Pelle drinkt niet meer

[maartje]

Er gebeurt wat prachtigs als ik je zo lees! 

[Myle]

[Pelle2]

Ja, het is blijkbaar elke keer anders... dat stoppen met drinken.

Vrijdagavond met een man of 10 gegeten, iedereen aan de drank. Veel drank (voor sommigen, niet iedereen, nooit geweten). Mij werd serieus gevraagd over het hoe en waarom van mijn abstinentie.  Pff, lastig uitleggen. Ik wil dat dan even in een paar woorden doen, maar dat lukt niet. Ik snap op dat moment ook heel goed hoe lekker het is om wel te drinken, al zie ik ook de macht van de alcohol. Dat maar doordrinken, nog een keer inschenken, steeds op zoek naar meer. Gelukkig werd er wat doorgevraagd, dan wordt mijn verhaal voor mijn gevoel al iets duidelijker. Maar bij mij is het een proces van jaren inmiddels, met steeds weer nieuwe inzichten. Ik vind het niet vervelend om het er over te hebben, maar wil het wel graag goed uitleggen. Alle voordelen die het mij levert zonder met een vingertje te wijzen. 

Zelf trouwens geen enkele moeite gehad om niet te drinken. En (wat blijft dat toch fijn!) een dag later weer fris op!

[Lonster]

Wel leuk dat die tafelgenoten oprecht geïnteresseerd zijn. Als mensen je zo gaan bevragen, kan het voor jezelf ook helderder worden. 

Inderdaad heel verschillend hoe mensen met drank omgaan, sommige mensen bestellen een wijn en raken die amper aan. En anderen (zoals ik ook eerder) kijken na een paar slokken of er al weer besteld kan worden. 

[Pelle2]

De drank stond gewoon op tafel, mensen schonken zichzelf in. Of wandelden naar de koelkast....

[Bob]

1 uur geleden zei Pelle2:

Zelf trouwens geen enkele moeite gehad om niet te drinken

Mooi dit, @Pelle2. Dan ben je volgens mij inderdaad een heel belangrijke drempel over. In zo'n gezelschap zouden velen van ons het nog best moeilijk hebben. Ik lees so-wie-so veel kracht in je berichten van de laatste tijd. Lekker!

[Pelle2]

Dag 116

Even weer een serieus berichtje, ik vind het nog steeds bijzonder en denk er nog dagelijks aan. Geen alcohol. Wat je schrijft klopt, Bob. Ik voel me heel sterk wat betreft het niet drinken. Gisteravond een suffe avond beleefd, te veel tv, te veel chips, vandaag vrij, kinderen bij moeder, maar.... toch op tijd naar bed! Goed geslapen en rond 8:00 uur vandaag fris en uitgeslapen opgestaan! Hoe anders had zo'n avond er 5 maanden geleden uitgezien....en hoe anders had deze hele dag er dan uitgezien! 

Afgelopen weekend zag ik (voor mijn werk) een aantal mannen. Sjieke, bekakte mannen. Eerst nuchter, maar ze dronken. En ze dronken steeds meer. Dat lompe en baldadige is niet aantrekkelijk om te zien. Dat onbedaarlijke plezier dat ze nu en dan hebben wel. Ja, dát is misschien nog wel een keer leuk... dat wil ik misschien ook nog wel eens een keer. Maar hoe graag? Wat is het me waard? Wat kost het me? En heb ik dat er wel voor over? Ik heb een afspraak met mezelf: Eerst tot nieuwjaar niet drinken. En daarna tot de zomer om dit jaar in ieder geval vol te maken. En dan verder zien. Dat is een duidelijke afspraak en die werkt vooralsnog prima voor mij. Heb ik nog een hele tijd om te bedenken wat ik dan ga doen, al heb ik al zo'n vermoeden :). Het is ook een duidelijk voornemen om aan anderen uit te leggen, al vinden veel mensen een jaar wel lang. Maar een jaar is niet helemaal definitief, er is nog ruimte. Voor van alles. Eventueel. 

Verder vind ik het bijna raar om te zien hoe mensen naar alcohol verlangen. Overal, ook de matige drinkers. Alcohol bepaalt wat er gebeurt. Mensen zien er een beetje triest en afhankelijk uit met hun flesje wijn in het boodschappenmandje. Of met hun "stoere" flesjes speciaal bier. Een stelletje met twee flessen wijn, want dan wordt het wél gezellig. Ja, denk ik dan, dat hoef ik niet meer! Ik voel op dit moment vooral de bevrijding. En de opluchting. En de rust. 

[Rosee]

Ja, bizar hoe groot de rol van alcohol is voor veel mensen. stel dat er een heel jaar lang voor niemand alcohol verkrijgbaar zou zijn. Benieuwd hoe het leven er dan uit zou zien! Lijkt me best grappig.

[Pelle2]

Dank je wel, Cleo. Ik moet nog regelmatig denken aan ons uitstapje naar het strand. Blijft een bijzondere ervaring.

Af en toe denk ik er aan het forum maar even los te laten, maar ik kan het niet laten vrijwel dagelijks toch even te kijken en zo af en toe wat van me af te schrijven. Want het blijft opmerkelijk en bijzonder, zo te leven zonder alcohol. En het blijft voor iemand die niet meer drinkt een rare wereld met al die mensen die te pas en te onpas wel aan de alcohol gaan.

Gistermiddag (16:30 uur) zat ik in de kroeg, in een groep samen met 13 andere mensen. Vijf daarvan dronken geen alcohol. Twee daarvan gingen na de thee toch over op het bier. Ik bekeek dat allemaal zo eens en bedacht waarom er uiteindelijk nog twee niet dronken. (Eén van die twee zie ik bijna nooit, de ander worstelt een beetje met zijn gezondheid.) En of ik het leuk zou vinden om ook alcohol te gaan drinken. En hoe dat zou voelen. Het voelde vooral als gedoe. Je moet weer met van alles rekening houden. Alleen al het tempo afstellen op dat van de anderen....  Ik ben vrij vlot weer naar huis gegaan en vond dat prima. (Dat kan dus ook!!) Ik was blij dat ik nuchter naar huis fietste. En thuis hoefde ik het karwei niet af te maken. Maar ik kon thuis gewoon, nuchter, de dingen nog doen waar ik zin in had. Ik was ongetwijfeld ook leuker en gezelliger voor mijn dochters. Al zitten die af en toe in een pubermodus en dan zijn leuk en gezellig niet altijd de eerste woorden die in mij opkomen...

Ik heb ook mijn zusje laten weten dat ik begin dit jaar 'wat gesprekken' bij Trubendorfer heb gehad. En dat ik 'ermee' bij de huisarts ben geweest. Kortom, dat het een wat groter dingetje was dan dat het misschien leek. En waar ik mij daar eerder voor schaamde (en ik ben daarin niet de enige als ik hier zo lees!) ben ik daar nu best trots op! Ik durf er nu inmiddels voor uit te komen. Ik had een probleem en heb daar wat aan gedaan! 

 

 

 

 

[Lika]

En dan wil ik ook erg graag erbij zijn!

[Pelle2]

Gezellig Lika!

Ik ben er nog niet overtuigd vanaf, Knakker...voorlopig wel. Maar ik ken mezelf...  Ik heb met mezelf afgesproken de komende tijd niet in discussie te gaan over wel of niet drinken. En dat geeft rust. Het jaar maak ik vol, daarna zien we weer verder. En dat duurt nog wel even! Maar hoe ik op dit moment het leven beleef, daar wil ik niet weer alle sores en gedoe van alcohol bij hebben. 

[Lika]

Dat heb ik precies zo @Pelle2. Rust door die afspraak met mezelf. Daarna zie ik wel weer. Ik sta weer voor een jaar op het jaarpact. Geen onderhandeling. Rust. 

9 december 2019 bewerkt door Lika
n teveel

[Pelle2]

Dag 130

Vrij vandaag en toch vroeg wakker. En dan kruip ik doorgaans met koffie achter de computer om op dit forum te lezen hoe het mijn forumvriendjes vergaat en om mijn eigen alcoholvrije leven te overdenken.

Ik kreeg deze week een fles sterke drank op mijn werk. Van een collega, omdat ik daar deze week voor het laatst werk. Aardige collega waar ik leuk mee heb samen gewerkt. Ik heb maar wat gebrabbeld van lekker en dat ik wel af en toe drink... Behalve dat die fles me gisteravond aan stond te staren en riep: "Morgen heb je vrij! Ik ben maar een halve liter! Alleen maar een slokje proeven! Eén keertje kan wel, ik ben er nu toch!" dacht ik ook:"Het hoeft allemaal niet meer...!". Ik neem die fles wel mee naar kerstdiner, of oud en nieuw. Kan ik daar wat mensen blij maken en nog eens bevestigen dat ik voorlopig niet meer drink. Want de rest van de wereld zuipt maar door...  

Ik zit me wel voor te stellen hoe dat dan is als ik die fles wel zou opdrinken. Misschien wel lekker, maar de behoefte is bij lange na niet groot genoeg om het serieus te overwegen. Ik ga toch wel naar bed en slaap prima zonder alcohol. En dan zo'n brakke dag die volgt... En nauwelijks nog een drempel om een dag later niet weer te gaan drinken. En...zo veel mensen weten inmiddels dat ik (met mijn grote mond) niet meer drink en dat ik daar zo blij en gelukkig over ben (wat ook echt zo is)... dat ik wel 10x nadenk en daarna nog eens 20x overweeg of ik dat echt wel wil, mocht ik echt in de verleiding komen.

[Rosee]

Als je zeker weet dat die fles geen problemen oplevert... idioot dat t zo normaal is om flessen drank cadeau te geven. Je klinkt wel sterk iig. Heb zelf ook gewoon flessen wijn in de kast, is geen trigger, als ik zou willen drinken doe ik dat toch wel, avondwinkel om de hoek. Maar is voor iedereen anders. Je gaat echt goed he! 130 dagen top

[Kohtje]

Al dat geknaag.. goed dat je het in de peiling hebt en houdt. Maar timmer eventueel ontstane gaatjes wel meteen weer dicht, want eenmaal een
opening naar je standvastigheid wordt gevaarlijk snel een complete doorbraak. Verleiding is niets anders dan een poging om dát wat je echt wilt,
dát waar je voor staat, te ondermijnen. Dus zo snel mogelijk die verleiding uit de weg doen is zo gek nog niet. Dat kan door die fles weg te doen maar
ook door die verleiding gewoon te doorzien, zoals je nu al doet.
Lekker bezig hoor, Pelle twee.

[bumperjim]

Ver weg zetten dat ding. 

Ik ken t fenomeen wel. Ik heb een bijna volle 3 liter bag in box cabsauv mee naar huis genomen van event afgelopen weekend. Die staat in de kelder. Ik kan er wel vanaf blijven maar het is linker dan een fles, want je haalt er zo met 1 kneep een glas uit. Zet ik m op de eettafel dan gebeurt het. Blijft ie in de kelder dan niet. T blijft een evenwichtsspelletje. 

[Bob]

10x nadenken en daarna nog eens 20x overwegen klinkt aan de ene kant veilig maar lijkt me aan de andere kant ook een teken van gevaar. Als je er steeds in gedachten mee bezig bent loop je wel het risico dat die gedachten langzamerhand op gaan schuiven in de richting van iets wat je eigenlijk niet wilde.

Ik herinner me dat ik vorig jaar november iets dergelijks meemaakte. Ik zat toen in Portugal, waar ik een appartementje had gehuurd voor een week. Het was lekker weer en ik had een groot balkon op het zuiden tot mijn beschikking. De verhuurder had als welkomstgeschenk een fles wijn op het aanrecht gezet. Ik dronk toen al ruim 2 jaar niet meer en was ook niet van plan dat op die vakantie weer eens te gaan proberen. Maar ja, die wijn stond me daar dus toch wel verleidelijk toe te lachen. Op zijn minst moest ik kiezen hoe ik ermee om wilde gaan.Teruggeven? Uit het zicht plaatsen? Of gewoon laten staan? En natuurlijk kwam ook de hamvraag: wel of niet toegeven aan de verleiding van ach alleen hier, moet een keertje kunnen, lekker in de zon, toch? Of wil ik dit gewoon niet meer, hoef ik dit niet meer, kan ik daarmee omgaan ook als er een fles op het aanrecht staat? 

Ik heb de fles daar laten staan en besloot er bij twijfel in elk geval niet dezelfde dag aan toe te geven. Ik verschoof dus de vraag "zal ik nu misschien toch eens ..." naar "zal ik morgen ... en wil ik dat dan ook echt?". Dat werkte. Op die manier heb ik het een paar keer rustig kunnen overdenken en afwegen. De conclusie was: nee, dat doe ik niet meer, maar ook: voortaan maakt het me niet meer uit of zo'n fles wel of niet in het zicht staat. Toen ik vertrok stond de fles er nog steeds, ongeopend.

Misschien kun jij de situatie die nu ontstaan is ook aangrijpen om er eens goed over na te denken hoe je, ook in het vervolg, nu eigenlijk met zo'n situatie om wilt gaan, @Pelle2. Zodat je een volgende keer niet meer 10x hoeft na te denken en 20x te overwegen omdat je het direct al weet.

 

18 december 2019 bewerkt door Bob

[Pelle2]

Bedankt voor jullie verhalen. Naast de fles sterke drank staat nu ook een fles rode wijn, vrijdag gekregen.. Die gaat vanavond mee naar een borrel. Geen probleem, met een man of 10 of 15 de vakantie inluiden. Ook bijna even zoveel pubers mee. Iedereen daar weet dat ik niet drink. En ik kan stoer en nuchter het aangeschoten worden van een aantal volwassenen aanschouwen. Tot het mooi is geweest, dan ga ik naar huis. En dan kan ik nog een sollicitatiebrief schrijven, of een spelletje met mijn kinderen doen, of een boek lezen, of mijn moeder bellen... Kan allemaal gewoon nog!

Ik ga echt niet drinken vanavond, heb daar ook niet zo'n behoefte aan. Maar de gedachte van 'ooit kan het wel weer eens een keer' fladdert toch ergens nu en dan door mijn hoofd. Maar hoe dan ook nu nog niet. Want ik besef dat ik dan snel weer terug bij af ben. En daar heb ik helemaal geen zin in. Want wat geeft het een rust om niet meer te hoeven drinken! Ik hoef niet meer te plannen hoe en wanneer ik drink, af te spreken wie er terug rijdt, bang te zijn dat ik te veel drink waar m'n dochters bij zijn, ik kan 's ochtends om 9:00 uur van alles afspreken als ik wil, ik heb eigenlijk elke ochtend zin in de dag, ik voel me nooit meer brak en heb nooit een kater! En ik denk dat als ik één keer ga drinken ik dat in één keer allemaal op geef. Maar wat als ik denk dat ik het wel kan, sporadisch een keer aangeschoten worden? Hoe weet ik of dat wel of niet kan? Veel gewoontes zijn er al lang uit. Ik denk nauwelijks nog aan alcohol als het er niet is. Maar het is wel raar te merken dat ik die twee flessen die ik gekregen heb afgelopen week in 1e instantie als mooi en kostbaar beschouw. Het zien van een volle fles streelt blijkbaar nog steeds mijn gelukscentrum.

Ik zag gisteren een deel van de docu met Herman Brood. Onder invloed van drank en drugs wil je meer, ben je ergens naar op zoek. Maar waarnaar? Je vind het niet, het lijkt een avontuur, maar op een gegeven moment houdt het op. Ik herinner me ook de nachten dat ik door de stad zwierf. Op zoek naar...ja, naar wat? Het lijkt romantisch, maar het is zielig en afhankelijk. En je word er toch best een egoïstische en egocentrische eikel van uiteindelijk. En het is nooit genoeg. Dat beeld roept geen spannende en romantische associaties meer op. 

Nuchter de vakantie in! Nuchter is ook mooi, en helder is fijn. Soms kan ik me er nog wel over verbazen dat dat zo is. Maar dan ga ik gewoon een lang verhaal hier op het forum typen.

 

 

 

[kruidenthee67]

Mooi geschreven.

Herkenbaar ook wel. 

Keep up the good work

[Maverick]

Mooi omschreven @Pelle2 ik lees iemand die de ware aard van verslaving aan het doorgronden is. Veel herkenning in wat je deelt, het opvlammen van verlangen terwijl je het zo echt niet meer wilt, dat dubbele gevoel.

Ik heb een periode gehad dat ik echt boos op mezelf kon worden als de zucht zomaar opvlamde. Vooral als ik al lange tijd geen enkele trigger had gehad. Achteraf gezien denk ik dat het angst was, bang voor terugval, bang dat mijn verslavingsgedrag weer terrein aan het winnen was. 

Goede nieuws, ook dat is nu weg. De triggers zijn er soms nog wel maar ik reageer er milder op, minder angst, Het mag er zijn.

Net als jij wil ik mijn herwonnen vrijheid niet meer opgeven, het (sporadisch) uitzitten van zucht is “part of the deal” en met elke dag nuchter blijf ik waar ik wil zijn.

Recht zo die gaat, volgens mij lig je op koers.

 

 

 

[Pelle2]

Hey @Maverick, ik heb jouw draadje eens opgezocht. Prettig om te lezen hoe jij het niet-drinken ervaart. Ik herken er veel in. Ik ben inmiddels 3 jaar bezig met serieus stoppen (en weer beginnen). Ik geloof dat ik deze keer het punt bereikt heb dat ik de ring niet meer in wil stappen. Het is wat je beschrijft, ik bedenk wat er gaat gebeuren als ik er toch een beetje zin in krijg. En dat is niet fijn. Nou, voorlopig nog maar even niet dan, want het gaat prima zo.

Ik ben ook veranderd. Of ik dat zelf vooral zo ervaar of dat anderen dat ook vinden, dat weet ik niet. Maar ik voel me anders, veel rustiger. En dat voelt fijn. Ik voel me groter, ik denk verder. Drank vormt een ballonnetje om mij en m'n leven waar ik niet goed doorheen kan kijken en waar ik van binnenuit wanhopig tegenaan spring, maar telkens net zo hard weer terug veer. Die ballon lijkt weg nu en verbaasd kom ik er achter dat ik, zonder gek te doen, zo maar de rest van die grote wereld in kan wandelen om te zien wat er allemaal nog meer is!

En waar ik gisteren nog heel even dacht dat ik straks, na dat jaar droog staan, misschien best wel eens af en toe weer een keer... denk ik nu ik dit typ weer heel anders. Dat gaan we dus nooit meer doen! En dan verlangt ook niks in mij nog naar alcohol. Dat laatste lukt mij nog niet goed om uit te leggen aan andere mensen. Die zien niet-drinken vooral als jezelf iets ontzeggen. 

Nou, na deze overpeinzingen maar eens bezig met de rest van de dag! 

(Nog eentje dan, omdat het zo vanzelfsprekend lijkt, maar het nooit was: wat fijn dat ik vakantie heb en dat ik niet wakker ben geworden met een kater!)

 

[Kohtje]

7 minuten geleden zei Pelle2:

[...]

En waar ik gisteren nog heel even dacht dat ik straks, na dat jaar droog staan, misschien best wel eens af en toe weer een keer... denk ik nu ik dit typ weer heel anders. Dat gaan we dus nooit meer doen! En dan verlangt ook niks in mij nog naar alcohol. Dat laatste lukt mij nog niet goed om uit te leggen aan andere mensen. Die zien niet-drinken vooral als jezelf iets ontzeggen.

Niet álle andere mensen zien dat zo, hoor. Ik snap je volkomen. Niet drinken is niet jezelf iets ontzeggen maar jezelf iets cadeau doen.

[Pelle2]

Haha, nou Kohtje, je hebt vast gelijk, maar ik ken er een aantal die dat iig wel zo zien! Zo kreeg ik afgelopen weekend ook weer te horen: wat knap dat je al zoveel maanden niet drinkt! En dan probeer ik wat uit te leggen. Soms lukt dat een beetje. 

[Pelle2]

 

Mijmer mijmer mijmer.....
Mijmer....

Mijmer ...2019... mijmer mijmer...

Wat was dat uiteindelijk een goed plan, stoppen met alcohol drinken!
Er blijkt een heel leven te bestaan waar alcohol niet nodig is. Wat ben ik al die jaren voor de gek gehouden!

En wat ben ik blij dat ik nu dat leven leef!

Laat 2020 maar komen!!

[Geace]

1 minuut geleden zei Pelle2:

 

Mijmer mijmer mijmer.....
Mijmer....

Mijmer ...2019... mijmer mijmer...

Wat was dat uiteindelijk een goed plan, stoppen met alcohol drinken!
Er blijkt een heel leven te bestaan waar alcohol niet nodig is. Wat ben ik al die jaren voor de gek gehouden!

En wat ben ik blij dat ik nu dat leven leef!

Laat 2020 maar komen!!

Ja, idd, maar die lust blijft. Pff zit hier nog steeds met alcohol, maar wil er vanaf!!!