Pytje

Ik doe sinds een paar weken een mindfulnesstraining en maak dus, voor het eerst in mijn leven, kennis met meditatietechnieken. En als ik dan zo zit te mediteren in de ochtenduren, ervaar ik, ook voor het eerst in mijn leven, wat een druk een bedrijf mijn lichaam en geest toch zijn: ademen, zintuiglijke waarnemingen, lichaamsfuncties, gedachtes, gevoelens; alles gaat er maar in en uit en dat gedurende minuten, uren, dagen, weken en jaren. En als ik dan zo zit en het lukt me even (wat al niet gemakkelijk is) om er met een afstandje naar te kijken, dan bedenk ik me dat het toch niet zo vreemd is dat we zoeken naar middelen die dat hele "logistieke gebeuren" af en toe kunnen verdoven. Het is een kostbare ervaring om er eens zo tegen aan te kijken. Op een bepaalde manier wel helpend in mijn zoektocht naar de zin en onzin van verslavingen. Fijne en zonnige en droge Pinksterdagen voor iedereen!

@Amanda, welkom. Soms is gewoon de stap zetten de beste optie. Je ziet nu nog allemaal gelegenheden, die het je moeilijk maken om te stoppen, maar die gaan ook gewoon door als je gestopt bent. Het opzien tegen het stopmoment en het daarom maar uitstellen kost je zoveel energie. En zo te lezen heb je daar niet veel van momenteel. Zet er een punt achter... 1e pinksterdag, 2e pinksterdag...wat maakt het uit?

Hoi Deirdre, zie net je berichtje binnenkomen. Welkom hier! De eerste dagen, de eerste feestdagen, de eerste vakantiedagen, ze zijn moeilijk, maar echt overkomelijk hoor! En als je ze eenmaal doorstaan hebt (en je hebt de positieve effecten van het niet drinken ervaren), dan is het heeeel goed te doen. Succes!!

Ik stond net bij de kassa in de supermarkt. Voor mij een vrouw met twee flessen wijn en een paar kleine boodschapjes. Stiekum dacht ik: "hoe doe je dat ook al weer als je iedere dag één of twee flessen wijn haalt en je wilt niet dat het teveel opvalt?" En erger nog: "hoe breng je al die lege flessen enigzins ongezien naar de glasbak?" Er zit natuurlijk ook een beetje venijn in dat soort gedachten, want net zo stiekum zou ik natuurlijk ook graag twee flessen wijn halen als die voor de rest van deze maand bedoeld waren en niet voor 1 dag. En dan sta je in die rij en hebt verder niets te doen dan een beetje denken en fantaseren.. dacht ik ineens: "hoe mooi zou het zijn als mijn lever mij nu eens een berichtje zou sturen met de volgende inhoud: dankjewel Pytje, voor het stoppen met drinken. Het was net op tijd. Ik had het anders niet lang meer volgehouden hoor. Het was verdomd hard werken in die dertig jaren en je kunt niet het uiterste van mij blijven vragen. Dus ga zo door! Ik bloei helemaal op". Nou, dat soort dingen denk ik dan als ik in de rij sta bij de kassa. En weer verliet een tevreden klant zonder alcohol de winkel

Welkom Elfje. Die trekt als je over alcohol leest en schrijft verdwijnt best snel. Het went! Succes!

@IJsvogel, vijf maanden geen alcohol. Wat ben je goed op weg. En wat omschrijf je de veranderingen goed

@Sandro, schaamrood op de kaken hier. Is me helemaal ontgaan dat verhaal onderaan de vorige pagina. Ik zie nu ook het verband met het verhaal hierboven. Oef... het valt ook allemaal niet mee om al die verhalen (nuchter) bij te houden. Maar goed bezig dus en alsnog een pluim van mij hoor.

Nee @Nina, ik ben niet net pas gestopt. Al sinds september vorig jaar. Met af en toe een uitglijder/terugval. Maar ook dan blijven de golven gewoon komen.

@Sandro, deze week verscheen je even op het forum met een halve mededeling dat het niet zo goed ging. Ik begreep toen dat je het moeilijk had om de alcoholinname in toom te houden. Of doelde je daar helemaal niet op? En hoe gaat dat nu?

Zo herkenbaar @Nina, die golven. Ook door de dagen heen. Kom er steeds meer achter dat het hele leven eigenlijk zo in elkaar zit. En dat je dan maar met de flow mee moet gaan.

@reboot: "Mens, wat ben je mooi" schiet mij te binnen! Zoals jij de veranderingen in jezelf in deze drie maanden omschrijft... Ik vind het geweldig om te lezen

Ik heb Zyban gebruikt. Zoals degene die het destijds voorschreef, zei: "als je het gebruikt fop je eigenlijk je hersenen. Zou je ze een telefoontje doen met de vraag of jij rookt, dan zouden je hersenen volmondig antwoorden: nee hoor, echt niet, nooit gedaan ook". Ik neem aan dat het net zo werkt als bepaalde medicijnen, die je gebruikt bij het stoppen met drinken. Maar daar heb ik dan weer geen ervaring mee.

@Rosee, voor advies over stoppen met roken moet je bij mij zijn, hihi... Ik heb me helemaal klem gerookt (wat nou, niet roken met keelpijn... ik kreeg dan net zo gemakkelijk een pakje per dag weg hoor). In vergelijking tot het stoppen met roken vind ik het stoppen met alcohol een kleinigheidje. Roken deed ik altijd overal (ik stond er zelfs 's nachts even voor op) en alcohol is in ieder geval beperkt tot een deel van de dag, waarop het moeilijk wordt. Na talloze pogingen, kauwgom, pleisters, accupunctuur, laseren, groepstraining is het toch vijf jaar geleden uiteindelijk gelukt met behulp van medicatie. Ik lees hier wel eens dat mensen tegelijk stoppen met roken en drinken en kan me daar niks bij voorstellen. Maar het lukt sommigen, dus misschien jou ook. Aan de andere kant denk ik dat het waarschijnlijk zo is dat hetzelfde verslavingsgebied in je hersenen wordt aangesproken en dat je het risico loopt dat hier weer allerlei beroering ontstaat, terwijl het net een beetje tot rust is gekomen door je adb-proces. Maar daar kan ik dan weer tegenover zetten dat dit een theorie van de koude grond is. Heb je dus ook niks aan. Kortom, voor stoppen met roken moet je dus eigenlijk helemaal niet bij mij zijn, nu ik er nog eens over nadenk. Wat je ook doet: blijf lief voor jezelf.

@Yana en @Rosee, het gaat een stuk beter. Heb, dankzij de mindfulness, inderdaad weer meer rust in mijn hoofd. Vanochtend zelfs weer een blij gevoel door het feit dat ik de strijd met de alcohol weer even geparkeerd heb. Of even? Misschien wel voor langere tijd. Ik voel me opgelucht bij de gedachte, dat ik het weer dag voor dag doe, dat niet drinken. Ik weet dat het voor de rest van mijn leven zou moeten zijn, maar leven met die gedachte maakt de teleurstelling in mijzelf zo groot als het dan toch een keer mis gaat. Vanavond een etentje met een aantal Bourgondiërs, waar de wijn rijkelijk zal vloeien, maar ik ben voorbereid en voel me vandaag sterk. Neem m'n eigen bubbeltjes mee en maak me natuurlijk weer grenzeloos geliefd doordat ik de BoB zal zijn. Jullie zien; ik tel mijn zegeningen alweer.

@Pieternel, welkom! Succes bij je ontdekkingstocht hier.

Rosée, wat fijn voor je dat het zo goed gaat. Je doet het dag voor dag, maar heb je al enig idee of het niet drinken toch een bljvertje gaat worden? Hoe sta je daar nu in? Voor nu:

Rosee, je bent een kanjer! Ondanks al je trickers weersta je de alcohol. Je zit bijna op drie maanden volgens mij en als ik het goed begrijp gaan de scherpe kantjes er daarna steeds meer af. En de hoofdpijn ook, hoop ik voor je

Hoi @Yana. Ik heb ook alleen maar dit forum als ondersteuning. Wel ben ik een aantal weken geleden begonnen met een mindfulnesstraining. Dat helpt wel. En maak je niet te druk over terugvallen; ieder doet het op zijn manier, zoals Etty al zegt. Volgens mij zijn er echt wel deelnemers, bij wie het direct na de eerste keer stoppen gelukt is. En anders ben jij toch gewoon de eerste?

Ja @Moosje, ik doe weer mee, hoor!

@Moosje, jazeker dag 3! En neezeker, ik laat je niet in de steek! Fijne dag!

@kruidenthee67. Fijn dat je deelt hier. Ik heb jouw bijdragen nog nooit als betweterig ervaren. Ik heb juist het gevoel dat je iedereen heel erg zijn eigen pad laat gaan en dat je daarin mensen af en toe even bij de hand neemt. Juist omdat je die drie ellendige jaren al door bent gegaan en de hobbels, gaten en valkuilen bent tegenkomen. Ik heb het nodig in ieder geval en ben je er dankbaar voor

Dank je @Lika; jouw opmerking dat drinken stilstand betekent, neem ik weer even mee. Ik wens je veel moed en wijsheid op het volgende stukje van je pad.

Hoi @bumperjim, ik word altijd vrolijk van jouw bijdragen. Je schrijft zo beeldend! Je leest veel, maar misschien zou schrijven ook een idee zijn? Voor wat betreft het gamen: ik werk met jongeren, die regelmatig zijn doorgeschoten in deze verslaving. Heel lastig voor henzelf, maar zeker ook voor de omgeving. Er is vaak wel degelijk hulp nodig om hier iets in te veranderen. Wat dat betreft is er geen enkel verschil met de strijd die wij leveren.

Fijn @Nina, geniet ervan!

Ik heb mezelf weer bij de kladden gevat. Gisterenochtend werd het me wel helder dat ik even een verkeerde afslag had genomen. Maar ja, ik ben altijd al slecht in kaartlezen geweest. Ik geloof wel dat ik in ieder geval weer terug ben op de hoofdweg. Die is wat overzichtelijker gelukkig! Regelmatig word ik hier door verschillende mensen herinnerd aan de drie R's. En realiseer ik me weer dat ik die in ere moet herstellen om terug te komen op die hoofdweg. Nu dus maar weer in een lagere versnelling doortuffen.