Pytje

@kruidenthee67, wat bedoel je met dat voor jou toch de mogelijkheid open bleef?

Ik ben een niet-roker en een niet-drinker, maar blijf natuurlijk altijd verslavingsgevoelig. Zet mij een paar dagen in een casino en ik ben om hoor! Overigens ga ik vanaf as donderdag een mindfulness-traject in. Ik begin er steeds meer achter te komen dat het bij mij altijd "alles" of "niets" is, nooit eens "met mate". Dat geldt voor werk, hobby's en dus alles waar ik me mee kan verdoven. Eigenlijk heb ik nooit zo naar het totaal hiervan gekeken. Hoop dat nu te gaan doen. Ik denk dat die mateloosheid in alles voor iedereen herkenbaar is op dit forum...

Welkom Nietsmee. Heel veel succes op je ADB-pad!

Vandaag ben ik, na mijn uitgijders, weer vier weken onderweg. Het voelt nu anders. Eigenlijk interessereert het aantal weken me niet eens zo. Omdat ik diep van binnen weet dat het een oneindig aantal gaat worden, waarbij het belang van tellen steeds minder zal worden. Voor het eerst in een jaar, dat ik er mee bezig ben om te stoppen, kan ik zeggen "ik ben een niet-drinker", zoals ik na verloop van tijd ook hardop durfde zeggen "ik ben een niet-roker". Ik blijf wel tellen en het bijhouden op mijn Quit-drinking app, omdat het een goede stok achter de deur is en ik niet meer opnieuw wil gaan tellen als het toch weer eens moeilijker wordt. Nu voel ik me oersterk in ieder geval!!

@Quinn, heb je al wel eens ervaren hoe het is als de depressie uiteindelijk wegtrekt? Zijn er geen medicijnen die je daar ondertussen bij kunnen ondersteunen? Kortom, kun je omzetten in een soort tijdspad, zodat je weet dat het eindig is als je stopt?

@Rosee, bijna drie maanden. Ben benieuwd hoe je er nu in staat. Heb je al een idee hoe je het erna gaat aanpakken?

Ik herken dat wel Nina. Ik ervaar het leven nu ook als lichter, ondanks de soms zware momenten van de cravings. Lag vanochtend nog in bed te denken hoe vaak ik door ben gezakt, het 's ochtends licht heb zien worden omdat er "zulke goede gesprekken werden gevoerd" Niet dus, dat wist ik meestal de volgende dag al wel weer. Met een dronken kop zeg je echt geen dingen, die iets toevoegen. Nu sta ik op als het licht wordt en maak een wandeling. Letterlijk meer licht dus ook...

fijne dag, Nina! Week 2 begint goed!

Groots en meeslepend willen leven... herkenbaar! Hoe komen we toch aan dat idee? is het omdat grote kunstenaars ons dat voor hebben gedaan? Omdat we meer lef hebben als we drinken? Creatiever zijn? Aantrekkelijker denken te zijn? Misschien onzekerheid over wie we zeker niet willen zijn wegnemen? Want...hoe kun je nu groots en meeslepend zijn als je je lijf en brein eerst verdoofd hebt met middelen? Rare mensen zijn we toch

Even bewerkt, want ik plaatste per ongeluk een oud bericht.... Maar BJ, ik denk dat we ons allemaal schrap zetten vandaag. Tenminste ik wel. Stoelen naar buiten, zon op het gezicht, benen omhoog en dan.... Neee dus, dan geen glaasje erbij. Gelukkig begin ik alcoholvrij bier net op tijd een beetje lekker te vinden... En de zon is even heerlijk als vorig jaar. Toitoi!!

Goedemorgen @Nina. De vermoeidheid en hoofdpijn de eerste tijd is heel herkenbaar. Had ik ook. Ik denk dat je het gewoon moet laten bestaan. Het woord "verduren" komt dan altijd in me op. Het loslaten van een oud patroon gaat nu éénmaal niet zonder lichamelijke en geestelijke reacties. Bij mij is er in de loop van de tijd heel langzaam een nieuw patroon voor in de plaats gekomen; kwam ik vroeger niet in bed omdat ik er per se nog ééntje wilde drinken en kwam ik er 's ochtends niet uit doordat ik brak was. Nu lig ik er vroeg in (oh, wat gezellig) en sta ik 's ochtends vroeg op en begin gelijk aan de dag. Ben veel actiever in de ochtend.

@bumperjim, Rosée is me net voor, maar volgens mij speel jij met vuur. Je weet het mooi te verpakken door iedere keer te melden dat je erachter komt dat het toch niet smaakt en dat het toch niks voorstelt, maar intussen stap je ook iedere keer in dezelfde valkuil. Is helemaal aan jou hoor of je dat wilt of niet, maar over de hele lijn zie ik toch een verschuiving naar het steeds iets minder loslaten van de alcohol.

@Nina, het eerste weekend is inderdaad een mijlpaal. Ik zag er tegenop, maar het viel best mee toen het eenmaal was aangebroken. Keep going

Jazeker! Heb er vandaag iets over op mijn eigen draadje geschreven. Het is vallen en opstaan, maar op den duur blijf je staan hoor!

Ja, blijven vasthouden is moeilijk. Voor mij ook. Wat mij echt helpt is toch op dit forum blijven komen, ook al gaat het soms minder of zelfs fout. Het is mij een paar keer gebeurd, maar ik kon mezelf weer herpakken door er hier over te schrijven en reacties te krijgen.

Dank jullie weer voor alle reacties. @Rosee, heel goed over nadenken inderdaad.... Maar ieder mens is anders en voor mij blijkt dit uiteindelijk de gemakkelijkste weg. Afstand creeeren tussen mij en drank. Zoveel mogelijk! Ik ga je graag volgen als je de drie maanden voorbij bent. @Francoise, nooit meer klinkt inderdaad heftig, maar iedere dag vliegt het me toch een beetje minder aan. En ja, we gaan samen verder op het pad. Ik was nooit zover gekomen zonder dit Forum, zonder andermans verhalen, zonder reacties op mijn verhalen, zonder iedere dag een momentje aandacht voor mijn eigen proces.

Het gaat echt iedere dag een beetje beter. Ik heb nu al steeds vaker een dag dat ik niet zo zeer bezig ben met het drinken van een alternatief voor alcohol, maar gewoon met een glaasje tomatensap of rivella. Ik mis de alcohol dan niet en bedenk me op zo'n dag niet dat het ooit anders is geweest. Dan voel ik me zo sterk! Ik weet dat er ook nog moeilijkere dagen zijn, maar die zullen steeds minder worden. Eigenlijk zijn de goede dagen pas gekomen toen ik eindelijk tot in het diepst van mijn tenen had gevoeld dat af en toe drinken of een beetje drinken of na een periode van onthouding drinken en alle alternatieven niet voor mij waren weggelegd. Zo gaat dat dus....

Goeiemorgen Nina, ik had je nog niet welkom geheten. Doe dat bij deze. Je klinkt heel gemotiveerd, dus dat wordt een blijverdje denk ik! Succes!

@bumperjim, neem je lichaam en jezelf serieus! Een dagje niet naar je werk lost dit niet op. Je hebt vannacht ervaren hoe dicht je bij het gebruik van alcohol zit als je stress voelt. Wordt dit de oplossing? Zoals je zelf vaak hebt gezegd heb je in het verleden de stress weggedronken. Logisch dat je nu op een punt bent waarop je de overbelasting in de ogen moet kijken. Geef jezelf eerst wat ruimte. Werk kan ook weer leuk worden als je er wat afstand van hebt genomen....Dus, nogmaals, 1 dag lost dit niet op. Toitoi vandaag

Ik zeg toch vaak gewoon dat ik vind dat drinken te normaal en te veel voor mij geworden was. Juist in een omgeving waar iedereen drinkt moet dat toch bekend voorkomen lijkt mij zo... Waarom toch altijd die schaamte??

Dt weet ik niet, Quinn, je hebt iedere dag de keuze om een nieuw begin te maken. Je verleden is ballast. Een ballast die je zelf vaak veel gewichtiger maakt dan hij is...

Welkom AIJo. Het is inderdaad, zoals je zelf ook al zegt, je eigen proces. Ik wil je iets vertellen over mij en mijn partner. Ook wij waren partners in crime. Jarenlang. We hebben vaker geprobeerd om samen te stoppen of te minderen. Daarbij moet ik wel zeggen dat ik net wat meer gevoelig voor verslaving ben dan hij. Hij is meer van het Bourgondische slag, die echt geen gelegenheid voorbij zal laten gaan om gezellig te drinken. Ik was meer een "in m'n eentje drinker". Een jaar geleden ben ik begonnen om er zelf iets aan te doen. Juist de keuze gemaakt om het alleen te doen, omdat partners in crime elkaar ook heel gemakkelijk kunnen overhalen om er toch weer ééntje te nemen. Met tussenpozen gaat het met mij steeds beter. Mijn partner drinkt nog wel gewoon (en vaak nog wat te veel). Ik heb wel geprobeerd om het bespreekbaar te houden. Om hem te vertellen over mijn proces. En ik heb hem gevraagd om rekening te houden met het feit dat ik het (nog) moeilijk vind als hij rode wijn drinkt (want dat was mijn favoriet). Hij doet dat dus niet thuis. In het begin was ik ook wel eens bang dat het ons uit elkaar zou drijven. Ik ben wel veranderd (heb een korter lontje volgens manlief en dat is ook wel zo), maar dat is niet gebeurd. Hij heeft respect gekregen voor mijn proces merk ik. Is heel langzamerhand zelf toch ook wat bewuster tegen zijn alcoholgebruik gaan aankijken. Aan de andere kant probeer ik hem zo veel mogelijk vrij te laten in wat hij doet, ook al zie ik nu beter dan voorheen hoe slecht we bezig waren. Maar ik heb daaruit geleerd: probeer je eigen proces een ander niet op te dringen, maar blijf wel in communicatie erover. Succes!!

Goehoed!!

@Ajna, precies zoals het bij mij ook ging... netjes en gepast in restaurant en op feestjes en dan thuis nog een fles open om de echte trek te verdrijven....

Och @Rosee, wat klinkt dat diep uit je tenen! Je schrijft wel "relativeren maar", maar lukt je dat ook genoeg?