Klassement

Bob ook gefeliciteerd

Ben ook al jaren een amateur loper. Helaas heb ik sinds begin van het jaar een voetblessure waar ik maar niet vanaf kom. Waarschijnlijk een ingezakte voet. Nu probeer ik een keer of 3 per week naar de sportschool te gaan, maar dat haalt het niet bij het lekker lopen in de buitenlucht. Vanaf vorige week zaterdag niks meer gedronken, dus ben ik vandaag toch voor de 4e keer deze week naar de gym gegaan. Morgenvroeg nog een keer. Het voelt heerlijk.

Hoi Lonster... ja het is een grote stap en gemiddeld 2 flessen op een dag, er waren ook dagen dat het minder was.... Dus wil het graag op eigen houtje doen! Dank je wel voor jouw reactie!!!

Over 3 dagen ben ik 2 maanden droog! Wat ben ik blij en trots. En opgelucht! Ik weet nog dat ik voor het eerst een hele fles wijn had leeggedronken. De kater was niet mals.. Toen kon ik niet vermoeden dat ik op een punt zou komen dat ik niet eens kon slapen als ik niet minstens 2 flessen wijn leeg zou hebben voor het naar bed gaan. En nog later ik smiddags met liters bier zou beginnen, savonds mijn 2 liter wijn, gevolgd door nog meer wijn of 'verstandig' kiezen voor terug naar bier. Of juist kiezen voor een kopstoot van een paar borrels. Wat wilde ik graag stoppen. Dagelijks nam ik me voor niet meer te drinken om in de loop van de middag, of als ik een goede dag had, loop van de avond onrustig te worden en toch mezelf weer vol te gieten. Ik deed het niet alleen mijn partner dronk vrolijk mee. Of nouja vrolijk.. ik zei wel eens tegen mijn partner 'o zit het venijn er weer in!' Als hij chagerijnig begon te doen na alcohol gebruik. Regelmatig bleef ik uit kwadigheid nog lang beneden zitten als hij zijn roes lag uit te slapen. Om zelf nog extra bij te tanken ja. Vaak viel ik op de bank in slaap. Vaak liet ik per ongeluk mijn urine lopen. Af en toe namen we een verstandige beslissing. Alleen in het weekend drinken. Of 2 borrels voor het slapen gaan en verder niet. De voornemens sneuvelden even snel als dat ze genomen werden. Tot die ene dag 2 maanden geleden.. Het escaleerde enorm tussen ons. Maar het was voor ons beiden ook echt een wake up call. We namen de beslissing in elk geval 1 week niet te drinken om te zien hoe dat zou gaan. We sliepen belachelijk slecht, waren onrustig maar sleepten elkaar door de eerste week heen en vonden de vermoeidheid van het slaapgebrek beter voelen dan die van een kater. En de schrik van de escalatie zat er diep in. Als we 1 week kunnen dan kunnen we ook wel nog een week vonden we. En zo werd 1 week 2 weken. En na 2 weken lukt het ook vast wel om de maand vol te maken. De voordelen van niet drinken werden steeds duidelijker. Ons slaappatroon veranderde. Het werd langzaam omgeruild in af en toe een goede nacht. We hadden geen katers meer, en we wenden onszelf een strak ritme aan van zelfde tijd naar bed en zelfde tijd opstaan om het slaapritme zoveel mogelijk kans te geven zich te normaliseren. We verruilden bier voor 0.0 en ook van de alcoholvrije wijn bleken sommige versies best lekker als je een paar weken geen echte alcohol hebt gehad. Natuurlijk in veel mindere mate omdat alcohol aanzet tot nog meer alcohol drinken terwijl 0.0 dat niet doet wegens geen alcohol er in. De omgeving accepteert zonder moeite onze 0.0 Jammer dat 0.0 wijn nog niet standaard op een restaurantkaart staat. Maar dat terzijde. Na een maand hadden we slechts 2 zinnen nodig om te beslissen er nog een maand aan vast te knopen. 'Wat vind jij?' 'Doorgaan toch?' Een blik van verstandhouding en daarmee was het afgesproken. Nu na 2 maanden voel ik me soms wat depressief. Ik heb gelezen dat dit inderdaad kan voor komen en dat stelt me gerust. Het kan erbij horen. Kwestie van doorgaan. Ook dit gaat weer over. 2 maanden geleden kon ik alleen maar dromen van dit punt bereikt hebben. Ik heb me aangemeld omdat ik benieuwd ben, en voorbereid wil zijn op, naar wat ons nog te wachten kan staan. En omdat ik weet dat 2 maanden nog pril is al voelt dit als een ongelovelijje mijlpaal waar ik enorm blij mee ben.

@Bob je zelf niet vergeten

@Jannigje Ik ben zeker minder depressief, komt nu in periodes. Een somber wereldbeeld heb ik wel, maar tegelijkertijd kan ik ook veel plezier hebben. De angst is absoluut minder geworden, ik heb nu de oprechte keuze om iets te doen of niet te doen. Angst regeert niet meer. Altijd angst hebben maakt volgens mij depressief omdat je nooit je eigen keuzes kunt maken.

Vandaag een alcoholvrije dag gehad... Voel me tot nu toe prima al gaat het wel continu door mn gedachten....

Bol Pytje Adrian Mark1975

Dag allemaal. De laatste dagen maar weer eens alles gelezen, ik durf niet te reageren omdat ik te negatief ben. Heb weer een opname bij Dimence achter de rug, maar kon het niet aan en ben huilend en agressief eerder naar huis gegaan. De kamers zijn prima, de zorg goed, en iedereen heeft een psychisch probleem of is depressief. Mijn ervaring ; Het personeel is de baas en jij bent een nummer. Gelukkig heb ik wel weer thuisbegeleiding, ik heb gesmeekt om de oxazepam weer te mogen gebruiken, wat natuurlijk niet mocht. De Quetiapine is verhoogd (rot spul met heel vervelende bijwerkingen) ook de tracydal is verhoogd ( dus weer extra oppassen met eten, tyramine beperkt dieet.) Ik ben alleen en vind het daarom fijn om jullie verhalen te lezen, ik kan er mij wel aan optrekken. Voor iedereen sterkte en bedankt voor de eerlijke verhalen. We gaan gewoon door.

@Louisa door zo.n uitspraak van een psychiater dat je het alleen niet gaat redden en nog zieker wordt. Heeft mij een ptts gegeven en het wantrouwen naar hulpverleners. Want op je zwakste moment zoiets te horen krijgen van een psychiater komt hard aan. En dan ga je dat ook onbedoeld als waarheid geloven,waardoor je de wilskracht verliest en dan kom je in een negatieve spiraal en dan zeggen dat je het niet alleen kan zonder hun. Maar geloof mij jij bent sterker dan je denkt wie is hij om te zeggen dat je het niet redt zonder hun en nog zieker wordt. Ik denk en geloof dat je beter af bent zonder daar te zitten. Je mag trots zijn dat je ondanks je zwakte kwa gezondheid, voor jezelf hebt gekozen om naar je gevoel te luisteren en te weten dat daar geen succes lag voor je. Ik las dar je daar super overprikkeld werd en moest bedelen bijwijze van om je medicatie. Nou je zou daar zieker zijn geworden. Lieve louisa met zijn alle komen we er wel. En ja ik kan een ander makkelijker advies geven want voor mijzelf geloof ik het ook niet altijd, ik ben ook onzeker. Maar toch moeten we er in blijven geloven en soms lukt dat en soms niet en dat is ook oke. @Bellie ik ben 165 ik ben geen emotieeter en ik val ook heel gauw af, als ik me rot voel lukt eten gewoon niet of ik het niet weggeslik krijg. Het laagste wat ik heb gewogen was 47 kilo. Ik heb ook een laag bmi ondanks dat ik gezond eet. Maar ik mag ook niet alles eten ivm hoog histamine. Is jouw schildklier weg goed.

goedemorgen, ik heb weer als een blok geslapen, eerst erg onrustig maar later te . ja dat kan ook en ook dat is niet prettig. maar altijd nog beter dan niet slapen. @Louisa, het lijkt er idd op dat je nu alle stress eruit gooit, misschien zelfs wel die zelfde je al voor de opname had. misschien heb je die onbewust wel vastgehouden tot de opname. want dat zou je redding zijn daar zou je bijna weer als nieuw weg komen. je geest kan soms rare dingen met je doen. wanneer je denkt ik kan het niet dan gaat het ook zeker niet lukken. en jij kon het niet alleen dacht je daarvoor had je die opname nodig. en nu laat je ze letterlijk een poepje ruiken en ga je ze laten zien dat je het echt wel kunt. volgens mij ben je aan het accepteren en loslaten. onderga dit met een positief gevoel. dit is het begin van het einde van de ellende. maak hier je mantra van. vanaf vandaag ben ik weer een stap dichter bij Mijn (mooie) Toekomst.

Welkom Claudia. Twee tot drie flessen wijn per avond, dat is hard werken. Om het naar binnen te krijgen, maar ook om het te verwerken. Je hebt daar nog geen merkbare lichamelijke klachten door opgelopen begrijp ik? Dat is toch vrij wonderlijk. Dit bedoel ik niet als een nare opmerking naar jou toe, maar meer als verbazing dat een mensenlichaam dit aan kan. Maar misschien heb je die klachten wel, die hoef je natuurlijk ook niet hier te plaatsen. Zelf had ik last van maagzuur, vermoeidheid en zwaarmoedigheid. Niet echt ziektes maar wel bijwerkingen waar ik goed zonder kan. 7 september is over anderhalve week, dat valt toch wel mee. Ik hoop dat je niet al te lang hoeft te wachten tot een opname. Ik kan me heel goed voorstellen dat je daar naar uit kijkt.

Ga ervoor @Wings69. Je kunt het! Het afkicken in een kliniek is niet zo'n probleem. Als je eruit bent wordt het lastiger, maar daar bereiden ze je in de kliniek op voor..

Nou het is niet lineair hè, althans bij mij, je vorm gaat op en neer maar gelang je meer of minder traint. Nu na 2 weken vakantie waarin ik slechts 1x heb hardgelopen voel ik me behoorlijk vet en traag en een beetje geërgerd en kan je jezelf dus weer gaan verbeteren. Maar goed het is heel relatief, ik heb ook zo'n garmin en als je dan een persoonlijk record hebt gelopen, wat doe je er dan mee, delen op feestboek? Die tijd heb ik echt gehad. Zo'n gegeven is uiteindelijk niks waard, zeker niet als je met een hond rent want als die in bloedvorm is of juist een off-day heeft dan bepaalt dat grotendeels je snelheid. Ik ben meer gemotiveerd door: - lekker samen sporten dwz met hond en/of clubje - mooie omgeving - weer een nieuw parcours ontdekken - de heuvel bedwingen in geval van trail - je goed voelen achteraf - af en toe naar een wedstrijd toewerken

O wat leuk! Ik had me nog niet gerealiseerd dat het vandaag alweer de 29e is! Joepie! Goed bezig @Maja gefeliciteerd met je 3 maanden 0%! En tot over een maandje, dan mag ik weer een treetje omhoog.

Heey allemaal, Ik dacht ik geef ook even een update. Ik ben nu 3 en een halve maand alcohol vrij en moet zeggen, het bevalt prima. De eerste 2 maanden waren kort gezegd hell on earth. Vicieuze gedachten cirkels, onderdrukte gevoelens, weinig slaap, behandeling tegen depressie etc. maar ik kan nu oprecht zeggen dat het een stuk beter gaat. Tuurlijk blijven er momenten dat ik mij down voel of gestrest raak , maar nu heb ik tenminste de middelen om de oorzaak aan te pakken of om af en toe simpelweg te accepteren dat ik mij zo voel. Terwijl ik die gevoelens vroeger onderdompelde in drank en daarvoor drugs. Over gevoelens gepraat, dat blijft af en toe lastig. Maar dat ligt er vooral aan dat ik de afgelopen 10 jaar eerst 5 jaar elke dag geblowd heb en dat daarna ingewisseld heb voor elke dag drinken. Aangezien ik nu 27 ben heb ik in feite nooit goed geleerd om nuchter met gevoelens om te gaan. Daar komt voor het grootste gedeelte de stress ook vandaan maar ik leer er steeds beter mee om te gaan en sta voor het grootste gedeelte van de dagen nu een stuk positiever in het leven en durf vooruit te kijken (en te plannen). Dat was het wel voor nu, ik weet dat ik niet veel reageer op mensen, ook niet in andere topics maar ik lees veel, en het helpt me er goed doorheen om jullie ervaringen te lezen. Daarvan te leren hoe jullie je er door heen slaan. Bedankt daarvoor :)

Iedereen voelt zich soms wel eens wat depri. Gevoelens hoeven niet persé wegverzopen te worden. Soms is het even k. Dat was voor mij een eye opener die pas kwam na een jaar of zo.

welkom Sopa (Stoere Opa?☺) 2 maanden is een mooie basis om een gezonder en eerlijker leven op te bouwen. Je verdient het om jezelf met respect te behandelen. Drank en wat misbruik ervan, teweeg bracht, brrrrrrr, ik moet er niet meer aan denken. Laat mij maar omstandigheden, moeilijkheden, maar vooral ook de mooie kleine en soms simpele dingen van mijn leven, maar nuchter ervaren, ik kan alles aan tot nu toe, en zonder het drama van mijn drankjaren.

Ik zal nooit twijfelen of ik wel verslaafd ben. Ik weet 100% zeker dat dit zo is. Dat maakt het juist zo eng vind ik. Verslaving is hardnekkig en dominant. Troost: het is me ook ooit gelukt te stoppen met roken. Dan moet dit ook kunnen lukken.

Applaus voor @Soothe, @bolletje, @Happiness, @Lika en @Adrian.