Klassement

Sorry zo binnen te vallen, erg met mijzelf bezig even. De MRI gisteren was benauwd, maar de CT scan vandaag was raar met die contrastvloeistof erin die je aderen doen branden, daarna weer een echo, punctie etc. Ben leeggeprikt. Nu wachten op vrijdag. Het niet drinken word als zeer positief benoemd door de artsen, zonder dat ik daar zelf verder iets in benadruk. Ook het niet roken. De electrische sigaret die ik gebruik reageren ze nauwelijks op!? Inderdaad niet vastpinnen op één kant, maar is lastig. Ik hou me rustig ook voor de omgeving, maar als ik alleen ben dan komt er veel op mij af. Het is echter ook nu weer, net als niet drinken, stapje voor stapje. Voor mij is vandaag dag 3 en morgen heb ik weer een dag! Bedankt voor het medeleven, put ik kracht uit xxx

Beterschap @bolletje en goedemorgen @Dis! Ik heb goed nieuws: gisteren een half uur in mijn moeders warme bubbelbad geweest en gisterenavond met een vriendin wezen zwemmen. Niks aan de hand! Ik zat eindelijk op de roze wolk. Nu dat slapen nog, want 5 uur per nacht (wat ik meestal maak) is vrij weinig. Maar mijn humeur kan niet stuk vandaag. Geniet van de zon lieve mensen, dat helpt bij mij in ieder geval wel positief.

Daar ben ik ook over aan het denken nu. Het gekke is... je weet dat je niet ontkoppelt bent, dat merk je. Maar opeens...is het weg! En dat merk je dan dus niet. Gek.

Ik begrijp het voor een deel heel goed. Ik probeer ook echt wat van mijn leven te maken, ik onderneem ook dingen en dan lijkt het al heel snel dat het allemaal goed gaat. Er gaat ook best veel “goed”, maar mensen zien niet hoe jij je voelt of hoe ik me voel en hoeveel moeite het soms/vaak kost en dat vind ik soms ook moeilijk. Dus gooi je frustratie er maar uit, en je boosheid, beter dan dat je gaat drinken. Je best doe je wel!! En dat blijf je ook wel doen, daar geloof ik wel in. En zo nu en dan gooi je de handdoek in de ring, dan zie het even niet meer zitten. Dat is balen, maar dat is dan wat het is. Maar neem die eerste niet, hoe verleidelijk ook. Want die eerst is een valse hoopgever die zijn belofte nooit waarmaakt.

Ik denk dat ik op allerlei gebieden kan ondersteunen als coach, en laat natuurlijk de keuze altijd bij de afbouwer zelf. Ik denk zelf aan ondersteuning in de vorm van: educatie / uitleg over benzodiazepinen en hun werking en de reden van de ontwenningsverschijnselen etc. meedenken in de afbouw qua tempo en afbouwtechniek ondersteunen met het aanleren van copingsstrategieën emotionele support door het kunnen bieden van begrip en het helpen bij het overleven van deze periode ondersteuning en educatie geven in contact met de familie waar nodig Adviezen en meedenken in hoe je leven in te richten en meedenken in oplossingen Een goede strategie en een goed supportteam om je heen hebben kan een groot verschil maken. Liefde en steun zijn onmisbaar zie ik. Als coach kan ik dit bieden. En ik merk dat ik hier voor ben gemaakt, zal ik maar zeggen. In de ondersteuning van mensen, krijg ik zoveel feedback die bevestigen dat ik ze geef wat ze nodig hebben om door te gaan en niet op te geven. Dat is luisteren en op het juiste moment de juiste snaar weten te raken waardoor iemand de rest van de afbouw niet meer wanhoopt, of steeds terugdenkt aan wat ik zei en daar hoop uit put. Of het besef kunnen geven dat ik er voor ze ben en dat ze er toch niet helemaal alleen voorstaan, maar dat ze op me kunnen rekenen om mee te denken. Dit alles kan via telefoon/messenger/skype/ whatsapp. Als mensen in Nederland wonen kan ik de optie mogelijk bieden om elkaar te ontmoeten. Misschien open ik wel een kantoor, maar ik verwacht dat dit niet nodig is. Mensen in BO zijn nogal vaak te ziek en het leven is al ingewikkeld genoeg. Ik bied denk ik een kennismakingsgesprek aan en dan kunnen mensen kiezen of ze me nodig hebben of niet. Er zijn wereldwijd duizenden en duizenden, die allemaal zonder ondersteuning moeten zien te overleven en deze benzohel is voor de één nog veel heftiger dan voor de ander. De man in Ohio is al die tijd dat ik hem nu ondersteun al suicidaal. Hij lijdt verschrikkelijk. Dit komt ook mede door de combinatie van een slechte reactie op een antibiotica pil (fluoroquinolones/ Floxin). Dit zorg ook voor schade aan de GABA receptoren. Samen met de benzo's die hetzelfde doen is hij dubbel beschadigd. Ook is hij in Januari in één maand gestopt met een SNRI, wat hem mogelijk driedubbel beschadigd heeft. Zijn arts weet duidelijk niet wat nodig is en heeft geen antwoorden meer. Je ziet dat het behoorlijk complex kan worden en mensen in zon' situatie niet meer weten wat ze moeten doen of waar ze het moeten zoeken. Ik pretendeer nooit dat ik de antwoorden heb, maar kan ondersteunen in het denkproces richting oplossingen en kan begrip tonen voor hun lijden, wat niet altijd uit de omgeving lijkt te komen, en probeer hun hoop en moed te geven en te blijven geloven in een positieve uitkomst en in herstel. Niet opgeven is de eerste stap. Als je 1 dag doorkomt, en de volgende en de volgende, dan kom je steeds dichter bij herstel, want tijd is de belangrijkste factor voor ons lichaam om te herstellen. Als we onszelf die tijd gunnen, dan doet ons lichaam de rest. Als je nog tips hebt waar ik kan denken in mijn ondersteuning aan benzo-ontwenners dan hoor ik het graag (van jullie allemaal)

Dat is maar pas voor begin juli @nancy . Golden Sands...whoop whoop!!

Ik denk dat je al je uiterste best doet om er het beste van te maken @Lars, maar je moet ook je frustratie, boosheid en verdriet kwijtkunnen, fat kan ik me helemaal voorstellen.

Geweldig fijn Jesh. Ik heb je trouwens langs zien vliegen op je roze wolk

Jeshen!!!! Zo blij voor je! KANJER! X GUUSJE

forumvakantie dus♥ kan ook bijtanken zijn voor real life

Janneman

Hier droge afmelding Gezellige avond gehad met vrienden Lekker gegeten met z'n allen, en ouderwetse spelletjes gedaan Vanmiddag weer een fikse boswandeling gemaakt Het leven kan heel simpel en mooi zijn Tevreden naar bed nu Slaap wel allemaal

Ok, ik heb het hele topic gelezen en wat een herkenning. Ik ga mijn lijstje ook posten en het gebruiken als motivatie want vandaag is dag 1 voor mij... Mijn lijstje van negatieve ervaringen: - black-outs - ‘s morgens mijn gsm doorspitten om te controleren of ik niks raar gepost of verstuurd heb - ellendige katers - gaan werken terwijl ik me trillerig, slap en misselijk voel en/of hoofdpijn heb - wakker worden met een blauwe plekken van te vallen of me te stoten - mijn man die het serieus beu is om voor mij naar de nachtwinkel te rijden of wakker gemaakt te worden omdat ik boos of triest ben - mijn kinderen die merkten dat ik zat was - schuldgevoelens - schaamte om wat ik gezegd en/of gedaan heb - mij heel klein en waardeloos voelen omdat het weer niet gelukt is - mijn man die moet stoppen langs de kant van de weg omdat ik moest overgeven - ‘s morgens auto rijden terwijl ik nog niet helemaal hersteld was van de avond/nacht er voor - hoe alles rond drank draait: als we ergens naartoe gaan/iets gaan doen zorgen dat we op een terrasje belanden zodat ik wijn kan bestellen, nadenken over wanneer en hoe ik mijn man kan vragen om weer eens naar de nachtwinkel te rijden, nadenken of ik wel of niet ga drinken en hoeveel dan En dan vergeet ik vast nog dingen... Man, wat een gênante en lange lijst (en dan toch nog twijfelen of ik wel echt verslaafd ben )!

@Quinn dubbel gefeliciteerd met je tweeling! Ik heb ook een tweeling! Leuk, iets gemeen

Goedemorgen Van harte gefeliciteerd met de kinderen Quinn, maak er een fijne dag van. En Lars weer op het dagpact Hier ook een zonnig welkom toen ik de gordijnen open deed, heerlijk. En nu eens bedenken wat we weer gaan doen op deze vakantiedag.

Heu een tweeling Quinn? Jemig zeg wat mooi. Van harte welkom Moosje. Hoop dat je gauw ingeburgerd bent hier, en kan groeien naar een alc. vrij of arm leven. Zo ff vlug kijken of we iets gehoord hebben van Lars, en dan hup hup naar het werk met een flinke snottert.

Van harte Quinn en heel veel plezier vandaag...

Goed gegaan dus vanavond. Had je vriendin nog vragen of opmerkingen? Ik heb in het begin iemand die ik goed vertrouw op de hoogte gebracht en een link naar mijn draadje op dit forum gestuurd zodat ze het ook zelf kon lezen. Haar reactie was dat ze al een tijdje twijfelde of zij en haar man niet teveel dronken en dat ze het moedig vond zoals ik er nu mee omging. Nog een tip, maar misschien kende je die al: probeer moeilijke momenten van te voren aan te zien komen en bedenk vast hoe je je dan zal gaan opstellen. Eventueel kun je zelfs hardop vragen en antwoorden repeteren. Dan overvalt het je op het moment zelf niet meer en gaat het gemakkelijker.

Zoals de meeste van jullie wel weten ben ik eerder 5 jaar gestopt geweest. Daarna weer gaan drinken, maar toen ben ik na 11 maanden weer gestopt omdat ik afgleed in mijn oude drinkgedrag. In die 11 maanden heb ik gelukkig geen gekke dingen gedaan dan meer drinken dan ik wilde. Op het laatst van die periode zat ik op 1 fles wijn per avond, maar wilde ik eigenlijk meer drinken. Mijn vervelende drank ervaringen komen dus van voor het 5 jaar droog staan. Zij zijn oa de redenen dat ik weer gestopt ben. Waar ik daar toen was, wil ik nooit meer heen! * Blackouts, niet meer weten wat ik de avond ervoor gezegt of gedaan had. * Zo zat zijn dat ik niet meer kan praten of lopen, zodat mijn man me naar bed moet brengen. * Flessen wijn in huis verstoppen zodat ik alvast in kan drinken voordat ik s'avonds oogschijnlijk mijn eerste drankje neem. * Me ziek melden op mijn werk omdat ik door de drank niet in staat ben om te werken. * Kribbig zijn tegen mijn kinderen en man om niks. * Lege flessen verstoppen en later stiekem naar de glasbak brengen. * Flessen rum half leegdrinken en aanvullen met water en daarna naar de winkel en nieuwe kopen zodat man het niet merkt. * Zelf de drankjes maken zodat ik glazen rum drink met beetje cola en man cola met beetje rum. * Mijn kinderen die vragen: mama drink je nu alweer? *Schaam* * Vallen en letterlijk niet meer op kunnen staan. Gelukkig dronk ik altijd alleen thuis zoveel. Buiten de deur kon ik het wel binnen de perken houden en dronk ik daarna thuis wel verder. Het heeft mijn relatie op scherp gezet in die periode. Op een gegeven moment heb ik mezelf een jaar gegeven om zelfstandig te stoppen. Lukte dit niet dan zou ik nasr de huisarts gaan. Dit heb ik ook (als stok achter de deur) tegen mijn man gezegt. Uiteindelijk na 2 terugvallen 5 jaar droog gestaan. De rest weten jullie, nu op dag 86. Dag voor dag....