Klassement

In bed. Teruggekomen. Lekker geprocastineerd... ( werk uitgesteld), wel wat gedaan, opgeruimd, nieuw opbergsysteem voor van alles en nog wat, boodschappen gedaan, hond uitgelaten. Klaar.... tevreden. Bijna dan..want dat uitstellen had ik beter niet gedaan, of wel, of niet. En ik noem het uitstellen, maar ik moet iets schrijven. Dan pruttel ik vaak wat. Is ok. Komt er morgen vast een strak stukkie uit. Slapen. Slaap lekker jongens..

goedemiddag iedereen, ik lees hier de verhalen hier van vandaag en die zijn behoorlijk heftig. nou komt er 1 vraag bij mij omhoog. verwachten jullie misschien ook te veel van de afbouw? ik lees nl heel veel als ik hier vanaf ben dan ....... verwacht aub niet niet dat er dan een wereld voor je open gaat, zonder je onderliggende problemen onder ogen te zien en daar iets mee te doen. deze pillen lossen niks op. ze verdoven je idd alleen maar zodat je even rust kunt krijgen. vaak worden ze gegeven om de ad op te bouwen. en ben je daarna sterk en rustig genoeg om dan die pammetjes af ye bouwen. en vooral sterk en rustig genoeg om te kunnen begrijpen waarvoor je ze nodig had en daar dan met behulp van een psycholoog of iemand anders of soms alleen een oplossen voor te bedenken. begin je te snel met afbouwen, en heb je niet een ad of iets wat je langer kunt gebruiken dan de pammetjes om de onrust onder controle te krijgen dan is de kans groot denk ik dat je je teveel gaat richten op de afbouw en niet op je probleem. dan lijkt het dat je weer terugvalt. maar dat gevoel krijg je zeker ook als je te snel gaat of te grote stappen neemt. ik heb beidde ondervonden. als eerste afbouwen terwijl ik nog geen idee had wat er met me aan de hand was. dit was bij de ggz. dagbehandeling. dus was ik ook niet aan het oplossen. ja ik voelde me weer sterk met de pammetjes. en de ad werkte nog niet goed genoeg. de regel daar was na 3 weken afbouwen ik had 3mg lorezepam verdeeld over 3 dossis. de eerste mg ging prima daar was ik met een week vanaf. maar toen op dezelfde manier doorgaan vergeet het maar. ik dacht dat ik gek werd. de hele dag alleen maar kunnen huilen. en over mezelf praten. hoezwaar ik het had. begonnen ze om mij heen ergens anders over dan kon ik in mezelf heel kwaad worden. begrepen ze me nou niet. dan sloot ik me af anders kreeg ik te veel prikkels binnen. in die tijd leefde ik ook alleen maar voor de medicijnen. als het er op leek dat ze net voor het weekend opraakten of ineens een ander merk kreeg raakte ik al in paniek. terwijl het allemaal wel goed zou komen. ja dat zei iedereen dan ook en ik dacht ja jullie hebben makkelijk praten, maar jullie begrijpen dat niet. kon je het maar 1 keer voelen dan zou je wel anders piepen. nu zie ik ook wel dat het wel goed zou komen maar toen niet. ik ben toen een tijdje gestopt met afbouwen ik weet niet meer hoelang. ik werd wat rustiger begon wat te lezen over mijn problemen en dat gaf me inzicht. en ik kwam bij een andere psycholoog 1 op 1. wel telefonisch, ja corona. maar dat heeft me echt geholpen. tussen de gesprekken in heb ik heel veel nagedacht. waardoor ging het fout dat deze ellende me opleverde. en ben veel te weten gekomen over mezelf. ik zeg niet dat daarmee alles is opgelost maar het scheelt een heel stuk. toen ben ik weer verder gegaan met afbouwen. kleinere stukjes, toen het moeilijker werd weer kleinere stukjes. toen dacht ik ineens het gaat zo goed. die laatste stap kan ook wel ineens. ik slaap zo goed kan amper wakker blijven. dus de laatste van de nacht er maar in 1 keer af. dat was 0.25mg. nou dat heb ik geweten. een rare geur in mijn neus, pijnlijke maag niet normaal, hoofdpijn. niet meer kunnen slapen. en huilen als een huilbaby. ik zat toen dus op 0. ik heb dit 3 dagen volgehouden maar het werd alleen maar erger. toen ben ik weer opnieuw gestart met 0.25 in de ochtend en 0.25 voor de nacht en 2 weken zo gelaten. toen was ik ook angstig voor afbouw. alleen daar maar mee bezig. allemaal dingen opzoeken wat me zou kunnen helpen. @Cyclad58 heeft het ook gedaan met lorazepam en het is hem gelukt. nou die heb ik ook een aantal keren gevraagd wat hij heeft gedaan. en vooral hoelang hij nog klachten had na die tijd. pure angst voor wat me te wachten stond. gelukkig was ik in staat om vaak alleen het positieve eruit te filteren. ondertussen hervond ik mezelf ook weer wat beter. mede door het verleden de ellende proberen los te laten. door zo veel mogelijk positief te blijven praten. tuurlijk voel ik me ook nog wel eens rot, maar ik geef niemand en niks daarvoor de schuld. het licht bij mezelf. ik heb teveel gedaan of teveel negatief gelezen hoer of ergens anders. of gewoon zelf teveel negatief geweest. dit kost bergen energie, en het afbouwen en herstellen ook. ik denk nog meer dan een marathon lopen. maar daar zie je gelijk resultaat en krijg je complimentjes. daar ben je goed bezig en daardoor kun je het wel. en dan vind je het ook niet erg om je de volgende dag kut te voelen. en neem je wel je rust. als iemand dan hoort waarom lig je maar wat op de bank. en je zegt waarom dan krijg je complimentjes wat goed. iedereen kan zich daar een voorstelling van maken nu helaas niet. wij begrijpen vast ook niet de alchol of eten of rook verslaving! maar wij hier weten wel hoe zwaar een benzo verslaving is. en waarom iemand huilt. gewoon door de uitputting. maar je ligt de hele dag op de bank. ja en? we zijn topsporters aan het afkicken en tevens aan het verwerken. dan krijg je terugslagen omdat je te veel wilt. maar je krijgt weinig tot geen complimenten. waar je zo naar verlangt. en begrip dat is er ook bijna niet. ik bouw dus vanaf 0.50 lorezepam af met stapjes van 0.05. dus van 0.25 naar 0.20 en zo naar nul in de ochtend gedaan. daarna de avond dosis op dezelfde manier. ook nog steeds in stapjes van 0.05. ik had verwacht dat die stapjes te zwaar zouden worden maar tot nu toe gaat het goed. en zit ik op 0.10 in de ochtend en verder niks. behalve mijn ad die nog wel. maandag of dinsdag ga ik naar 0.05. kijken hoe dat gaat. ik vind het einde reuze spannend maar ik moet zeggen het gaat bij mij steeds beter. lukt dez stap niet dan ga ik terug naar 0.10 en haal ik er later weer minder vanaf. ik wil nu ook redelijk prettig leven dus ga er geen wedstrijd van maken met mezelf. en al zegt nooit iemand in mijn omgeving wat goed. ik vind het zelf wel goed. en ben best wel trots tot zover. het meeste trots ben ik op dat ik aan mijn problemen werk. ik zeg niet dat ik het ga redden om alles op te lossen en er niet weer inval. dat gaat vast wel weer gebeuren. maar dan hoop ik wel dat er iemand opstaat en me waarschuwt. stoppen nu je gaat tever. ik kan het straks nog best heel zwaar krijgen na de afbouw. maar dat is dan zo. zolang blijf ik dus gewoon aan de ad. een heel verhaal, niet om mezelf op de borst te slaan. al helemaal niet om iemand te veroordelen. maar gewoon om het te vertellen. ik ben zelf altijd blij met dit soort verhalen. ff steun lezen dat het niet snel hoeft, dat je niet de enigste bent. en vooral vaar je eigen koers die bij jou past. heb ik ook gedaan. succes iedereen, jullie zijn allemaal stuk voor stuk goed bezig

Vandaag zwom ik in buitenwater. En hoeps, floeps...bijna botsing met een ijsvogel. (De afstand kan iets groter zijn geweest. Ik had mijn bril niet op)

Dank, dank, dank. Pebbles krijgt nu acuut de slappe lach omdat ik opsta en tegen de muur aanval.... En toch ben ik zo nuchter als een pasgeboren kalf. Lol. Ach ja, ouder worden en nog steeds weinig geduld hebben is me wat. 14 jaar niet gedronken, dat is me ook wat hoor. Ik weet dag 1, en de tijd daarvoor, nog als de dag van gisteren! Ik doe het nog steeds per dag, dat bevalt goed. Mijn obsessie voor drinken is weg, Ik had het destijds niet voor mogelijk gehouden. Elke dag bezig met die drank, altijd weer teveel, verbroken beloftes. Ik ben ook nog steeds bezig met een twaalf stappen programma. Mensen vragen wel es; ben je nog steeds bezig met de drank? Maar ik ben bezig met herstel. Dat gaat gewoon door en ik vind het een verrijking voor mn leven. Andere mensen kunnen en mogen helpen is ook erg gaaf om te doen. T's niet altijd rozengeur en maneschijn in het leven, zo werkt het niet. Ziekte, overlijden van mensen die me dierbaar zijn, er komt van alles op mn pad, net zoals bij ieder ander. Ik leer steeds beter met alles om te gaan en daar ben ik dankbaar voor en blij mee. Een dag tegelijk is het mogelijk het leven te leven met hoop, moed en vertrouwen. Ga goed lieve mensen. Het forum is me de eerste jaren tot grote steun geweest. Dat wens ik voor jullie allemaal.

Steve Jobs (56) overleed op 5 oktober 2011 als miljardair met een fortuin van ca. ... 7 miljard aan alvleesklierkanker, en hier zijn enkele van zijn laatste woorden... ‘ ‘In andere ogen is mijn leven de essentie van succes, maar afgezien van werk heb ik weinig vreugde. En uiteindelijk is rijkdom gewoon een feit van het leven dat ik gewend ben." ' ' Het moment dat ik op het bed lig, ziek en mijn hele leven herinner, realiseer ik me dat al mijn waardering en rijkdom die ik heb zinloos is in het gezicht van de naderende dood. Je kunt iemand inhuren om voor je te rijden, geld voor je te verdienen - maar je kunt niet iemand huren om de ziekte voor je te dragen. Je kunt materiële dingen vinden, maar er is één ding dat je niet kunt vinden als het verloren is - LEVEN ". ' ' Verwen jezelf goed en waardeer anderen. Naarmate we ouder worden, zijn we slimmer en beseffen we langzaam dat het horloge de 30 € en de 300 € waard is - beide tegelijk laten zien. Of we nu een handtas dragen ter waarde van 45 € of 450 € - het geldbedrag in de portemonnees is hetzelfde. Of we nu rijden met een auto ter waarde van 150,000 € of een auto ter waarde van 30,000 € - weg en afstand zijn hetzelfde, we bereiken dezelfde bestemming. Als we een fles wijn drinken ter waarde van 300 € of 10 €, dan is de ' ' Rausch ' achteraf hetzelfde. En als het huis waarin we wonen 300 vierkante meter of 3000 vierkante voet heeft - eenzaamheid is hetzelfde." ' ' Je ware innerlijke geluk komt niet voort uit de materiële dingen van deze wereld. Of je nu First Class of Economy Class vliegt - wanneer het vliegtuig neerstort, je crasht ermee." Vijf tips van mij: 1) Voed je kinderen niet op om rijk te zijn. Leer ze om gelukkig te zijn. Als ze op een gegeven moment groot zijn, zullen ze de waarde van dingen realiseren, niet de prijs. 2) Eet je voedsel als medicijn, anders moet je je medicijnen als voedsel eten. 3) Degenen die van je houden zullen je nooit verlaten, ook al hebben ze 100 redenen om op te geven, ze zullen altijd een reden vinden om te volhouden. 4) Er is een groot verschil tussen mens en mens zijn. 5) Als je snel wilt gaan - ga alleen. Maar als je ver wilt gaan - ga samen! En eindelijk de zes beste dokters ter wereld: 1. zonlicht 2. Stilte 3. Beweging 4. gezond eten 5. vertrouwen 6. vrienden Houd ze in alle fases van het leven en geniet van een gezond leven. In welke levensfase we nu zitten, na verloop van tijd, zullen we geconfronteerd worden met de dag dat het gordijn naar beneden komt. Koester je familie, je echtgenoot, je vrienden... en behandel ze goed”

Hoewel niet op het dagpact, meld ik me toch droog af Ga meteen naar bed, want de hele dag op sjouw geweest Welterusten allemaal

er is nog hoop voor Nederland

Ja voelde het eigenlijk wel aankomen dat die drankduivel me weer overhaalde. Een geluk is dat elke keer als ik de mist inga ik het wel steeds duidelijker voor mezelf heb dat ik dat leven absoluut niet meer wil.

Frank echt het is geen hersenletsel, ik herken het allemaal zo goed en heb door de jaren heen ook van alles gedacht, probeer dit van je af te zetten het brengt alleen maar meer spanning en meer onderzoeken. Als ik deze heftige verschijnselen van jullie lees, (gelukkig bij mij zonder angst, maar meer aanvaarding) herken ik het allemaal zo en denk ik dat het bij mij ook nog wel weer een keer goed kan komen. Heerlijk zonder al die klachten te kunnen leven en eens weer doen waar je zin in hebt en weer de zin van het leven kunnen zien, want dit is toch echt geen leven op deze manier. Moedige medestrijders, heel veel sterkte, moed en doorzettingsvermogen.

Ook ik mag weer met de billen bloot en opnieuw beginnen. Heftig weekend geweest of ik maak het heftig maar goed de mist ingegaan weer. Maar begin weer met goede moed opnieuw. Mijn man heeft me vanmorgen uit laten slapen en op mijn verzoek alle drank weg gedaan.

Precies wat @Cleo zegt: het smoezenboek wordt even voor je opengeslagen. Het is hetzelfde met op vakantie gaan: je kijkt er lang naar uit, maar op de dag ervoor denk je: waarom wilde ik eigenlijk zo graag?

Er is altijd een nieuwe kans. Ook al lijkt het erop dat je steeds in dezelfde valkuil stapt, het is een volgende stap op jouw pad. Lijkt misschien oneindig, maar jij weet heel goed waar je wilt uitkomen. Houd dat voor ogen, Descartes

Je zou ook een lijstje kunnen maken met jouw valkuilen op het moment van verminderde motivatie (angst voor de angst) kun je die erbij pakken, en herkennen waar je zit. En per keer vind je dan een weg om met die valkuil om te gaan. Ook die zou je erachter bij kunnen zetten, dan blijkt dat je meer mogelijkheden hebt om je motivatie weer op te krikken. Wij drinkers zijn vaak korte termijn denkers en zo'n lijstje helpt je om de langere termijnsbelangen te herkennen en daarnaar te handelen

Ja Jane. Dat hele allene, eenzame gevoel...ook omdat schuld en schaamte zo'n deel van het drankpatroon uitmaken. Ik heb het deze week (in mindere mate) weer ervaren met eet- en koopgedrag. Te veel van allebei. Als reactie op onrust, buikpijn, stress en een gevoel van niet welzijn. Ik was zielig en had iets verdiend. En met de aanhoudende regen bewoog ik veel minder dan ik gewoonlijk doe. Ik ging zitten en eten en kopen. Voel me er niet beter door. Dus @Descartes33 het is een reis met hobbels. We live and learn.

Kop op @Descartes33 Niet jezelf zo naar beneden praten hoor. Of wilde je mij soms ook een onbenul gaan noemen, net als de rest op dit forum? Gisteren was gisteren. Vandaag is een nieuwe dag met nieuwe kansen!

Goedemorgen. @nancyik hoop dat je het fijn hebt gehad gisteren. Alsnog gefeliciteerd! @Descartes33vergeef jezelf. Als je anders had gekund, had je het anders gedaan. De onderbewuste triggers en beslissingen kun je leren op het spoor te komen. Kun je vandaag een wandelingetje maken? Klein stukje om je heen kijken?

Als het "gewoon gebeurt" dan lijkt het alsof je er niks aan kan doen. Wat er in werkelijkheid gebeurt, althans dat denk ik (een beetje beinvloed door het boek dat ik zit te lezen) is dat er een bepaalde trigger of triggers is/zijn, wat Maja ook zegt, waardoor je in je onderbewustzijn reageert met "grrrr nu ga ik zuipen". Die beslissing die neem je zelf maar ben je op dat moment niet echt bewust, en vervolgens dringt het door dat het al besloten is op het moment dat de fles open is. Of misschien pas als je je kater hebt Er gebeurt een hoop in je onderbewustzijn, maar ik denk dat je je ervan bewust kan worden als je goed nadenkt en jezelf afvraagt hoe het gegaan is. Ik ben helemaal geen expert op dit gebied en ik heb zelf ook een onderbewustzijn dat soms ergens helemaal geen zin in heeft en dan doe ik het toch, en dan voel ik me k daarover (of juist andersom als ik het niet doe want geen zin in dan voel ik me schuldig). Je moet het op 1 of andere manier eens worden met jezelf en dat kan alleen maar door ff rustig te gaan zitten en met jezelf in gesprek te gaan. Want je doet het allemaal zelf maar je hebt het deels nog niet in de gaten hoe. Vermoed ik

Dit zijn gedachten @Wings69 en die kunnen de voorbode zijn van het loslaten van je besluit. De keuze die je hebt is de gedachten maar gedachten te laten of ze om te zetten in daden.... Het is herkenbaar, de drempel naar de HA te stappen en daadwerkelijk er iets aan te gaan doen geeft angst. Maar uiteindelijk hulp zoeken en aanvaarden is het grootste kado wat je jezelf kan geven is mijn ervaring. Vertrouw erop dat je de juiste beslissing hebt genomen om het niet meer allemaal zelf te hoeven doen. Ik heb die angst en twijfel ook gehad maar heb gelukkig toch doorgezet. De hulp en inzichten die ik heb gekregen zijn onontbeerlijk geweest om tot nu toe zonder drank door het leven te kunnen. Ik ben iedereen die mij heeft geholpen tot op de dag van vandaag daar heel dankbaar voor. Laat de gedachten maar even voor wat ze zijn en ga wat doen, zoek afleiding! Zoals hier vaak gezegd, Zelluf doen maar het hoeft niet alleen. sterkte

Oh sorry Bol, wist dat niet Zal het voortaan even afwachten

Dit gebed om Kalmte trof me wel.. Moest er wel om lachen maar kan natuurlijk niet, hier.