Klassement

In de startblokken nu. Om hulp vragen. Wat moeilijk en wat nodig tegelijk. Maar ik ga het wel doen.

Wat is er veel veranderd afgelopen jaren. Ik kwam van ver; "pff, terrasje pakken zal nóóit meer leuk zijn! Tss, hoe moet dat, niet meer willen gebruiken? Tot nader order mág ik nooit meer gebruiken van mijzelf." Het duurde even tot ik het niet meer wilde, dat gebruiken. Ik had moeite met leren omgaan met bepaalde gevoelens en ik geloof dat zelfmedelijden een belangrijke was. Natuurlijk verdween het zelfmedelijden niet spontaan nadat ik mijn middel liet staan. Tegenwoordig moet ik nog evenveel met mijn gedrag, gedachten, gevoelens aan de slag als altijd tevoren. Niet omdat ik anders weer ga drinken, maar wel omdat ik verwacht dat de alcohol vanzelf wel een keer volgt na een periode waarin ik mij niet liet aanspreken op gedrag. Een leven zonder alcohol is voor mij een zegen gebleken. Contact, echt contact met de mensen die mij dierbaar zijn, is voor mij het belangrijkste cadeau van herstel. Naast het waar kunnen maken van dromen natuurlijk. Er is voor mij geen enkele eer weggelegd. Het zijn de contacten om mij heen die mij hielpen clean te blijven. De forumleden waren de eerste paar jaar enorm helpend voor mij. Ze hielden mij bij de les, ze waren er altijd, soms hielden zij mij een spiegel voor. Zonder contacten; eerst met forumleden en later ook wel in meetings, was ik helemaal nergens en zou ik nooit clean hebben kunnen geraken. Mijn dank aan dit forum en de trouwe leden is enorm groot. Ik wil jullie bedanken dat ik nu al jaren clean ben.

Fantastisch @Monster! Hartelijk gefeliciteerd met je 7 jaar. Ook mijn felicitaties voor @Denise79 die nu op 5 maanden zit. Jan1000 en GewoonDoen, ga maar gewoon verder. Helaas moest ik Etty op eigen verzoek van de de lijst af halen.

Och @lady jane wat zeg je dat mooi. Toch sterkte en beterschap van mij ook. Ook gekeken naar de docu. Knap gedaan. Dat mensen zo meewerken. Ik was er gewoon zo één.

Kheb de docu niet gezien maar t zal wel net zoiets als wij hier zijn geweest Ik had ff verdraaid veel zin in een biertje na het hardlopen vanavond. Die heb ik wel in huis maar alleen 75 cl en das net teveel om "zomaar" open te trekken. Net ff een helpend drempeltje. Voor "zomaar" heb ik de 0.0, dus daar eentje van genomen. Affligem 0.0 heb je nu, maar dat vind ik niet zo geslaagd. Appeleert net iets teveel aan de illusie van belgisch bier. Dan heb ik liever tourtel twist met pompelmoes (of grapefruit in het NL geloof ik ). Das tenminste zelf een drankje en niet iets dat graag op iets anders wil lijken.

t valt me nu reuze mee BJ vrijdag was ik wanhopig, donderdag beetje paniek zaterdag afgedekt op pad gisteren zonder en nu weer het is meer lastig nu en ik heb weer eens bevestigd gekregen hoe snel ik heel, zonder drank ook tussen mijn oren haha

Goed bezig Lies! 11 dagen. Lijkt me heel lastig als je een nieuw leven wilt opbouwen en in dat nieuwe leven ook echt zaken wilt veranderen je door omstandigheden steeds weer verplicht wordt met mensen uit je verleden om te gaan. Ik heb mijn eerste dag gered, in de supermarkt geweest en géén wijn gekocht. Hier in huis staat ook overal bier en wijn maar daar heb ik niet zo'n probleem mee. Vanmorgen heerlijk hard gelopen, dat doet mijn lijf én geest goed en geeft energie om de dag lekker bezig te gaan. Mijn vriendin vindt sowieso dat ik zou moeten stoppen met drinken. In het verleden heb ik wel eens veels en veels te veel gedronken, tot bijna-coma aan toe, en ruzie zoeken op feestjes enzo. Wel jammer dat ik tegen haar niet trots kan doen dat ik een dag niet gedronken heb omdatzij denkt dat ik al weken geleden gestopt was, maar dat ging niet helemaal goed. Gelukkig heb ik jullie. We gaan er een mooie en heldere tijd van maken. Zet m op lieve mensen.

Ik heb ook gekeken. Ook daarna opgezocht hoe het nu met de deelnemers ging. Op zich lijken nu wel veel beter met alcohol om te gaan en zich er meer bewust van te zijn geworden. Vind ik toch wel een positief iets. Goed van die docu vind ik dat het niet om het clichebeeld van een alcoholist gaat ook.

Een afspiegeling hier en ook van de zelfhulp groepen, maar handjevol die doorzetten en/of weer oppakken. Ik zag ze binnenkomen, door de voordeur, radeloos, en zo de achterdeur weer uit. Nooit meer gezien. Maar het geeft wel aan hoe groot het probleem is en dat wordt nog erg onderschat!

ik ga nog even Hendrk Groen kijken en dan ook vroeg erin, vannacht amper geslapen. Oh en Nacy&Von het gaat erg goed, ik heb alleen nog te dealen met de blikken van mensen (meelijdend) omdat ik het verband er niet meer op wil, aan de lucht heelt het veel beter. Maar het ziet er nog niet uit. Eerst de korsten beter indrogen en eraf vallen en dan maar hopen dat de littekens meevallen. komt goed.

Nou ik zag vooral in het begin die home video's met dat 'gezellige' lamme gedoe en mij bekroop me direct een gevoel van schaamte. Dronken mensen zijn helemaal niet gezellig bah... Het triggerde mij geenzins

ik bedoelde de hoeveelheden, omgerekend naar de norm 100 hadden er twee geloof ik. Ja en ze werden nog gefilmd, dus nog niet echt los gelaten. op VPRO.nl/Roes staat hoe het nu is, bijna 1 jaar later dus en bijna weer dry januari☺

Ja, was goede docu. Maar ze drinken bijna allemaal weer

Ik vind het juist wel interessant. Eye opener voor de 'doorsnee' deelnemer van dit experiment.

Ik ook

Goedenavond, Ik meld me weer blij alcoholvrij en zonder kater.

Over lettertjes verkeerd gesproken.. ik dacht eerst nog: wat moet @Bor nou met dochter bij Veilig Verkeer Nederland?

Het hoort erbij. Opnieuw leren leven maar deze keer zonder alcohol. Zelf de slingers ophangen. Zelf de stemming erin brengen. Je hebt ook tijd over 's avonds, wat doe je ermee? Das in het begin helemaal niet eenvoudig. Er zijn een aantal hier die sloegen na t stoppen als gekken aan het lezen, ik ook. Nu weer minder. Tis een ontdekkingsreis ik loop nu elke woensdagavond hard met de hond, en met anderen met honden. Vroeger kon ik 's avonds niks ondernemen, toen werd ik zelf ondernomen door de alcohol zogezegd. Gaaf om je leven weer zelf te mogen leiden

Goedemorgen allemaal, wat laat maar heb al veel gedaan. Zet hem op @chrisjelief, altijd een goede stap! @fleurtje heel veel beterschap gewenst!

In trein nr zieke dochter. Te druk voor het meegebrachte ontbijt dus wachten met mijn koffie tot ik bij haar ben. Hoezo verslazfd

Ik ben gaan schoonmaken geweest. En ik heb vanavond eten gemaakt. Afgewassen. Dat was even genoeg voor vandaag. Dit ja. Ik kon zoveel en eigenlijk alles zelf. Nergens hulp bij nodig want ik weet zo goed hoe het allemaal zou moeten en kunnen. Wat een enorme leugen zeg. En ik zou inderdaad geen betutteling toelaten. Dat geeft een extra deuk in wat ik mezelf nu ook maar voel. Alles alleen doen is dan "veiliger". Ik kan ook nu niet meer. Ik ben heel erg blut. Er is geen manier meer om aan drank te komen zonder het te stelen of te 'lenen. Dat idee geeft me wel het gevoel dat dit dus niet meer verder kan. Ik hoop dat ik snel iets hoor.

Ik heb dat ook gehad. Eerst wist ik niet eens waar het op sloeg en leek het me het niet zo verbazend omdat ik so-wie-so al een behoorlijk wat buikvet met me mee tors. Later kwam het verband met overmatig alcoholgebruik explicieter ter sprake bij mijn huisarts en legde die me ook uit dat het nu nog wel omkeerbaar was maar dat ik afstevende op onherstelbare schade als ik zo door zou blijven drinken. In dat laatste geval spreekt men geloof ik van levercirrose als ik het goed onthouden heb. Voor die tijd was al ter sprake gekomen dat minder drinken gunstig kon zijn om mijn te hoge bloeddruk beter omlaag te krijgen. Niet onbelangrijk in mijn geval omdat ik al een paar keer gedotterd ben om een vernauwde kransslagader weer open te krijgen en dus duidelijk in de risicogroep voor hart- een vaatziekten zit. Die bloeddruk op het gewenste peil houden lukt echter ook wel met medicijnen. Aangezien mijn drinkpatroon nog best redelijk te combineren was met mijn werk en andere bezigheden zag ik het ook niet als een heel hoge prioriteit daar wat aan te veranderen. Ik had vanwege dat verhaal over de bloeddruk wel al meermalen pogingen ondernomen structureel minder te gaan drinken, maar dat had geen blijvend resultaat gehad. Toen ik van die mogelijk weldra onomkeerbare leverproblemen hoorde heb ik de knop pas echt kunnen omzetten. Ik schrok er behoorlijk van want ik had bij een kennis gezien hoe snel je kunt overlijden als die lever echt fors aangetast is. Achteraf ben ik blij dat ik daardoor de motivatie kon vinden zonder alcohol verder te gaan. Op het begin is dat wel raar maar al vrij snel begon ik er aan te wennen en inderdaad kwamen mijn leverwaarden al vrij snel weer terug naar normale niveau's. Inmiddels drink ik al 3,5 jaar niet meer en voel ik me daar echt prettig bij. Het scheelt nog een hoop geld ook.

Haha ja ik heb heel wat mensen de stuipen op het lijf gejaagd met mijn verbeten sorry dat ik besta glimlach

The opposite of addiction is not sobriety, but connection..... Ik denk dat de mogelijkheid tot het maken van echte verbinding weer gaat komen voor jullie. De één gaat contact maken van nature gemakkelijk af, de ander niet. Maar het maken van echte verbinding is nog weer iets anders. Nuchter kun je dat aangaan. Ik.heb makkelijk praten. Dat weet ik. Maar dat is nu. Ik heb ook de ervaring van depressie en de eenzaamheid daarbinnen. En de rare ervaring dat juist als je het meest een arm om je heen nodig hebt, mensen zich van je lijken af te wenden. Alsof het zichzelf versterkt. Andersom ook. Als je lacht, lacht de wereld mee. Ik oefen tegenwoordig met 'open en vriendelijk' om me heen kijken. Ik glimlach vaker. Ook in mezelf als ik mediteert. Er ontspannen bepaalde spieren in je gezicht waardoor fronsen verdwijnen en ik me vriendelijker voel. Lichter. Misschien heb je er iets aan!

Hey @Lies14099, dank je wel voor dit lieve bericht. Allemaal heel erg waar hoor, maar in de praktijk ben ik niet altijd in staat het toe te passen. Momenteel gaat het niet drinken erg goed en dat is ook waar nu de focus ligt, aangezien ik het idee heb dat het de somberheid en mijn lage zelfbeeld versterkt. Volgende stap is een dagbesteding, want dat werkt niet met alcohol, maar kan me wel helpen ervan af te blijven. Ook is het belangrijk omdat ik zonder niet in zie waarom ik uberhaupt een dagritme zou moeten hebben. Ik bedoel, ik ben inmiddels 42, heb geen kinderen, partner of uberhaupt iets van een sociaal leven en nee ook geen carrière, niet eens gewoon werk, want afgekeurd. Voorts heb ik ook geen spannende hobby's en mocht ik die willen beginnen, dan kan ik dat wel shaken, want geen geld. Ik heb alleen een onopgevoede kater, waar ik rekening mee moet houden en die neemt t niet zo nauw. Ik heb een lieve hulpverleenster, maar voorzie voorlopig niet dat zij en ik de boel een plekje weten te geven. Ik probeer best eens om hulp te vragen, weet ook dat dit kan, maar weet van gekkigheid soms niet waar ik moet beginnen. En ik weet dat hulpverleners soms zelf hulp nodig hebben, was er ooit zelf een. Maar daar is vandaag de dag niet veel meer van over. Ehm nou was van plan het kort te houden, naar niet helemaal gelukt, moest t ff kwijt denk ik. Kan wel tegen de klippen op positief blijven, maar wie hou je dan voor de gek nietwaar? Beetje realiteitszin is ook niet verkeerd. Liefs, Autumn

What had passed is gone! Kijk vooruit hè meid! Daar waar je aandacht aan schenkt groeit, dus focus je op het positieve, het feit dat je nu niet drinkt, en kijk niet naar wat er eerst mis is gegaan. Je eigenwaarde opkrikken na een destructieve relatie (been there), kost tijd. Gun jezelf die tijd. Inderdaad begin met een dagritme. Elke dag op hetzelfde tijdstip op staan, eten, douchen, even naar buiten. En plan iets in waar je eigenlijk blij van wordt maar lang geen aandacht hebt gegeven. Misschien een boek lezen? Een beetje freubelen zoals handwerken, of een mooi moodboard maken met plaatjes waar je blij van wordt? En je bent niet alleen en je mag hulp vragen. Soms komen we er in ons eentje niet uit. Dat is niet erg. Iedereen heeft wel eens hulp nodig, zelfs hulpverleners. En misschien als het verleden je niet los laat of jij het niet, is het misschien ook een goed idee om met een lieve hulpverlener dat op te pakken, hoe je dat een plekje kan geven.

Hopelijk heeft iedereen een fijn weekend. ik zit hier op dag 3 gestopt te zijn, met een klein kind die aldoor prikkels op me af vuurt en ik ben behoorlijk prikkelbaar. Eigenlijk was dit zijn vader zijn weekend. Maar mijn moeder was jarig gister en wilde mijn zoontje erbij hebben. Vragen of hij ook bij de verjaardag wilde zijn en hem dan mee zou nemen, leidde alleen tot discussies en alles moest op zijn manier. Kortom, laat maar, ik houd hem wel hier. Maar als hoog gevoelig mens moet ik af en toe bij tanken en straks heb ik hem dus bijna drie weken aan 1 stuk en dan mijn ex weer twee daagjes. Ik probeer het niet meer te benaderen als dat het oneerlijk is. Ook al zit ik met mijn eigen belastbaarheid. Maar nu dus gestopt met alcohol. En ik voel me zo enorm prikkelbaar. Gister overprikkeld na die verjaardag en geen dag even rust. Ik weet het. De meeste mensen hebben hun kinderen altijd bij zich. Maar dan misschien wel met een partner om het samen mee te kunnen doen. Of zijn niet hoog gevoelig of hebben geen problemen met alcohol of cooping. Weet ik het. Of hoort dit bij de ontwenningsverschijnselen? Ik heb ook slecht geslapen. En ben trillerig. Shaky hands. Maar ik ga volhouden hoor. Maar heb het wel zwaar de laatste dagen.

Bedankt voor de fijne reactie. Inmiddels is het mijn derde geheel droge dag. Voel me beetje vreemd, maar zeker niet slecht. Inmiddels al behoorlijk wat keren in een soort van verleidingsmoment gekomen en er niet aan te gegeven. Dit koste me minder moeite dan gedacht. Bijvoorbeeld kleine financieele tegenslag, vrienden op bezoek die wel drinken. Ik denk dat ik altijd wel geluk heb gehad dat ik goed gegeten heb. Alles vers, nooit kant en klaar. Eigenlijk stond het drinken ook haaks op de rest van mijn levensstijl. Denk dat ik daarom ook altijd wat extra reserves had om de zoveelste roofbouw deels op te vangen. Daarnaast was ik denk ik een maatschappelijk aanvaarde drinker. Ik werkte immers, was een goede moeder en ikzelf en huis waren verzorgd. Niemand die ooit vraagtekens heeft gezet. Ik was vooral bang voor angst en paniekgevoelens. Met name omdat ik een verleden heb met angsten en fobieën. Mijn angst is me niet goed voelen, omdat ik me jaren zo heb gevoeld door mijn angst. Angst voor de angst. Maar het gaat zover goed. Ik kreeg gisteren zelfs een compliment dat ik er goed uitzag. Ben je op vakantie geweest, ofzo? En ik geloof dat ik wat meer rust voel, ondanks enkele gespannen momenten. Ik ervaar nog steeds wel een katergevoel bij het opstaan. Erg veel dorst. Rond vier uur een dipje. Slecht slapen en gespannen spieren bij het opstaan. Maar ook al enkele voordelen; mijn huid is gladder, mijn beetje buikvet slinkt, en mijn ogen staan helderder. Ook ben ik denk ik wat alerter. Op dit moment is mijn bijdrage erg eenrichtingverkeer. Ik hoop dat ik over een tijdje ook hier adviezen kan geven en mijn positieve ervaring uitwisselen.