tolerantie. krijg je toch teveel ontwenningsklachten dan doe je nog lager dus rond de 5%. zo schijnt het het makkelijkst te hanteren te zijn. en ook niet onbelangrijk ook na de afbouw. ik weet we willen allemaal heel graag ons doel berijken en van de pillen af. maar eigenlijk willen we allemaal maar 1 ding en dat is een KLACHTENVRIJ leven en het liefst zo snel mogelijk. en daar schijn je op deze manier het snelst kans op te maken. rustig en regelmatig afbouwen. ik heb dit ook niet zelfbedacht maar geloof er wel in. en probeer zoveel mogelijk vertrouwen te houden. gaat het even niet probeer het los te laten. probeer je gedrag iets aan te passen. je lichaam heeft de energie nodig om te herstellen. dus geef die energie aan je lichaam waar het kan. dan geeft jou lichaam je straks steeds meer energie terug. en dat heb ik zelf wel ondervonden. natuurlijk kan en wil je dat niet altijd maar hou er dan rekening mee dat je de volgende dag de klap waarschijnlijk moet incasseren. maar je weet dan ook waar het vandaan komt dus blijf rustig ga wat wandelen als dat prettig voelt of wat dan ook maar doe geen inspannende dingen. je lichaam is ziek geef het de tijd voor herstel.

@Sjeng gefeliciteerd met je 9 maanden. Alles naar wens? Ook petje af voor @maartje en @catoo.

Een dierbare vriendin van mij is vorige week geopereerd, daardoor is veel aandacht naar haar gegaan, met liefde overigens. Zij is echt een vriendin voor mij in alle opzichten. Ik denk dat zij de enige is die mij zonder reserves accepteert. Zij is ook degene met wie ik nu een paar keer op vakantie ben geweest. Zij weet van mijn depressies, van mijn gevecht. Zij laat mij ‘s morgens ook als ze ziet dat het moeizaam gaat. Hooguit de vraag: is het weer moeilijk? Ja, het is weer moeilijk. En dan daarna rustig ontbijten, thee/koffiedrinken en dan kon/kan ik (meestal) wel weer. Daarna kunnen wij het heel gezellig hebben samen. Al het onderliggende hoef ik dan niet meer te benoemen, dat voegt voor mij niets toe. Maar ik kán het zeggen en dat maakt alle verschil van de wereld. Toen haar partner stierf kon ik er voor haar zijn, ten tijde van mijn operatie was zij er voor mij (en hóe) en nu kan ik er weer zijn voor haar. Dat is fijn en goed. Tegelijkertijd bemerk ik dat zij voor mij blijkbaar een rots in de branding is, ik heb altijd het gevoel dat ik een beetje meelift met haar, ja met wat? Haar kracht, haar levensenergie? Ik weet het niet goed. Zij zei altijd: ik heb het moeilijk, ik ben vreselijk verdrietig, maar ik ben niet depressief . Jij wel, dat is anders. Nu is zij degene die weinig kan, die pijn heeft, die verzorging (letterlijk) nodig heeft en dat die krijgt ze, van verschillende kanten. O.a. van mij. Natuurlijk, vanzelfsprekend. Maar ik ben ook van slag en dat is meer dan alleen de bezorgdheid voor naar gezondheid en welzijn. Ik weet heel goed wat ik bedoel en voel, maar ik weet niet goed of ik het in woorden kan vangen zodat het duidelijk is voor jullie. Alsof ik mij voel wankelen omdat zij nu minder stevig is? Doordat ik veel met haar bezig ben, zijn jullie reacties minder binnen gekomen dan ik dacht. Ik lees de laatste pagina terug en merk dat ik veel reacties nu beter tot me door kan laten dringen. En nogmaals : dank! Want ik kan er ook echt wat mee. En die ADB knokploeg zie ik helemaal zitten, even in de fantasie, zo nu en dan. We hadden ook ooit zoiets in een therapiegroep, aangedragen door iemand die dat ook ooit daadwerkelijk had geregeld in haar eigen leven. Dat was natuurlijk niet de bedoeling, maar soms konden wij wel even stoom afblazen met de fantasie. Het idee van jullie achter en om me heen met de bokshandschoenen aan indien nodig is wel een fijne gedachte.

Hier toch goed en droog de avond doorgekomen. Had het even heel moeilijk rond etenstijd .. moest rond 19 gaan kennismaken met schoonouders van mijn dochter want leek me wel netjes, ze zijn al een jaar samen en vooraf wilde ik zo graag wat drinken, voor de zenuwen .. ik ging er echt met lood in mijn schoenen heen maar eenmaal daar : wat een onwijs lieve en gezellige mensen, heb er ruim 2 uur gezeten en alleen maar gekletst! Dat had met een paar wijn in mijn mik niet gelukt want dan zat ik echt op hete kolen en was ik zo onzeker. Sterker nog: als ik nog had gedronken was ik waarschijnlijk nooit gegaan .. Stom .. ik dacht altijd dat ik zekerder werd van drinken maar dat is dus het tegenovergestelde merk ik nu. Ik zat er nu echt heel zelfverzekerd puur mezelf te zijn .. En wat bleek: man was alcoholist en drinkt al 4 jaar niets meer dus ze konden me ook geen wijntje aanbieden .. geen probleem dus! Kwam alleen maar goed uit Hihi .. dus weer een proef doorstaan zonder alcohol .. zo doende leert men. Had ik ook niet verwacht maar zijn mooie lessen als je eenmaal dat besluit hebt genomen! @Ietje wat knap om dat te besluiten tegenover je man. Zo heb ik het ook gedaan. Dat was een punt namelijk. Kon voor mijn gevoel dan ook niet meer terug want daar ben ik een te trotse schorpioen voor

@Rosee gelukkig uitwendig dat bloed uit je oor. Zat alweer te diep te denken, zal toch niet je trommelvlies zijn. Reageerde gelukkig al forummers op en jij ook zelf nu. Fijne avond nog allen Ga tv kijken. Voel mij tevreden en dat is lang geleden.

Hup @Ietje, Hup @Descartes33 Hup iedereen, ik wens jullie allemaal een blij gemoed en de kracht om te doen waar je gelukkig van wordt. Oh @Rosee wat jammer van New-York, sterkte met je oor, en wat ben je een lieve moeder! Sinds een paar dagen heb ik het 'spijkermatje' van @Etty in huis, wat een raar ding is dat, je ligt echt voor janmetdekorteachternaam op dat ding, ik lig me dan te verbazen dat ik er ben ingetrapt in zoveel rarigheid, echt zeer doet het niet, het prikt nogal en als ik er vanaf kom heb ik vreselijke jeuk op mijn rug. Maarrrrr.... ik ben wel erg heppie, komt vast van dat matje

Jawel, gewoon doen, we hebben allemaal in dit soort shit gezeten, daarom wordt er ook nogal bruut gereageerd met smoezen en zo. Ons kent ons Blijf gewoon posten @Descartes33 je raakt er wel vanaf, het gaat met vallen en opstaan. Sterkte

Juist wel blijven posten hier!! Daar is dit forum voor @Descartes33. Niet alleen voor de succesverhalen. Die kunnen heel helpend zijn maar jij en jouw verhaal mag er ook zijn. Zie er ook geen smoes in, een mechanisme dat zo bij ons werkt ja. Geen zwakte, wel is het een kans om eruit te geraken. Patronen doorbreken. Stap voor stap, vallen en opstaan. Zuip je nu eens niet helemaal ziek, grijp iets eerder in. Makkelijk gezegd, weet het. Hou je bijeen maatje. Wel blijven delen!!! Juist wel. Keiharde woorden zijn niet helpend nu, ze voeden de destructie. Wees wat liever voor jezelf en herpak je.

Ja joepie! Nog elke dag blij met mijn keuze om te stoppen

Aiaiai... En jouw huisarts vond dat wel meevallen? Toen ik nog dronk zou ik daar heeeeeeeeel blij mee zijn, met zo'n huisarts die mijn drankgebruik "goedkeurde". Kon ik lekker doorgaan met wat ik deed. Nu weet ik wel beter....1 fles min een glas is Erg veel,en Heel Erg verslavend.

Precies dat stinkt naar alcoholistensmoes! Beetje netjes voor jezelf zorgen dan voel je je vanzelf beter. Niet voor jezelf zorgen en je dagelijks van de wereld drinken, dan voel je je vanzelf kut. Ingewikkelder met veel voors en tegens hoef je het niet te maken imho.

Een fles per avond is veel te veel volgens de moderne richtlijnen. Daar word je gigantisch verslaafd van.

Had ik maar een gelukkige jeugd gehad, dan was ik nu niet gaan drinken. Sorry Descartes maar ik moet er wat om lachen. Wat Pats schrijft snijdt hout. Als je van jezelf wilt houden, moet je daar wel wat moeite voor doen. Ik doe daar ook mijn best voor en het loont. @Rosee bloed uit je oor? Dat is niet goed. Gaat het wel? Anders even naar de huisartsenpost bellen!

@knakker, @Lika, @Etty Dank jullie wel, voor jullie reacties. Helpend voor mij. Gedeelde smart, halve smart. Toen ik op de sportschool aankwam en de coach vroeg: hoe gaat ie...kon ik ook zeggen..mwah. ' Het leven is geen ponykamp', was haar antwoord...waar ik dan weer vreselijk om kon lachen. En het rondje sporten deed me goed. Er met de fiets naar toe gaan ook. Ik ben een lezer...en dat is niet altijd handig. Want de oplossing zit niet altijd in nog meer weten.. Inmiddels lees ik minder en vertrouw meer op wat er al is. Toch ben ik nu bezig in een boek wat voor mij heel veel helderheid geeft. ' De depressie op zijn kop' van Cathelijne Wildervanck. In hele simpele taal legt ze eea uit over hoe het werkt bij de mens in hoofd en lijf (depressie, angst, somberheid) en wat je heel praktisch kunt doen. Niet schokkend nieuw...maar wel zo beschreven dat het aankomt. Zoiets. Te doen is ook. Niet groots of radicaal. Want dat is natuurlijk wat ik gewend ben, alles of niets. De gedachte aan drank komt nauwelijks op. Dat is fijn. Als ie voorbij komt is het in de trant van, ' dat deed ik ooit' . Het is echt geen optie. Ik kan twijfelen over elke stap die ik zet, alles wat ik doe, in angst en paniek schieten...maar de automatische gedachte aan verdoven met alcohol is er niet meer. Dat geeft me ook wel moed. En de zak paprikachips ook al even geleden. Wat ik me nu al schrijvend realiseer, is dat ik ' het er wel veel over heb' ... met partner...die al heel lang gewend is om dit aan te horen...ons systeem...en wat houdt dat in stand? Niet groter maken en accepteren wat er is. Doen wat werkt. En daar is dat liedje weer: ' het zijn de kleine dingen....'

Hoodspijn heb ik ook, maar het komt en gaat. Ik ga vandaag eindelijk mijzelf er toe zetten om de pillen te gaan vijlen. 3 weken op 3mg is nu genoeg. Is het dan je van het gewicht van 1 pil daar dan 000.4 af haalt en de dag erna 000.5 en dan weer 000.6. Is dat wat er wordt bedoeld. Of een week op 000.4 blijven

Goedemorgen frummers, Buiten is het manisch-depressief weer, felle zon afgewisseld met hoosbuien Binnen is het lekker droog en rustig even. Slecht geslapen en tegen de ochtend toch nog twee uurtjes ingehaald, dus hartstikke laat uit bed. Ik wil vroeg boodschappen doen omdat ik sowieso een hekel aan drukke winkels heb, en met Corona al helemaal, dus, heel snel gedoucht, hond uitgelaten en naar de AH geweest. Beetje laat, beetje boel laat, maar hier is de koffie dan. en heb gelijk maar wat kaneelbroodjes meegenomen.

Nou knap hoor 40 dagen, mag je best trots op zijn. Hoop dat ik dat over een tijdje ook kan neerzetten hier.

Goedemorgen, Gisterenavond had ik het toch een beetje moeilijk, was gezellig avondje alleen met mijn man, lekkere kaasjes en serie kijken en daar ontbrak iets.. we waren daardoor wat onrustig. Man ging bijna sigaretten halen (!) terwijl we niet meer roken (heeeeel af en toe; dat kunnen we wel) maar niet gedaan .. ik miste vooral dat wijntje/dat roesje even .. maar nu blij dat we het niet hebben gedaan natuurlijk!! Dus kleine overwinning weer. Vanavond gaat mijn man met zijn zoon wel wat speciaal bier drinken, zoon wordt 18.. maar ik wil niet meedoen dus ga ff weg; kennismaken met schoonmoeder van mijn dochter! Ook best spannend .. daar kon ik ook enorm van in de wijn vluchten by the way en nu dus niet. Kom er wel. Sta er zooo achter om niet meer te drinken maar soms is het dus nog wel moeilijk.. dan herken ik wel die momenten van dat wijngedrag dus dat is goed .. zo naar de mindfulness yoga les: misschien even goed om dat koppie weer leeg te maken van deze gedachten .. DAGPACT ikkanhet Niks Rapilos Pats

68.6

Lieve @kruidenthee67, het zal je niet verbazen ik herken veel wat je zegt. Mijn somberheid, depressie en angst zijn met elkaar verweven. Ik slik pillen. Lang verhaal. Soms zoals nu het druk is en met de onzekerheid over het huis, schiet ik 'er' weer in. Mij helpt het ontzettend om ipv daarop te focussen , de momenten te benoemen dat ik me vrij voel. "Het" niet heb. Soms schrijf ik ze zelfs op in het boekje dat ik meedraag. De wetenschap dat het momenten (soms lange) zijn, maakt me lichter. Ik ben niet mijn angst, ik ben meer. De angst is ook mijn helper. Een teken. Rustiger aan doen. Verbinding houden met anderen. Delen. Dank je @kruidenthee67voor de inzichten en het delen van je weg. We gaan door....

Hier ook 5:30 wakker. Nog een beetje liggen marineren maar ik ben er nu uit. Laatste baby was 16 jaar geleden Ik weet nog goed, borstvoeding was een ellende dus overgegaan op flesvoeding en dan is er helaas geen reden dat papa niet de helft van de keren uit bed gaat 's nachts

ow ja dan kun je beter op tijd gaan is vaak zo uitverkocht.

Ja inderdaad zou goed kunnen dat de nachten dan nog korter worden.

Ik begin altijd rond 5 uur te woelen en dan lukt het ook niet meer. Arme man van mij hahahahaha.

@bolletjedank je. Ik wens je alle goeds toe. Je komt er ook wel. Ga ervoor. Je geest is sterker dan je denkt. Liefs Yollie

Vallende bladeren? Corona? Hormonen? Wie zal het zeggen...maar fijn waren afgelopen weken niet. Een dekentje over mijn ogen...zo voelt het. Voelde het. Somber, onzekerheid, verdriet...ach het hele scala aan emotie's...why? Heb ik het druk? Als ik mijn agenda bekijk valt het wel mee. Ja, soms een paar dagen wel vol. Maar de drukte zit vooral in mijn hoofd. Ik mediteer, wandel, sport, eet gezond. Gelukkig slaap ik op het moment redelijk goed. Ondertussen vraag ik me wel af...zou het een depressie zijn? Of is het toch mijn persoonlijkheid? Zou medicatie (ooit genoemd door praktijkondersteuner) dan een optie zijn? Structuur, regelmaat...helpend maar niet zo aanwezig in mij. Ook saai...het nieuwe is nodig en tegelijk maakt het bang. Wat wil je nou? En de nieuwe dingen die ik aanga, waar ik dan zo bang voor ben (bang om te falen, af te gaan) die gaan me goed af. En, zegt mijn maatje, als het niet goed gaat, nou en? Ja, dat precies verkondig ik naar anderen...en sta mezelf niet toe. Door het te doen leer ik wel. Te relativeren. Mijn mechanisme, vermijden, de ervaringen niet aangaan helpt me niet. De nuance is onderscheid durven, kunnen maken tussen wat ik wel en niet wil doen. Nee mogen zeggen en dan niet denken dat ik buiten de boot val. En dat wat ik aanneem in proportie zien...mogen onderzoeken en spelen! Ik wil niet meer zoveel met mezelf bezig zijn...het is wel goed. ' Gewoon doen'...het denkknopje een tandje lager. Eigenlijk nog steeds wel bijzonder dat het met drinken lukt, gelukt is. Het besluit dat anders te doen, niet meer te doen. Ik ben er nog niet uit of niet meer zoveel met mezelf bezig zijn ook een besluit kan zijn. Een soort van 'stop'. Steeds terugkerende 'zwaarte' maakt me ook wel bang...heeft te maken ook met wat ik zie bij mijn vader...die letterlijk stil is komen staan, wel leeft maar niet meer in het leven staat. Acceptatie en ' zijn ' Drinken is geen optie en ik ben dankbaar. Juist die emoties, zwaarte, onzekerheid en ga zo maar door waren voor mij aanleiding om te verdoven, niet te willen voelen. Weg, weg van alles, de terugvallen die ik op het laatst had waarin ik me letterlijk lam zoop...nee, dat nooit meer. Het praten over mijn somberheid vind ik lastig. Ja, thuis bij partner kan ik dat. Ik benoem het wel eerder nu naar anderen. Het masker ophouden mag soms..maar hoeft niet altijd. Het hier schrijven lucht eigenlijk ook wel op. Al twijfel ik of ik op de verzendknop ga drukken. Ik lees nog wel mee hier. Reageren doe ik minder. Dat voelt voor mij ook als een logische stap. Bewust ook wel. De wie is wie draadjes kan en wil ik niet meer 'bijhouden'. Ik zie het als een gezonde beweging, voor mezelf..en ook voor het forum...waarin deelnemers elkaar afwisselen en opvolgen...in hun proces en bijdrages... Nou, dat was mijn bezinningsmoment voor vandaag...nu mijn fietske op, naar de sportschool. Niet zo heel veel zin in, maar ik weet dat het me helpt. En die verantwoording neem ik steeds meer. Doen wat helpend is, wat werkt om wat lichter te kunnen leven Fijne dag allemaal en keep up the good work!

@BillyBob en @Quera, chapeau.

Dankje @Pinkman en @Cleo66 en @Maverick en iedereen. Ik had dat ook niet zo moeten posten. Er zijn verschillende levels in verslaving. Ik probeerde denk ik iets te delen van mijn neiging de wereld en mezelf te laten branden, noem het maar een alcoholistensmoes @bumperjim. Je hebt gelijk het is een roep om aandacht en ik had het kunnen weten en ik wist het ook wel. Ik wilde het graag wat eerder delen dan als ik weer kapot was, een beetje met mezelf in contact blijven. Dat is moeilijk want ik weet ook wel dat niemand hier daar iets aan heeft en dat het niet fijn is om met je kop in de drank te gaan zitten posten. Ik ben een beetje verdrietig dat veel mensen, niet hier maar in mijn leven, allemaal denken dat het zo lekker is om te drinken en dat ik daaraan toegeef. Die denken het allemaal te begrijpen, alsof er elke dag twee afslagen zijn, “lekker te drinken” en “gewoon normaal doen”. Maar ik vind drinken helemaal niet lekker. Het is iets dat ik al heel lang doe en soms weer doe om wat dichter bij het einde te komen. Misschien zit ik dan op het verkeerde forum. Het is geen wilszwakte, het is juist een vorm van koppigheid, woede en destructie. En ik heb professionele hulp @Pinkman maar dat wil niet zo lukken. Als ik niet drink ben ik namelijk net zo ongelukkig. Enfin mea culpa en laat me maar even. Ik zal het zelf wel oplossen want ik ben de enige die dat kan. En hier niet meer komen want ik heb er veel geleerd maar het lost niks op. Adieu.

Om een goede afweging te maken zou ik dezelfde vraag gaan stellen op het kankerforum, het depressieforum, mensen met een levervetting, mensen die een tia of andere hersenbeschadiging hebben gehad. En vergeet het slaapforum en vermoeidheidsforum niet.

Pfff ik loop gewoon in volle vaart met mn hoofd tegen wasrek op. Bloed uit oor en slaap doet zeer. Oen die ik ben

Goedemorgen, ik heb amper geslapen, trillingen en flinke suis in mijn hoofd. Het ging de laatste week heel goed, nu dit weer. Zelf denk ik dat ik teveel gedaan heb en dan nu de tol betaal. Had gisteren een hele drukke dag, veel mensen gesproken, uit eten enz. Hele afgelopen week was erg druk. Het valt me tegen, die naweeën. Als je van de pammen af bent wil je zo snel mogelijk alles bij het oude, maar dat gaat dus niet. Ik zoek vandaag de rust op.

Ik gaf de fles maar papa liet het evengoed afweten.