Pytje

Ondanks dat er weer van alles gebeurt waar ik, zachtjes uitgedrukt, niet blij mee ben, blijf ik er nuchter onder. Sterker nog, als ik me gespannen voel, heb ik niet eens gelijk gedachten aan drank. Ik merk dat mijn mindfulness training van de afgelopen tijd daarin wel steunend is. Accepteren dat die gevoelens er zijn en er niets aan hoeven of willen doen, zeker niet gaan drinken. Die ontkoppeling is erg belangrijk voor mij en gaat me, stapje voor stapje, steeds beter af. Ik doe het nog steeds dag voor dag, maar merk dat ik wel steeds meer bedreven raak in het leven van dit alcoholloze bestaan.

Hoi @Beter. Wat knap dat je je hier weer meldt. Het is zoals je schrijft: er is vaak 1 reden om wel te drinken en tegelijkertijd zijn er 100 om het niet te doen. Die ene reden heeft dan te maken met een korte-termijn-oplossing voor onprettige gevoelens die je hebt (craving, verveling, verlangen, boosheid, vreugde, noem maar op). Mij helpt het wel vaak om dat voor mezelf te benoemen. Het laten bestaan van dit korte-termijn-ongemak afzetten tegen de winst op de langere termijn. En dan maar zorgen dat je die langere termijn voor ogen houdt. Eigenlijk lees je die strijd bij iedereen terug. Het wordt steeds gemakkelijker, echt waar!

Fijne vakantie @reboot!

Hoewel dit natuurlijk altijd het proberen waard is, lijkt dit me nogal een theorie van de koude grond, Bumperjim.

Welkom Blanca. Je begeeft je inderdaad op glad ijs. Ik las vandaag: beperkt drinken is een uitvinding van alcoholisten. Iemand die af en toe een drankje doet verzint die omgang met alcohol niet. En iemand die het wel verzint kan het niet. Je bent toch niet voor niks vijf weken in een kliniek geweest? Volgens mij ben je hard op weg om weer terug te willen. Het klinkt misschien, evenals BJ, hard, maar ik geloof er echt in dat er vanaf komen alleen maar lukt als je echt niet drinkt. Sterkte en succes!

Ben heel benieuwd. Houd ons de hoogte, dan komen we even langs om het te proeven.

En Jette, beetje bijgekomen? Moeilijk nu om de alcohol te laten staan?

Top Nietmeer! Wat fijn!

Zo is dat: niet vasthouden of juist zo snel mogelijk ervan af willen. Zijn met wat er is...een heel leven heb je er voor nodig om dit te leren

@kruidenthee67, optie of keuze... het is een nuance-verschil inderdaad. De kleurcodes vind ik wel een idee. Alleen het gekke is: als ik in code oranje of rood zit (zoals op dit moment), dan ben ik heel alert en is de kans dat ik ook daadwerkelijk ga drinken minder groot. Maar soms zit ik in groen en dan slaat het toe. En ben ik totaal onvoorbereid. Daar gaat meestal fout als het fout gaat (lijkt het, want misschien zit ik dan onbewust wel in oranje of rood). Wat geweldig dat jij de gedachte aan drank al niet eens meer bij je op laat komen, ook al zit je dan een beetje in de gevarenzone. Je gaat nu naar een jaar hè? Ik kan me voorstellen dat er dan echt vertrouwen begint te ontstaan. En dat je daarmee heel veel aankunt. Chapeau

Ik dacht altijd dat verslaving een puur lichamelijke kwestie was. En dus: je stopt ermee en het probleem is weg. Niet dus. Juist over die leegte ben ik veel te weten gekomen door een mindfulness training te doen, En door De Verslaving Voorbij te lezen. Spannend vanmiddag @Nietmeer, je leverwaarden zijn vast flink verbeterd!

Een half jaar voorbij sinds dat ik me hier heb aangemeld. Daarvoor had ik al drie maanden niet gedronken, maar was toch weer de fout in gegaan. Ook in het het afgelopen halfjaar heb ik het een aantal malen niet helemaal droog gehouden. Het was één van de drukste periodes in mijn leven (privé en werk) en ik heb dat waarschijnlijk alleen maar vol kunnen houden doordat ik goed geslapen heb en me niet ook nog eens iedere avond liet vollopen. Nu is er rust. Ik ben doodmoe en weet even niet wat te gaan doen. De gedachte aan alles, dus ook die aan alcohol komt bij me op. Ik zal nu een andere invulling van mijn tijd moeten gaan vinden (wat op zich nooit een probleem is:), maar realiseer me erg goed dat het gevaar om de hoek ligt. Mooi weer, vakantiegevoel, niet per se op tijd naar bed hoeven; alle ingrediënten aanwezig. Tegelijkertijd dus het beeld van een heilloze weg en (zoals Etty het gisteren zo mooi uitdrukte) dagenlang worstelen vanwege dat éne eerste glas. Das ook wel weer heel zonde om de vrije tijd mee te vullen, houd ik mezelf dan voor. Er is dus geen keuze; drinken is geen optie. Het moeilijkste vind ik gek genoeg om mezelf daarin te vertrouwen. Dat ik het verlangen niet stiekum via een achterdeurtje naar binnen laat piepen en dat ik dan toch met mezelf ga onderhandelen. Het heeft al vaker een ingang gevonden, the bastard. Maar goed, ik heb alles zo goed mogelijk gebarricadeerd en de kieren dichtgesmeerd. Pek en kokende olie klaarstaan... het gaat me lukken!

Dat is waar Rosee, het valt mij vaak op hoe snel de geest ook weer een ander padje op te sturen is. Heb je een paar keer iets vervangen of anders gedaan, dan wordt dat ook weer een gewoonte (gelukkig). Ga je idd een kop cappuccino ipv een glas wijn op een terras in 1 keer heel erg lekker vinden.

Welkom Jette, zelfde verhaal van mij. 1 fles wijn per dag, dronk nooit veel in gezelschap, dus was niet echt bekend. Ik ben er wel redelijk open over naar anderen. Dat alcohol teveel mijn leven was binnengeslopen en dat ik het daarom een tijdje niet drink. En ja, soms is het lastig en soms voel je je verschrikkelijk veel beter. Dag voor dag, zegt men hier vaak en dat is ook echt zo. Succes!!!

Grappig, dat we allemaal dus soortgelijke keuzes hebben gemaakt voor onze partners. En dat is dan ook wel weer logisch waarschijnlijk. Het spiegelt in ieder geval goed. Dank voor jullie bijdragen hierboven. Ja, Kruidenthee, het is zeker alcoholgerelateerd. Het verkregen inzicht is in ieder geval een direct gevolg van de "drooglegging". Ergens is het een kadootje, maar man, man, man (vrouw, vrouw, vrouw eigenlijk in dit geval); wat zou ik het af en toe graag even parkeren....en gewoon de modus lang leve de zomer, lang leve de vakantie en lang leve de lol inschakelen.

Het niet drinken vervang ik door andere dingen: soms is dat ijs, soms een zak nootjes, soms blijven doorrennen totdat ik letterlijk mijn bed in val. Wat zou het? Niks natuurlijk. Maar ik kom tot de confronterende gedachte dat ik mezelf weer veroordeel. Me soms heel ontevreden voel over het feit dat ik de controle verlies. Dat gevoel, die ontevreden afdronk na controle-verlies, dat verandert dus niet. Dat ligt aan alles ten grondslag. Zo geredeneerd maak je meer kans om succesvol te stoppen met drinken als je jezelf maar voldoende veroordeelt. En misschien is dat ook zo. Mijn man, die de dingen op zich af laat komen zoals ze komen, begrijpt totaal niet waar ik het over heb als ik me schuldig voel. Hij kan zo lief zijn voor zichzelf. Teveel gegeten? Nou ja, morgen weer wat minder toch? Teveel gedronken? Ja nou, mag toch wel een keer? Hij maakt er allemaal geen punt van. Drinkt nu 's avonds 1 pilsje, terwijl dat vroeger ook een hele fles op een avond was. Heeft daarvoor geen forum nodig en geen dagelijkse peptalk voor zichzelf. Hij doet het gewoon. Ik zie dat terug in alles wat hij doet: denken op hoofdlijnen, details zijn niet interessant, delegeren kan hij als de beste, fouten maken... we hebben er laatst nog smakelijk om gelachen: hij kan de fouten waar hij echt spijt van heeft in zijn leven op 1 hand tellen, ik kan iedere week wel een hand vullen. Het maakt niet uit, ik ben ik en hij is hij. Maar het ADB-proces levert me dit wrange inzicht op: dat het voor mij echt NOOIT goed genoeg zal zijn. Voor de rest: met een blij gemoed begin ik aan een nieuwe droge dag

Ik zeg meestal tegen mensen om me heen: "dagelijks drinken was zo'n gewoonte geworden in mijn leven, dat ik het tijd vond om dat eens te gaan doorbreken". Ik hoor mezelf daar een portie luchtigheid doorheen mengen, die weinig te maken heeft met de werkelijkheid. Tegelijkertijd maakt het het wel bespreekbaar en zet misschien een beetje aan het denken. Ik heb nog geen directe volgelingen.. Hoewel, mijn man is wel stukken minder gaan drinken sinds ik het niet meer doe. Das in ieder geval wat.

Ik zal eens kijken, @Etty Bedankt voor de tip

Ja, we hebben een missie. Fijn hè? Af en toe eens een lotgenoot in het echt tegenkomen?

Fijn @Marguerite, dat je het weekend zo goed bent doorgekomen. En petje af... bardienst draaien terwijl je zelf net besloten hebt om geen alcohol te drinken. En ja, die vrouw, dat hadden wij waarschijnlijk allemaal kunnen zijn (hoewel ik alleen maar thuis dronk, dus rijden onder invloed gebeurde niet gauw, gelukkig dat dan niet)

Hé @Sappho, vandaag dag 1! Met alle hulp, die je om je heen verzamelt gaat dat lukken. Die negatieve spiraal kan zich zomaar weer keren als je een na een paar dagen weer ervaart waar je toe in staat bent. Je hebt de drank eerder laten staan, dus je kunt het!!

Hallo @Roosje01, beetje laat, maar van mij ook nog welkom geheten! Ik wens je een fijne en droge dag 3

Lekker @Debber. Ik las op mijn draadje dat je het ook wat moeilijk had dit weekend. Lekker alles eruit kunnen slaan?

Tsja, het is tijd voor een tussenbalans. Begin van deze week schreef ik dat ik mijn (inmiddels) maandelijkse terugval had en dat ik me afvroeg waar die toch iedere keer vandaan kwam. Ik heb mezelf weer op de rails proberen te zetten. In de afgelopen dagen met wisselend succes. Vanochtend werd ik wakker en realiseerde ik me dat ik me angstiger voel. En dat ik, als ik zo doorga, weer terug zal moeten aan de antidepressiva (die ik nu net met succes heb afgebouwd). Dat is niet wat ik wil. Dus tijd om de schouders er echt weer onder te zetten. Mijn man vatte het krachtig samen: "Er moet meer en meer minder gedronken worden". Dat is wel een goede samenvatting van mijn proces tot nu toe, geloof ik. Ik realiseer me zo goed dat gedoe met stoppen, een aantal weken niet drinken, een terugval en weer opnieuw beginnen me zoveel energie kost. En me uiteindelijk niet echt veel verder helpt in het afstand nemen van de alcohol. Ik leer wel (ik las net van Kruidenthee op een ander draadje: als je struikelt beweeg je ook, vond ik wel weer bemoedigend). Ik begin dus vandaag weer op dag 1 en ga nu ook incalculeren dat niet alleen de eerste drie dagen wat moeilijker zijn, maar er ook rekening mee houden dat er bij mij na een week of 4 ergens uit het niets een sterke behoefte komt om wel te drinken. .Voortstruikelend zal het me toch verdikkeme lukken om een keer voorgoed op de been te blijven...

@Yana, hoe is het vandaag?