Pytje

Dat is wel balen, Tessa! Het zou idd logisch zijn dat je gaat afvallen zonder wijn. Misschien te veel "vervangingsproducten" genomen?

Fris en fruitig stond ik weer naast mijn bedje vanochtend! Ik ben er ook maar vroeg ingegaan. Met een kopje thee @kruidenthee67 en @bumperjim Het allerallergekste van alcoholafhankelijkheid is toch wel dat het zo gevaarlijk dicht in de buurt kan komen. Normaal is er een "gepaste" afstand. Kan ik er best op vertrouwen dat ik niet ga drinken. Is er al een soort van gewoonte ingeslopen. Maar dan ineens, tadaaa, is het lastig. Is de zucht enorm, alsof er nooit geen alcoholvrije weken zijn geweest. Met roken had ik dat ook. En dan begon ik toch weer. Weinig discipline op zo'n moment en heel impulsief. Onbedwingbaar impulsief bijna. Grrrr. Vorige week gaf ik er aan toe, gisteren niet. Weer een lesje erbij....

Even van me afschrijven. Ik heb een lastig weekend. Allerlei omstandigheden, waardoor ik uit balans raak. Niet goed bij mezelf kan blijven. Alcohol lijkt dan zo dichtbij...Niet de alcohol zelf, maar de belofte van een moment op de dag, waarop in ieder geval iets vaststaat... En dan is al het andere, alles wat het zou kunnen vervangen, niet genoeg. Maar ik ga er niet aan toegeven. Moest het even kwijt.

Evie, ik herken het echt wel. Ik gebruikte de alcohol om te onthaasten in de avond. Ook ik kon niets anders bedenken. Toch kwam er een moment dat ik er mee ophield. De eerste avonden van de eerste keer waren super moeilijk, maar dat duurde eigenlijk helemaal niet zo lang. Al na een paar dagen ging ik de voordelen ervaren en kwamen er langzaam andere dingen voor in de plaats, die ik ook leuk (en lekker) vond. Probeer het; het is zooo de moeite waard.

Ik herinner me de eerste keer dat ik hardop zei dat ik verslaafd was ook nog goed. Nu was ik dat al gewend van mijn strijd tegen de sigaret, maar met de alcohol voelde het toch anders. Na het hardop te hebben uitgesproken heb ik het nog een hele tijd als een gegeven met me mee gedragen. Tot het moment, waarop ik mezelf een looser begon te vinden dat ik het wel wist, maar er niets aan deed. Toen begon het zo in de weg te zitten dat ik alcoholvrije periodes ging inlassen om mezelf te bewijzen dat ik ook wel zonder kon. Wat ik tot nu toe gewonnen heb is dat ik die alcoholvrije periodes steeds gemakkelijker aanga en er ook steeds gemakkelijker doorheen kom. Het zijn nu de periodes, waarin ik denk dat het misschien wel kan, die steeds moeilijker worden. Ik ondervind er teveel nadelen van. Voor mij wordt het dus tijd dat de alcoholvrije periode een alcoholvrij leven wordt.

Goed gedaan, @Tessa1987! Natuurlijk ben jij puur en nuchter veel leuker dan in de olie!

Bucketlist in de relatie.. goed advies @lady jane! @bumperjim, sinds ik niet meer drink valt het drinkgedrag van mijn partner me veel meer op. Denk ik: nounou.... hele fles leeg, manman, je hebt een probleem. Moet ik op het puntje van mijn tong bijten om dat niet te zeggen. Ergens verwacht ik dat mijn goede voorbeeld zal doen volgen. Als dat niet altijd zo is, wil ik dus de moraalridder gaan uithangen. Heeft allemaal geen zin, ik weet het. Hij moet het zelf willen. Maar ik herken je probleem.

Hoi Klein, ik zie net je bericht binnenkomen. Wat goed van je dat je je hier meldt. Welkom! Als je hier gaat lezen, dan zul je al snel de reacties tegenkomen op ideeen over stoppen of minderen. Je omschrijft de verschijnselen, die je ondervindt bij het niet drinken in deze dagen. Die zijn best heftig, zo te lezen. Die kun je dan natuurlijk in het komende weekend tijdelijk op gaan heffen door wel weer te drinken, maar dan zijn ze er volgende week weer....Want het bij 1 laten ipv een hele fles of meer... ik moet de eerste hier nog tegenkomen die dat redt. De lichamelijke ontwenningsverschijnselen worden echt snel minder. Behalve misschien de moeheid, dat heeft iedereen volgens mij. Bij mij duurde dat ongeveer een maand. Ik vond het niet erg. Heerlijk vroeg naar bed in plaats van drinkend op de bank. Alles moest er blijkbaar uit. En het werd minder. Nu zijn mijn avonden zelfs langer dan met de fles. En in ieder geval productiever en helderder. Ik wens je heel veel succes!

Dat hoeft ook helemaal niet @Francoise. Ga lekker door op je eigen pad, we hebben de knop weer snel omgezet.. Daar gaat het om!

Bij een feestje of lekker etentje neem ik nog wel eens mijn eigen - alcoholvrije - bubbeltjeswijn mee. Dan geniet ik toch van iets feestelijks en het is ook duidelijk...

Jullie berichten over opnieuw gaan tellen zijn als oorwurmpjes naar binnen gekropen. Hoewel ik het er eerst niet mee eens was, hebben de argumenten mij toch langzaam in een ander spoor gezet. Dus vandaag dag 5 (na de uitglijder). De vastentijd begint, dus ik geloof dat er in heel Nederland goede voornemens zijn om een periode niet te drinken door de Ik Pas campagne. We gaan ons dus in goed gezelschap bevinden!

Dank je @Kohtje Ik heb er echt niet op deze manier naar gekeken, maar begin wel gevoelig te worden voor de argumenten. Je brengt het helder onder woorden in ieder geval. En als ik heel eerlijk ben, moet ik ook wel toegeven dat ik bezig ben de dagen te tellen waarop ik niet drink terwijl ik heel diep van binnen weet dat er altijd nog de hoop is dat ik ooit op een andere, meer sociale manier kan drinken. Kortom: ik heb niet voor 100% afscheid genomen van de alcohol. Dat maakt dus ook dat ik een uitglijder zie als onderdeel van een proces naar een andere omgang met alcohol. Dat laatste zit er natuurlijk helemaal niet in. Dat weet ik ook wel, maar ik zou het zo graag willen.... Het is niet alleen het stoppen met alcohol drinken, het is niet alleen het afscheid nemen van een gewoonte, maar het is - nog veel meer misschien - het afscheid nemen van een veilige situatie, het mezelf de ruimte laten om een situatie terug te draaien waarin er van alles aan het wankelen gaat. Dat laatste is het engste. Het besef dat er misschien geen terugkeer meer mogelijk is.

Ook met drank zou het niet altijd leuk zijn, toch? Je gaat goed, Rosée!

Lastig vind ik dit. Ik begrijp, geloof ik, wel de overwegingen om opnieuw te gaan tellen. Maar het komt absoluut niet tegemoet aan mijn eigen beleving. Het lijkt inderdaad, zoals BJ zegt, net alsof die 42 dagen voor de uitglijder er niet toe deden. Alsof die daarmee ook mislukt zijn. En dat doet tekort aan het totale proces, vind ik. Dus voorlopig blijf ik doortellen. Mocht het zo zijn, dat het sjoemelgedrag gaat veroorzaken, dan vind ik ook dat ik zo eerlijk naar mezelf moet zijn om toe te geven dat het toch anders moet. Bedankt allemaal voor de respons overigens!

Ja, we zijn er weer! Mede dankzij jullie op dit forum wist ik me weer snel te herpakken, heb de kater verwerkt en zit weer in het juiste spoor. Intussen op dag 43 (minus 1 dus:).

Welkom Gypsy. Hoe oud ben je (ongeveer) als ik vragen mag? Je beschrijft de alcohol als een soort medicijn voor je... Je lichaam zal het daar niet mee eens zijn ben ik bang. Er zijn vele andere wegen om je prettig te voelen. Ga op zoek!

Dank Francoise en Kruidenthee! Heel fijn jullie reacties. Ik voel me weer sterk!

Oeps, ik zit met een houten hoofd aan de tafel. En hoe komt dat? Ja, juist......drank. Hoe is het zo gekomen? Ongeveer als volgt: het was een drukke week en nogal chaotisch. Gisterenavond samen met man uit eten om even een rustmoment te hebben samen. We gingen naar een restaurant waar we vaker komen en waar ze mijn huidige alcoholvrije favoriete drank hebben. Maar................ die was op. Het sloeg me volledig uit het lood; hoe gek kun je zijn????? Maar ik hoorde mezelf letterlijk zeggen: nou, doe dan maar een rode wijn. Natuurlijk ging het niet helemaal buiten mezelf om, maar zo voelde het wel bijna. Thuis toen nog maar een fles opengetrokken natuurlijk. Met de redenering: het is nu toch al fout gegaan. Ik heb er twee dingen van geleerd: het eerste is dat het zo belangrijk is om je voortdurend bewust te blijven van de trickers. En niet alleen van de trickers, maar misschien nog meer van het feit dat er altijd onverwachtse situaties zijn en komen, die die trickers optrommelen. Grrr, altijd alert zijn dus! En het tweede is dat ik letterlijk een soort knopje voelde omgaan in mijn hoofd. Ik kan het moeilijk uitleggen, maar in een split second kreeg ik een heel prettig gevoel toen ik het glas wijn had besteld. En ik voelde dat in mijn hoofd. Tenminste dat leek zo.... Het had niets te maken met de wijn op zich, want ik had nog geen slok genomen. Pfff, vandaag weer met frisse moed aan een nieuwe alcoholvrije dag.

Wat goed Tessa dat je het carnaval overslaat, want dat is waarschijnlijk moeilijk feesten zonder alcohol (ik ben geen ervaringsdeskundige). Juist nu wens ik je extra veel succes dit weekend!

Ook bij mij is het al aardig "gewoon" aan het worden om niet te drinken. Het houdt me overdag niet meer bezig en 's avonds pak ik iets alcoholvrij alsof ik nooit anders heb gedaan. Het moeilijke moment wordt steeds korter. Vreemd vind ik wel dat ik alles drink alsof het alcohol is en dan bedoel ik dat ik het in dezelfde hoeveelheden doe. Er is een constant soort dorst naar het gevoel van een glas in de buurt, wat er ook in zit. Rare dingen, die hersenen.

Hoi Jason, je ouders en je vrienden hebben ook gezien dat je er hard voor knokt om niet uit de bocht te vliegen. Nu is het een keer gebeurd. Wees eerlijk, sta op en ga weer verder. Je hebt laten zien dat je het kunt! Heb je, naast dit forum, nog andere hulp?

Stop al die keren maar in een ballonnetje en stuur het heel ver weg.....Al die mensen om jou heen doen net zulke domme en rare dingen als jij, hoor! Er is nu een Rosee 2.0, die net als iedereen, af en toe struikelend, haar best blijft doen om er het beste van te maken! En dat doe je!

Och Senna! Wat zijn ze altijd erg .... die ochtenden nadat je gedronken hebt.... Probeer het ook te zien als een stap op je weg naar verbetering. Af en toe vallen hoort daar nou eenmaal bij. Vroeger dacht je er niet bij na en ging je gewoon door waarschijnlijk. Nu maar weer opstaan en doorgaan!

Ik zie het voor me, Kruidenthee. Sterker nog, ik zag het keer op keer bij de gang naar de glasbak. Dan dacht ik nog: dat kan toch niet van 1 week zijn, maar dat was het dan toch wel weer.... En Kohntje, je hebt helemaal gelijk. Dan kan ik natuurlijk ook zeggen: ik heb mijn hele leven al 15.000 borden havermout niet gegeten. Want ik heb nog nooit een bord havermout op eigenlijk....

Wauw Tessa! Weekend 2 overleefd. Zo knap. En ja, de moeilijke momentjes horen erbij. Maar een verslaving is daartegen afgezet een lang en veel groter moeilijk moment....