Spring naar bijdragen

Pelle drinkt niet meer


Pelle2

Aanbevolen berichten

En waar komt dan 'opeens', na het werk, begin van het weekend, de drang vandaan om te gaan drinken....:wacko:

Het leven dendert maar door, ontspannen moet ik leren, denk ik. 
Gewoon gaan zitten op de bank is niet genoeg.

Ik kan wel bedenken dat ik na een paar glazen wijn eigenlijk geen steek verder zou zijn, kan het verder ook goed laten. Maar ik baal een beetje van de drang... Ik wil een blije niet-drinker zijn! Ik kan gelukkig ook bedenken dat ik morgen niets waard zou zijn, mezelf door de dag heen zou moeten slepen tot het moment dat er weer een fles open zou mogen. Pfff, waardeloos leven zou dát zijn!

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maar het is ook niet makkelijk! We zijn ook nog maar net onderweg. Die drang heb ik ook op bepaalde momenten en laten we eerlijk zijn, dat eerste wijntje is heerlijk....maar dan begint de ellende weer. Dus niet doen! Zoek afleiding. Ga een frisse neus halen, dat lukt nu zeker :D of zet een leuke film op. Alles behalve....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

8 minuten geleden zei Pelle2:

[...] Ik wil een blije niet-drinker zijn! Ik kan gelukkig ook bedenken dat ik morgen niets waard zou zijn, mezelf door de dag heen zou moeten slepen tot het moment dat er weer een fles open zou mogen. Pfff, waardeloos leven zou dát zijn!

Maar Pelle... je hebt géén fles opengetrokken.... dan bén je toch een blije niet-drinker??? Hoe blij wil en/of kun je zijn?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het gaat goed hier.

Dag 27 vandaag, maar het voelt eigenlijk alsof dit al heel gewoon is, het niet drinken. Gisteren zelfs nog even in de kroeg gezeten, met een tonic. Er waren er nog drie (van de tien) die alcoholvrij bier dronken, dat wordt steeds gewoner. Aan de ene kant fijn, aan de andere kant ook jammer, want ik wil wel bijzonder zijn. Liefst de bijzonderste...

Ik las hier al ergens over de euforie die er niet meer is. Die is een beetje weg, ja... het bijzondere is er af. Ik ben blij dat ik niet meer drink, heel blij, maar het echte leven is er voor in de plaats gekomen. Qua werk komt er ineens van alles langs, ook oa een nieuwe en ingewikkelde klus. Kom maar op, maar het wordt ook allemaal zo serieus. Al ben ik ergens heel benieuwd wat er nu gaat gebeuren. Tegelijk word ik dan een beetje verdrietig, want wat als ik dertig jaar geleden niet zoveel bier was gaan drinken. Of wat als ik daar 25 jaar geleden mee was gestopt...

Ik denk wel veel na, over mijn leven, over het leven, over van alles. Maar goed, daar heb ik opeens ook tijd voor. En alles wat ik nu doe, zie en denk is echt. Dat is toch wel het leukste en het mooiste van niet meer drinken. En wat raar dat ik dat nooit eerder heb gezien. Echt waar, ik dacht dat een wereld zonder alcohol geen klap aan zou zijn en wilde me altijd naar een hoogtepunt drinken. 

Dus nog steeds de intentie om het nooit meer te doen. En ik geloof het ook echt! En zie het niet als een moeilijke opgave.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bedankt voor je reactie:rose:

Ja, voor mezelf probeer ik niet teveel in het verleden te dieken. Ik probeer elke dag bewust te leven en durf langzaamaan kleine dingetjes vooruit te plannen. Moeilijke dingen kan ik nu wel een stuk makkelijker aanpakken.  

Verder weet ik er niet zo heel veel over te zeggen. Ik ben ook maar een newbee. Mijn wijsheid moet nog komen:lol:.

Ik wens je een hele fijne, droge dag!:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het is voor mij vooral zo dat ik moeilijke dingen opeens aan durf te pakken! Dingen mogen best (een beetje) mis gaan. Dat is "toevallig" ook waar ik de laatste maanden mijn oudste dochter van probeer te overtuigen. Maar ook een prima les voor me zelf, zo af en toe. Terwijl ik altijd dacht dat ik de grote durfal was. Ja, met drank op....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 2 weeks later...

Paar dagen weggeweest. Voor werk. Niets gedronken. Wel over nagedacht. 
Niet vanwege de drang te drinken (nou ja, goed dan, een heeeel klein beetje...). Maar om te bedenken hoe het zou zijn. Het had gekund, tenslotte. Zelfs op de baas z'n kosten! "Normaal" gesproken extra lekker dus.

Maar als ik me voorstel dat ik ga drinken....wat een nadelen borrelen dan opeens te voorschijn! 

Drinken, het is de prijs die ik ervoor moet betalen niet waard. Maar een slok is zo genomen. Dus blijf ik die conclusie trekken. 

Morgen intake van Trubendorfer. Klinkt me nu erg overdreven in de oren. Ik kan het toch prima alleen, zou ik zo zeggen. Maar goed, dat heb ik vaker gedacht. En kwaad kan het niet om er eens serieus over te praten. Al lijkt dat drinken en het gedoe er omheen al weer zo lang geleden!

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vanmorgen bij Trubendorffer geweest. Ik ben inmiddels bekend met het toegeven van mijn alcoholprobleem. Ooit hier op het forum. Ook al eens in het echt, de huisarts en de AA. Dus zenuwachtig was ik niet. Ik had meer het idee dat het allemaal wel mee valt en dat zoiets als professionele hulp wel een beetje overdreven is.

Vriendelijke intake gehad, waarin ik met een psycholoog een dik uur over mij heb gesproken. Kort gesprek met de hoofdpsycholoog. Ook nog een vragenlijstje ingevuld. Oa over mijn gebruik de afgelopen 30 dagen (;)), andere verslavende middelen en gebruiken en of ik somber, agressief, alleen en suïcidaal ed ben. Ik heb nog steeds weinig moeite om niet te drinken en zie het leven wel zitten. Geen bijzondere andere problemen dus. Ik voelde me bijna schuldig, maar bedacht dat ik daar voor mezelf zit en niet voor hen.

Vervolgens is me een behandelplan gepresenteerd. Waar ik van te voren dacht dat ze me naar huis zouden sturen (goed zo, ga zo door) vonden ze het daar toch heel verstandig dat ik professionele hulp in heb geschakeld... Ik geloof toch wel dat het best ernstig was allemaal. Binnenkort een periode van 13 weken wekelijks een gesprek van 1,5 uur met een psycholoog, wekelijks een bijeenkomst met een groep en de bedoeling dat ik wekelijks naar de AA ga. En daarna zien we verder. Ik ga er maar voor, voor zover het organisatorisch allemaal past. Want morgen begin ik ook met een nieuwe baan, naast mijn huidige werk (wat abstinentie al niet met je doet!)

Al sta ik er deze keer anders in en zie ik een leven zonder alcohol niet als een opgave en kijk ik er zelfs naar uit om het leven op die manier te ontdekken...mijn angst is nog steeds dat ik het op een gegeven moment wel weer best vind en weer ga drinken. Nu ik er dit soort dingen bij heb gehaald, wordt het wel moeilijker om dat hele alcoholprobleem toch weer te bagatelliseren. 

Dus ja, het voelt goed.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Weet je, ik dronk te veel. Zo veel, dat ik daar niet gelukkig van werd. 
Ik heb vaak bedacht, ik stop er mee. Maar dat waren steeds voornemens die niet stand hielden.
Ik heb allerlei schema's bedacht hoe ik wel een gelukkige drinker zou kunnen worden (alleen in het weekend, alleen bier, niet in m'n eentje, etc). Werkte niet.
Ik ben 2x een paar maanden gestopt, maar ook 2x na een paar maanden weer begonnen.

Kortom, ik ben verslaafd. 

Ik heb altijd gedacht dat professionele zorg ver weg was, geen idee ook hoe je daar terecht zou moeten komen. Ik vind bovendien dat ik dit wel in m'n eentje zou moeten kunnen. Kwestie van doorzettingsvermogen en wilskracht hé, dat stoppen met drinken.... Toch ben ik nu op het punt aan beland dat "ze" me mogen helpen. Want ik twijfel echt wel af en toe. Ik heb de balans opgemaakt en de beslissing genomen dat ik zonder alcohol gelukkiger word dan met. Ik heb het besluit genomen om daarom nooit meer te drinken. Rationeel ben ik overtuigd, gevoelsmatig rammelt het nog wel wat.

En nu voor het eerst in mijn leven psychologische hulp. Als dat mij helpt om de alcohol te laten staan, dan is dat heel mooi!
(En een opluchting, het hoeft niet meer!)

bewerkt door Pelle2
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik ben zó blij voor je Pelle! Mocht het mij dit keer niet lukken (waar ik niet van uitga) dan heb jij mij nu overtuigd hulp te zoeken!

Blijf je schrijven over je traject? Ik ben nieuwsgierig wat je gaat ontdekken en welke inzichten je gaat krijgen!

Goed gedaan!

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Och Pelle, wat dapper!

Toen ik me kon overgeven aan het feit dat ik het niet alleen kon...en ook niet alleen hoefde is er wezenlijk wat gebeurd. Een traject bij Novadic, gesprekken en online programma afwerken, in combinatie met AA elke week. Ik ben er nog steeds dankbaar voor. Je mag trots zijn dat je dit doet! Voor jezelf. Ga ervoor, je bent het waard.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hier nog steeds overtuigd abstinent!

Van jullie antwoorden werd ik toch wel even stil.... Ja, ik heb echt hulp gezocht. Wat er ook gebeurt, als ik straks 85 ben, ben ik die man die vroeger hulp heeft gezocht om van z'n alcoholverslaving af te komen. 

Maar goed, het geeft ook hoop. Hoop dat er nog van alles kan gebeuren waar ik nog niet aan heb gedacht, hoop waarvan ik zin krijg om te leven. Zin om zo naar bed te gaan en morgen weer fit op te staan!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...